Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

Η "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΤΗΤΑ" ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΝΌΜΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΑΛΛΗ ΕΠΙΛΟΓΗ,ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

Θαυμάστε μια περίπτωση από τις πολλές του "Δημοκρατικού" εκλογικού νόμου που σύμφωνα με αυτόν θέλουν να πάμε να ψηφίσουμε.... …
«Αν για παράδειγμα κατεβούν μαζί ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ και ο συνασπισμός των κομμάτων αυτών έχει συνολική δύναμη 35% τότε μέσος όρος καθενός κόμματος είναι το 17,5%.
Έτσι, αν το αυτοτελές κόμμα π.χ. ΝΔ πάρει 18%, στο τελευταίο θα δοθούν οι επιπλέον 50 έδρες».

Αν, πάλι, κατεβούν μαζί ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ (και βάλτε εσείς δυο ακόμη αριστερά κόμματα) δηλαδή η …πολυπόθητη ενότητα της αριστεράς! και η ΝΔ βγει πρώτο αυτοτελές κόμμα με 18%, θα πρέπει η …
Ενωμένη Αριστερά να πάρει συνολικά 90,05% για να κερδίσει αυτή το δώρο των 50 εδρών (ώστε να είναι 90,05% / 5 = 18,01% ο μέσος όρος κάθε κόμματος αυτού του συνασπισμού), πράγμα άτοπο διότι… 18% + 90,05% = 108,05% !!!!

Στημένο παιχνίδι από όλες τις πλευρές και μετά σε βρίζουν που δεν διαλέγεις κόμμα από την ίδια κονσέρβα.

Ποιοι τα λένε;

Τους ξέρετε. Αυτοί που σε ειρωνεύτηκαν, όταν βγήκες στο δρόμο και μίλησες για ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!!!! ΑΠΟΧΗ, απατεώνες. Καθεστωτικοί Πράκτορες. Μίσθαρνα όργανα των τραπεζιτών.

Αν είναι λάθος, γιατί την φοβάται τόσο πολύ η εξουσία;
Αν η αποχή δεν συμφέρει την δημοκρατία, γιατί ουρλιάζουν οι φασίστες;

Οι φασίστες τύπου Πάγκαλου έχοντας αποφύγει αυτό, το οποίο τους απειλεί από τη Δημοκρατία —και το οποίο, είναι η δυνατότητα επιλογής του λαού—, για το μόνο πράγμα που ανησυχούν είναι για τη νομιμοποίησή τους.

Από τη στιγμή που κατόρθωσαν και έπιασαν "νόμιμα" το τιμόνι του "τραίνου", δεν τους συμφέρει η αποχή αυτών, οι οποίοι με τις ψήφους τους δίνουν "άδειες" για μηχανοδηγούς-κυβερνήτες.
Η νομιμοποίηση αυτών των φασιστών σαν "δημοκράτες" απειλείται με την αποχή και αυτήν αγωνίζονται να προστατεύσουν, απειλώντας και τρομοκρατώντας τους πολίτες.

Γι' αυτόν τον λόγο φωνάζουν όλα τα φερέφωνά τους. Γι' αυτό επιστρατεύουν όλα τα ΜΜΕ σ' αυτήν τους τη "διαμαρτυρία" απέναντι στους αδιάφορους της Δημοκρατίας.

Δεν έγιναν ξαφνικά φανατικοί δημοκράτες τα βρακολάστιχα του Μπόμπολα και του Λαμπράκη.

Δεν τους έπιασε ο πόνος για τη δημοκρατική λειτουργία, που θίγεται από την αποχή. Τους έπιασε ο φόβος από την αποχή, η οποία απειλεί τα αφεντικά τους και άρα τη δική τους μισθοδοσία.

"Βοηθάνε" τα αφεντικά με τις υστερίες τους. "Βοηθάνε" τους "πειρατές", οι οποίοι τους πληρώνουν και οι οποίοι έχουν ζημιά από αποχή.

Γιατί ο Πρετεντέρης ωρύεται υπέρ της "δημοκρατίας";;;
Γιατί μας "μαλώνει", όταν αρνούμαστε να μπούμε στη λογική τους και να ψηφίσουμε ανάμεσα σ' αυτούς που μας προτείνουν;

Όλοι αυτοί φοβούνται την αποχή. Φοβούνται την αποχή, η οποία θα ακινητοποιήσει το "τραίνο" της Δημοκρατίας και θ' αποκαλύψει ότι στο "τιμόνι" της βρίσκονται "πειρατές" …
Βρίσκονται έμμισθοι προδότες και χαφιέδες των Ναzi-μενς και των τοκογλύφων.

