«Αυταπατώμαι» άρα…υπάρχω!..

Tου καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου

Κάποιοι ίσως θυμούνται την τηλεοπτική εκπομπή με τίτλο «Επικοινωνώ άρα…Υπάρχω» που έκανα στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 κάθε Σάββατο βράδυ στην ΕΤ-3. Εκείνο τον τίτλο μετέφερα στο γνωστό βιβλίο μου «Επικοινωνώ άρα…Υπάρχω--- Ηγεσία, Επικοινωνία και Δημόσιες Σχέσεις» και σήμερα μετά την ΥΠΕΡΨΗΦΙΣΗ του προϋπολογισμού του 2012 με 258 ΝΑΙ αποφάσισα να αντικαταστήσω στο σημερινό μου κείμενο το ρήμα «Επικοινωνώ» με το…»Αυταπατώμαι…»


Ζητώ, λοιπό προκαταβολικά συγνώμη, αλλά θα τοποθετηθώ με μια ικανή δόση χιούμορ ακριβώς επειδή η πραγματικότητα το απαιτεί. Σίγουρα το δράμα που εξελίσσεται στα οικονομικά δεδομένα της Ευρωζώνης, αρχής γενομένης από την Ελλάδα μας που εκπροσωπεί το 2% στο Ευρωπαϊκό ΑΕΠ, δεν μπορεί να θεωρηθεί κεραυνός εν αιθρία!..

Δεν είναι δυνατόν να ξεχάσαμε τόσο γρήγορα, δεν είμαστε χρυσόψαρα, την ΣΑΦΕΣΤΑΤΗ έλλειψη επιχειρηματικής ηθικής και δεοντολογίας που κατέστρεψαν σε μια βραδιά γίγαντες Αμερικής και Ευρώπης όπως Lehman Brothers, Enron, AIG, FORTIS-ABN-AMRO, ROYALBANKSCOTLAND, Parmalat και αλλά λιγότερο γνωστά τραπεζικά ιδρύματα…

Εκείνα τα γεγονότα σηματοδότησαν, όπως φαίνεται, την αρχή μιας νέας περιπέτειας στον κόσμο των χρηματαγορών και όχι απλά και μόνο τον οδυνηρό επίλογο μιας κακόγουστης χίμαιρας που είχε αποδοθεί, στην άγνωστη για την κοινή γνώμη πρακτική της «δημιουργικής λογιστικής.»

Αν μας έλεγαν οι κάθε λογής γκουρού του μάνατζμεντ ότι στην επίμαχη τέλεση του μυστηρίου του γάμου η σύζευξη χαρακτηριζόταν από το μοιραίο πάντρεμα της απληστίας που λίγο πολύ διακατέχει κάθε εαυτόν σεβόμενο παίκτη των απανταχού της γης χρηματιστηριακών αγορών με την διεγερμένη σε επίπεδα κρεσέντο τάση της αυταπάτης με στόχο τον ποθητό πλουτισμό τότε θα έπρεπε οι έγκριτοι οικονομικοί συντάκτες και δημοσιογράφοι που είχαν χαιρετίσει και είχαν κοινοποιήσει σε παγκόσμια κλίμακα το γεγονός να μας είχαν ανακοινώσει ταυτόχρονα ότι ΚΟΥΜΠΑΡΟΣ ήταν τα πλέον υψηλόβαθμα στελέχη των μεγάλων διεθνών τραπεζικών οργανισμών και «ιερείς» οι κατέχοντες τους θώκους της εξουσίας πολιτικοί ηγέτες (‘όπως ο τότε Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ κ Τσένι), τότε, πιστέψτε με, θα παραδεχόμουν ότι «ο αρραβώνας της διαπλοκής της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας και των ΜΜΕ, επιτέλους, ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ με…ΓΑΜΟ, αλλά ποιος θα πληρώσει τον…βαρκάρη: »

Είναι γεγονός ότι στη προπολεμική περίοδο μετά το κραχ είχαμε κάπως ηρεμήσει αλλά τώρα τελευταία, παρά τον μαύρο Οκτώβρη της δεκαετίας του 1980, ολάκερη η υπόθεση των χρηματαγορών λειτούργησε με τρόπο ψυχοδυναμικά παράλληλο με το θέμα του ΣΕΞ, και βγαίνοντας από τα ψυχοκοινωνικά χρονοντούλαπα ήρθε στο προσκήνιο της τηλεοπτικής μας επικαιρότητας.

