Να ένας πρωθυπουργός της “μαγκιάς” αρχηγός…

Το συνηθίζει ο Αντώνης Σαμαράς, χρόνια τώρα, να εμφανίζεται ως ο “μάγκας” που όλα τα…σφάζει κι όλα τα μαχαιρώνει! Η κινησιολογία του , η έκφραση και οι συσπάσεις του προσώπου του, η όλη του στάση και η κάθε του αντίδραση, φανερώνουν μαγκαρία και μορταρία…Ο μεγαλοαστός και ουδέποτε εργασθείς, αρέσκεται στις ψευδείς παραστάσεις ανύπαρκτων καταστάσεων…Με μια έμφυτη ικανότητα να αποκρύπτει τα πραγματικά του αισθήματα, φορώντας το προσωπείο του…αλανιάρη και του άνδρα που δεν σηκώνει “μύγα στο σπάθι” του.

Και θυμίζει τον “μάγκα” γαμπρό που μπροστά στην αντίδραση της κατά την εκτίμησή του “στρίγγλας” πεθεράς του, βάζει την ουρά στα σκέλια και αλυχτά… Η πρόσφατη δήλωσή του στη Βουλή “δεν μασάμε από απειλές”, είναι ενδεικτική απλώς του πολιτικού ανδρός με όλα τα δομικά χαρακτηριστικά μιας θρασύδειλης επί της ουσίας προσωπικότητας με στοιχεία γκροτέσκο και ημιμάθειας. Μιας ημιμάθειας και έλλειψης αγωγής και συγκρότησης, που κάνουν εμφανέστατη την παρουσία τους στην πρωθυπουργική μεγαλοστομία, τη λογοκοπία και τα πολιτικά φληναφήματα, με καρύκευση επιλεκτικών στίχων του Ελύτη, ώστε να συντηρείται η μυθοπλασία της ευαισθησίας του ιδίου,αλλά και του κοινωνικού προσώπου της κυβέρνησης…

Ενας πρωθυπουργός, ο οποίος ηδονίζεται να καθρεπτίζεται μέσα στην επιφάνεια των πραγμάτων. Αυτόχρημα νάρκισσος και με σωρεία απωθημένων, με ακόρεστη διάθεση για την επιβολή ψευδολογιών, που κάποτε φτάνει στην εξάντληση όλων των αποθεμάτων της στοιχειώδους ευπρέπειας και του πολιτικού ήθους. Αυτός είναι ο ανίδρωτος και νευρωτικός “μάγκας” πρωθυπουργός, που αναρριχήθηκε στον πρωθυπουργικό θώκο διασπείροντας ψευδώνυμες αμφιβολίες, που είναι σε θέση να εξαπατήσει ακόμη και τον εαυτό του δια της φαντασίας, χάνοντας την αίσθηση της πραγματικότητας, θηρεύοντας την εξουσία.

Και θα εμφανιστεί σύντομα ενώπιον των πολιτών με Πιλάτια λογική, έχοντας ήδη “πετύχει” να διανύσει ο Ελληνας τη διαδρομή από τον κήπο της Γεσθημανής στο πραιτόριο. Τώρα είναι εκεί!..Παρόντες πραίτορες και αρχιερείς της πολιτικής συμφοράς. Η απόφαση είναι ειλημμένη. Απλώς, στην τελευταία φάση, θα επινοηθεί ένας Σίμων Κυρηναίος να του πάρει το σταυρό πρός τον Γολγοθά. Και θα νομίσει ο…δυστυχής ότι μετάνιωσαν οι πραίτορες της βουρβονικής μας δημοκρατίας…

Παρακολουθώντας προχθές την αντιπαράθεση των πολιτικών αρχηγών στη Βουλή, με την προαναφερόμενη επίμαχη πρωθυπουργική δήλωση, αλλά και τις σχεδόν ανερμάτιστες ‘η άστοχες εν πολλοίς παρεμβάσεις των λοιπών πολιτικών, που δεν άπτονται των χωροχρονικών προυποθέσεων, της ευπρέπειας και της σοβαρότητας, μας ωθούν να προεκτείνουμε το συλλογισμό μας σε δύο απλά ερωτήματα: Είναι δυνατόν οι διαμορφωτές της εθνικής μας πολιτικής (λέμε τώρα…) να είναι τόσο αδαήμονες και ανάγωγοι; Είναι δυνατόν μέσα στη Βουλή, από την οποία πέρασαν επιφανείς προσωπικότητες, να διαγκωνίζονται σήμερα πρωθυπουργός και άλλοι πολιτικοί στην επίδειξη κακοήθειας, βλακείας , πολιτικών επιδιώξεων με ημερομηνία λήξης και να καταχειμάζουν την παραπαίσουσα ιστορική συείδηση του λαού;

Πρόκειται για συζητήσεις στη Βουλή που απαιτούν την οργή μας. Αν δεν οργιστούμε οι Ελληνες, το χάσαμε το παιχνίδι, αν δεν το έχουμε ήδη χάσει. Εκτός κι αν αποφασίσαμε να γίνουμε έγχρωμοι άποικοι των λευκών της Ευρώπης. Οσο για τη Βουλή των Ελλήνων, αν δεν εξαρθεί υπεράνω κομματικών και ανούσιων πολιτικών “κοκορομαχιών” κι αν δεν παύσουν να πλειοψηφούν οι αβούλευτοι της Βουλής που παράγουν συνθήματα, που απλώς “πιάνουν” το θυμικό, τότε μόνο εθνικές συμφορές θα αποφασίζει…