η Κύπρος να αναγκαστεί να «γονατίσει» ενώπιον των δανειστών της είναι ο κυπριακός χρυσός.
Επίσης το κρατικό ρωσικό τηλεοπτικό κανάλι Russia 24αναφέρει ότι «κάτω από το συγκεκριμένο σχέδιο το οποίο συζητείται σήμερα στο κυπριακό κοινοβούλιο η κεντρική τράπεζα της Κύπρου πρόκειται να πουλήσει τα αποθέματα του κυπριακού χρυσού έτσι ώστε να καλύψει μέρος του ποσού των 5,8 δισ.€ το οποίο έχει ζητήσει το Εurogroup.
Οι άλλες πηγές αυτοχρηματοδότησης της Κύπρου περιλαμβάνουν τέτοια ακατανόητα και εξοργιστικά μέτρα όπως η κατάσχεση λογαριασμών αλλά και η δήμευση των αποθεμάτων των ασφαλιστικών ταμείων έτσι ώστε να διαφύγει η προσοχή από τα αποθέματα χρυσού της Κύπρου τα οποία φτάνουν τους 13,9 τόνους»
Αν και η συγκεκριμένη ποσότητα δε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μεγάλη εντούτοις η ποσότητα αυτή είναι πραγματική αντιπροσωπεύσει δηλαδή «πραγματικό χειροπιαστό χρυσό» και όχι «νοητό διαπραγματευόμενο χρυσό» κάτι που τον κάνει ιδιαίτερα χρήσιμο σε ότι αφορά τη χειραγώγηση της αγοράς χρυσού προς όφελός τους.
Εάν οι κεντρικές τράπεζες και οι οικονομικοί οργανισμοί που συμπιέζουν την τιμή του χρυσού προς τα κάτω μένουν σταδιακά χωρίς αποθέματα πραγματικού χρυσού τότε κάθε ουγκιά πραγματικού μη εναποθηκευμένου χρυσού είναι πολύτιμη.
Άλλωστε διαφορετικά η πρόταση για τη «διάσωση» της Κύπρου όπως αυτή έγινε από το Eurogroup είναι τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά εντελώς παράλογη.
Αλλά μήπως ο αληθινός λόγος πίσω από την κρίση αυτή είναι η επιθυμία κάποιων να πάρουν στα χέρια τους το χρυσό της Κύπρου; Η ΕΕ, το ΔΝΤ και η ΕΚΤ το μόνο που κάνουν αυτή τη στιγμή είναι να πιέζουν την Κύπρο προς την χρεωκοπία ρισκάροντας ταυτόχρονα την πρόκληση μιας επιδημίας η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε ολική κατάρρευση της ευρωζώνης.
Οι ευρωπαίοι ηγέτες έχουν ήδη προσφέρει πακέτα διάσωσης στην Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ιταλία. Τι όμως είναι αυτό που κάνει το πακέτο διάσωσης της Κύπρου τόσο ιδιαίτερο;
Γιατί οι ηγέτες της Ευρώπης προτιμούν να σπρώχνουν τη χώρα προς μια χρεωκοπία και επιδρομή ταυτόχρονα στις καταθέσεις των κυπριακών τραπεζών αντί να την διασώσουν ουσιαστικά;
Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις για μια τέτοια συμπεριφορά. Ή οι ηγέτες της τρόικα έχουν κάνει ένα λάθος με καταστροφικές συνέπειες ή απεργάζονται ένα σχέδιο το οποίο δεν είναι γνωστό σε κανένα άλλο πλην αυτών των ιδίων. Εάν αυτό το πακέτο διάσωσης συνδυαζόμενο με την κατάσχεση των καταθέσεων είναι ένα τραγικό λάθος γιατί οι ίδιοι δεν φαίνονται πρόθυμοι να το διορθώσουν;
Οι ευρωπαίοι διαπραγματευτές επιμένουν ότι η Κύπρος πρέπει να συνεισφέρει με 5,8 δισ.€ γνωρίζοντας όμως ταυτόχρονα ότι το κυπριακό κράτος δεν έχει τα συγκεκριμένα χρήματα. Μέχρι στιγμής όλα δείχνουν ότι η τρόικα δρα με ένα καλά οργανωμένο σχέδιο. Τι ακριβώς όμως προσπαθούν να επιτύχουν με αυτό;
Τα μεγάλα ΜΜΕ αγνοούν το δεδομένο αυτό αλλά αρκετοί έχουν προχωρήσει σε αποκαλύψεις για αυτό το θέμα όπως το πρώην στέλεχος της Goldman Sachs Andrew Maguire ο οποίος έχει δημοσιεύσει στοιχεία τα οποία υποστηρίζουν τη συγκεκριμένη υπόθεση μιας εκτεταμένης συνωμοσίας με σκοπό να ωθούν την τιμή του χρυσού και του αργύρου προς τα κάτω.
Μάλιστα διατυπώνεται ο ισχυρισμός ότι οι μεγάλες τράπεζες, ιδιαίτερα η JP Morgan Chase και η HSBC, είναι, μαζικά «καθαρά αρνητικές» στο ασήμι. Με άλλα λόγια, ότι οφείλουν τεράστια ποσά από ασήμι σε άλλους μέσω της αγοράς παραγώγων. Έτσι, ως αποτέλεσμα, φέρονται να είναι «απελπισμένες» να διατηρούν την τιμή προς τα κάτω, και να εμπλέκονται ή να έχουν εμπλακεί, σε μαζική χειραγώγηση της αγοράς για να γίνει αυτό.
Αν αλήθευαν αυτά, η εκτίναξη των τιμών του ασημιού θα μπορούσε να φέρει τις τράπεζες στο χείλος της καταστροφής. Το ίδιο ακριβώς μπορεί να συμβαίνει και με την αγορά του χρυσού.
Για αρκετά χρόνια γνωστοί επενδυτές όπως ο Eric Sprott και John Sinclair προσπαθούν να εστιάσουν τη διεθνή προσοχή στο συγκεκριμένο πρόβλημα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Eric Sprott είναι πολύ πιθανό η αμερικανική ομοσπονδιακή τράπεζα να μην έχει καθόλου αποθέματα χρυσού αποδυναμώνοντας έτσι και την ικανότητά της να συνεχίζει να συμπιέζει την τιμή του χρυσού προς τα κάτω. Μάλιστα η Γερμανία μόλις πρόσφατα αποφάσισε τον επαναπατρισμό όλου του γερμανικού χρυσού από την αμερικανική ομοσπονδιακή τράπεζα.
Εάν αυτό αληθεύει τότε η κυπριακή κρίση είναι μια πρώτης ευκαιρία για αυτούς που χειραγωγούν τις αγορές.
Ο χρόνος έχει δείξει ότι αυτοί που εκμεταλλεύονται την αγορά του χρυσού είναι εξαιρετικά ισχυροί και μπορούν να φτάσουν μέχρι τα άκρα προκειμένου να κρατήσουν τις τιμές του χρυσού και του αργύρου χαμηλές. Εάν είναι απαραίτητο να οδηγήσουν μια χώρα στην χρεωκοπία προκειμένου να πάρουν 13,9 τόνους χρυσού και να τον χρησιμοποιήσουν για κρατήσουν τις τιμές χαμηλές θα το κάνουν.
Εάν κριθεί απαραίτητο να δημιουργήσουν ένα αντιπερισπασμό στα ΜΜΕ όπως η κατάσχεση λογαριασμών θα το κάνουν και αυτό. Και εάν είναι επιτυχείς στην περίπτωση της Κύπρου, τότε ο ισπανικός ή ο ιταλικός χρυσός θα είναι οι επόμενοι.
Ανάρτηση Από τον/την Blogger στο ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
Επίσης το κρατικό ρωσικό τηλεοπτικό κανάλι Russia 24αναφέρει ότι «κάτω από το συγκεκριμένο σχέδιο το οποίο συζητείται σήμερα στο κυπριακό κοινοβούλιο η κεντρική τράπεζα της Κύπρου πρόκειται να πουλήσει τα αποθέματα του κυπριακού χρυσού έτσι ώστε να καλύψει μέρος του ποσού των 5,8 δισ.€ το οποίο έχει ζητήσει το Εurogroup.
Οι άλλες πηγές αυτοχρηματοδότησης της Κύπρου περιλαμβάνουν τέτοια ακατανόητα και εξοργιστικά μέτρα όπως η κατάσχεση λογαριασμών αλλά και η δήμευση των αποθεμάτων των ασφαλιστικών ταμείων έτσι ώστε να διαφύγει η προσοχή από τα αποθέματα χρυσού της Κύπρου τα οποία φτάνουν τους 13,9 τόνους»
Αν και η συγκεκριμένη ποσότητα δε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μεγάλη εντούτοις η ποσότητα αυτή είναι πραγματική αντιπροσωπεύσει δηλαδή «πραγματικό χειροπιαστό χρυσό» και όχι «νοητό διαπραγματευόμενο χρυσό» κάτι που τον κάνει ιδιαίτερα χρήσιμο σε ότι αφορά τη χειραγώγηση της αγοράς χρυσού προς όφελός τους.
Εάν οι κεντρικές τράπεζες και οι οικονομικοί οργανισμοί που συμπιέζουν την τιμή του χρυσού προς τα κάτω μένουν σταδιακά χωρίς αποθέματα πραγματικού χρυσού τότε κάθε ουγκιά πραγματικού μη εναποθηκευμένου χρυσού είναι πολύτιμη.
Άλλωστε διαφορετικά η πρόταση για τη «διάσωση» της Κύπρου όπως αυτή έγινε από το Eurogroup είναι τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά εντελώς παράλογη.
Αλλά μήπως ο αληθινός λόγος πίσω από την κρίση αυτή είναι η επιθυμία κάποιων να πάρουν στα χέρια τους το χρυσό της Κύπρου; Η ΕΕ, το ΔΝΤ και η ΕΚΤ το μόνο που κάνουν αυτή τη στιγμή είναι να πιέζουν την Κύπρο προς την χρεωκοπία ρισκάροντας ταυτόχρονα την πρόκληση μιας επιδημίας η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε ολική κατάρρευση της ευρωζώνης.
Οι ευρωπαίοι ηγέτες έχουν ήδη προσφέρει πακέτα διάσωσης στην Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ιταλία. Τι όμως είναι αυτό που κάνει το πακέτο διάσωσης της Κύπρου τόσο ιδιαίτερο;
Γιατί οι ηγέτες της Ευρώπης προτιμούν να σπρώχνουν τη χώρα προς μια χρεωκοπία και επιδρομή ταυτόχρονα στις καταθέσεις των κυπριακών τραπεζών αντί να την διασώσουν ουσιαστικά;
Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις για μια τέτοια συμπεριφορά. Ή οι ηγέτες της τρόικα έχουν κάνει ένα λάθος με καταστροφικές συνέπειες ή απεργάζονται ένα σχέδιο το οποίο δεν είναι γνωστό σε κανένα άλλο πλην αυτών των ιδίων. Εάν αυτό το πακέτο διάσωσης συνδυαζόμενο με την κατάσχεση των καταθέσεων είναι ένα τραγικό λάθος γιατί οι ίδιοι δεν φαίνονται πρόθυμοι να το διορθώσουν;
Οι ευρωπαίοι διαπραγματευτές επιμένουν ότι η Κύπρος πρέπει να συνεισφέρει με 5,8 δισ.€ γνωρίζοντας όμως ταυτόχρονα ότι το κυπριακό κράτος δεν έχει τα συγκεκριμένα χρήματα. Μέχρι στιγμής όλα δείχνουν ότι η τρόικα δρα με ένα καλά οργανωμένο σχέδιο. Τι ακριβώς όμως προσπαθούν να επιτύχουν με αυτό;
Τα μεγάλα ΜΜΕ αγνοούν το δεδομένο αυτό αλλά αρκετοί έχουν προχωρήσει σε αποκαλύψεις για αυτό το θέμα όπως το πρώην στέλεχος της Goldman Sachs Andrew Maguire ο οποίος έχει δημοσιεύσει στοιχεία τα οποία υποστηρίζουν τη συγκεκριμένη υπόθεση μιας εκτεταμένης συνωμοσίας με σκοπό να ωθούν την τιμή του χρυσού και του αργύρου προς τα κάτω.
Μάλιστα διατυπώνεται ο ισχυρισμός ότι οι μεγάλες τράπεζες, ιδιαίτερα η JP Morgan Chase και η HSBC, είναι, μαζικά «καθαρά αρνητικές» στο ασήμι. Με άλλα λόγια, ότι οφείλουν τεράστια ποσά από ασήμι σε άλλους μέσω της αγοράς παραγώγων. Έτσι, ως αποτέλεσμα, φέρονται να είναι «απελπισμένες» να διατηρούν την τιμή προς τα κάτω, και να εμπλέκονται ή να έχουν εμπλακεί, σε μαζική χειραγώγηση της αγοράς για να γίνει αυτό.
Αν αλήθευαν αυτά, η εκτίναξη των τιμών του ασημιού θα μπορούσε να φέρει τις τράπεζες στο χείλος της καταστροφής. Το ίδιο ακριβώς μπορεί να συμβαίνει και με την αγορά του χρυσού.
Για αρκετά χρόνια γνωστοί επενδυτές όπως ο Eric Sprott και John Sinclair προσπαθούν να εστιάσουν τη διεθνή προσοχή στο συγκεκριμένο πρόβλημα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Eric Sprott είναι πολύ πιθανό η αμερικανική ομοσπονδιακή τράπεζα να μην έχει καθόλου αποθέματα χρυσού αποδυναμώνοντας έτσι και την ικανότητά της να συνεχίζει να συμπιέζει την τιμή του χρυσού προς τα κάτω. Μάλιστα η Γερμανία μόλις πρόσφατα αποφάσισε τον επαναπατρισμό όλου του γερμανικού χρυσού από την αμερικανική ομοσπονδιακή τράπεζα.
Εάν αυτό αληθεύει τότε η κυπριακή κρίση είναι μια πρώτης ευκαιρία για αυτούς που χειραγωγούν τις αγορές.
Ο χρόνος έχει δείξει ότι αυτοί που εκμεταλλεύονται την αγορά του χρυσού είναι εξαιρετικά ισχυροί και μπορούν να φτάσουν μέχρι τα άκρα προκειμένου να κρατήσουν τις τιμές του χρυσού και του αργύρου χαμηλές. Εάν είναι απαραίτητο να οδηγήσουν μια χώρα στην χρεωκοπία προκειμένου να πάρουν 13,9 τόνους χρυσού και να τον χρησιμοποιήσουν για κρατήσουν τις τιμές χαμηλές θα το κάνουν.
Εάν κριθεί απαραίτητο να δημιουργήσουν ένα αντιπερισπασμό στα ΜΜΕ όπως η κατάσχεση λογαριασμών θα το κάνουν και αυτό. Και εάν είναι επιτυχείς στην περίπτωση της Κύπρου, τότε ο ισπανικός ή ο ιταλικός χρυσός θα είναι οι επόμενοι.
Ανάρτηση Από τον/την Blogger στο ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου