ΤΟ ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ - του Ν.Α.Καλογεροπούλου

άρθρο στην ΗΛΙΑΙΑ Ιουνίου 2012

Στις εκλογές Ιουνίου 2012 εψήφισαν 6,214,713 (63,47%) και τελικώς, μετά πολλούς πόνους, εγεννήθη κυβέρνηση τριών κομμάτων που ψηφίστηκαν από περίπου κάτι λιγότερο των 3,000,000 ψηφοφόρων, δηλαδή λιγότερο από το 50% των ψηφισάντων. Συνεστήθη λοιπόν κυβέρνηση μειοψηφίας για να εκπληρώσει ένα «κοινό πρόγραμμα» υπό το πρόσχημα ότι εκπροσωπεί την «πλειοψηφία» της βουλήσεως του εκλογικού σώματος, ήτοι παραμονή στο Ευρώ και δυνατότητα διαπραγματεύσεων για βελτίωση την καταδικαστικής ποινής των Μνημονίων. Αυτή η κυβέρνηση θα μεταβεί στην Ευρώπη για να «σώσει» τον ελληνικό λαό από την γενοκτονία. Έστω.
Αλλά ποιοι αποτελούν αυτή την κυβέρνηση των «σκληρών διαπραγματευτών»; Οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι, του αυτού βεληνεκούς, που «διαπραγματευθέντες σκληρά» κατέληξαν στο σημερινό αποτέλεσμα και το επεσφράγισαν με τις υπογραφές τους!! Και πάλιν «Έστω»! Τι θα πουν στην Ευρώπη ως βάση της νέας «σκληρής διαπραγμάτευσης»; Ίσως μερικά ωραία, ανθρωπιστικά, ικετευτικά «λόγια» κατά το πρότυπο του Σαίξπηρ «words, words, words, Polonius». Πάλιν «Έστω»! Και ας υποθέσουμε ότι μετά την επιτυχή διέλευση των Συμπληγάδων, η Μερκελ ως Ομηρική «Σκύλλα» και η φιλελληνίδα  Lagarde ως άλλη «Χάρυβδις», τους δείξουν την  πόρτα («ό,τι ελέχθη, ελέχθη»). Τι θα πράξουν οι «σκληροί διαπραγματευτές μας»; Θα τα μαζέψουν και θα μας έλθουν άναυδοι!

Ο μύθος αυτός δηλοί ότι όταν πηγαίνεις για «διαπραγμάτευση» πρέπει να έχεις κάποιο σκληρό για τον αντίπαλο όπλο για να «διαπραγματευθείς». «Αν δεν μου κάνεις αυτό, θα σού κάνω εκείνο». Ο ΓΑΠ, είχε, ως άλλος δεινός cow-boy της πατρίδος του, το «πιστόλι πάνω στο τραπέζι» και τα έκανε θάλασσα, με μόνο παρηγορητικό ότι η Ελλάς απηλλάγη οριστικώς της παρουσίας του. Η σημερινή κυβέρνηση της ελληνικής «τρόϊκας», (Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη) τι όπλο θα έχει;; Και αφού οι «εταίροι» έχουν κλειδώσει την δουλειά τους με βαρύγδουπες υπογραφές, γιατί θα ενδώσουν ;; This is the question, για να ξαναθυμηθούμε τον Σαίξπηρ. Αλλά το παράδοξο της 17ης Ιουνίου δεν τελειώνει εδώ. Ποιοι είναι αυτοί οι οποίοι, εκπρόσωποι της μειοψηφίας του λαού, πηγαίνουν να διαπραγματευθούν αυτό που ήδη οι ίδιοι έχουν υπογράψει;; ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν είναι οι μεγάλοι υπεύθυνοι, από το 1975, για το σημερινό κατάντημα της Ελλάδος; Ας αναθεωρήσουμε τα διαπραχθέντα - ναι, από το 1975!

