Στο αποκορύφωμα του ελληνικού «γιουρομαϊντάν» που μόλις συνετρίβη, το
σύστημα επέλεξε να προωθήσει μουλωχτά στο προσκήνιο –θεωρώντας τον
λιγότερο αντιπαθή ενδεχομένως από άλλους υποψηφίους όπως ο Σταύρος
Θεοδωράκης ή ο Γιάννης Στουρνάρας– ως υποψήφιο δοτό πρωθυπουργό τον
Γιώργο Καμίνη.
Τον άνθρωπο που, με συνέπεια από το 2010, προσπαθεί να επιφέρει
αλλεπάλληλα μικρά πλήγματα στο φρόνημα όσων αντιστέκονται στη μνημονιακή
βαρβαρότητα (είτε διώχνωντας τους αγανακτισμένους
από το Σύνταγμα, είτε
καταθέτοντας προτάσεις νόμου για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, είτε
εκκενώνοντας τη «βίλα Αμαλία» και κάνοντας χώρο για την Χ.Α. στον Άγιο
Παντελεήμονα, είτε ακόμα και με μια σειρά από μαριαντουαννετικές
πρωτοβουλίες ψυχολογικού bullying, τύπου “όχι στη βία” -και καλά-,
σκυλίτσειες εκστρατείες κατά του γκραφίτι -και των πολιτικών συνθημάτων
βεβαίως-, yarn bombing στα δέντρα του κέντρου κλπ).
Τον έκπτωτο από χθες -με την ψήφο των Αθηναίων, αλλά και των
υπολοίπων Ελλήνων, μιας και ο ίδιος επέλεξε ερήμην τους έναν ρόλο που
τους αφορούσε άμεσα- δήμαρχο της Αθήνας.
Όταν ανέβηκε στο κεντρικό πάλκο της πορτοκαλί επανάστασης για να
παίξει -με κωμικοτραγικά αποτελέσματα λόγω φωνής και παραστήματος- το
ρόλο του αποφασισμένου και με πυγμή δημεγέρτη, μιλώντας -ανάμεσα σε
πολλά άλλα νεοφιλελεύθερα- για «κουρελόχαρτο» και ταυτόχρονα για «όχι
στο διχασμό», ο Γιώργος Καμίνης θα έπρεπε να έχει υπόψη του ότι εξελέγη
μέσα από μια άκρως διχαστική διαδικασία και ότι το οριακό ποσοστό με το
οποίο επικράτησε θα του επέβαλλε να παραιτηθεί από δήμαρχος προτού
αναλάβει αυτή την «πρωτοβουλία» που ανέλαβε, καταφανώς σε απόλυτη
σύγκρουση με το 50% τουλάχιστον των δημοτών του δήμου του. Όχι να
παριστάνει ότι τους εκπροσωπεί στο σύνολό τους, σε τόσο κρίσιμα θέματα
που αυταπόδεικτα ξεπερνούν τα όρια της εντολής ενός δημάρχου, ούτε να
ισχυρίζεται ότι έτσι τους φροντίζει (!) όπως οφείλει. Το ίδιο ισχύει, σε
μικρότερο βαθμό, και για τους άλλους δημάρχους που σφετερίστηκαν τη
δικαιοδοσία τους υπερβαίνοντας τα όριά της.
Ο Γιώργος Καμίνης λοιπόν είναι έκπτωτος και θα πρέπει να παραιτηθεί
υπέρ ενός υπηρεσιακού -τεχνοκράτη- δημάρχου που θα αναλάβει τον δήμο
μέχρι τις επόμενες δημοτικές εκλογές. Διαφορετικά, θα πρέπει να
εξαναγκαστεί να παραιτηθεί, με μαζικές κινητοποιήσεις των Αθηναίων, σαν
αυτές στις οποίες πρωτοστάτησε ο ίδιος ζητώντας (εν ονόματι μια
υποτιθέμενης μεταστροφής της διάθεσης της πλειοψηφίας που, όπως
απεδείχθη, σε αντίθεση με αυτό που ξεκάθαρα εκφράστηκε χθες για τον
ίδιο, ήταν απλώς ο ευσεβής του πόθος) την παραίτηση του εκλεγμένου
πρωθυπουργού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου