ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ..

Διαβάστε επιστολή που ηρθε με e-mail στο thoureio

Μεγαλώσαμε στις τάξεις της Δημοκρατικής Παράταξης. Ενταχθήκαμε στο ΠΑΣΟΚ, με όνειρα και ιδεαλισμό, με ελπίδα για πρόοδο και κοινωνική κινητικότητα. Είδαμε κάποια όνειρά μας να διαψεύδονται - αλλά και πολλά τα είδαμε να πραγματοποιούνται. Το ισοζύγιο ήταν και παραμένει θετικό.

Σταθήκαμε δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου και στο όραμα της Αλλαγής, στον Κώστα Σημίτη και την προσπάθεια να ενταχθούμε στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης. Στηρίξαμε το Γιώργο Παπανδρέου πιστεύοντας ότι εισφέρει κάτι καινοτόμο στο πολιτικό σκηνικό της χώρας καθώς και στην προσπάθειά του ως Πρωθυπουργός να αποτρέψει την καταστροφή της Χώρας, εξαιτίας των ολέθριων επιλογών του Κώστα Καραμανλή την πενταετία 2004-2009 που είδε το ελληνικό δημόσιο χρέος να διπλασιάζεται και τη χώρα να ευνουχίζεται παραγωγικά. 

Περήφανοι για την ιστορία και την προσφορά της Παράταξης, μείναμε σταθεροί το Μάιο και τον Ιούνιο του 2012. Στηρίξαμε το Ευάγγελο Βενιζέλο στην δύσκολη προσπάθεια του να σταθεροποιήσει όσα κατέκτησε με κόπους και θυσίες ο Ελληνικός Λαός, μια προσπάθεια με μεγάλο κόστος και τρομακτικές δυσκολίες, ακόμα και σήμερα.

Είμαστε μία γενιά που μεγάλωσε στις τάξεις του ΠΑΣΟΚ. Που παραμένουμε ακόμα και σήμερα στους κόλπους του επειδή αυτό που μας κινητοποιεί δεν είναι η νομή μιας εξουσίας χωρίς περιεχόμενο αλλά η βαθιά και κατοχυρωμένη πεποίθηση πως ότι καλύτερο συνέβη σε αυτή τη χώρα συνέβη μέσα από αυτή την παράταξη, παρά τα λάθη και τις αστοχίες, παρά τις αντιφάσεις της.

Μια παράταξη που ξεκινά από τον Ελευθέριο Βενιζέλο και το Κόμμα των Φιλελευθέρων και συνεχίζεται από την Ένωση Κέντρου και το ΠΑΣΟΚ. Μια παράταξη που σε συγκεκριμένες ιστορικές συγκυρίες άλλαξε τις συντεταγμένες του εφικτού προς όφελος του μεγαλύτερου κομματιού της ελληνικής κοινωνίας, που οριοθέτησε την πολιτική όχι απλά ως τέχνη του εφικτού αλλά και ως τέχνη υπέρβασης.

Είμαστε τα απλά μέλη που δίνουμε τις μάχες, στην κοινωνία, στον φιλικό μας περίγυρο, στο επαγγελματικό μας περιβάλλον. Με κόστος και θυσίες.  

Είμαστε αυτοί που καταθέτουν το χρόνο και της δύναμή τους.

Έχουμε συγκεκριμένη διαδρομή, διάφανη και αποτυπώσιμη. 

Είμαστε αυτοί που θα είναι ΠΑΣΟΚ ακόμα και αν πάψει να υπάρχει το ΠΑΣΟΚ. 

Είμαστε αυτοί που αγανακτούν, όταν μας κουνούν το δάκτυλο και διαφοροποιούνται αυτοί που μέχρι εχθές μοίραζαν θώκους και μοιράζονταν καρέκλες. Αυτοί, που επιδιώκουν μια άλλη πολιτική, όπως συχνά αναφέρουν, την οποία ούτε την προσδιορίζουν ούτε μπορεί να την πιστεύουν, διότι άλλες πολιτικές εφάρμοσαν ως Υπουργοί.

Είμαστε αυτοί που αγανακτούν όταν βλέπουν νέους ανθρώπους που θα έπρεπε να εκφράζουν το νέο, να έχουν γεράσει πριν καν  εισέλθουν στη μέση ηλικία βιολογικά.

Είμαστε εκείνοι  που αγανακτούν βλέποντας αναγνωρίσιμες φιγούρες που έχουν εξίσου αναγνωρίσιμες ευθύνες για την κάμψη της παράταξης να παίζουν προσωπικά παιχνίδια διαλύοντάς την.

Είμαστε αγανακτισμένοι. Αλλά ταυτόχρονα είμαστε και αποφασισμένοι:

Να σταματήσουμε τον Κανιβαλισμό σε βάρος της Δημοκρατικής Παράταξης - είτε στο όνομα μιας προωποπαγούς ανανέωσης χωρίς βάρος, βάθος και περιεχόμενο είτε σε αυτό μιας κριτικής στο όνομα μιας άλλης πολιτικής η οποία δεν υφίσταται ούτε στη θεωρία.

Όμως κάποτε και οι κρίνοντες, κρίνονται. Ειδικά τώρα, που διακυβεύεται η επιβίωση της παράταξης.

Αξιώνουμε  σεβασμό στην  Ιστορία, σεβασμό στο παρόν! Για να υπάρξει μέλλον!

Αξιώνουμε δημοκρατική λειτουργία εντός των τειχών του ΠΑΣΟΚ.

Αξιώνουμε σοβαρό σχέδιο τόσο για την παράταξη όσο και για τη χώρα, σχέδιο το οποίο θα κατοχυρώσει τη μεσοπρόθεσμη επιβίωση και τη μακροπρόθεσμη ανάκαμψη της παράταξης

. 

Είμαστε αγανακτισμένοι αλλά αποφασισμένοι.

Και στο ραντεβού της γενιάς μας, θα είμαστε παρόντες.