Παράνομη μετανάστευση ή Αλβανο – Τουρκο - Ισλαμική εισβολή; Ποιός τους στηρίζει; Ποιός και γιατί το αφήνει να εξελίσσεται;

 γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

Αξίζει να διαβάσουμε μια ενδιαφέρουσα αναφορά στο μεταναστευτικό πρόβλημα. Μια μικρή παράγραφος από κάποιο βιβλίο είναι. Και ας αφήσουμε τους συνειρμούς να κάνουν τα υπόλοιπα:

«...Ας υποθέσουμε ότι πρόσφατα συνέβη κάτι όπως το εξής: ότι 26 εκατομμύρια άντρες, γυναίκες και παιδιά έφτασαν ξαφνικά και απροσδόκητα στα λιμάνια της Ν. Υόρκης, της Βοστόνης, της Φιλαδέλφειας και της Βαλτιμόρης. Ας υποθέσουμε ακόμη ότι αυτοί οι απειράριθμοι επισκέπτες λιμοκτονούσαν, ήταν απένταροι, δεν είχαν κανένα περιουσιακό στοιχείο εκτός από τα ρούχα που φορούσαν, ότι τα κορμιά τους καλύπτονταν από βρώμα και παράσιτα και τους είχε ρημάξει ο τυφοειδής πυρετός και η ευλογιά. Ας φανταστούμε ότι αυτά τα 26 εκατομμύρια ανθρώπων εξαρτώνταν απόλυτα από την φιλανθρωπία των Αμερικανών για άμεση εξασφάλιση τροφής, στέγης και ιατρικής φροντίδας. Ας φανταστούμε ότι εξαρτώνταν απόλυτα από την Αμερική όσον αφορά τη δυνατότητα να χτίσουν τις εστίες τους και να εξασφαλίσουν τα προς το ζειν για την υπόλοιπη ζωή τους...»

Θα μπορούσε να είναι η «απόλυτη σύγκριση» με αυτό που ζει η Ελλάδα σήμερα μ’ αυτό το απίστευτο κύμα Παράνομης Μετανάστευσης.

Θα μπορούσε να έχει γραφτεί σήμερα για την Ελλάδα.

Γράφτηκε, εν τούτοις, το 1929 από τον Henry Morgenthau, Πρέσβη των ΗΠΑ στην Κωνσταντινούπολη από το 1913 – 1916 καθώς και διορισμένο από την Κοινωνία των Εθνών ως Πρόεδρο της Επιτροπής Αποκατάστασης Προσφύγων στην Ελλάδα το 1923.

Το παραπάνω απόσπασμα βρίσκεται στο βιβλίο του «Η Αποστολή μου στην Ελλάδα» και επιχειρεί να αναδείξει το απίστευτα δυσθεώρητο μέγεθος του προβλήματος που αντιμετώπισε η κατεστραμμένη οικονομικά Ελλάδα τότε λόγω της απότομης εισόδου και εγκατάστασης ενός τόσο μεγάλου όγκου προσφύγων. 1.500.000 άνθρωποι.

Τα μεγέθη ταιριάζουν απόλυτα.

Το 1929 που γράφτηκε ήταν η χρονιά του Μεγάλου Κράχ για τις ΗΠΑ. Μπορούσαν λοιπόν να κατανοήσουν πια τι σήμαινε για την Ελλάδα του ’23 κάτι τέτοιο.

Για να το κατανοήσουν καλύτερα οι Αμερικανοί, ο Morgenthau τους το παρουσιάζει όπως θα ήταν αν συνέβαινε σ’ αυτούς.

Σαν να (υπο)δέχονταν οι ΗΠΑ – και μάλιστα σε μέρες οικονομικής καταστροφής τους, βλ. Μεγάλη Ύφεση - όγκο πληθυσμού ισοδύναμο με το 25% του πληθυσμού τους. Ο οποίος τότε ήταν περίπου 100 εκατομμύρια.

Πάμε στο σήμερα λοιπόν.

Η Ελλάδα – κατά επίσημη δήλωση του Έλληνα Πρωθυπουργού – έχει πληθυσμό παράνομων μεταναστών περί τα 2,000,000.

Αυτό σημαίνει πως αν και λιμοκτονούσα η οικονομία της έχει δεχτεί μια «εισβολή» ενός ογκώδους πληθυσμού περίπου ισοδύναμου με το 20% του πληθυσμού της.