Πράξεις που μέχρι χθες ήταν ΤΑΜΠΟΥ και άτομα που γίνονταν αντικείμενα χλευασμού από καθηγητές σχολών διοίκησης επιχειρήσεων, οικονομικών και νομικών επιστημών προέκυψαν ως «σωτήρες» κάθε φορά που χρειαζόταν βάναυση κακοποίηση, σε συμβολικό επίπεδο, όχι μόνο προσώπων αλλά και θεσμών και έτσι μας προέκυψαν ως επιθυμητές «ιδιαιτερότητες»:

η ικανότητα να διοικεί κανείς «σφάζοντας»
να αναδεικνύει το κόκκινο ως μαύρο και
να επιδαψιλεύει τιμές σε μαζοχιστές που υποκύπτοντας στην αμαρτία της απληστίας καθαγιάζουν αυταπατώμενοι την πορεία στον οικονομικό γκρεμό ως μάνατζμεντ υψηλού επιπέδου….
Ζητώ πάλι συγνώμη και ερωτώ, μήπως τελικά αυτή η διαδικασία της εξαπάτησης των «ερωτικών συντρόφων» ή μάλλον «οικονομικών συμπαικτών» είναι η τελική είσπραξη της τρέχουσας κακοδαιμονίας εφόσον επήλθε έστω σε συμβολικό επίπεδο η εξίσωση της επιχειρηματικής και επενδυτικής με την σεξουαλική μας δραστηριότητα και όποιος δεν το δέχεται πρέπει επιεικώς να χαρακτηρισθεί…βλάξ;

Πέρυσι τον Μάιο οι παράγοντες της αγοράς μας επέβαλαν την «Σωτηρία μέσω Τρόικας» με τη βοήθεια της Πολιτικής Εξουσίας και των πολιτικών μας ηγετών και εμείς οι περήφανοι Έλληνες πολίτες κάτω από την αφόρητη πίεση των ΜΜΕ που διαμορφώνουν την συμπεριφορά μας και μας χειραγωγούν ως «κοινή γνώμη» τη δεχθήκαμε!

Δεχθήκαμε χωρίς ΑΝΑΣΤΟΛΕΣ και ΕΛΕΓΧΟ σε βαθμό ΠΡΟΣΒΟΛΗΣ του χαμηλότερου δείκτη νοημοσύνης και της πλέον αχαλίνωτης έννοιας δημοκρατικής αποδοχής χθεσινά ΤΑΜΠΟΥ ως σημερινές ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ χωρίς καμία αντίσταση (με εξαίρεση το περίεργο κοινωνικό-ψυχολογικό φαινόμενο των ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ που «διαλύθηκε» βάρβαρα από τόνους χημικών και χιλιάδες ΜΑΤ-απρόσωπα κλομπ.)

Και αφού πάρουμε την 6η ΔΟΣΗ θα «στηθούμε» και πάλι αγχωμένοι, στρεσαρισμένοι, ματωμένοι, προδομένοι, μειωμένοι, ταπεινωμένοι από ξένους Οικονομικούς «παράγοντες» και εγχώριους Τραπεζίτες που μας διοικούν από κοινού σε συν-Κυβέρνηση 40 Υπουργών ΠΑΣΟΚ στην οποία συμμετέχουν 6 εκπρόσωποι της Νέας ΝΔ και 4 του ΛΑΟΣ για την 7η ΔΟΣΗ!

Αλήθεια, μετά την οικονομική θύελλα που συγκλόνισε τον Παγκόσμιο Οικονομικό Σύστημα το 2008 και συνεχίζει να απειλεί τους Λαούς της Υφηλίου καθώς αυτοί που το ΕΛΕΓΧΟΥΝ παίζουν και ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ενώ υποβαθμίζουν και απειλούν Ιδρύματα και Έθνη, οι ηγέτες μας που ξεκίνησαν το στημένο παιχνίδι της απαξίωσης της Ευρωζώνης από στοιχειώδεις κανόνες επιχειρηματικής ηθικής και δεοντολογίας (με τη δική μας ΣΙΩΠΗΡΗ ανοχή), τελικά, ποιους σκοπούς και ποια συμφέροντα εξυπηρετούν;

  πηγη.