Δευτέρα 2 Μαρτίου 2015

ο φόρος είναι παράνομος, όπως και η γραφειοκρατία !



Αντώνης Αντωνόπουλος,
Κυπαρισσία  1-3-2015
 Γιατί , άραγε, να υπάρχουν τόσοι φόροι?.     Και ποιές είναι οι αιτίες της γραφειοκρατίας?
Γύρω από αυτά τα δύο θέματα  υπάρχουν πολλές αντικρουόμενες απόψεις, έχουν γίνει πολλές συζητήσεις, κι όμως παραμένουν αυτά τα δύο ‘αγκάθια’ που δυσκολεύουν την καθημερινή ζωή μας.   Ας προσπαθήσουμε να βρούμε μια λύση...
  Οι αξιωματούχοι του κάθε κράτους, από τον Βασιλέα-Πρόεδρο, Πρωθυπουργό-Υπουργούς- Δικαστικούς έως και τον τελευταίο Δημόσιο Υπάλληλο, όλοι αυτοί πληρώνονται από το κρατικό μηνιαίο μισθό τους. Δεν παράγουν τίποτα, απλώς ‘διοικούν’... Τα χρήματα που παίρνουν τα ξοδεύουν, αγοράζοντας αυτά που οι άλλοι παράγουν. Αλλά για να μπορέσουν να τα ξαναπάρουν τον άλλο μήνα, έχουν εφεύρει τον φόρο (άμεσο και έμμεσο), και έχουν έναν ολόκληρο μηχανισμό άλλων υπαλλήλων που μαζεύουν αυτούς τους φόρους, και ούτω καθεξής.       

Υπάρχει ένας παράλληλος μύθος: Όταν έμαθε ο βασιλιάς των ζώων, το λιοντάρι, πως τα μυρμήγκια έχουν μια τέλεια κοινωνία που όλοι έχουν τη δουλειά για παιχνίδι και όλα δουλεύουν αρμονικά, έστειλε άλλα ζώα για να παρατηρήσουν και να ελέγξουν τα μυρμήγκια. Μετά έστειλε και άλλους, και άλλους για να ελέγξει τους πρώτους παρατηρητές, κι έτσι δημιουργήθηκε η γραφειοκρατία των ζώων, μέχρι σημείου που ούτε και τα μυρμήγκια δεν μπορούσαν πια να εργαστούν αμέριμνα. Ο μύθος αυτός, που θα μπορούσε να τον γράψει και ο Αίσωπος, δηλώνει το πώς γεννήθηκε η γραφειοκρατία, ενώ φυσιολογικά δεν θα έπρεπε να υπήρχε. Και δείχνει πως μπορούμε εμείς οι άνθρωποι-μυρμήγκια να φτιάξουμε μια ‘τέλεια’ κοινωνία χωρίς φόρους , χωρίς γραφειοκρατία, χωρίς το αιμοβόρο κράτος-λιοντάρι .                                                                                                  
  Η (πολλή) φορολογία είναι παράνομη διότι είναι κλοπή της περιουσίας των πολιτών. Η γραφειοκρατία είναι και αυτή παράνομη γιατί δυσκολεύει αφόρητα τη ζωή μας, και κλέβει τους πραγματικά εργαζόμενους, δίνοντας τα χρήματα στα παρασιτικά επαγγέλματα, δηλαδή στον εαυτό της.
 Λίγοι γνωρίζουν, ενώ θα έπρεπε να γνώριζαν όλοι πως ο Χριστός ήταν αντίθετος στο θρησκευτικό φόρο, αλλά και στον πολιτικό φόρο προς τον Καίσαρα. Και τους απέφευγε όσο μπορούσε, όπως και οι μαθητές του. Ας μελετήσουμε τα εδάφια απ το ευαγγέλιο: κατά Ματθαίον, 17 κεφάλαιο, 24-27 στίχοι,  και 22 κεφάλαιο, 15-22 στίχοι.    Αλλά και ο πασίγνωστος ποιητής Μιχάλης Κατσαρός μας προστάζει να αντισταθούμε: στο φόρο, στη γραφειοκρατία, στους υπαλλήλους, σ’ όλα αυτά που συνιστούν το σύγχρονο αρρωστημένο κράτος.  Οι Έλληνες γενικά, από ένστικτο αντιστέκονται σε κάθε είδους φόρο, και σε κάθε είδους κράτος. Ίσως λόγω των πολλών κατακτητών, που έπαιρναν το φόρο-χαράτσι από τους Έλληνες. ( μέχρι και τον κεφαλικό φόρο είχαμε παλαιότερα, το παιδομάζωμα, όπου έκλεβαν τα πιο γερά παιδιά για να τα κάνουν γενίτσαρους. Κάτι παρόμοιο γίνεται και στις μέρες μας που φεύγουν οι νέοι και οι επιστήμονες για το εξωτερικό)  Για τους Έλληνες , λοιπόν, η φοροαποφυγή συνιστά επαναστατική πράξη ελευθερίας.   Αλλά και στα αρχαία χρόνια που υπήρχαν οι αυτόνομες ελληνικές πόλεις, ακόμα και τότε οι φόροι ήταν λίγοι διότι δεν υπήρχε κεντρική εξουσία, αλλά λαϊκή Δημοκρατία, και εναλλαγή των αρχόντων στα αξιώματα. Το πολίτευμα της Αρχαίας Αθήνας –Σπάρτης, κλπ, μοιάζει πολύ με φιλελεύθερη και συγχρόνως σοσιαλιστική κοινωνία όπου η απόσταση πλούσιων και φτωχών ήταν πολύ μικρή.
    Πώς θα ξανα- φτάσουμε σ’ αυτή την ‘ιδανική’ κοινωνία? Ιδού το ερώτημα!...
    Το πρόβλημα δεν λύνεται απότομα αλλά σταδιακά, με γρήγορα βήματα. Απλοποιούμε και ενοποιούμε τους φόρους. Για παράδειγμα καταργούμε τα διόδια και αυξάνουμε την τιμή της βενζίνης. Βασικός φόρος σε όλα τα είδη η ‘δεκάτη’, το 10%, είναι μικρός, δίκαιος, και υπολογίζεται πανεύκολα. Το 1/10 παρακρατείται και από τον κάθε μισθό για μια βασική δωρεάν υγεία και μια μικρή σύνταξη. Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών ώστε να μπορούν όλοι να τις πληρώνουν. Ενοποίηση όλων των ταμείων, μείωση της διαφοράς μικρού και μεγάλου μισθού και σύνταξης στο 1/3. Δηλαδή η κατώτερη σύνταξη , του αγρότη, να είναι 500 ευρώ η μεγαλύτερη, του Προέδρου Δημοκρατίας και του μεγαλύτερου Δικαστή, να είναι 1500.   Παραλλήλως ο μικρότερος μισθός 1000 και ο μεγαλύτερος το πολύ τριπλάσιος.              .                                                                        .  Αξιοποίηση των υπολογιστών, μείωση των θέσεων υπαλλήλων και μείωση του ωραρίου τους στο μισό, όπως και κάθε είδους εργασίας ώστε να βρουν 4ωρη δουλειά όλοι οι άνεργοι, έτσι γίνεται μέσα σε λίγες μέρες ο ‘μηδενισμός’ της ανεργίας. Να μπορεί ο καθένας να ανοίξει ένα μαγαζάκι ή να προσφέρει απλές υπηρεσίες χωρίς πολλά χαρτιά, απλώς ας πληρώνει το 10%. Απελευθέρωση στην πράξη όλων των επαγγελμάτων που δεν απαιτούν πτυχίο πανεπιστημίου.                             .               Με όλα αυτά, το κράτος θα γίνει φιλικό προς το λαό, θα μειωθούν πολύ οι φόροι, θα μηδενιστεί η γραφειοκρατία και η ανεργία, θα αυξηθεί η παραγωγή.   Οι υπήκοοι, όλοι εμείς που βρίζουμε το κράτος, θα γίνουμε πλέον συνειδητοί και ενεργοί πολίτες Η σύγχρονη Ελλάδα θα μοιάσει με την αρχαία, αυτή που δημιούργησε τον πολιτισμό.
   Το επόμενο στάδιο θα μπορεί να είναι ακόμα και ο μηδενισμός των φόρων. Ή θα γίνεται αυτόματα μέσω μικρού κουρέματος των μεγάλων καταθετών και με έμμεσους φόρους στα ‘βλαβερά’: καύσιμα-τσιγάρα, ποτά.
  Θα πει κάποιος: και τότε ποιός θα πληρώσει τους γιατρούς, τους δασκάλους, τους παπάδες, τους αστυνόμους?    Δεν υπάρχει πιο ανασφαλής ερώτηση.  Σε μια υγιή κοινωνία είμαστε συνειδητοί πολίτες και κάπως ‘σαν αστυνόμοι’, άρα θα περιοριστεί η αστυνομία στο ελάχιστο. Είμαστε όλοι ‘σαν δάσκαλοι’, και μάλιστα στις μέρες μας είναι πλέον όλες οι γνώσεις δωρεάν με το διαδίκτυο. Κι αν γίνουμε ‘καλοί χριστιανοί’, δεν θα χρειάζονται πιά οι παπάδες. Όσο για τους γιατρούς, -για να κάνουμε και λίγο πλάκα- υπάρχουν στην Ελλάδα 2-3 εκατομμύρια άμισθοι γιατροί, είναι όλοι αυτοί που ξέρουν να ξεματιάζουν... Το ξεμάτιασμα κατά παράδοση γίνεται δωρεάν, όπως και το κέρασμα, και η Ελλάδα είναι πρωτοπόρος σε αυτά τα δυο..
Μοιάζουν όλα αυτά ουτοπικά, κι όμως έχουν αρχίσει να γίνονται...     

ώνης Αντωνόπουλος, Κυπαρισσία  1-3-2015

Δεν υπάρχουν σχόλια: