Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 - 12 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1944: ΠΟΛΕΜΟΣ - ΚΑΤΟΧΗ - ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ (ΑΦΙΕΡΩΜΑ)


Ένα μικρό αφιέρωμα για τον αγώνα του λαού μας ενάντια στον φασισμό και τον ναζισμό!
Α. Η πρόκληση
15 Αυγούστου 1940: Οι Ιταλοί βυθίζουν με τορπίλη το καταδρομικό "Έλλη" μέσα στο λιμάνι της Τήνου όπου είχε καταπλεύσει για την γιορτή της Παναγίας, τον Δεκαπενταύγουστο.
Μία τορπίλλη δεν βρίσκει τον στόχο της και εκρήγνυται μέσα στο λιμάνι. Από θαύμα δεν υπάρχουν θύματα!






Β. Η επίθεση των Ιταλών
Ο Ιταλός φασίστας Μουσολίνι ονειρεύεται να αποκαταστήσει την "ένδοξη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία" με τον ίδιον επικεφαλής, γι' αυτό και συμμαχεί με τον Γερμανό εθνικοσοσιαλιστή (Ναζί) Χίτλερ.


Όταν ο Χίτλερ το 1940 κατέλαβε την Γαλλία, αποφάσισε κι αυτός να καταλάβει την Ελλάδα για να δείξει την αξία του στον "συνέταιρό" του. Ήθελε μάλιστα να κάνει έκπληξη στον Χίτλερ, γι' αυτό αποφάσισε να κάνει την επιχείρηση κρυφά απ' αυτόν (δηλαδή χωρίς προηγούμενη συνεννόηση μαζί του)!

Σε ομιλία του στην πιάτσα Βενέτσια στην Ρώμη κομπάζει πως διαθέτει "8.000.000 ξιφολόγχες". Προσοχή: Όχι 8 εκατομμύρια στρατιώτες, αλλά 8 εκατομμύρια όπλα! Η φράση αυτή είναι ενδεικτική του πώς βλέπει ο φασισμός ακόμα και τους στρατιώτες πάνω στους οποίους στηρίζεται: ως αναλώσιμα είδη· ξιφολόγχες, απλώς...


28 Οκτωβρίου 1940: Το ιταλικό τελεσίγραφο εκπνέει και η Ιταλία μας κηρύσσει τον πόλεμο.
Η μέρα άρχισε με σειρήνες, σαλπίσματα, κωδωνοκρουσίες, και δοξολογίες στους ναούς, με διαδηλώσεις υπέρ τού πολέμου, πράγμα πρωτοφανές και ανεξήγητο στην υπόλοιπη Ευρώπη, στην οποία επικρατούσε γενικός πανικός, φόβος και απελπισία κάτω από την μπότα τού φασισμού, ειδικά μετά την πτώση τής Γαλλίας...

Ο Μπενίτο Μουσολίνι με τους φαντάρους του θεωρούν την εκστρατεία τους περίπατο. Ο λυσσαλέος αγώνας όμως του ελληνικού στρατού θα τους διαψεύσει τραγικά! Οι νίκες των Ελλήνων θα διαδέχονται η μία την άλλη!
Στις πόλεις ο λαός, μέσα από τα τραγούδια και το θέατρο, αντιμετωπίζει τους Ιταλούς ως ταλαίπωρους που την "πάτησαν" με την εκστρατεία τους στην Ελλάδα. Ο Μουσολίνι γίνεται αντικείμενο χλευασμού από όλους!
Η ταινία μικρού μήκους που ακολουθεί αντιμετωπίζει αυτόν και τον στρατό του σαν θλιβερά και γελοία υποκείμενα!


Οι Έλληνες πηγαίνουν στο μέτωπο μαζικά και με ατράνταχτη θέληση να διώξουν τους φασίστες εισβολείς! Η επιστράτευση παίρνει σχεδόν πανηγυρικό χαρακτήρα!


Στα βουνά της Ηπείρου δίνονται μεγάλες μάχες. Παρά τους αρχικούς ενδοιασμούς του καθεστώτος του Μεταξά για την σκοπιμότητα μιας πολεμικής αναμέτρησης με τους Ιταλούς, ο στρατός μας πολεμά γενναία, τους αιφνιδιάζει και τελικά μετά από έναν μήνα περίπου, τους απωθεί βαθιά μέσα στο αλβανικό έδαφος. Οι Ιταλοί υποχωρούν άτακτα.






Παρά τις μεγάλες δυσκολίες και τις κακουχίες που αντιμετωπίζουν πάνω στα χιονισμένα βουνά, οι φαντάροι συνεχίζουν με αμείωτη ένταση τον αγώνα ενάντια στους εισβολείς.

Στις ανάπαυλες από τις μάχες προσπαθούν να κρατούν το ηθικό τους ανεβασμένο.





Μόνη τους επικοινωνία με την υπόλοιπη Ελλάδα το γράμμα ή το δέμα από την οικογένεια...





Ο πόλεμος όμως δεν είναι καθόλου εύκολος. Άσχημος εχθρός, εκτός από τους Ιταλούς, είναι και το χιόνι, μαζί με το κρύο.


Τα πόδια των στρατιωτών γεμίζουν χιονίστρες. Πολλοί αναγκάζονται να ακρωτηριαστούν... Οι τραυματίες περιθάλπονται όπως-όπως στα πρόχειρα νοσοκομεία που έχουν στηθεί στο μέτωπο. Πολλοί από αυτούς, όταν αναρρώνουν, ζητούν και ξαναγυρίζουν στις μονάδες τους για να συνεχίσουν τις πολεμικές επιχειρήσεις, όπως πριν.





Οι γυναίκες συνεισφέρουν όπως μπορούν. Όσες μένουν στα χωριά της Ηπείρου, κοντά στο μέτωπο, μεταφέρουν πολεμοφόδια και τρόφιμα και, γενικά, βοηθούν όπου χρειάζεται.




Στις πόλεις πλέκουν κάλτσες και εσώρουχα για τους στρατιώτες, προκειμένου να αντέξουν τις πολικές θερμοκρασίες της χειμωνιάτικης Πίνδου.


Το τέλος του χειμώνα βρίσκει τον ελληνικό στρατό νικητή σ' αυτόν τον πόλεμο.
Ο Μουσολίνι, ο οποίος μέχρι τότε βρισκόταν στην Αλβανία για να καμαρώνει την νίκη των στρατιωτών του...

...φανερά εκνευρισμένος με την "ανικανότητα" των αξιωματικών του (τους οποίους αλλάζει τον έναν μετά τον άλλο, μπροστά στις απανωτές ήττες) αποχωρεί για την Ιταλία.

Ντροπιασμένος, ζητά την βοήθεια του συνεταίρου του Χίτλερ, ενός από τα πιο διαταραγμένα μυαλά της σύγχρονης εποχής.







Ας κάνουμε όμως μια παρένθεση για να δούμε ποιος ήταν ο Χίτλερ και ποιες ήταν οι ιδέες του...

Γεννήθηκε το 1889 στην βόρεια Αυστρία, σ' ένα χωριό κοντά στα σύνορα με την Γερμανία.
Με τα γράμματα δεν τα πήγαινε και πολύ καλά, αφού μέχρι να παρατήσει το σχολείο (το 1905, χωρίς να πάρει απολυτήριο) με δυσκολία περνούσε τις τάξεις. Ο ίδιος θεωρούσε τον εαυτό του ζωγράφο, όμως η Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης είχε αντίθετη γνώμη. Γι' αυτό τον έκοψε και τις δύο φορές που έκανε αίτηση για εγγραφή στην Σχολή, λόγω έλλειψης ταλέντου όπως είπαν.
Ποιος ξέρει...
Αν τον είχαν δεχθεί, ίσως να γινόταν ένας άσημος ζωγράφος που θα πούλαγε τα έργα του για να ζήσει, και τα πάνω από πενήντα εκατομμύρια θύματά του να επιζούσαν και να προλάβαιναν να πεθάνουν από φυσικό θάνατο...




Φυσικά, όταν ανέλαβε την εξουσία, από τις πρώτες ενέργειες που έκανε ήταν να τιμωρήσει τους καθηγητές της Ακαδημίας που τον είχαν απορρίψει!

Στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο πολέμησε ως δεκανέας και μάλιστα πήρε και παράσημα.
Όταν μετά από κάποιον τραυματισμό του εισήχθη σε στρατιωτικό νοσοκομείο, οι ψυχίατροι εκεί τον χαρακτήρισαν ως ψυχοπαθή.
Ο πρώτος του βιογράφος, ο Κόνραντ Χάιντεν, ανέφερε πως ο διοικητής του λόχου είπε κάποτε για τον Χίτλερ: «Αυτόν τον υστερικό ποτέ δε θα τον κάνω υπαξιωματικό!». Πράγματι, παρά το ότι πήρε δύο παράσημα στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ποτέ δεν πήρε προαγωγή.

Το 1919 έγινε μέλος του Γερμανικού Εργατικού Κόμματος. Δύο χρόνια αργότερα έγινε πρόεδρός του και το μετονόμασε σε Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα. Σιγά-σιγά αναρριχήθηκε στην εξουσία. Το 1933 τοποθετήθηκε καγκελάριος της Γερμανίας και έναν χρόνο μετά έγινε αρχηγός όλου του κράτους και του στρατού.


Από τότε άρχισε η δικτατορία του.
Από τις πρώτες του ενέργειες ήταν να σκοτώσει γύρω στους 200 από τους πρώην συντρόφους του (αυτούς που τρομοκρατούσαν τον πληθυσμό για λογαριασμό του), μια που δεν τους χρειαζόταν άλλο πια!

Το διαταραγμένο του μυαλό φάνηκε αμέσως, αφού όταν ανέβηκε στην εξουσία κατάστρεψε ολοσχερώς τα χωριά των γονέων και των παππούδων του για να μην ξέρει ο κόσμος τίποτα για την καταγωγή του (επειδή ίσως να μην ήταν και αυθεντικός απόγονος της "καθαρής" άριας φυλής...).

Στον νου του είχε συνεχώς την ιδέα να κάνει την Γερμανία παγκόσμια δύναμη, έτσι ξεκίνησε τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο...
Η πολιτική του στηρίχτηκε στον αντισημιτισμό και τον ρατσισμό και το ταλέντο του να γίνεται αρεστός από τα πλήθη, αφού τους έλεγε λόγια που τους άρεσε να ακούν, βοήθησε στην εξάπλωση της ναζιστικής θεωρίας ανάμεσα στον λαό.
Πίστευε πως οι Γερμανοί είναι αδικημένοι από τις μεγάλες Δυνάμεις. Ταυτόχρονα διακήρυττε πως η γερμανική άρια φυλή είναι ανώτερη από τις άλλες φυλές και γι' αυτό έπρεπε να κυριαρχήσει στον υπόλοιπο κόσμο. Μάλιστα όχι όλοι οι Γερμανοί, αλλά μόνο οι δυνατοί και υγιείς.
Γι' αυτόν τον λόγο, σε ένα συνέδριο του κόμματός του είχε πει: "Αν στην Γερμανία γεννιόνταν κάθε χρόνο 1.000.000 παιδιά και σκοτώναμε τα 700.000 με 800.000 από αυτά, τα πιο αδύναμα, τότε σε μερικά χρόνια το έθνος μας θα γινόταν πολύ πιο δυνατό!"...
Αυτό βέβαια δεν το έλεγε μόνο! Το εννοούσε κιόλας και το έκανε πράξη με τα κέντρα ευθανασίας που ίδρυσε. Περίπου 200.000 σωματικά ή πνευματικά ανάπηροι άνθρωποι εξοντώθηκαν σε αυτά, μόνο το 1939. "Ζωές που ήταν ανάξιες να ζουν" όπως έλεγε...

Απέναντι στους Εβραίους είχε αρρωστημένη αντιπάθεια. Σκότωσε γύρω στα 6.000.000, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο.
Δεν ήθελε όμως να εξοντώσει μόνο τους Εβραίους. Εχθροί του ήταν διάφορες κατηγορίες ανθρώπων: οι κομμουνιστές, οι τσιγγάνοι, οι ομοφυλόφιλοι, οι Σλάβοι, οι Πολωνοί, οι μάρτυρες του Ιεχωβά και διάφοροι άλλοι που απείχαν από το πρότυπο του "λευκού Γερμανού υπερανθρώπου"...

Όλους αυτούς τους μετέφερε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Κάποιοι κρατούμενοι χρησιμοποιούνταν ως πάμφτηνη εργατική δύναμη στα εργοστάσια που υπήρχαν εκεί. Πάμφτηνη διότι αφ' ενός τους έδιναν ελάχιστο φαγητό, ίσα να μην πεθάνουν, αφ' ετέρου διότι όταν κάποιοι δεν άντεχαν και κατέρρεαν, τους έθαβαν κάπου πρόχειρα και τους αντικαθιστούσαν με καινούριους που έφερναν καθημερινά.
Άλλους πάλι, οι Ναζί "επιστήμονες" τους έκαναν πειραματόζωα των πιο διεστραμμένων πειραμάτων που μπορεί να φανταστεί κανείς...

Νταχάου, Άουσβιτς, Μαουτχάουζεν είναι μερικά μόνο από τα κολαστήρια εκείνα μέσα στα οποία βρήκαν φρικτό θάνατο εκατομμύρια αθώοι...






Στρατόπεδα συγκέντρωσης








Κρατούμενοι

Όταν οι σύμμαχοι μπήκαν μέσα στα στρατόπεδα, στο τέλος του πολέμου, φρίκιασαν με τους σωρούς των πτωμάτων που ήταν στιβαγμένα στους ανοιχτούς χώρους...





Αυτοί είναι οι φούρνοι που οι Ναζί έκαιγαν τους ανθρώπους.
(Αν βλέπουμε σήμερα ανθρώπους να αστειεύονται με τέτοιου είδους κτηνωδίες, εμείς δεν θα πρέπει να το ανεχόμαστε. Απεναντίας θα πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση για να μην υπάρξει κίνδυνος να ξαναζήσουμε παρόμοιες καταστάσεις...)
[ Οι φωτογραφίες, από αναζήτηση στο διαδίκτυο. Οι πληροφορίες, από την Βικιπαίδεια (1, 2, 3, 4, 5, 6). ]

Αυτός λοιπόν ήταν ο Χίτλερ, για να μην το ξεχνάμε, μια που και σήμερα ακόμα υπάρχουν κάποιοι που δηλώνουν θαυμαστές του...

Γ. Η γερμανική Κατοχή

Ο Χίτλερ αποφασίζει να εκστρατεύσει ο ίδιος εναντίον της Ελλάδας, ώστε απερίσπαστος μετά να ρίξει το βάρος του στην επίθεση εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης που σχεδίαζε.
Στις 6 Απριλίου 1941 αρχίζει από την Μακεδονία η γερμανική επίθεση εναντίον της Ελλάδας.



Οι Έλληνες αντιστέκονται γενναία, όμως ο ελληνικός στρατός είναι ήδη εξασθενημένος από τον ελληνοϊταλικό πόλεμο και η γερμανική πολεμική μηχανή είναι από τις καλύτερα εξοπλισμένες του κόσμου.
Στις 27 Απριλίου καταλαμβάνεται η Πρωτεύουσα. Ο πρωθυπουργός Αλέξανδρος Κορυζής (που είχε αναλάβει περίπου 3 μήνες νωρίτερα) αυτοκτονεί.


Μέχρι τις 5 Μαΐου ολόκληρη η Ελλάδα, εκτός από την Κρήτη, έχει πέσει στα χέρια των Γερμανών.


Στις 20 Μαΐου 1941 ξεκινά η προσπάθεια των Γερμανών να καταλάβουν την Κρήτη.



Για δυο εβδομάδες οι Κρητικοί αντιστέκονται γενναία, πολύ περισσότερο απ' όσο περίμενε ο Χίτλερ.


Οι Γερμανοί έχουν σημαντικές απώλειες. Ο Χίτλερ εξοργίζεται και αντίθετα από όλους τους κανόνες του πολέμου (αν μπορούμε να μιλάμε για κανόνες μέσα στην παράνοια...) για αντίποινα καταστρέφει διάφορα χωριά όπως την Κάνδανο, το Κοντομάρι και τον Κακόπετρο και σκοτώνει άμαχο πληθυσμό.



Την 1η Ιουνίου 1941 η Ελλάδα έχει βρεθεί ολόκληρη κάτω από την ναζιστική μπότα.
Αρχίζει η κόλαση για τον ελληνικό λαό...


Δεν υπάρχουν σχόλια: