Κι άντε να νοιώσεις γιορτές, χωρίς τους αγγέλους... βιντεο

Μια ανάσα σχεδόν από τα Χριστούγεννα... κι αυτό το κενό εκεί, στο μέρος της καρδιάς θα ξαναφανεί.. δύσκολα να αισθανθούμε την υπεροχή της πραγματικής μας υπόστασης... ν' αγαπήσουμε τον εαυτό μας και τον κόσμο γυρω μας...
Την αθωότητα της χαράς, τη χάσαμε... την αναζητούμε στα παιδικά χαμόγελα, στ' αθώα παιδικά μάτια, στον ομφάλιο λώρο που δένει τη ζωή τους με τη δική μας... 
Κάποτε, μπορούσαμε να ζωγραφίζουμε τους αγγέλους, να μιλάμε μαζί τους... τώρα τους χάσαμε... κάποτε... πόσο μακρινό αυτό το ..."κάποτε"... Κι άντε να νοιώσεις γιορτές, χωρίς τους αγγέλους... 

Καποια αγγελάκια σε κάποια γωνιά υπάρχουν... παγωμένα, πεινασμένα, αποστεωμένα.... και κάπου τριγύρω τους, οι άγγελοι των παιδικών μας χρόνων....
Αν καταφέρουμε να τους ξαναβρούμε, αν μπορέσουμε να τους συναντήσουμε, τότε θα φύγει το κενό από την ψυχή μας .. θα μπορέσουμε να τους ξαναζωγραφήσουμε .... και να νοιώσουμε γεμάτοι μέσα μας αυτά τα Χριστούγεννα...

Πόπη




 Αναρτήθηκε από ΠΟΠΗ ΣΟΥΦΛΗ στις 1:49 π.μ.