Ιατρός
χειρουργός
Βουλευτής
Β' Αθήνας
Αθήνα,
30 Νοεμβρίου 2012
Χθες
συζητιόταν στη Βουλή ένα σημαντικό θέμα: η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για εξεταστική
επιτροπή σχετικά με την υπαγωγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ. Καταρτίστηκε λίστα 92
βουλευτών που ζήτησαν να τοποθετηθούν. Τελικά πήραν το λόγο… 14! Για τους
υπόλοιπους δεν περίσσεψε χρόνος. Γιατί; Μήπως γιατί το κοινοβούλιο
υπερλειτουργεί τώρα τελευταία; Το αντίθετο συμβαίνει! Υπάρχουν μέρες ολόκληρες
χωρίς κανένα νομοσχέδιο για συζήτηση.
Σίγουρα
υπάρχουν κάποιοι κανόνες που εμπόδισαν 78 βουλευτές να εκφραστούν και να
συνδιαμορφώσουν μια σημαντική απόφαση. Στη Βουλή όμως οι όροι της λογικής
αντιστρέφονται. Αντί να προσαρμοστεί η διαδικασία στο περιεχόμενο,
προσαρμόζεται το περιεχόμενο στη διαδικασία! Δεν ξεκινάμε από το ερώτημα: πόσος
χρόνος χρειάζεται για να λειτουργήσει ουσιαστικά μια δημοκρατική συζήτηση.
Ορίζεται ένας χρόνος (με πιο κριτήριο άραγε;) και… όποιος προλάβει!
Η
διαδικασία αυτή είναι αδικαιολόγητη και προσβλητική, όχι μόνο για τους
βουλευτές, αλλά κυρίως για το θεσμό της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Η Βουλή
δεν μπορεί να λειτουργεί σαν μια μάζωξη όπου μιλάει όποιος προλάβει. Οφείλει να
θεσπίσει κανόνες ισονομίας και ολοκληρωμένου διαλόγου με πειθαρχία στους
κανόνες. Και όταν αυτοί οι κανόνες δεν επιτρέπουν τον ολοκληρωμένο διάλογο,
πρέπει να προσαρμόζονται οι κανόνες και όχι να κουτσουρεύεται ο διάλογος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου