ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ
Ακαδημίας 60, 10679 Αθήνα
Τηλ. 210-33.98.270, 71
Αθήνα, 27-12-2011
ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ Δ.Σ.Α.
ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ
ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ
Η ανεξαρτησία της Ελληνικής Δικαιοσύνης είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη και αποτελεί δημοκρατική κατάκτηση που δεν επιτρέπεται να τίθεται υπό αμφισβήτηση, ούτε....
να γίνεται σεβαστή κατ’ επιλογή.
να γίνεται σεβαστή κατ’ επιλογή.
Στο πλαίσιο αυτό ο συντακτικός νομοθέτης επέλεξε να κατοχυρώσει την ανεξαρτησία και την ισοβιότητα των Δικαστικών λειτουργών ώστε να διασφαλίζεται ότι θα επιτελούν τα καθήκοντά τους με μόνο γνώμονα το Σύνταγμα, τους νόμους και τη συνείδησή τους. Συνεπώς, οποιαδήποτε παρέμβαση στη λειτουργία της Δικαιοσύνης, από όπου και εάν προέρχεται - από θεσμικούς ή εξωθεσμικούς παράγοντες, οι οποίοι επιδιώκουν για ιδιοτελείς λόγους να τη χειραγωγήσουν - επιβάλλεται να αποκρουστεί. Πολλώ δε μάλλον όταν εξωτερικεύεται ανερυθρίαστα και δίχως τον παραμικρό σεβασμό στις θεσμικές κατακτήσεις ενός ανεξάρτητου και εθνικά κυρίαρχου κράτους, κατά τρόπο που καταλύει κάθε έννοια νομιμότητας και εθνικής αξιοπρέπειας. Εξίσου καταδικαστέα είναι φυσικά και η αμετροεπής επιδίωξη παρέμβασης στα δικαστικά τεκταινόμενα και στην ουσία μιας εκκρεμούς υπόθεσης από παράγοντες με σημαντική κοινωνική απήχηση, όπως είναι ορισμένοι εκπρόσωποι της Εκκλησίας, οι οποίοι με τον τρόπο αυτό υπερβαίνουν την αποστολή και τα καθήκοντά τους.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η δικαστική κρίση δεν υπόκειται σε κριτική. Υπόκειται και πρέπει να υπόκειται. Πάντοτε φυσικά πάνω στη βάση ενός αμιγώς νομικού άξονα, διαμορφωμένου από στέρεα και τεκμηριωμένα νομικά επιχειρήματα. Εξάλλου, το ίδιο το δικαιικό μας σύστημα έχει υιοθετήσει θεσμούς αυτοελέγχου της δικαστικής κρίσης και διόρθωσης των λαθών της.
Στο παρελθόν η προσωπική κράτηση αναφερόταν στο νόμο ως προφυλάκιση. Εδώ και χρόνια ο ίδιος ο νομοθέτης - στοιχούμενος με τις παραδοχές του νομικού μας πολιτισμού και την αναγκαιότητα πλήρους προστασίας και διασφάλισης των δικαιωμάτων του πολίτη - θέλησε η προσωρινή κράτηση να μην αποτελεί μια προδικαστική ουσιαστικά κρίση, που θα οδηγούσε σε μία «προποινή» επί του κατηγορούμενου και σε έναν αδικαιολόγητο στιγματισμό του, δίχως μάλιστα να έχει προηγηθεί ο ενδελεχής έλεγχος που συνεπάγεται η διενέργεια της ακροαματικής διαδικασίας. Έτσι, επέλεξε να τη θεωρεί πλέον μέτρο εξαιρετικής φύσης και να την προβλέπει κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις που περιοριστικά αναφέρονται στο νόμο και συνίστανται ειδικότερα στη θεώρηση του κατηγορούμενου ως υπόπτου φυγής ή διάπραξης νέων αδικημάτων. Η θεώρηση της προσωρινής κράτησης ως μέτρου εξαιρετικού χαρακτήρα, επιβαλλόμενου υπό αυστηρά καθοριζόμενες και ρητά προσδιοριζόμενες στο νόμο περιπτώσεις, είναι απόλυτα συμβατή με τις επιταγές της αναγνωριζόμενης από το δίκαιό μας αρχής της αναλογικότητας και αποτρέπει καταχρήσεις ενός θεσμού που θα απέβαιναν σε βάρος του κατηγορούμενου.
Ενόψει των ανωτέρω, ο καθένας θα πρέπει να σκεφτεί εάν ο ηγούμενος Εφραίμ είχε γνωστή διαμονή, εάν ήταν ύποπτος φυγής και εάν ήταν δυνατόν να τελέσει νέες άδικες πράξεις από εκείνες που φέρεται να διέπραξε. Πάντως, επί πέντε χρόνια βρίσκεται στο μοναστήρι του, πρόσφατα πήγε στη Ρωσία και επέστρεψε και δεν υπάρχουν αναφορές περί εμπλοκής του σε άλλη υπόθεση. Περαιτέρω, θα πρέπει και να προβληματιστεί κάποιος σχετικά με το αν υπήρχαν άλλα μέτρα που θα διασφάλιζαν την παρουσία του σε ενδεχόμενη δίκη του, διότι ακόμη δεν υπάρχει κρίση του αρμόδιου δικαστικού συμβουλίου περί αποχρωσών ή μη ενδείξεων ενοχής του. Εξάλλου δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ο ηγούμενος Εφραίμ ευρίσκεται υπό την πνευματική εξουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη.
Η προσπάθεια για την ορθή απονομή του δικαίου είναι πολυσύνθετη και κινείται συνήθως ανάμεσα σε λεπτές ισορροπίες, που καθιστούν πολλές φορές πιθανή τη διάπραξη υπερβολών. Οι ανοίκειες επιθέσεις που κατά καιρούς έχει δεχτεί η Δικαιοσύνη, ιδίως από κάποιους που λειτουργούν ανάλογα με τις πολιτικές ή και προσωπικές επιδιώξεις τους, για τη δήθεν αναποτελεσματικότητά της σε συγκεκριμένες υποθέσεις δεν επιτρέπεται να οδηγούν, εντέλει, στη διαμόρφωση της δικαστικής κρίσης υπό το κράτος δημιουργίας εντυπώσεων και ικανοποίησης του διαμορφωμένου από εξωθεσμικά κέντρα δήθεν λαϊκού αισθήματος, κατά τρόπο που, φυσικά, δεν ικανοποιεί την ιδέα της Δικαιοσύνης, άλλα περισσότερο πολιτικά ή και άλλα πιο ιδιοτελή συμφέροντα.
Αναγνωρίζουμε, ότι κάθε εκκρεμής υπόθεση έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες λόγω των ξεχωριστών πραγματικών περιστατικών. Ωστόσο, οι προαναφερθείσες ιδιομορφίες της εν λόγω υπόθεσης και οι παρατηρηθείσες παρεμβάσεις, που ανάγουν το ζήτημα σε μείζονος σημασίας, καθιστούν επιτακτική την ανάγκη ενδελεχούς μελέτης και σχολιασμού του πάνω στη βάση συγκεκριμένων και θεσμικώς επαρκών νομικών επιχειρημάτων και σκεπτικού.
ΓΙΑΝΝΗΣ Δ. ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ Δ.Σ.Α.
ο κ. Ζορµπάς παρέδωσε ένα «δηλητηριώδες» πόρισµα στην Εισαγγελία Πρωτοδικών, που αναφερόταν σε ευθύνες πολιτικών προσώπων και σε διοχέτευση προµηθειών σε «συγκεκριµένο πολιτικό χώρο».
ΑπάντησηΔιαγραφή|||||||| Πώς έκλεισαν τη Βουλή.....
Την ίδια ώρα που το ελληνικό κράτος κατέρριπτε το παγκόσµιο ρεκόρ δανεισµού διεκδικώντας από τις αγορές το ποσό του 1 δισ. ευρώ την εβδοµάδα(!) προκειµένου να εξυπηρετεί τις λήξεις των οµολόγων, τους τόκους του δηµόσιου χρέους και τα «φρέσκα» ελλείµµατα που δηµιουργούσε, ογκώδη κουτιά µε έγγραφα περνούσαν τις πύλες της Βουλής για να αποτελέσουν το αντικείµενο εξεταστικών επιτροπών.
Εκείνο το ζεστό απόγευµα και µόλις έναν µήνα πριν από τις ευρωεκλογές του Ιουνίου στο Μέγαρο Μαξίµου ενεργοποιήθηκαν τα αντανακλαστικά της εξουσίας από την πληροφορία ότι το ΠΑΣΟΚ σχεδίαζε να καταθέσει στη Βουλή πρόταση για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για το σκάνδαλο των δοµηµένων οµολόγων.
Ο κ. Καραµανλής συζήτησε µε τον διευθυντή του γραφείου του κ. Ι. Αγγέλου και τον «υπερυπουργό» Εσωτερικών κ. Πρ. Παυλόπουλο και αποφάσισε να «κλείσει τη Βουλή».
Οι αντιρρήσεις του κ. Σιούφα, ο οποίος είχε δηµοσιοποιήσει το πρόγραµµα των κοινοβουλευτικών εργασιών της επόµενης εβδοµάδας, αγνοήθηκαν. Προεδρικό διάταγµα που υπέγραψε ο Πρόεδρος της Δηµοκρατίας κ. Κ. Παπούλιας και θυροκολλήθηκε τη νύχτα εκείνης της Παρασκευής «επέβαλλε» τη λήξη των εργασιών της Β’ τακτικής συνόδου της ΙΒ’ περιόδου της Βουλής και εξασφάλισε την παραγραφή των ποινικών ευθυνών για όσες αποφάσεις ελήφθησαν την πρώτη περίοδο της διακυβέρνησης Καραµανλή – µεταξύ 2004 και 2007.
|||||||| Μαύρο πολιτικό χρήμα
Γνώστης των µυστικών διεργασιών στο εσωτερικό της τότε κυβέρνησης βεβαιώνει ότι η κυβερνητική ηγεσία έδειχνε έντονο ενδιαφέρον για το σκάνδαλο των «δοµηµένων οµολόγων».
Επρόκειτο για µια κλασική υπόθεση διακίνησης µαύρου πολιτικού χρήµατος µέσα από την εµπλοκή των ασφαλιστικών ταµείων σε αγορές σύνθετων χρηµατοοικονοµικών προϊόντων που κυριάρχησε στην επικαιρότητα το 2006 και το 2007 έπειτα από διαδοχικές αποκαλύψεις του «Βήµατος».
Αν οι οργανωτές της απάτης είχαν αφεθεί ανενόχλητοι να επιβαρύνουν την κοινωνική ασφάλιση µε τα «σύνθετα σκουπίδια» τους, τότε µεγάλα ασφαλιστικά ταµεία θα είχαν χρεοκοπήσει ταυτόχρονα µε το ξέσπασµα της παγκόσµιας χρηµατοοικονοµικής κρίσης.
|||||||| Μηχανισμός παραγραφής σκανδάλων
Τα δοµηµένα οµόλογα δεν ήταν µόνο η αιτία της αιφνιδιαστικής λήξης των εργασιών της Βουλής τον Μάιο του 2009.
Ηταν ταυτόχρονα η αιτία της προκήρυξης πρόωρων εκλογών τον Αύγουστο του 2007.
Το νωπό τότε σκάνδαλο είχε αναλάβει να διερευνήσει ο επικεφαλής της Αρχής κατά του ξεπλύµατος µαύρου χρήµατος κ. Γ. Ζορµπάς.
Ο άλλοτε εκλεκτός των «νεοκαραµανλικών» τοποθετήθηκε το 2004 Γραµµατέας Εξοπλισµών αλλά σύντοµα αποδείχθηκε «απείθαρχος», µε αποτέλεσµα να τον µετακινήσουν στην Αρχή για το ξέπλυµα προκειµένου να τον ξεφορτωθούν.
Η ειρωνεία είναι ότι το σκάνδαλο των οµολόγων «έπεσε» στα χέρια του κ. Ζορµπά αφού ανήκε στην αρµοδιότητα της Αρχής! Αποφάσισε να το διερευνήσει µόνος του αρνούµενος να παράσχει οποιαδήποτε πληροφόρηση.
Στις αρχές Αυγούστου του 2007, και όταν η εξουσία απολάµβανε τα κότερα και τις (κατά κανόνα αυθαίρετες) επαύλεις των ευνοουµένων της,
ο κ. Ζορµπάς παρέδωσε ένα «δηλητηριώδες» πόρισµα στην Εισαγγελία Πρωτοδικών, που αναφερόταν σε ευθύνες πολιτικών προσώπων και σε διοχέτευση προµηθειών σε «συγκεκριµένο πολιτικό χώρο».
Προφανώς δεν εννοούσε τους Οικολόγους Πράσινους...
Στις 13 Αυγούστου 2007 η Εισαγγελία Πρωτοδικών επικαλέστηκε το τυπικό γεγονός ότι το πόρισµα δεν είχε υπογραφεί από όλα τα µέλη της Αρχής (αλλά µόνο από τον κ. Ζορµπά).
Το αποκάλεσε «µη σύννοµο» και το επέστρεψε στην Αρχή αντί να το προωθήσει στη Βουλή.