Στο όριο της ρήξης

Νικόλ Λειβαδάρη
15 Δεκ. 2016
Τα μέτρα ρύθμισης του χρέους «παγώνουν» με εντολή Σόιμπλε, η Ευρώπη παραδίδει, σχεδόν αμαχητί, τα κλειδιά της στο Βερολίνο, και η Ελλάδα δοκιμάζει ξανά τα όρια της ρήξης με τους δανειστές.Το πραξικόπημα Σόιμπλε ήρθε – τυχαία; - 24 ώρες μετά τον εμπρησμό Τόμσεν και ΔΝΤ, κι έβαλε την τελική τορπίλη στη διαπραγμάτευση με αφορμή το επίδομα στους χαμηλοσυνταξιούχους.

Το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών ζήτησε από τους θεσμούς να εξετάσουν τις επιπτώσεις που θα έχει στο ελληνικό πρόγραμμα η χορήγηση του επιδόματος και η αναστολή της αύξησης του ΦΠΑ στα νησιά, ο ESM και το Eurogroup ανταποκρίθηκαν ακαριαία, και λίγες ώρες αργότερα εκπρόσωπος του ESM ενημέρωσε με e-mail την ελληνική κυβέρνηση ότι η εφαρμογή των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος παγώνει έως ότου δοθούν οι αναγκαίες εξηγήσεις.
_{ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
• Ο Σόιμπλε ζητά να εξεταστεί αν οι παροχές Τσίπρα είναι συμβατές με το μνημόνιο
• Το Βερολίνο βάζει «κόφτη» στις ελπίδες Τσίπρα για πολιτική λύση στο χρέος
• Ο ESM «παγώνει» τα μέτρα για το χρέος ώστε να εξεταστούν οι εξαγγελίες Τσίπρα}
Μονομερής ενέργεια Σόιμπλε
Είναι μια απόφαση που, στην πράξη, συνιστά τον ορισμό της μονομερούς ενέργειας από πλευράς Σόιμπλε, καθώς η συμφωνία του περασμένου Μαίου συνδέει ρητά την εφαρμογή των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος με την πρώτη αξιολόγηση και μόνον.
Με τη χθεσινή ανατροπή της απόφασης του Eurogroup, η βραχυπρόθεσμη ρύθμιση για το χρέος συνδέεται αυθαίρετα, και έξω από κάθε συμφωνία, με τη β’ αξιολόγηση αλλά και με τον – γερμανικής εμπνεύσεως – γόρδιο δεσμό της συμμετοχής του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα. Και, εν κατακλείδι, απειλεί να τινάξει στον αέρα όχι μόνον την προσπάθεια συμβιβασμού Ελλάδας και δανειστών, αλλά και την ίδια την – εναπομείνασα – συνοχή της ευρωζώνης.
_{ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
• Ανοιχτή στήριξη Μοσκοβισί σε Αθήνα κόντρα στον Σόιμπλε
• Πιτέλα: Το διαβολικό χέρι Σόιμπλε πίσω από την απόφαση του ESM}
Η διαφοροποίηση Μοσκοβισί
Ενδεικτική επί των τριγμών που προκαλεί πλέον και στην Ευρώπη το τιμωρητικό δόγμα Σόιμπλε ήταν η δημόσια διαφοροποίηση του Πιερ Μοσκοβισί - «στα μάτια μου οι όροι της συμφωνίας του Eurogroup δεν έχουν αλλάξει από τα μέτρα που αποφάσισε η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο επίτροπος -, ενώ η πλέον ηχηρή αντίδραση ήρθε από τον επικεφαλής της ευρωομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών Τζιάνι Πιτέλα,  ο οποίος χαρακτήρισε «όνειδος» την αναστολή της ρύθμισης του χρέους.
Οι αντιδράσεις αυτές όμως δεν έχουν ισχύ στις ψηφοφορίες του Eurogroup και του ESM και η Κομισιόν μετρά σήμερα μια ακόμη ήττα στην ανοιχτή πλέον σύγκρουσή της με το σύστημα Σόιμπλε.