Επειδή όμως:

Μέχρι και πριν την δήλωσή του, η Ελληνική Πολιτεία ισχυρίζονταν πως αυτός ο αριθμός ανέρχεται το πολύ σε 300,000 μετανάστες.

Αυτό σημαίνει μια απόκλιση 1 προς 7.

Δικαιούμαστε λοιπόν να υποθέσουμε πως και πάλι ψεύδεται η Ελληνική Πολιτεία με τον αριθμό των 2 εκατομμυρίων που δίνει, συνεπώς, ακούγεται πλέον άκρως ρεαλιστικός ο αριθμός που χρόνια τώρα φωνάζουν πολλοί και που είναι :

Έχουμε περί τα 5.000.000 παράνομους μετανάστες στη χώρα.

Αυτό σημαίνει πως έχει επιβαρυνθεί σε ελάχιστα χρόνια και μάλιστα σε παρατεταμένη περίοδο κρίσης με έναν πληθυσμιακό όγκο ισοδύναμο περίπου με το 50% του πληθυσμού της.

Το ισοδύναμο για τις σημερινές ΗΠΑ (απογραφή 2012, 314 εκατομμύρια) είναι περίπου 150 εκατομμύρια επιπλέον πληθυσμό!

Να κάνουμε πως δεν βλέπουμε το προφανές και αντί για 50% να πούμε 30%;

Το ισοδύναμο για τις ΗΠΑ είναι περίπου 90 εκατομμύρια πρόσθετο πληθυσμό! Και δη, Μουσουλμάνοι.

Θα τα έβγαζαν άραγε πέρα με κάτι τέτοιο;

Θα το θεωρούσαν απλή μετανάστευση; Ή μήπως «εισβολή»;

Πως θα το διαχειρίζονταν;

Θα επέτρεπαν να συμβεί;

Θα επέτρεπαν να πατήσει πόδι στην επικράτειά τους αυτός ο «δυσθεώρητος επικίνδυνος μεταναστευτικός όγκος»;

Στην περίπτωση της Ελλάδας όμως απλά σφυρίζουν αδιάφορα. Τάχαμου δείχνουν την ανησυχία τους που και που με καμιά ετήσια έκθεση του State Department.

Τους συνιστούμε να διαβάσουν το παραπάνω κείμενο του αξιόλογου πρώην Πρέσβη τους.

Τα ανάλογα βεβαίως ισχύουν και στην περίπτωση των βόρειων εταίρων μας της ΕΕ...

Που όλοι «δήθεν νοιάζονται» αλλά στην ουσία αδιαφορούν για την επίλυση του προβλήματος και το μόνο που κάνουν είναι με κόλπα τύπου Συνθήκη Σένγκεν να αφήνουν την Ελλάδα μόνη σε μια δυσθεώρητη ξεκάθαρη εισβολή.

Ο ξένος (συμμαχικός κατ’ ευφημισμόν) παράγοντας είναι ο πιο «ασαφής» και ο πιο «ύπουλος» βεβαίως.

Εν πολλοίς δε, ανεξήγητος.

Εκτός αν το δεις υπό το πρίσμα της «παγκοσμιοποίησης» και του υποχρεωτικού ανακατέματος των Εθνών. Με ότι αυτό κι αν επιφέρει.

Ή ακόμη χειρότερα, με πιθανά σχέδια εδαφικού διαμελισμού της χώρας και μετατροπής του Ελληνικού στοιχείου σε «εθνική μειονότητα». Προκειμένου κάποιοι να «κάνουν τα γεωπολιτικά/οικονομικά τους παιγνίδια».

Για να συμβαίνει όμως αυτό το απίστευτο γεγονός στην Ελλάδα, καταλήγεις – αναπόφευκτα - πως κάποιοι το στηρίζουν. Πλην των παραπάνω.

Ποιοί έχουν λοιπόν συμφέρον να στηρίζουν/υποστηρίζουν μια τέτοια εγκληματική κατάσταση;

Αναγκαστικά πάμε πίσω στο ξεκίνημα αυτής της κατάστασης.

Εκεί περίπου στο 1990 και στο άνοιγμα των συνόρων του Ανατολικού Μπλοκ.

Και κυρίως, το άνοιγμα των συνόρων με την Αλβανία.

Θα πρέπει απαραίτητα να θυμηθούμε πως τότε τα αγροτικά και τα οικοδομικά μεροκάματα ήταν και άφθονα και  αξιοπρεπή. Τουλάχιστον σε σχέση με σήμερα. Αυτός (ο Έλληνας) που ήθελε να δουλέψει και δουλειά έβρισκε και λεφτά έβλεπε η τσέπη του.

Ανοίγουν τα σύνορα, γεμίζει η Ελλάδα από Αλβανούς και ξαφνικά δύο πράγματα συνέβησαν:

Οι δουλειές χάθηκαν και τα μεροκάματα έπεσαν κατακόρυφα.

Οι νεοεισερχόμενοι  δούλευαν για το 10% του μεροκάματου των Ελλήνων.

Στο έγκλημα – λέει το πιο αρχαίο δόγμα της εγκληματολογίας – ψάξε να βρεις «ποιός ωφελήθηκε».

Ποιός ωφελήθηκε λοιπόν τότε;

Οι εργοδότες βεβαίως.

Μικροί ή μεγάλοι;

Όλοι.

Οι μεγάλοι πάντα το ξεκινάνε αλλά από κοντά πάνε και οι μικροί.

Αυτό το καρκίνωμα ήταν να μην ξεκινήσει.

Δεν σταμάτησε ποτέ από τότε.

Συνέχισε αμείωτο και όλο και ενισχυόμενο.

Η πρώτη φουρνιά μεταναστών έπαιρνε τα λίγα λεφτά του μεροκάματου και στέλνοντάς τα στην χώρα τους – όπου είχαν τεράστια αξία - τα μετέτρεπε σε «αξιόλογα ποσά». Έχτισαν περιουσίες λοιπόν εκεί. Στην Αλβανία - μην ξεχνιόμαστε.

Σε δέκα χρόνια ήταν αφεντικά. Απλά, χρηματοδότησαν την «εδώ δραστηριότητά» τους με τις «εκεί περιουσίες» που έχτισαν στην «πλάτη των εδώ κορόϊδων εργατών και μικροεπαγγελματιών». Αφού έδιωξαν τους Έλληνες από τα χωράφια, στη συνέχεια τα ανέλαβαν είτε κατ’ αποκοπή είτε αγοράζοντάς τα.

Στα τεχνικά επαγγέλματα αφού έμειναν μόνοι τους στο χώρο εξελίχτηκαν – λογική εξέλιξη – σε «ειδικευμένους τεχνίτες» και εργολάβους.

Σε δέκα χρόνια, αυτή η πρώτη γενιά μεταναστών έπαψε να «υπο-αμοίβεται». Αυξήθηκαν οι απαιτήσεις της.

Ακόμη κι από τα δικά τους αφεντικά. Ο Αλβανός εργάτης ζητούσε περισσότερα από τον Αλβανό – Αφεντικό. Μπήκαν και αυτά τα «εισαγόμενα αφεντικά» στο χορό της «φτηνής εργασίας».

Η ζήτηση λοιπόν για «φτηνά μεροκάματα» εξακολούθησε να υπάρχει.

«Κάποιοι» βεβαίως έσπευσαν να την καλύψουν. Με άλλες εθνικότητες.

Και οι κυβερνήσεις αυτού του τόπου, απλά έκαναν τα στραβά μάτια.

Τους είπε κάποιος ευθέως «κάνε τα στραβά μάτια»;

Άγνωστο.

Το πιο πιθανό είναι πως όλοι αυτοί οι επαγγελματικοί κλάδοι της οικονομίας που ωφελούνταν απ’ αυτή την κατάσταση ποτέ δεν το έθεσαν ως «αντζέντα».

Σιωπηρά ή φανερά έλεγαν στις κυβερνήσεις

 «άστο αυτό το θέμα. Έχεις τόσα άλλα σοβαρά ν’ ασχοληθείς. Τι θες δηλαδή; Να κοπεί ο ομφάλιος λώρος της εισαγωγής φτηνής εργασίας  από το εξωτερικό και να εκτιναχθούν οι μισθοί στα ύψη; Θα υπάρξει κατάρρευση της αγοράς. Δεν θα μπορέσουμε να αντεπεξέλθουμε. Θα πάει κατά διαόλου η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας. Άστο σου λέω. Ας το δει ο επόμενος σε δυό τρία χρόνια»....

