Τετάρτη 29 Απριλίου 2015

Η απειλή του δημοψηφίσματος


ΕΙΚΟΝΑ---Ελλάδα,-Τσίπρας,-Μέρκελ
Η Ελλάδα οδηγείται στην υπογραφή ενός νέου, πολύ πιο αυστηρού μνημονίου, παράλληλα με την απώλεια των δημοσίων και ιδιωτικών περιουσιακών στοιχείων της – εναλλακτικά στην ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και στην πληθωριστική δραχμή .
Η Ελλάδα χρειάζεται ασφαλώς συμμάχους για να μπορέσει να επιβιώσει – ειδικά κάτω από τις δύσκολες σημερινές συνθήκες, όπου έχει απομονωθεί εντελώς από τις αγορές, αδυνατώντας να χρηματοδοτηθεί με δικές της δυνάμεις. 
Οι συμμαχίες όμως στηρίζονται είτε στην ιδιοτέλεια, με την έννοια πως κάποιος έχει να κερδίσει κάτι από αυτόν που επιθυμεί ως σύμμαχο, είτε στο φόβο – όταν ο σύμμαχος φοβάται πως έχει κάτι να χάσει, ίσως περισσότερο σημαντικό για τον ίδιο και λιγότερο για τον άλλο.
Η ιδιοτέλεια, στην περίπτωση των χωρών της Ευρωζώνης δεν υπάρχει – αφού η Ελλάδα είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, κινδυνεύοντας από στιγμή σε στιγμή να πέσει στο γκρεμό. Ο φόβος είναι αυτός που της εξασφαλίζει μεν ακόμη την ανοχή των εταίρων της (επειδή δεν μπορούν να υπολογίσουν τα επακόλουθα που θα είχε για τους ίδιους η πτώχευση, καθώς επίσης η ενδεχόμενη έξοδος της χώρας από την Ευρωζώνη), αλλά όχι τη συμμαχία τους – με αποτέλεσμα να έχουμε οδηγηθεί σε μία ερμαφρόδιτη κατάσταση, η οποία κάνει αδύνατες τις προβλέψεις για το μέλλον.
Η κυβέρνηση της Ελλάδας τώρα βλέπει παντού εχθρούς, συνωμότες που θέλουν να την ανατρέψουν, χρησιμοποιώντας αθέμιτα μέσα – μεταξύ των οποίων τοποθετεί το διοικητή της ΕΚΤ, όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, την αξιωματική αντιπολίτευση, καθώς επίσης την πλειοψηφία των υπολοίπων ελληνικών πολιτικών κομμάτων.
Θεωρεί δε πως μοναδικός σύμμαχος της είναι οι Έλληνες Πολίτες, οι οποίοι την υποστηρίζουν – γεγονός που, κατά κάποιον τρόπο, την αναγκάζει να δεσμεύεται απόλυτα με τις προεκλογικές της υποσχέσεις, παρά το ότι δεν είναι δυνατόν να εφαρμοσθούν χωρίς την εξασφάλιση της χρηματοδότησης τους και τη διαγραφή μέρους του χρέους.
Περαιτέρω, «απειλεί» την Ευρώπη με δημοψήφισμα, εάν τολμήσει να μην αποδεχθεί τις προτάσεις της,επιμένοντας στην υπογραφή ενός τρίτου μνημονίου, ως προϋπόθεση για την παροχή νέων δανείων. Υποθέτοντας εύλογα πως το θέμα του  δημοψηφίσματος θα ήταν η υπογραφή ή μη αυτού του μνημονίου, οι περισσότεροι απορούν σχετικά με το τι ακριβώς θα συνέβαινε, εάν η απάντηση των Ελλήνων ήταν αρνητική – με απλά λόγια, πώς θα καλυπτόταν το χρηματοδοτικό κενό της τάξης των 30-50 δις € που διαπιστώνεται.
Καταλαβαίνει βέβαια κανείς πως η κυβέρνηση ελπίζει στην αλλαγή στάσης της Ευρώπης, στην περίπτωση της αρνητικής ψήφου των Ελλήνων – κάτι που όμως έρχεται σε σύγκρουση με την κοινή λογική, αφού τυχόν υποχώρηση της κοινότητας θα άνοιγε τους ασκούς του Αιόλου για την ίδια, επειδή θα θεωρούταν μελλοντικά εκβιάσιμη από όλα τα κράτη-μέλη της.
Συμπεραίνεται λοιπόν πως η κυβέρνηση βρίσκεται στο λάθος δρόμο και κάνει εσφαλμένες υποθέσεις – πόσο μάλλον όταν έχει απέναντι της την κυβέρνηση της Γερμανίας, η οποία δεν είναι μόνο πολύ πιο ισχυρή, αλλά έχει ταυτόχρονα συμμαχήσει με τους πάντες: με την αντιπολίτευση στο εσωτερικό της (κυβέρνηση συνεργασίας), με το λαό της, με όλους τους ηγέτες της Ευρωζώνης, με την Κομισιόν, με την ΕΚΤ, καθώς επίσης με τις Η.Π.Α.
Συνεχίζοντας, ακόμη και αν η ελληνική κυβέρνηση ξεπερνούσε το εμπόδιο της μη ύπαρξης συμμάχων, έχει ένα ακόμη πρόβλημα να αντιμετωπίσει: το ότι δεν ξέρει τι ακριβώς ζητάει από την Ευρώπη, αφού από τη μία πλευρά δηλώνει πως το δημόσιο χρέος είναι μη βιώσιμο (πολύ σωστά), αλλά από την άλλη δεν διαπραγματεύεται τη διαγραφή του – ενώ τόσο ο υπουργός οικονομικών, όσο και ο πρόεδρος της χώρας, διαβεβαιώνουν τους δανειστές πως το χρέος θα πληρωθεί εξ ολοκλήρου.
Εύλογα λοιπόν οι δανειστές της Ελλάδας αναζητούν τρόπους, με τους οποίους η Ελλάδα θα μπορούσε να τους πληρώσει – «ανακαλύπτοντας» έτσι πως η δημόσια χρηματοοικονομική περιουσία της χώρας μας, η οποία αυξήθηκε σημαντικά την τελευταία δεκαετία (γράφημα, πράσινη καμπύλη), θα μπορούσε να τοποθετηθεί ως εγγύηση έναντι των υφισταμένων ή μελλοντικών πιστώσεων.
.
ΓΡΑΦΗΜΑ - Ελλάδα, χρηματοοικονομική περιουσία
.
Σε τελική ανάλυση λοιπόν, η κυβέρνηση δυσχεραίνει όλο και πιο πολύ τη θέση της Ελλάδας, εισερχόμενη σε μονόδρομους χωρίς επιστροφή – αφού πολύ δύσκολα θα αποφύγει την παροχή εγγυήσεων προς τους δανειστές, μετά τις άνευ λόγου καθυστερήσεις των διαπραγματεύσεων και τα δικά της «ήξεις αφήξεις».
Υποθέτω επομένως πως η Ελλάδα οδηγείται στην υπογραφή ενός νέου, πολύ πιο αυστηρού μνημονίου, παράλληλα με την απώλεια των δημοσίων και ιδιωτικών περιουσιακών στοιχείων της – τα πρώτα μέσω των εγγυήσεων που θα υποχρεωθεί να παρέχει, ενώ τα δεύτερα με τη συνδρομή της αυξημένης φορολόγησης τους, παρά το ότι η κυβέρνηση έχει ασφαλώς τις καλύτερες των προθέσεων.
Εναλλακτικά στην ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και στην πληθωριστική δραχμή, η οποία είναι ενδεχομένως το μυστικό «σχέδιο Β» της κυβέρνησης – αφού όλο και περισσότερα στελέχη της τοποθετούνται υπέρ του εθνικού νομίσματος, συμβαδίζοντας με την αποδοχή του από ένα συνεχώς αυξανόμενο μερίδιο του πληθυσμού, το οποίο δυστυχώς χειραγωγείται ή έχει εσφαλμένη πληροφόρηση.
Μπορεί βέβαια να κάνω λάθος, αφού ο πρωθυπουργός επιμένει στο ότι, δεν έχει την πρόθεση να συγκρουστεί με τους δανειστές ή να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη. Κρίνοντας όμως από τις πράξεις και όχι από τα λόγια, όπως οφείλει να κάνει ο καθένας μας, διαπιστώνω και εδώ μία εμφανή ασυνέπεια – η οποία όμως κρύβεται προσεκτικά, έως ότου επιτρέψουν ίσως οι συνθήκες (κοινή γνώμη) την υιοθέτηση ενός πραγματικάαριστερού πολιτεύματος, συμπεριλαμβανομένης της δραχμής στην Ελλάδα.
ΣυγγραφέαςΙάκωβος Ιωάννου, για το Analyst.gr