_{ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
• Αποχώρηση του ΔΝΤ θα ζητήσει ο Τσίπρας από τη Μέρκελ
• Τσακαλώτος για απόφαση ESM: Θα δοθούν στοιχεία και θα καταλάβουν πως είμαστε εντός συμφωνίας}
Κλιμάκωση από Τσίπρα: Ζητά αποπομπή του ΔΝΤ
Υπό αυτά τα δεδομένα, η επιλογή του Αλέξη Τσίπρα είναι η κλιμάκωση και αντεπίθεση – μια κλιμάκωση, που ξαναέφερε χθες το βράδυ στο προσκήνιο την προοπτική της ρήξης και τα σενάρια είτε των εκλογών, είτε νέου δημοψηφίσματος.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός απάντησε στην τορπίλη Σόιμπλε σε δύο επίπεδα – ζητώντας ευρεία συναίνεση και καταμέτρηση συμμαχιών στο εσωτερικό και θέτοντας θέμα πλήρους απεμπλοκής του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα, αν δεν υποχωρήσει από ακραίες θέσεις του.
Η απόφαση Τσίπρα για ονομαστική ψηφοφορία σήμερα στη Βουλή για το επίδομα στους συνταξιούχους πιέζει αφ΄ενός την αντιπολίτευση και δη τη ΝΔ, αλλά αφ΄ετέρου – και κυρίως – στοχεύει στη διαμόρφωση ενός διευρυμένου εθνικού μετώπου εν όψει της αυριανής του συνάντησης με την Ανγκελα Μέρκελ.
Την ίδια ώρα, η διαρροή στον Guardian ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα ζητήσει από την Μέρκελ την πλήρη απεμπλοκή του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα στοχεύει ευθέως στον ίδιο τον Σόιμπλε. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών είναι εκείνος που θέτει ως απαράβατο όρο την συμμετοχή του Ταμείου στο πρόγραμμα και ο Έλληνας πρωθυπουργός ζητά, στην πράξη, από την καγκελάριο να τον αδειάσει.
Είναι μια προοπτική που συγκεντρώνει ελάχιστες πιθανότητες, στέλνει όμως το καθαρό μήνυμα της ελληνικής πλευράς για εν δυνάμει ρήξη.
_{ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
• Το δίλημμα της ΝΔ: Με τους συνταξιούχους ή με τον Σόιμπλε;
• Τσίπρας: Αυτό δεν είναι αντιπολίτευση, είναι ΔΝΤ-πολίτευση
• MRB: Τι κέρδισε δημοσκοπικά ο ΣΥΡΙΖΑ από τη «13η σύνταξη»}
Οι δύο παγίδες για την Αθήνα
Η επιλογή αυτής της Αθήνας εμπεριέχει ρίσκο, με πρώτο εκείνο της προσφυγής σε πρόωρες κάλπες που ούτε η ίδια η κυβέρνηση δεν θέλει. Υπαγορεύθηκε, όμως, από δύο εξαιρετικά επικίνδυνες και προφανείς πλέον παγίδες.
Η πρώτη είναι η καθυστέρηση της αξιολόγησης σε βαθμό τέτοιο ώστε να χαθεί η προοπτική ένταξης της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης τον Μάρτιο. Μαζί της, δε, θα χαθεί και το κυβερνητικό αφήγημα της οικονομικής ανάκαμψης και κοινωνικής ανάνηψης.
Η δεύτερη είναι μια ακόμη πιο μακρά παράταση της διαπραγμάτευσης έτσι ώστε η Ελλάδα να βρεθεί, περί τα τέλη της άνοιξης, ξανά αντιμέτωπη με τον μεγάλο εκβιασμό της πιστωτικής ασφυξίας.
Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, και οι δύο παγίδες αποτελούν μέρος όχι μόνον του προεκλογικού, αλλά και του πάγιου πολιτικού σχεδίου του Σόιμπλε για τη «γερμανική Ευρώπη» των πολλών ταχυτήτων κι, ενδεχομένως, και του Grexit.
Εάν αυτή η εκτίμηση όντως ισχύει, τότε ο Σόιμπλε θα συνεχίσει απλώς να ανάβει και να πολλαπλασιάζει τα φιτίλια της ρήξης. Και σ’ αυτή την περίπτωση οι επιλογές της – όποιας – ελληνικής κυβέρνησης είναι μάλλον περιορισμένες…