Να υποθέσουμε ότι και κάποιοι «Μεγάλοι» έχωναν και κάποια ποσά σε πολιτικούς και κόμματα για να βγάλουν τον σκασμό επί του θέματος;

Με τόσες πολλές αφορμές διαφθοράς που μας έχουν δώσει και με τόσο διογκωμένο το συγκεκριμένο πρόβλημα, γιατί να μην το υποθέσουμε;

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, όλες μα όλες οι κυβερνήσεις συντήρησαν αυτή τη Λερναία Ύδρα.

Οι υποστηρικτές του Μεταναστευτικού βεβαίως είναι πολλών ειδών.

Είναι κατ’ εξοχήν φυσικά οι διάφοροι οικονομικοί κλάδοι που προαναφέρθηκαν.

Σ’ αυτούς εντάσσονται αγρότες, κλάδος κατασκευών, εν γένει τεχνικός κλάδος, καταστήματα/επιχειρήσεις, εισαγωγείς φτηνών ειδών (που θέλουν χιλιάδες μικροπωλητές στη διάθεσή τους), ιδιοκτήτες ακινήτων, μεταφορείς, λογιστικός κλάδος, δικηγόροι, κλπ κλπ

Είναι επίσης το οργανωμένο έγκλημα. Πορνεία, ναρκωτικά, προστασία, όπλα, λαθρεμπόριο, κλπ

Αυτοί οι δύο τομείς, κάπου «ψηλά» έχουν πάντα τους ανθρώπους τους. Οι οποίοι, ως άνθρωποι της καλής κοινωνίας έχουν τις επαφές τους. Πληρώνουν δε πολύ καλά για να εξασφαλίζουν το ότι «δεν θα ενοχληθούν οι πελάτες τους στις δραστηριότητές τους». Τουτέστιν, αφήστε την εισαγωγή παράνομων μεταναστών ελεύθερη και δεν θα ζημιωθείτε κύριοι. Ή αλλιώς : μην αγγίζεις αυτό το θέμα. Μπορεί να κινδυνεύσεις. Όποιο «πιάσει» από τα δύο. Καρότο και μαστίγιο.

Άλλος ένας τομέας ενδιαφέροντος βεβαίως είναι ο «ξένος παράγοντας».

Αυτοί που έχουν λόγους να μεταφέρουν ομοεθνείς τους στην χώρα πάση θυσία αποσκοπώντας σε εδαφικά ωφέλη στο μέλλον.

Τέτοιοι παράγοντες είναι η Τουρκία και η Αλβανία.

Σε παρόμοια όμως θέση – έναντι της χώρας μας και συνολικά του Βορρά - βρίσκεται γενικώς το Ισλάμ. Η κατακτητική πολιτική του Ισλάμ είναι κορωνίδα και πεμπτουσία της φιλοσοφίας τους και της Πίστης τους.

Το ακατανόητο όμως βρίσκεται στην άρνηση εμπλοκής υπέρ της Ελλάδας του «Συμμαχικού Βορρά». Όπως και του ΟΗΕ βεβαίως.

Πνεύμα της Λωζάνης και της Κοινωνίας των Εθνών ως προς την  «ανταλλαγή πληθυσμών» μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας το 1922 ήταν να μην είναι μαζί αυτοί οι δύο (Χριστιανοί – Μουσουλμάνοι) γιατί το «μείγμα είναι εκρηκτικό» και οδηγεί σε πολέμους.

Από πότε εξέλειπε αυτό το σκεπτικό; Από πότε ανατράπηκε;

Από πότε μπορεί το Ισλάμ να συμβιώσει με άλλα θρησκεύματα και πολιτισμούς;

Από πότε ανατράπηκε το Πνεύμα της Λωζάνης;

Τελευταίο παράγοντα στήριξης των μεταναστών αφήσαμε τις διάφορες «προοδευτικές δυνάμεις».

Οι οποίοι έρμαια του Διεθνισμού τους (εν αγαστή συνεργασία με τα δίδυμα ξαδερφάκια τους την κλίκα των νεοφιλελεύθερων οι οποίοι το ονομάζουν παγκοσμιοποίηση) στηρίζουν παντοιοτρόπως την μαζική έλευση παράνομων μεταναστών ελπίζοντας και αποσκοπώντας σε ταχεία απίσχναση της εθνικής ομοιογένειας της Ελληνικής κοινωνίας.

Θέλουν μια πολυφυλετική πολυπολιτισμική Ελλάδα πιστεύοντας πως αυτομάτως έτσι θα μετατραπεί όλος ο πλανήτης σε αγγελικό κόσμο.

Δεν θεωρούν ότι κινδυνεύουν από κάτι τέτοιο. Ούτε αυτοί, ούτε και η χώρα. Για την οποία και τα σύνορά της αδιαφορούν παντελώς βεβαίως, διεθνιστές γαρ.

Βιάζονται να τους νομιμοποιήσουν δε όλους ώστε να διασφαλίσουν απρόσκοπτη κυβέρνηση για τους ίδιους πατώντας στην «αναμενόμενη – κατ’αυτούς» στήριξή τους.

Εδώ μιλάμε για εγκληματική αφέλεια (όταν δεν συνυπάρχει και ο παράγοντας της ύποπτης χρηματοδότησης από το εξωτερικό, συνεπώς ο χρηματισμός και η ωφελιμιστική φιλοτομαριστική υστεροβουλία).

Δεδομένων λοιπόν των παραπάνω, το πρόβλημα αντί να βαίνει προς την λύση του θα επιδεινώνεται διαρκώς.

Αυτός που θα επιχειρήσει να το λύσει με το μαχαίρι (δηλαδή, πραγματικά και όχι εικονικά όπως κάνουν όλοι ως τώρα) θα συγκρουστεί αναγκαστικά με όλους τους παραπάνω και ακόμη περισσότερους που ούτε φαίνονται.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, η Εθνική Ασφάλεια έχει μπει σε πολύ βαθιά νερά που διαρκώς σκοτεινιάζουν:

Εν συντομία:

Με την υπόθεση της Πρεμετής, οι Αλβανοί – και όχι μόνον - τσέκαραν τα ελληνικά αντανακλαστικά.

Το ίδιο και με την υπόθεση Κόλα.

Ελληνική δύναμη χιλιάδων στελεχών, αστυνομικών, στρατιωτικών και πολιτών αφιερώθηκε στο κυνήγι – επί μήνες – 11 δραπετών.

Οι οποίοι δραπέτευσαν με στρατιωτική επιχείρηση από Ελληνικές φυλακές.

Και η απόδραση και η καταδίωξη ουσιαστικά ήταν ένα crash test των ελληνικών δυνατοτήτων ανταπόκρισης σε ζητήματα ασφαλείας.

Όπως άλλωστε μια παρόμοια πλευρά έχουν και κάποιες από τις απόπειρες εισόδου λαθρομεταναστών.

Ποιός επεξεργάζεται άραγε αυτά τα στοιχεία από τα «τσεκαρίσματα»;

Που αποσκοπούν;

Και πως θα «αξιοποιηθούν»;

Όλα θα μπορούσαν να συνοψισθούν σε κάποια ελαχιστοποιημένα ερωτήματα του τύπου:

«αν χρειάστηκαν τόσοι μήνες και χιλιάδες ένοπλα στελέχη για να εξαρθρώσουν 5 -6 δραπέτες φονιάδες που λειτούργησαν στρατιωτικά και αδίστακτα, τότε, στην περίπτωση που αντί για 5 -6 έχουμε εκατοντάδες χιλιάδες ένοπλους αντάρτες παράνομους μετανάστες στο κοντινό μέλλον, τι θα συμβεί; Πως θα τα βγάλει πέρα ο μηχανισμός ασφαλείας της Ελλάδας;».

Πρόσφατα, είδαν το φως της δημοσιότητας και κάποια ακόμη δείγματα Αλβανικής κινητικότητας στο Μεταναστευτικό.

Που αποδεικνύει ως δικαιολογημένες τις ως τώρα ανησυχίες.

Ιδρύθηκε στην Θεσπρωτία παράρτημα κόμματος των τσάμηδων.

Πατάνε – λένε – στο ότι υπάρχουν στην Ελλάδα περί το 1.000.000 Αλβανοί, εκ των οποίων 500,000 έχουν πολιτικά/εκλογικά δικαιώματα.

Ευελπιστούν λοιπόν να μπουν Αλβανοί στην Ελληνική Βουλή και να σηκώσουν σημαίες αυτονομίας της Ηπείρου (Τσαμουριά την λένε αυτοί).

