Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2015

Είναι αυτό το σύμβολο του κόμματος Παπανδρέου; - "Κίνημα Αλλαγής" το όνομα λένε οι πληροφορίες

Μια σελίδα στο facebook με την ονομασία "Κίνημα Αλλαγής" το οποίο φέρεται να είναι και το όνομα του νέου κόμματος του Γιώργου Παπανδρέου κυκλορφορεί τις τελευταίες ώρες στο διαδίκτυο και ως σύμβολο φέρει το Ρόδο του Σοσιαλισμού.

Με μια μακροσκελή δήλωση, ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωσε την ίδρυση κόμματος την οποία θα επισημοποιήσει το απόγευμα του Σαββάτου στις 17.30 στο αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη. Σήμερα στις 17.00 θα γίνει ενημέρωση των δημοσιογράφων ενώ όσον αφορά την σελίδα που φέρεται να έχει δημιουργήσει στο facebook το νεο κόμμα, το επιτελείο Παπανδρέου, ούτε επιβαιώνει ούτε διαψεύδει.
Νωρίτερα ο κ. Παπανδρέου με ανακοίνωσή του τονίζει ότι αύριο, στις 17.30, στο αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη, θα γίνει η ανακοίνωση του κόμματος, που ιδρύει.
Σε γραπτή του δήλωση ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρει σχετικά:

ΟΛΗ Η ΔΗΛΩΣΗ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Νέα χρονιά,

Νέο ξεκίνημα.

Ήρθε η ώρα για το επόμενο μεγάλο βήμα των προοδευτικών δυνάμεων του τόπου.

Ήρθε η ώρα για να οικοδομήσουμε, όλοι μαζί, το νέο πολιτικό σπίτι που θα στεγάσει τις προοδευτικές μας αξίες, τις αξίες που μας ένωσαν και μας ενώνουν.

Αφουγκραζόμενοι τη δική σας φωνή, την απαίτηση χιλιάδων πολιτών από όλη την Ελλάδα, παίρνουμε την πρωτοβουλία και απευθύνουμε κάλεσμα συμμετοχής σε όλους τους προοδευτικούς πολίτες σε αυτό το νέο ξεκίνημα.

Αύριο, στις 5:30 μμ, στο αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη - Πειραιώς 138, δεν ιδρύουμε ένα ακόμη κόμμα.

Από αύριο, συμμετέχουμε στην αφετηρία ενός Κινήματος, που μπορεί και πρέπει να ανταποκρίνεται ουσιαστικά στα μεγάλα διακυβεύματα που αφορούν τη χώρα και τον Ελληνικό λαό.

Ενός Κινήματος που θέλουμε να διασφαλίσει την παρουσία των πραγματικών δυνάμεων της προόδου στο επόμενο Κοινοβούλιο, των δυνάμεων που πιστεύουν και το έχουν αποδείξει στην πράξη με πραγματικές δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις, ότι η Ελλάδα δεν θα υπερβεί οριστικά την κρίση, δεν θα ανακάμψει οριστικά, αν δεν αλλάξει οριστικά, αν δεν αλλάξει συθέμελα, με βάση ένα "Ελληνικό Σχέδιο" και Θεσμούς που λειτουργούν - με τον πολίτη συμμέτοχο.

Ενός Κινήματος που θα εργαστεί στην επόμενη Βουλή για να διασφαλιστούν όλες οι αναγκαίες προϋποθέσεις για μια ασφαλή και οριστική έξοδο από την κρίση.

Ενός Κινήματος, που θα δώσει όλες του τις δυνάμεις για να γίνει πράξη η μετάβαση στη Μεταπελατειακή Ελλάδα, με όραμα την οικοδόμηση μιάς Ελλάδας Δικαιοσύνης και Δημιουργίας.

Ενός Κινήματος, η συγκρότηση του οποίου θα ολοκληρωθεί με ανοιχτό, συμμετοχικό Συνέδριο - που θα προσδιοριστεί μετά τις εκλογές, όπου θα αποφασιστούν τα πάντα. Κινηματικά, συμμετοχικά, με αρχές αυτοοργάνωσης, από τη βάση. Όπως αξίζει σε ένα Κίνημα που ανταποκρίνεται στις αρχές της Δημοκρατίας, του Σοσιαλισμού και της Βιώσιμης Ανάπτυξης.

Ενός Κινήματος, που βάζει πρώτα την Ελλάδα και τους πολίτες της – όχι τα πάσης φύσεως πελατειακά ή άλλα συμφέροντα.

Με τις ευχές μου για καλή χρονιά σε όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, απευθύνω κάλεσμα συμμετοχής,

Από αύριο, 3 του Γενάρη,

Πάμε

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Τι ….Τσίπρας, τι....Καμμένος !! (γράφαμε πρίν δύο χρόνια)

Παρακολουθώντας τον τελευταίο καιρό τον αντιμνημονιακό αγώνα των δύο δημαγωγών, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι θα μπορούσαν κάλλιστα να βρεθούν υπό την ίδια πολιτική στέγη. Τι και αν προέρχονται από διαφορετικούς ιδεολογικούς χώρους, απευθύνονται στο ίδιο ακροατήριο. Στο ακροατήριο που πιστεύει ότι για όλα τα δεινά φταίνε οι κακοί Ευρωπαίοι που έβαλαν στο μάτι τον «εκλεκτό λαό».

Από τη μία, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθώντας την πάγια τακτική του αριστερού λαϊκισμού που τους καθιέρωσε ως κόμμα διαμαρτυρίας, επιδίδεται σε μία άνευ προηγουμένου επικίνδυνη ρητορική καταγγέλλοντας τους πάντες και τα πάντα. Ταυτόχρονα, κλείνει το μάτι σε οποιαδήποτε αντιδημοκρατική ενέργεια προκαλεί θόρυβο και φαντάζει στα μάτια του λαού ως αντιστασιακή – πατριωτική πράξη.
Καταγγέλλει την νέα δανειακή σύμβαση, αλλά δεν προτείνει καμία εναλλακτική. Μάλλον προτείνει την πρόσληψη 200.000 ανέργων στο δημόσιο, ώστε να μειωθεί η ανεργία. Ωστόσο, δεν μας λέει με τι πόρους θα πραγματοποιηθούν αυτές οι προσλήψεις, δεδομένου ότι η χώρα συνεχίζει να παράγει πρωτογενές έλλειμμα και δεν μπορεί να δανειστεί. Ο δημόσιος λόγος του κ. Τσίπρα, εκτός από προτάσεις επιστημονικής φαντασίας, εμπεριέχει και άμεσες ή έμμεσες απειλές προς όποιον δεν συμφωνεί με τις σκέψεις του. Η στοχοποίηση πολιτικών προσώπων είναι μία πάγια μορφή «πάλης» της καθεστωτικής αριστεράς.

Από την άλλη, ο επικεφαλής των Ανεξάρτητων Ελλήνων, έχει επιδοθεί σε έναν αγώνα πατριδοκαπηλίας, με χαρακτηριστικά μίας άλλης εποχής. «Τα δάνεια είναι παράνομα», υποστηρίζει με σθένος ο επιφανής εκπρόσωπος του νέου ψευδό-πατριωτισμού. Παρόλα αυτά, δεν μας λέει τον τρόπο για το πώς θα καλυφθούν οι ανάγκες της χώρας χωρίς αυτά τα δάνεια, δεδομένου ότι για κάθε 100 ευρώ που παράγουμε τον μήνα χρειαζόμαστε 110 ευρώ για την κάλυψη των αναγκών μας (χωρίς να υπολογίσουμε τα τοκοχρεολύσια). Πιο προκλητικό όλων, όμως, είναι το γεγονός ότι τόσο αυτός όσο και κάποιοι άλλοι σύντροφοι του αποτελούν εδώ και πολλά χρόνια μέλη του ίδιου πολιτικού συστήματος και φέρουν μεγάλες ευθύνες για τη δημιουργία του χρέους και των ελλειμμάτων.
Αλήθεια γιατί δεν ύψωσε το πατριωτικό του ανάστημα ο κ. Καμμένος όταν δανειζόμασταν για να διορίσουμε πολιτικούς φίλους; Γιατί δεν είπε, και συνεχίζει να μη λέει, κουβέντα για τη σαθρή δημόσια διοίκηση, που φιγουράρει στις πρώτες θέσεις στον κόσμο στη διαφθορά; Γιατί δεν «αγανάκτησε», ως γνήσιος πατριώτης, όταν υπήρχε σπατάλη δημοσίου χρήματος για εξαγορά προσώπων και συνειδήσεων;
Καταγγέλλει τους πάντες, χωρίς ωστόσο να προτείνει τίποτα απολύτως. Η πολιτική του πλατφόρμα μάς λέει τι δεν θα κάνει, δεν αναφέρει λέξη για το τι θα κάνει ώστε να βγούμε από την κρίση. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες είναι ένα ακόμη κίνημα διαμαρτυρίας που βλέπει στην κατάρρευση «παράθυρο ευκαιρίας».

Η δημαγωγική πατριδοκαπηλία του κ. Καμμένου είναι εξίσου επικίνδυνη με τον αριστερίστικο λαϊκισμό του κ. Τσίπρα. Και οι δύο επιχειρούν να διχάσουν τους Έλληνες σε αντιμνημονιακούς (πατριώτες) και μνημονιακούς (προδότες). Ωστόσο, κανένας δε μιλάει για την πραγματική πρόκληση. Για το πώς, δηλαδή, θα μεγαλώσουμε την πίτα, προκειμένου να μην εξαρτόμαστε από τους ξένους δανειστές.