Η Ελλάς, από το 1953 μέχρι το 1973, όλη την χρυσή αυτή 20ετία, ήταν δεύτερη σε ανάπτυξη μετά την Ιαπωνία με ετήσια άνοδο του ΑΕΠ 7-8%, και των αθρόων ιδιωτικών επενδύσεων 10%. Το δημόσιο χρέος κάτω του 25%. Πληθωρισμός κατά την 20ετία 4,5%. Εμπορική Ναυτιλία πρώτη στον κόσμο. Η Ευρώπη μίλαγε για το «ελληνικό οικονομικό θαύμα». Και τότε καταφθάνει ο «Εθνάρχης» με την ΝΔ. Και τότε, ως πρώτη πράξη, διώκει το «μεγάλο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο» μιμούμενος (χάριν ψηφοθηρίας) το σλόγκαν του «Χαρισματικού» Ανδρέα Παπανδρέου. Έξω-από-δώ Νιάρχος, Ανδρεάδης κλπ. Και ο Εθνάρχης συντάσσει, ως χαριστική βολή, το άρθρο 106 §3 το οποίον διακηρύσσει per terra per mare,
«3. Mε την επιφύλαξη της προστασίας που παρέχεται από το άρθρο 107 ως προς την επανεξαγωγή κεφαλαίων εξωτερικού, μπορεί να ρυθμίζονται με νόμο τα σχετικά με την εξαγορά επιχειρήσεων ή την αναγκαστική συμμετοχή σ' αυτές του Kράτους ή άλλων δημόσιων φορέων, εφόσον οι επιχειρήσεις αυτές έχουν χαρακτήρα μονοπωλίου ή ζωτική σημασία για την αξιοποίηση των πηγών του εθνικού πλούτου, ή έχουν ως κύριο σκοπό την παροχή υπηρεσιών στο κοινωνικό σύνολο.» - δηλ. κρατικοποίηση του παντός με απλό νόμο!

Τότε ακούστηκε στην Ευρώπη «ούτε δραχμή πλέον στην Ελλάδα» και, ώ του θαύματος, το ίδιο έτος δημοσιεύσεως του Καραμάνλειου Συντάγματος, οι ιδιωτικές επενδύσεις από το ετήσιο 10% έπεσαν στο 0,6% (και έκτοτε εκεί παραμένουν) και το ΑΕΠ από το 7-8% της 20ετίας στο 3,5% ενώ ο πληθωρισμός ανέβηκε στο 18%!! Αλλά αυτά δεν ήταν αρκετά για τον ελληνικό λαό διότι του απεκάλυψαν ότι «ευημερούν οι αριθμοί αλλά πάσχουν οι άνθρωποι». Και έτσι, το 1981 έφερε στην εξουσία τον «γνήσιο σοσιαλιστή» Ανδρέα Παπανδρέου του ΠΑΣΟΚ, οπότε το ΑΕΠ πέφτει στο 1,5% , οι ιδιωτικές επενδύσεις παραμένουν στο 0,6%, ο πληθωρισμός στο 19% και αρχίζει το μεγάλο φαγοπότι με τον έξαλλο δανεισμό ο οποίος από το 25% ανέβηκε μέχρι το 1990 στο 95% με μετέπειτα ακατάσχετη πρόοδο μέχρι τα σημερινά δεδομένα! Πρόσθετο εθνικό έργο του «οικονομολόγου» ήταν το κλείσιμο όλων των αναπτυσσομένων βιομηχανιών, ώστε η Ελλάς παρέμεινε στα χέρια του χωρίς καμία παραγωγή με αύξηση των εισαγωγών και του περεταίρω δανεισμού για εξόφληση των εισαγωγών επί πλέον του δανεισμού για πελατειακές ανάγκες. Άλλοτε οι φιλόδοξοι πωλούσαν την πατρική περιουσία για να πολιτευθούν. Ο Ανδρέας, ευφυέστερος, επώλησε για τον ίδιο σκοπό την Ελλάδα. Αυτή είναι η περίληψη της νεοελληνικής οικονομικής, κοινωνικής και ηθικής Ιστορίας.

Και τώρα, Ιούνιο 2012, τα δύο αυτά μοιραία κόμματα, τα οποία υπέστησαν τραγική αποδοκιμασία και ήττα στις εκλογές, συνέρχονται με ενθουσιαστικά χαμόγελα για να σχηματίσουν και πάλι κυβέρνηση που θα «σώσει» τους Έλληνες οι οποίοι, όπως αποκαλύπτει η Ιστορία, «σφετέρησιν ατασθαλίησιν όλοντο». Το τι θα επακολουθήσει είναι προβλεπτέον και γνωστόν. Οι «εταίροι» θα αρνηθούν οποιαδήποτε μεταβολή επί των ήδη συμφωνηθέντων και υπογραφέντων από την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Η Διαπραγματευτική Επιτροπή προσέρχεται στην μάχη τελείως αφοπλισμένη. Όχι διότι δεν υπάρχει άλλο αποτελεσματικό ενδεχόμενο (alternative). Aλλά διότι δεν υπάρχει το σθένος. Δεν υπάρχει πολιτική ανδρική ορμόνη. Δεν υπάρχει το «αν δεν μου κάνεις αυτό εγώ θα σου κάνω εκείνο». Διότι το «εκείνο» υπάρχει. ΑΝΔΡΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Ποιο είναι; Ας ακούσουμε πλήθος οικονομολόγων. Ελλήνων και ξένων, που το υποδεικνύουν από καιρό. Ας ακούσουμε Βραβεία Νόμπελ που εξίστανται «γιατί η Ελλάς πληρώνει;;». Ας ακούσουμε τον Paul Krugman να γράφει στις 18 Ιουνίου στους New York Times:
«Η Ελλάς, παρότι αμαρτωλή, έχει δυσκολίες λόγω της οιήσεως των Ευρωπαίων από τις πλουσιότερες χώρες οι οποίοι έπεισαν εαυτούς ότι μπορούν να κάνουν μοναδικό νόμισμα χωρίς μοναδική κυβέρνηση... και πιστεύουν ότι η αποτυχία οφείλεται στην ανεύθυνη  συμπεριφορά αυτών των Νοτίων Ευρωπαίων και ότι όλα θα πάνε καλά αν αποφασίσουν να υποφέρουν ακόμη... Το Ευρώ μπορεί να σωθεί αν οι Γερμανοί και η ΕΚΤ καταλάβουν ότι είναι αυτοί που πρέπει να αλλάξουν συμπεριφορά ξοδεύοντας περισσότερο και, μάλιστα, δεχόμενοι υψηλότερο πληθωρισμό. Εάν όχι, η Ελλάς θα μείνει στην Ιστορία ως το θύμα της «ύβρεως» των άλλων».

Αυτός, προτείνει και πάλι τον ανανεωμένο Keynes που έσωσε την Αμερική του 1930. Εμείς έχουμε να τους δείξουμε το δικό μας όπλο τρομοκρατίας: εξοδο από το Ευρώ με επακόλουθη καταστροφή του μοναδικού σωσίβιου της Γερμανίας.  Και άμεση ΠΑΥΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ για 15 έτη κατά το πρότυπο (2008) της Γερμανικής Τράπεζας ΙΚΒ/Capital Raising G.m.b.H. Και προσέγγιση στη Ρωσία και Κίνα που έχουν το θράσος να μας το απαγορεύουν. Και ολική καταγγελία των Μνημονίων. Και συμφωνία κατά το πρότυπο της Κύπρου με Ρωσία, ΗΠΑ, Ισραήλ για εκμετάλλευση της ΑΟΖ. Με άφθονη ανδρική ορμόνη. Οι καιροί ου μενετοί.

Email :nicolas.kaloy@sunrise.ch