Λογικά σκεπτόμενοι, μπορούμε να υποθέσουμε ότι οι «εθνοπατέρες» μας θα αντιδράσουν με τον γνωστό τρόπο.

Από 3% που είναι το όριο εισόδου στην Ελληνική Βουλή, θα το πάνε πόσο άραγε;

10% ; 15;

Αυτό βεβαίως θα είναι ένα καίριο χτύπημα στα Δικαιώματα του Έλληνα Πολίτη.

Θα είναι μια φασιστικοποίηση της Δημόσιας Ζωής και της Πολιτικής.

Και βεβαίως μια ουρανόσταλτη ευκαιρία των «Μεγάλων και της Ελίτ» της Πολιτικής/κοινωνικής/οικονομικής ζωής του τόπου για να περιφρουρήσουν την ισχύ τους ψαλιδίζοντας ακόμη πιο πολύ – και δη καίρια – τα εναπομείναντα πολιτικά δικαιώματα και τα περιθώρια συνταγματικής αντίδρασης των πολιτών απέναντι στα θανάσιμα μνημόνιά τους.

Κοίτα να δεις πως δένουν όλα λοιπόν....

Αλλά αυτό το τελευταίο θα το δούμε πιο αναλυτικά σε επόμενο κείμενο...σύντομα...

ΥΓ: ερώτημα που πλανάται χρόνια τώρα αναπάντητο: καλά, οι πολιτικοί πες πως είναι κατ’ επάγγελμα εκμαυλισμένοι και κατώτεροι των περιστάσεων. Η Δικαιοσύνη και οι Αρχές Ασφαλείας και Εθνικής Άμυνας δεν τα βλέπουν αυτά; Τι κάνουν; Απλώς τα διαπιστώνουν και τα παρακολουθούν να εξελίσσονται ανεξέλεγκτα επί τόσα χρόνια; Τι περιμένουν για να πάρουν πρωτοβουλίες; Εάν αυτό δεν είναι Κατάσταση Εκτάκτου Ανάγκης, τότε τι είναι; Απλές φαντασιοπληξίες, ομαδική παραίσθηση και υπερβολές; Και μην μας πούνε πάλι ότι «γίνονται πράγματα που δεν λέγονται».

Αν είναι έτσι, τότε γιατί έφτασαν να είναι κάποια εκατομμύρια οι παράνομοι μουσουλμάνοι μετανάστες στη χώρα;

Γιατί ελληνοποιήθηκαν κάμποσες εκατοντάδες χιλιάδες απ’ αυτούς με αποτέλεσμα να κινδυνεύουμε να έχουμε σύντομα κάμποσες δεκάδες απ’ αυτούς στο κοινοβούλιο να σηκώνουν Σημαίες Αυτονομίας σε Ελληνικά Εδάφη;

Γιατί μέχρι πρόσφατα η διακίνηση παράνομων μεταναστών θεωρούνταν πλημμέλημα και όχι βαρύ κακούργημα με αποτέλεσμα από τη μια πόρτα να συλλαμβάνονται και από την άλλη ν’ αφήνονται ελεύθεροι να ξανακάνουν τα ίδια;

Γιατί αφήνονταν να ρέει αυτή η νοσηρή κατάσταση;

Επειδή ήταν Νόμος του Κράτους;

Δεν έκανε μπαμ από χιλιόμετρα πως ήταν «θανάσιμα επικίνδυνος νόμος για την Εθνική Ασφάλεια»;

Γιατί δεν χτυπήθηκε έγκαιρα και αμείλικτα από την Ελληνική Δικαιοσύνη αυτή η νομοθετική «αβλεψία/απραξία/ανευθυνότητα»; Με κάθε τρόπο. Δεν ξέρω ποιόν.

 Αυτοί όμως σίγουρα ξέρουν.

Όπως σίγουρα ξέρουν και τον τρόπο κι έχουν και τα Όπλα για να σταματήσουν αυτόν τον Εθνικό Εφιάλτη έστω και τώρα....

Ξέρουν μήπως κάτι που δεν ξέρουμε όλοι εμείς οι «Απλοί Αφελείς Πολίτες» οι «άσχετοι από ζητήματα Βαθείας και Μυστικής Εξωτερικής Πολιτικής»;

Γιώργος Ανεστόπουλος