Αυτό ακριβώς κάνει η αποχή στο "τραίνο". Το ακινητοποιεί.....

Όταν κατεβαίνει ο κόσμος από αυτό, δεν μπορεί να συνεχίσει την πορεία του και αν τη συνεχίσει, θα είναι για λίγο, εφόσον, όπου βρίσκεται ο δήμος, εκεί βρίσκεται και το "τραίνο".
Η Δημοκρατία ακολουθεί τον δήμο και όχι ένα "τραίνο" χωρίς νόημα ύπαρξης.

Αυτό φοβούνται οι φασίστες. Φοβούνται ότι, αν ο λαός ανακαλύψει πως οι κομματάρχες έχουν φτιάξει "κλίκα" και μονοπωλούν την ιδιότητα του "μηχανοδηγού", θα κάνει το μόνο πράγμα που τον ευνοεί.

Αν αντιληφθεί πως όλοι οι υποψήφιοι "μηχανοδηγοί" ανήκουν στην ίδια σπείρα "πειρατών", τι θα κάνει; Θα συνεχίσει να παίζει την κωμωδία της "δημοκρατίας";
Θα συνεχίσει να παριστάνει τον βλάκα, για να μην τον βρίσει ο Πάγκαλος;
Όχι βέβαια. Θα κατέβει από το "τραίνο".
Αν κατέβουν όλοι οι πολίτες από αυτό, δεν μπορεί να συνεχίσει το τραίνο να τρέχει.
Δεν μπορεί να λειτουργεί η Δημοκρατία, όταν οι "μηχανοδηγοί" Γιωργάκηδες, Κωστάκηδες και Ντορούλες ψηφίζονται από τους συγγενείς τους και μερικούς επιδοτούμενους οπαδούς τους.

Υπάρχει πρόβλημα όταν την Ελλάδα —με βάση την "αριθμητική" των τελευταίων εκλογών— την κυβερνά μια κυβέρνηση, η οποία αντιπροσωπεύει το 19,5%.
δειτε εδω
Αυτό "αποκάλυψε" ο κόσμος με την αποχή του.
Αποκάλυψε το πρόβλημα, το οποίο ανατρέπει την "αριθμητική" της δημοκρατικής θεωρίας.

Το ΠΑΣΟΚ με 1.850.000 ψήφους δεν μπορεί να εμφανιστεί ως εκφραστής της πλειοψηφίας και άρα να "επιβεβαιώσει" τη δημοκρατική θεωρία.
Τα ίδια προβλήματα έχει και ο άλλος μεγάλος του δικομματισμού.
Η ΝΔ πήρε 1.750.000 ψήφους, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι αντιπροσωπεύει ένα 18,3% του ελληνικού λαού.

Με 3.600.000 ψήφους, που συγκεντρώνουν τα δύο κόμματα μαζί, αποτελούν το 37,5% του εκλογικού σώματος …Μειοψηφία δηλαδή …

Η "δημοκρατία" να επιλέγεις αποκλειστικά και μόνον ανάμεσα σ' αυτά που σου προσφέρουν οι φασίστες.
Να ψηφίζεις τους "εκλεκτούς" σου ανάμεσα στους φασίστες, τους οποίους θα σου υποδεικνύουν άλλοι φασίστες.

Αν δεν θέλεις να μπεις στην κοπριά, να επιλέγεις να μπεις στα σκουπίδια …και το αντίστροφο.
Μέχρι εκεί περιορίζονται οι επιλογές της "δημοκρατίας" τους.
Ή στα σκατά του ΠΑΣΟΚ ή στα σκουπίδια της ΝΔ, εφόσον πιο πέρα δεν υπάρχει τίποτε, εκτός από τη "χαβούζα" του ΚΚΕ.

Η αποχή αυτήν την "πλουραλιστική" "δημοκρατία" απειλεί.
Απειλεί αυτό, το οποίο βλέπουμε διαρκώς μπροστά μας.
Ό,τι και να ψηφίσεις, στα χέρια τους θα πέσεις.
Αν δεν ήθελες τον Γιωργάκη, θα έπρεπε να "λουστείς" τον Κωστάκη.
Αν δεν ήθελες Κωστάκη, θα έπρεπε να "λουστείς" τη Ντορούλα.
Αν δεν θέλεις κάποιον από αυτούς, θα εμφανίζεσαι ότι θέλεις την Αλέκα.

Πόσο δημοκρατικό μπορεί να είναι αυτό;

Σε πρώτη φάση μπορεί φαινομενικά να φαίνεται ότι διευκολύνεις τους φασίστες, αλλά αυτό δεν είναι το σημαντικό σ' αυτήν την περίπτωση. Μπορεί φαινομενικά να τους αφήνεις να κάνουν τη "δουλειά" τους ακόμα πιο εύκολα, αλλά στην πραγματικότητα με την ΑΠΟΧΗ δημιουργείς τα δεδομένα για να μην μακροημερεύσουν.

Το ότι είναι σημαντική η αποχή φαίνεται και εμμέσως από τις αντιδράσεις αυτών, οι οποίοι θίγονται από αυτήν.

Γι' αυτόν τον λόγο φωνάζουν και ωρύονται οι φασίστες για συμμετοχή.

Δεν τους νοιάζει αν τους ψηφίσεις τους ίδιους. Τους νοιάζει περισσότερο να ψηφίσεις κάποιον , γιατί από αυτήν την πράξη νομιμοποιούνται και οι ίδιοι.

Η αποχή αποτελεί δικαίωμα των πολιτών, προκειμένου να σταματήσει το "τρένο", για να επανεξεταστούν όλα τα δεδομένα που αφορούν τόσο το ίδιο όσο και τον προορισμό του.
Απλά η αποχή δεν προσφέρει άμεσο κέρδος σ' αυτόν που την κάνει.
Έτσι κι αλλιώς όμως αυτό δεν είναι κάτι το άγνωστο.

Όπως είναι σχεδιασμένο το πολιτικό μας σύστημα, οι "ισχυροί" θα κάνουν τη δουλειά τους, είτε συμμετέχει ο λαός είτε όχι …
Είτε ψηφίσουν μέσα από φασιστικές "μονοδρομήσεις" εκατομμύρια πολιτών είτε μερικές εκατοντάδες στελέχη, τα αποτελέσματα των εκλογών δεν αλλάζουν.

Τριακόσια άτομα ν' απομείνουν να ψηφίσουν, τα κόμματα θα πάρουν τα "ποσοστά" τους. Μόνον οι βουλευτές να ψηφιστούν μεταξύ τους, η δημιουργική "λογιστική" του φασισμού θα τους δώσει την εξουσία.

Η αποχή μπορεί να μην αλλάζει σε τίποτε τα ποσοστά του φασισμού, αλλά του στερεί τη "βιτρίνα" της νομιμοποίησης …
Του στερεί την άμυνα …
Του στερεί τη δυνατότητα να εμφανίζει τον φασιστικό σχεδιασμό του σαν δημοκρατική λειτουργία …Του στερεί τη δυνατότητα να εμφανίζει τους φασίστες σαν ηγέτες μεγάλων μερίδων του ελληνικού λαού …
Του στερεί τη δυνατότητα να εμφανίζει αυτούς τους φασίστες σαν επιλογές μεγάλων μερίδων του ελληνικού λαού.

Αυτή είναι η άμυνά τους και γι' αυτόν τον λόγο "αγαπάνε" τη "δημοκρατία" την οποία σε άλλη περίπτωση θα έπρεπε να μισούν.

Αυτά τα θηρία ωρύονται με την αποχή του κόσμου,κάθε μέρα από τα ΜΜΕ.
Δεν σας κάνει εντύπωση αυτό?
Την αναμφισβήτητα επιβλαβή για τη λειτουργία της δημοκρατίας αποχή …
Την επίσης όμως αναμφισβήτητα "χρήσιμη" αποχή, αν γνωρίζεις πώς μπορείς να την εκμεταλλευτείς υπέρ της Δημοκρατίας.

Με την αποχή, δηλαδή, μπορεί να μην συντελείς θετικά στην καθημερινή λειτουργία της Δημοκρατίας, αλλά μπορείς να τη χρησιμοποιήσεις ως μοχλό "εκβιασμού", για να επαναφέρεις τη Δημοκρατία σε μια ορθή λειτουργία σε περίπτωση που αυτή έχει "εκτροχιαστεί".

Τριακόσια άτομα ν' απομείνουν να ψηφίσουν, τα κόμματα θα πάρουν τα "ποσοστά" τους. Μόνον οι βουλευτές να ψηφιστούν μεταξύ τους, η δημιουργική "λογιστική" του φασισμού θα τους δώσει την εξουσία.


Όμως, το πρόβλημα για το σύστημα είναι άλλο.

Το πρόβλημα είναι ότι η δημιουργική "λογιστική" δεν φτάνει, όταν η "αριθμητική" δεν βγάζει τους σωστούς αριθμούς.
Η αποχή μπορεί να μην αλλάζει σε τίποτε τα ποσοστά του φασισμού, αλλά του στερεί τη "βιτρίνα" της νομιμοποίησης …
Του στερεί την άμυνα …
Του στερεί τη δυνατότητα να εμφανίζει τον φασιστικό σχεδιασμό του σαν δημοκρατική λειτουργία …Του στερεί τη δυνατότητα να εμφανίζει τους φασίστες σαν ηγέτες μεγάλων μερίδων του ελληνικού λαού …
Του στερεί τη δυνατότητα να εμφανίζει αυτούς τους φασίστες σαν επιλογές μεγάλων μερίδων του ελληνικού λαού.

Αυτή είναι η άμυνά τους και γι' αυτόν τον λόγο "αγαπάνε" τη "δημοκρατία" την οποία σε άλλη περίπτωση θα έπρεπε να μισούν.

Όμως, όταν η αποχή γίνεται κυρίαρχη, καταρρέει η άμυνά τους.
Οι φασίστες παύουν να εμφανίζονται σαν επιλογές του λαού και άρα η Δημοκρατία αρχίζει και τους απειλεί.
Η Δημοκρατία πρέπει να νομιμοποιεί επιλογές του λαού και οι φασίστες δεν αποτελούν επιλογές κανενός σώφρονα ανθρώπου.

Όταν λοιπόν αυτά, τα οποία εμφανίζει η δημιουργική "λογιστική" των ποσοστών δεν επιβεβαιώνονται από την "αριθμητική" του Συντάγματος, αυτό αναγκαστικά σημαίνει ότι υπάρχει πρόβλημα.

Πρόβλημα μεγάλο και αυτό πρέπει να "συζητήσουμε" …
Αυτό, δηλαδή, που φοβάται το σύστημα …
Αυτό, δηλαδή, που είναι το ζητούμενο της ΑΠΟΧΗΣ!!! ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ:
Άρθρο
1.1. Το πολίτευμα της Ελλάδας είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.
3. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.

Τι μας λέει λοιπόν αυτό το άρθρο;
Ότι το πολίτευμά μας είναι δημοκρατικό και άρα τη λειτουργία του τη διέπει η "αρχή της πλειοψηφίας". Ποιος είναι κυρίαρχος με βάση αυτό το άρθρο;
Ποιος δηλαδή είναι κυρίαρχος και πρέπει να λειτουργεί με δημοκρατικό και άρα με πλειοψηφικό τρόπο;

Ο λαός.

Ο λαός είναι κυρίαρχος και για να "παράγει" αποφάσεις, πρέπει να λειτουργεί δημοκρατικά.
Τι είδους αποφάσεις;
Αποφάσεις, οι οποίες έχουν σχέση με την ταυτότητα αυτών, που ασκούν εξουσία.
Η "πράξη", δηλαδή, των διαφορετικών διατάξεων αυτού του θεμελιώδους συνταγματικού νόμου βγάζει ένα και μόνον "αποτέλεσμα".
Ο ΛΑΟΣ είναι κυρίαρχος και αποφασίζοντας δημοκρατικά και άρα με τη λογική της πλειοψηφίας, "διορίζει" τις εξουσίες που θα τον κυβερνήσουν.

Με απλά λόγια αυτό σημαίνει ότι, όταν στην οποιαδήποτε δημοκρατική διαδικασία η ΑΠΟΧΗ ξεπερνά το 50%, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμά της, είναι ΑΚΥΡΗ.
Είναι άκυρη, όχι επειδή η ίδια η διαδικασία των εκλογών δεν τηρήθηκε στο έπακρο, αλλά γιατί απλούστατα δεν μπορεί η μειοψηφία να "παράγει" το αποτέλεσμα, το οποίο αποτελεί αρμοδιότητα της πλειοψηφίας να το "παράγει" και είναι αυτό που καθιστά τον λαό ΚΥΡΙΑΡΧΟ.
Η ΑΠΟΧΗ, όταν είναι πλειοψηφική, δεν "παράγει" δική της νομιμότητα, αλλά "παράγει" την παρανομία όλων όσων επιχειρούν ν' αντικαταστήσουν την πλειοψηφία.
Η "παρανομία" στην περίπτωση αυτήν, επειδή δεν είναι αποτέλεσμα παράνομων πράξεων των συμμετεχόντων, απλά ακυρώνει τη διαδικασία και την καθιστά ΑΓΟΝΗ.
Η ΑΓΟΝΗ εκλογική διαδικασία θα εξακολουθεί να υπάρχει μέχρι να "πειστεί" ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ λαός να συμμετάσχει, για να δώσει νόμιμη "εντολή" στους εξουσιαστές.
Αναγκαστικά ΑΓΟΝΗ, εφόσον η μειοψηφία δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να δώσει "εντολή". "Εντολή", η οποία δεν θα προσβάλλεται και δεν θα αμφισβητείται από τίποτε και από κανέναν.