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΕΠΙΛΗΣΜΩΝ Ή ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΣ;
Μήπως αντελήφθης τα τελευταία χρόνια τους οργανωμένους ‘’Νερωνιστές» σου να καίνε την Ελλάδα;
Μήπως αντελήφθης τα τελευταία χρόνια τους οργανωμένους «βανδάλους» σου να ξεσπιτώνουν χιλιάδες επιχειρήσεις , να προκαλούν τρόμο και φόβο ώστε το κέντρο της Αθήνας να αποτελεί το παγκόσμιο σχόλιο αναφοράς επιθυμώντας και προσκαλώντας να μεταβληθεί σε πλατεία Ταχρίρ ;
Μήπως συνάντησαν οι ..οπαδοί σου τους οργανωμένους μαύρους στρατούς των λοιπών άκρων της δεξιάς ή τους ‘’Μαμανέους» νέο ρέϊτζερς του Σαμαρά;
Η δύναμη αυτής της φθοράς της περιουσίας και της διαφθοράς του πολιτικού ήθους,
ήταν τα «καλά παιδιά» του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ευκρινέστατα αποτύπωσε η λεκτική και έγγραφη ομοβροντία των εκπροσώπων του ΚΚΕ! Αυτά, που είχαν ‘’αναλάβει να επιβεβαιώσουν’’ ότι ήταν θαυμαστές και συνεχιστές του Νέρωνα. Η Ελλάδα, από την μία άκρη στη άλλη, ζούσε στους θυμούς της αναμπουμπούλας και στους καπνούς της οργανωμένης «αντίστασης». Μέχρι και οι μετανάστες , συμμετείχαν στη διάλυση του κράτους από τις ‘’σκονισμένες’’ ορδές των.. Βούτσηδων !
Ναι αυτών που σήμερα προκλητικά και αδιάντροπα προκαλούν από την τηλεόραση σαν άλλες..’’μωρές παρθένες’’ !

Ανώνυμος είπε...

Σόιμπλε: Δεν γίνεται να ικανοποιείτε το λαό με τα λεφτά άλλων
και να μας βρίζετε από πάνω.

Μεγαλύτερα αποσπάσματα βλέπουν το φως της δημοσιότητας από τη συνέντευξη του γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε εκτός από το περιβόητο «λυπάμαι για τον ελληνικό λαό που επέλεξε μια ανεύθυνη κυβέρνηση».
Μιλώντας ο κ. Σόιμπλε στο DLF αναφέρθηκε στις συνομιλίες του Eurogroup, λέγοντας πως το θέμα δεν είναι εάν θα υπάρξει συμβιβασμός, αλλά στο να δοθεί στην Ελλάδα κάποια στιγμή να φτιάξει την οικονομία της ώστε να μην χρειάζεται τη βοήθεια άλλων.
Μάλιστα, ο κ. Σόιμπλε επισημαίνει πως η Ελλάδα για χρόνια έζησε πάνω από τις δυνατότητές της και πως κανείς δεν θέλει να δανείσει τη συγκεκριμένη χώρα, χωρίς να υπάρχει η εγγύηση τρίτων.
Κληθείς να σχολιάσει την πρόταση του έλληνα ομολόγου του, κ. Βαρουφάκη για ένα κοινωνικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα, ο κ. Σόιμπλε όχι μόνο το απέρριψε αλλά δήλωσε χαρακτηριστικά: «Είναι χάσιμο χρόνου».

Ανώνυμος είπε...

Αλέξη Τσίπρα δεν μας χρωστάει κανείς τίποτα,

εκτός βεβαίως από τις πολεμικές αποζημιώσεις της Γερμανίας!
Εμείς οι Έλληνες, όμως, χρωστάμε στον εαυτό μας να ενηλικιωθούμε κοινωνικά, πολιτικά και ηθικά.
Εμείς οι Έλληνες ευθυνόμαστε πρωτίστως για τα χάλια μας, κι αυτό δεν το αναφέρεις πουθενά , όπως δεν το είχες αναφέρει και στις δημαγωγικές προεκλογικές ομιλίες σου.
Άλλωστε, υπάρχουν επιταγές του μνημονίου, Αλέξη Τσίπρα, εκείνες που αφορούν σε διαρθρωτικές αλλαγές και στο νοικοκύρεμα του κράτους, που δεν εφαρμόστηκαν, και που θα έπρεπε να τις είχαμε κάνει μόνοι μας εδώ και δεκαετίες!
Το μνημόνιο δεν είναι μόνο βάρβαρα μέτρα μονομερούς λιτότητας, που ομολογουμένως είναι άδικα και αδιέξοδα, και τα οποία έχω καταγγείλει επανειλημμένως κι εγώ από τούτο το ιστολόγιο.

Το μνημόνιο είναι πολύ περισσότερα. Για να πετύχεις λοιπόν μια minimum ανάσχεση των μέτρων λιτότητας, πρέπει να επικεντρωθείς στην επανίδρυση του κράτους εκ θεμελίων μέσω διαρθρωτικών αλλαγών. Και να θυμάσαι, ομελέτα δεν γίνεται χωρίς να σπάσεις αυγά.

"Αριστερέ" Αλέξη Τσίπρα, είναι ώρα να καταλάβεις ότι η αριστερή αμπελοφιλοσοφία είναι επιταγή χωρίς αντίκρισμα! Η στήριξη των εργαζομένων περνάει μέσα από την ευνομία και τη στήριξη της υγιούς επιχειρηματικότητας κι επομένως του κεφαλαίου.
Επικεντρώσου λοιπόν στο εφικτό και το δέον γενέσθαι εντός των τειχών και άσε το μεγαλοϊδεατισμό για... τον Πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, GAP, τη δόξα του οποίου δεν φαντάζομαι να ζήλεψες.