Εκ του πονηρού σήμερα κάποιοι ψάχνουν τις απαντήσεις στους εκλογικούς νόμους.
Το Σύνταγμα έχει αποφασίσει άπαξ και δια παντώς για την ταυτότητα αυτού, που δίνει "εντολές".
Οι εκλογικοί νόμοι έχουν σχέση με τη διαδικασία που προβλέπεται, για να δοθεί με νόμιμο τρόπο η "εντολή".
Η διαδικασία όμως μπορεί να είναι άψογη, αλλά, αν λείπει ο Κυρίαρχος, είναι άκυρη.
Άγονη, μέχρι να υπάρξουν τα δεδομένα που την καθιστούν γόνιμη. Η Δημοκρατία είναι ένα σύστημα, το οποίο υπάρχει μόνον αν εξυπηρετεί τους πολίτες.
Αν οι πολίτες, μέσω της αποχής, κατέβουν από αυτό το "σύστημα-τραίνο", υπάρχει πρόβλημα.
Ένα τραίνο αδειανό δεν μπορεί να κινηθεί, γιατί δεν υπάρχει λόγος να κινείται.
Ένα τραίνο, το οποίο δεν εξυπηρετεί κανέναν πέρα από τα κόμματα, δεν έχει λόγο να υπάρχει.
Όταν ο κόσμος απέχει από αυτές τις διαδικασίες, οι οποίες ενδιαφέρουν μόνον τους κομματάρχες και τα κομματόσκυλα, το "τραίνο" θα σταματήσει.
Δεν έχει νόημα να κινείται, όταν οι επιβάτες του είναι εκτός.
Πρέπει να σταματήσει και ν' ανοίξει η συζήτηση για το ίδιο το "τραίνο".
Ν' ανοίξει η "συζήτηση" για το επιθυμητό σύστημα.
Τι θα κάνουν οι πολίτες;
Θα πάρουν ένα "λεωφορείο" με οδηγό έναν βασιλιά;
Θα πάρουν ένα "φορτηγό" με οδηγό έναν συνταγματάρχη;
Αναγκαστικά κάτι θα πρέπει να πάρουν, γιατί θα πρέπει να κινηθούν. Άρα η συζήτηση θα πρέπει να καταλήξει κάπου. Θα πρέπει να πειστούν εκ νέου οι επιβάτες, για ν' ανέβουν πάνω σ' αυτό.

Για όσο διάστημα ο κόσμος και άρα ο δήμος— συνεχίζει να "κατεβαίνει" από το τρένο, δεν κινδυνεύει ούτε ο δήμος ούτε η Δημοκρατία.Κινδυνεύουν αυτοί, οι οποίοι εκμεταλλεύονται τη Δημοκρατία.Γιατί ο κόσμος ωφελείται από τη Δημοκρατία και θα συνεχίσει να λειτουργεί με βάση τις αρχές της, είτε βρίσκεται πάνω στο "τραίνο" της είτε όχι. Θα αρχίσει την εσωτερική "αναζήτηση" ηγετών, για να ξεπεράσει το πρόβλημα.Η σημερινή κολοσσιαία αποχή,ακόμη και στις κατασκευασμένες δημοσκοπήσεις αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο αυτό.

Ήδη ο λαός ξεκίνησε την εσωτερική αναζήτηση για τον εντοπισμό των νέων προσώπων, που θα τον οδηγήσουν στη νέα εποχή.
Όσο κι αν τον υποτιμάνε οι φασίστες, δείχνει ότι έχει σαφή αντίληψη των πραγμάτων και βέβαια επίγνωση των δυνατοτήτων του.


Isidor Alegro

http://www.ramnousia.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου