Εθνικές Κόκκινες Γραμμές ΤΩΡΑ! Άμεση η ανάγκη μιας νέας εθνικής πατριωτικής διακυβέρνησης

Γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

Εδώ είναι Ελλάδα. Κι όχι Ελβετία ή Σουηδία.
Δεν θα κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε προς κάθε ξενόδουλο εθνοπροδότη.
Κι αυτό ορίζει – αυτοδίκαια – σημαίνουσες κρίσιμες Εθνικές ιδιαιτερότητες.
Εδώ, σ’ αυτόν τον τόπο, ανά πάσα στιγμή ελλοχεύει ο πόλεμος.
Ένεκα της γειτονιάς μας.
Αυτό είναι ο ρυθμιστής των πάντων στην Ελληνική (Εθνική) Πολιτική. Ή, θα έπρεπε να είναι. Γιατί, δυστυχώς δεν είναι.
Απ’ αυτό θα έπρεπε να αφικνούνται – αρέσει δεν αρέσει – τα πάντα.

Ιδού πως. Ας δούμε κάποια ελάχιστα απλοϊκά, πλην χαρακτηριστικά, παραδείγματα.
Για να διαφανεί μετά και το «ποιά είναι η ΜΟΝΗ Πολιτική Διέξοδος»….

Εθνική Αγροτική Πολιτική… και όχι Ευρωπαϊκή…
Η Ελλάδα δεν είναι Βορράς. Ιστορικά βρίσκεται ανέκαθεν στο Μάτι του Κυκλώνα. Ανά πάσα στιγμή περιμένει τον Πόλεμο. Έχει άμεση λοιπόν και διαχρονική ανάγκη αγροκτηνοτροφικής αυτάρκειας/επάρκειας.

Με ΟΠΟΙΟ ΚΟΣΤΟΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΜΑ…
Από την άλλη, η εδαφική της ιδιαιτερότητα είναι τέτοια (ορεινή) που δεν επιτρέπει μεγάλους κι εκτεταμένους αγροτικούς κλήρους.
Αλλά και δεν πρέπει να επιτραπεί κάτι τέτοιο. Αλλιώς, θα χάσει την αγροτιά της. Και στα δύσκολα, η χώρα δεν θα έχει την παραγωγή.
Δηλαδή, με δυό λέξεις, στον Πόλεμο δεν θα έχει τρόφιμα.
Και όχι μόνον.
Εάν έβρισκε μια μέρα εφαρμογή το «Δυτικό Αγροτικό Μοντέλο» των Εκτεταμένων  Αγροτικών επιχειρήσεων/εκτάσεων τότε ένα μεγάλο μέρος του λαού μας θα έμενε χωρίς δουλειά και χωρίς αυτονομία διατροφής την δύσκολη στιγμή.
Κι αυτό είναι απαράδεκτο.
Όπως όμως λένε οι «κυβερνώντες φωστήρες του Νεοφιλελευθερισμού», εάν δεν υπάρξουν οικονομίες κλίμακος –  Μεγάλες ανταγωνιστικές αγροτικές επιχειρήσεις, νέα τσιφλίκια δηλαδή και νέοι κολήγοι – δεν θα καταφέρει η ελληνική αγροτική παραγωγή να ανταγωνιστεί τις διεθνείς χαμηλές τιμές.
Συνεπώς, μια μόνον λύση απομένει. Η μόνη που ταιριάζει στις Ελληνικές εδαφικές/γεωπολιτικές ιδιαιτερότητες.
Μικροί πολλοί αγροτικοί κλήροι και κτηνοτροφικές μονάδες καθώς και σταθερή κρατική επιδότηση αυτών έτσι που και αυτές να επιβιώνουν αλλά και να κρατούν χαμηλά τις τιμές στην κατανάλωση ώστε να είναι ανταγωνιστικές προς τα εισαγόμενα.
Έλα όμως που αυτό απαγορεύεται από την ΕΕ….
Για απαράβατους Εθνικούς Λόγους λοιπόν είμαστε υποχρεωμένοι να πάμε «κόντρα» στην ΕΕ. Όσες δυσάρεστες συνέπειες κι αν εγκυμονεί.
Είναι θέμα Εθνικής επιβίωσης πλέον. Είναι θέμα Εθνικής Ασφάλειας.
Και αποτελεί διαρκές έγκλημα το ότι επί δεκαετίες γίνονταν το ακριβώς αντίθετο από τους πολιτικούς μας.

Εθνική και όχι Ευρωπαϊκή Μεταναστευτική πολιτική

Η Ελλάδα είναι η Πύλη εισόδου ακατάπαυστων κυμάτων δυναμικής λαθρομετανάστευσης προς το Βορρά.
Που όμως, ΠΟΤΕ ΔΕ ΦΤΑΝΟΥΝ ΣΤΟ ΒΟΡΡΑ.
Κύματα που όλο και εντείνονται.
Άλλοι ασκούν επιθετικές εξωτερικές πολιτικές στα κράτη άλλων και η Ελλάδα καλείται να…πληρώσει το λογαριασμό.
Άλλοι είναι οι «αποικιοκράτες». Και όχι η Ελλάδα. Αυτοί λοιπόν θα έπρεπε να πληρώσουν και το λογαριασμό. Και όχι εμείς.
Οι ισχυροί του Βορρά βλέπεις φρόντισαν και με διάφορους ευρωπαϊκούς θεσμούς έκλεισαν τις…Πύλες εξόδου της Ελλάδας προς την Ευρώπη.
Έτσι, τα μιλιούνια των λαθρομεταναστών του 3^ου κόσμου παραμένουν στην Ελλάδα.
Καμία σύγκριση δεν νοείται να γίνεται μεταξύ της Ελλάδας και της Ευρώπης σ’ αυτό το κρίσιμο θέμα.
Απαιτείται κι εδώ λοιπόν απεγκλωβισμός της Ελληνικής πολιτικής από την Ευρωπαϊκή εφόσον, όπως περίτρανα αποδείχτηκε επί σειρά ετών, δεν υπάρχει Ευρωπαϊκή στήριξη. Κάτι που για την Ελλάδα αποδεικνύεται Εθνική Καταστροφή.
Μας άφησαν μόνους και ζητούν και τα ρέστα τώρα στα διάφορα Ευρωπαϊκά και Διεθνή Δικαστήρια και ανθρωπιστικά fora.
Μόνοι μας λοιπόν είμαστε υποχρεωμένοι να λύσουμε – και δη «δραστικά» – το πρόβλημα.
Κι όντες μόνοι, είμαστε υποχρεωμένοι να βαδίσουμε κόντρα στις Ευρωπαϊκές ντιρεκτίβες.
Οι πύλες εισόδου πρέπει να κλείσουν πάραυτα και όσοι βρίσκονται εντός να απομακρυνθούν εξίσου πάραυτα.

Εισαγόμενη εγκληματικότητα. Εθνική και όχι Ευρωπαϊκή Ασφάλεια

Άμεση συνέπεια του παραπάνω είναι οι τρομακτικές πιέσεις που δέχεται ο Ελληνικός Λαός ως προς την ασφάλειά του.
Η Ευρωπαϊκή απάντηση δεν ήταν η αναμενόμενη στήριξη. Στις δικές μας πλάτες έπεσε κι αυτό.
Αντιθέτως, μέσω των μνημονίων επέβαλλαν την δραστική μείωση των Δυνάμεων Ασφαλείας αλλά και των Ενόπλων Δυνάμεων.
Ανοίγοντας ταυτόχρονα την πόρτα για δυναμική είσοδο των Μισθοφόρων τους, δηλαδή, ξεκάθαρα πλέον των οπλισμένων Δυνάμεων Κατοχής.
Κι εδώ λοιπόν είμαστε υποχρεωμένοι να βαδίσουμε «κόντρα» στις Ευρωπαϊκές επιταγές.
Κι ας λένε ότι θέλουν τα διαβούλια και τα μνημόνιά τους.
Επιπροσθέτως, οι εγχώριοι νενέκοι υπηρέτες τους δεν ενεργοποίησαν ποτέ την Παλλαϊκή Άμυνα ώστε τουλάχιστον μια εκτεταμένη Εθνοφυλακή να συνδράμει τις Δυνάμεις Ασφαλείας και τις Ένοπλες Δυνάμεις στο έργο τους.
Κι αυτό απαιτεί ΑΜΕΣΗ επανόρθωση, ΤΩΡΑ…

Εθνική και όχι Ευρωπαϊκή κοινωνική Πολιτική

Συνέπεια του παραπάνω προβλήματος (ογκώδης λαθρομετανάστευση) ήταν η αφόρητη πίεση στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και γενικότερα στην Εθνική Κοινωνική Πολιτική. Παρ’ ότι θα έπρεπε να είχαν συνευθύνη οι Ευρωπαίοι (δήθεν) «Φίλοι και Σύμμαχοι» άφησαν την Ελλάδα να τα βγάλει μόνη της πέρα μ’ αυτή την θύελλα.
Και να θρηνεί κάθε μέρα, κάθε ώρα χιλιάδες νεκρούς Έλληνες.
Τολμούν ταυτόχρονα να λένε σήμερα για κατάρρευση της χώρας.
Η Βρετανία έχει το δικαίωμα να προαναγγέλλει φραγμό στις ορδές των μεταναστών με αποκλεισμό τους από την εύκολη πρόσβαση στο Εθνικό της Σύστημα Κοινωνικής Πολιτικής.
Η Ελλάδα όχι.
Πρόσφατα ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντ. Κάμερον δήλωσε πως το Εθνικό Σύστημα Υγείας και η Εθνική Πολιτική της Βρετανίας είναι ΕΘΝΙΚΑ και όχι ΔΙΕΘΝΗ κι έτσι θα παραμείνουν.
Το ίδιο θα έπρεπε να ισχύει και στην Ελλάδα.
Ευρώπη και εγχώριοι πολιτικοί νενέκοι όμως δεν το επιτρέπουν.
Και σ’ αυτό, η κατάσταση μας έχει φέρει σε πορεία σύγκρουσης με τις Ευρωπαϊκές ντιρεκτίβες.
Κι εδώ μόνοι μας είμαστε.
Για πόσο ακόμη θα πληρώνουμε κόστος σε ανθρώπινες ζωές προκειμένου να θεωρούμαστε συμμορφωμένοι με τις ευρωπαϊκές οδηγίες;

Εθνική και όχι Ευρωπαϊκή Άμυνα

Η Ελλάδα παραμένει μόνη της παρά τις απίστευτες τουρκικές πιέσεις. Τολμούν μόνο οι Ευρωπαίοι να κριτικάρουν τα «μεγάλα μας έξοδα» για την άμυνα.
Τη στιγμή που ποτέ δεν έβαλαν το χέρι στην τσέπη για την Ελληνική Άμυνα, παρ’ ότι είναι η Πρώτη Γραμμή της Ευρώπης, τη στιγμή που ποτέ δεν έβαλαν τους προκλητικά επιθετικούς γείτονές μας στη θέση τους. Αντιθέτως. Η στάση τους είναι μονίμως υπέρ των εχθρικών γειτόνων μας.
Και κακά τα ψέματα. Αυτή τη στιγμή, σ’ αυτή την κρίσιμη φάση της ιστορίας μας, το μόνο που θα μπορούσε να κάνει τη «διαφορά» και ν’ ανατρέψει το εις βάρος της Ελλάδας διεθνές κλίμα θα ήταν μόνον μια αποφασιστική και «απρόβλεπτη»  παρουσία της Ελλάδας στον τομέα της Εθνικής Ασφάλειας και της Άμυνας.
Μόνον εάν η Ελλάδα «έπειθε» πως είναι όπως το αγρίμι που στρίμωξαν στη γωνία και πλέον είναι έτοιμο ακόμη και για απέλπιδες ενέργειες, μόνον εάν «έπειθε» πως ΝΑΙ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΗ ΓΙΑ ΟΛΑ προκειμένου να υπερασπιστεί τα εθνικά της συμφέροντα, μόνον τότε θα άλλαζε θέση η – εις βάρος της – διεθνής γεωπολιτική πλάστιγγα.
ΜΟΝΟΝ ΤΟΤΕ, θα ξαναλογαριάζονταν ως αξιοσέβαστος συνομιλητής.
Κι αυτή η «αποφασιστική αλλαγή εθνικής πολιτικής» δεν πρόκειται να έρθει ούτε από την αντεθνική Κεντροαριστερά, ούτε από τους εξίσου αντεθνικούς νεοφιλελεύθερους της καθεστωτικής ευρώδουλης κυβερνώσας κεντροδεξιάς.

Αυτά ήταν απλώς κάποιες λίγες επισημάνσεις που δείχνουν προς μια και μόνη αναπόφευκτη κατεύθυνση:

Φοβίζει δε φοβίζει κάποιους, η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να ξαναβρεί – και δη ΑΜΕΣΑ – την χαμένη της ανεξαρτησία και το αυτοδιοίκητο. Κι αυτό με τη σειρά του σημαίνει σε μεγάλο βαθμό αναθεώρηση της σχέσης της Ελλάδας με την ΕΕ.
Αυτό σημαίνει
 Άμεση επιστροφή στο Εθνικό μας νόμισμα και άμεση αναθεώρηση πολλών από τις ευρωελληνικές συμφωνίες που αποδείχτηκαν ταφόπλακα της Ελληνικής οικονομίας τσακίζοντας ενίοτε ακόμη και πυλώνες της Εθνικής μας Ασφάλειας.

Δεν θα καθορίσει η Ευρώπη, αλλά οι ιδιαιτερότητες της χώρας τους τρόπους που θα συνδέεται η χώρα με την Ευρώπη.
Ότι έγινε ως τώρα από τις Ελληνικές κυβερνήσεις αποδείχτηκε ξενόδουλο και εγκληματικό. Κι αυτό πρέπει να αλλάξει άμεσα.
Όσες αναθεωρήσεις κι αν απαιτηθούν στις σχέσεις της χώρας με την ΕΕ.
Όσο οδυνηρή κι αν είναι αυτή η μετάβαση στο νέο status.

Αυτά κι άλλα πολλά παρομοίως κρίσιμα ζητήματα (θα έπρεπε να) αποτελούν τους «ρυθμιστές της Εθνικής Πολιτικής» της Ελλάδας. Τις «κόκκινες γραμμές» της.
Δυστυχώς, δεν αποτελούν.
Η παντοκρατορία της αντεθνικής Κεντροαριστεράς αλλά και του εξίσου αντεθνικού νεοφιλελευθερισμού δυστυχώς έκαναν το θαύμα τους συν τω χρόνω και δυναμίτισαν όλες μα όλες τις Εθνικές Κόκκινες Γραμμές.
Είναι αδήριτη ανάγκη για μια, όσο το δυνατόν συντομότερα, Εθνική Πατριωτική Διακυβέρνηση αυτού του τόπου.
Άμεση. Τώρα.
Μήπως και προλάβουν να ξαναστηθούν οι Κόκκινες Γραμμές.
Διακυβέρνηση που είναι αδύνατον να προκύψει από ένα και μόνον κόμμα.

Αυτό θα πρέπει να το βάλουν καλά στο νου τους όλοι όσοι ξυπνούν και κοιμούνται με όνειρα «αμιγών» Εθνικών Επαναστάσεων χωρίς νερό στο κρασί τους.

Θα πρέπει επίσης να το βάλουν εξίσου καλά στο μυαλό τους κι όλοι όσοι βιάζονται να χαρακτηρίσουν ως ακραίους εθνικιστές – και ούτε καν συζητούν μαζί τους – όσους ομνύουν σε μια πιο στρατιωτικοποιημένη Ελληνική Κοινωνία.
Αυτό σημαίνει πως πρέπει να δομηθούν ταχύτατα εκείνες οι νόρμες που θα οδηγήσουν σε γέννηση κι ανάπτυξη ευρύτατων Πατριωτικών Δυνάμεων, αυτές με την σειρά τους σε ισχυρά Πατριωτικά Κόμματα κι αυτά τέλος μέσω της συνεργασίας τους στην εν λόγω Εθνική Πατριωτική Κυβέρνηση.
Διάφορα Πατριωτικά Κόμματα κάνουν ήδη αυτό που όφειλαν να κάνουν. Λειτουργούν. Προσπαθούν να αναπτύσσονται. Και το επιτυγχάνουν μέρα τη μέρα.
Λείπει όμως ένας «βασικός κρίκος» για να ευοδωθεί μια τέτοια Εθνική Εξέλιξη.
Αυτό που λείπει είναι μια αντίστοιχη σοβαρή δουλειά στον χώρο του παραδοσιακού πατριωτικού τμήματος της Κεντροδεξιάς.
Μια κεντροδεξιά που δυστυχώς παραμένει εγκλωβισμένη στα νύχια του αντεθνικού/διεθνιστικού Νεοφιλελευθερισμού.
Και πρέπει, είναι απόλυτη και άμεση ανάγκη να απεγκλωβιστεί από τα νύχια του.
ΤΩΡΑ! Όχι αύριο….
Η ανάγκη της ταχείας γέννησης κι ανάπτυξης μιας Νέας Λαϊκής Πατριωτικής Ριζοσπαστικής Κεντροδεξιάς που θα είναι έτοιμη και πρόθυμη να συνεργαστεί με τις υπόλοιπες Πατριωτικές Δυνάμεις, είναι περισσότερο επείγουσα παρά ποτέ.
Πρέπει να κοπούν πάραυτα οι γέφυρες με τις κυρίαρχες δυνάμεις του Νεοφιλελευθερισμού που έχουν κυριαρχήσει παντού στον χώρο της ευρύτερης Κεντροδεξιάς.
Πρέπει αυτές οι δυνάμεις να απεγκλωβιστούν από τον θανάσιμο εναγκαλισμό τους απ’ αυτήν την πανίσχυρη αντεθνική μέγγενη που υπηρετεί ΜΟΝΟΝ τις Ευρωπαϊκές Ντιρεκτίβες.
Προκειμένου να συμβάλλουν μαζί με τις υπόλοιπες πατριωτικές δυνάμεις στην γιγάντωση ενός Μεγάλου συνεργαζόμενου πολυσυλλεκτικού Πατριωτικού Κινήματος.
Οι εγκλωβισμένες αυτές δυνάμεις έχουν χρέος τιμής προς την εναπομείνασα Τιμή του Έθνους τους να αποκτήσουν μια δική τους αυτόνομη ισχυρή Πολιτική Παρουσία.
Ας επιλέξουν τους ηγέτες τους και ας «κάνουν την κίνησή» τους.
ΤΩΡΑ! Χρόνος δεν υπάρχει για ατέλειωτες φοβικές ζυμώσεις.
Ειδεμή, ας ενισχύσουν τις ήδη υπάρχουσες Πατριωτικές Δυνάμεις που έχουν ήδη απεγκλωβιστεί από τα δίχτυα του αντεθνικού νεοφιλελευθερισμού και παλεύουν καιρό τώρα μόνοι τους.
Η σημερινή μορφή της Κυβερνητικής Κεντροδεξιάς έχει αποκτήσει αντεθνικά χαρακτηριστικά σε μεγάλο βαθμό εξ’ αιτίας του ασφυκτικού εναγκαλισμού της με τις δύο παραπάνω αντεθνικές δυνάμεις.
Τα εναπομείναντα υγιή της Πατριωτικά Στοιχεία πρέπει άμεσα να απεμπλακούν απ’ αυτή την καταστροφική για τη χώρα συνύπαρξή τους.
Δεν νοείται να αποδέχονται να συγκυβερνούν τη χώρα σε συνεργασία με αντεθνικές ξενόδουλες δυνάμεις όπως είναι οι παραπάνω.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι με την ως τώρα συγκατάθεσή τους στα ξενόδουλα μνημόνια συνέβαλλαν στην καταστροφή της χώρας, στην καταστροφή περιουσιών, σε σωρεία θανάτων πολιτών, στην γέννηση εξεγερτικών καταστάσεων, στην οιονεί απώλεια εθνικής ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι απέναντί τους σε λίγο θα έχουν εξαγριωμένες μάζες που θα ζητούν το κεφάλι τους.
Ναι, ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ!
Πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι ίσως είναι η τελευταία τους ευκαιρία να διαχωρίσουν τη θέση τους από αυτή των Δημίων της Χώρας.
Πρέπει πρωτίστως ν’ ασπαστούν τις παραπάνω αναγκαιότητες αναθεώρησης της σχέσης της Ελλάδας με την ΕΕ, να απομονώσουν τα φιλομνημονιακά τμήματα της Καθεστωτικής νεοφιλελεύθερης Κεντροδεξιάς και να στραφούν στην συνεργασία με τις Εθνικές/πατριωτικές δυνάμεις αυτού του τόπου.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουν επιτέλους ότι η μόνη πολιτική Εθνική διέξοδος είναι να πετάξουν από πάνω τους το νεοφιλελεύθερο καρκίνωμα. Αυτό που ωθεί όλους τους στην συνεργασία με την κεντροαριστερά.
Τουτέστιν, πρέπει πάραυτα να αποσύρουν την υποστήριξή τους απ’ αυτή την κυβέρνηση κι απ’ αυτό το Κυβερνών Κόμμα της Κεντροδεξιάς.
Πρέπει πάραυτα να ανασχηματισθούν σε Πατριωτική κατεύθυνση και να πάμε άμεσα σε νέες εκλογές.
Με προοπτική μια Νέα Εθνική Πατριωτική (πλήρως αναθεωρητική) Συνεργατική Διακυβέρνηση αυτού του τόπου.
Ένα νέο Πατριωτικό Καθεστώς που θα θέσει τις παραπάνω «κόκκινες γραμμές» ως κορωνίδα μιας Νέας Εθνικής/Πατριωτικής Πολιτικής.
Και πάνω απ’ όλα, ΥΠΕΡΑΝΩ ΟΛΩΝ, θα θέσει την Εθνική Ασφάλεια. Πριν η Ελλάδα περιοριστεί στην Αττικοβοιωτιά – Πελοπόννησο.
Και να θυμούνται όλοι, ένθεν κι ένθεν στις δύο πλευρές αυτού του Μεγάλου Πατριωτικού Κοινού (ας τους ονομάσουμε γενικά «μετριοπαθείς» και «ριζοσπάστες»), ότι μια άκρως βασική και απαραίτητη παράμετρος για να αναδειχτεί ο «τόνος της Εθνικής Ασφάλειας», είναι, στις τάξεις της Νέας Πατριωτικής Βουλής να βρίσκονται με ενισχυμένη παρουσία αυτοί στους οποίους πέφτει το κυρίως βάρος σε τέτοιους καιρούς.
Δικαστές και Ένστολοι.
Ας το θυμούνται αυτό όλοι οι «εμπλεκόμενοι» όταν θα αναδεικνύουν τα Νέα Στελέχη που θα σηκώσουν το βάρος αυτής της Πατριωτικής Σταυροφορίας.
Και φυσικά, δεν πρέπει να μας διαφεύγει μια άλλη ύπουλη γάγγραινα που απειλεί ξεκάθαρα πλέον την Ελληνική Κοινωνία.
Η αποπατριωτικοποίησή της.
Κάτι που εν αγαστή συνεργασία επιχειρούν (με επιτυχία) πολλά χρόνια τώρα και τα δύο αντεθνικά παραπάνω σχήματα: και οι Νεοφιλελεύθεροι και η Κεντροαριστερά.
Δεν είναι δυνατόν, δεν νοείται Έλληνες Πατριώτες, εγκλωβισμένοι στα δίχτυα νεοφιλελεύθερων να στηρίζουν Ρεπούσιες αντεθνικές πολιτικές με την ψήφο τους.
Κι όμως το πράττουν, καιρό τώρα.
Ίσως είναι η ύστατη ευκαιρία τους να απεγκλωβιστούν απ’ αυτή την Εθνοκτόνα Πολιτική Πρακτική.

Η ανάγκη για μεγάλα Πατριωτικά ΜΜΕ
Εθνικοπατριωτικό Ρεύμα υπάρχει. Πλέον και ρέον – ασυντόνιστα κι ακαθοδήγητα – σε πάρα πολλά πολιτικοκοινωνικά κανάλια.
Για να μετουσιωθεί όμως σε Ισχυρό Κίνημα απαιτεί – πέραν των παραπάνω οργανωτικών πολιτικοκοινωνικών ζυμώσεων – και άλλου είδους ενισχύσεις.
Η κυριότερη δε όλων είναι η «επικοινωνιακή». Τουτέστιν, αυτό που λείπει και απαιτείται ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, είναι Ισχυρά Πατριωτικά ΜΜΕ.
Καθώς, δυστυχώς είναι μια πραγματικότητα το ότι μια τεράστια έλλειψη κυριαρχεί στα Ελληνικά ΜΜΕ.
Η Πατριωτική κατεύθυνση.
Κυριαρχεί δυστυχώς η Αριστερά και ο Νεοφιλελευθερισμός.
Η Αντιπατριωτική/Αντεθνική «οπτική» είναι παντού «βασιλεύουσα».
Τα στιβαρά Πατριωτικά ΜΜΕ είναι εκ των ων ουκ άνευ για την ενίσχυση του παραπάνω επιθυμητού Πατριωτικού Κινήματος εάν αυτό επιθυμεί να επιφέρει ταχείες πολιτικοκοινωνικές αλλαγές και να έχει άμεση κυβερνητική προοπτική.
Ιδέες υπάρχουν και διακινούνται στον ευρύτερο πατριωτικό χώρο καθώς και στα ΜΜΕ. Από πάρα πολλές πηγές και προς κάθε πιθανή κατεύθυνση.
Πρέπει να επιταχυνθεί όμως δραστικά αυτή η «κινητικότητα» και οι ζυμώσεις.
Κεφάλαια κι ενδιαφέρον ιδιωτών υπάρχουν.
Δεν αρκεί όμως να υπάρχουν και να «αναμένουν».
Καιρός είναι πια να στραφούν άμεσα προς αυτές τις πρωτοβουλίες για να πάρουν σάρκα και οστά οι «συζητούμενοι σχεδιασμοί».
Άλλωστε είναι γνωστό το πως θα κινηθούν τα πράγματα.
Με το που θα γεννηθεί (ή θα ισχυροποιηθεί ήδη υπάρχον) ένα Πατριωτικό ΜΜΕ, αμέσως θα λειτουργήσει ως έναυσμα για να μετατραπούν σε «Πατριωτικής Γραμμής» κι άλλα μεγάλα ΜΜΕ που «αναμένουν με ζεστές τις μηχανές» τους για τα κατάλληλα μηνύματα και το σωστό timing για «αλλαγή πλεύσης».
Ας λάβουν λοιπόν ένα τέλος οι ατέρμονες συζητήσεις και ζυμώσεις κι ας πάνε σε αποτέλεσμα.
Το πλοίο δεν κοντεύει στο βράχο. Έχει ήδη μπει μέσα στα επικίνδυνα νερά και χτυπιέται από σκόπελο σε σκόπελο. Είναι απλά θέμα χρόνου το πότε θα κάνει νερά και θα μπατάρει.
Δόξα τω Θεώ, αξιόλογοι διανοητές με πατριωτικό πνεύμα υπάρχουν άφθονοι στον ευρύτερο Πατριωτικό χώρο για να στελεχώσουν αυτή την επιθυμητή πατριωτική αναθεωρητική καταιγίδα στο χώρο των ΜΜΕ. Το διαδίκτυο να είναι καλά που χρόνια τώρα τους δίνει έδαφος να αναπτύσσονται μόνοι και χωρίς καμία βοήθεια και στήριξη.
Εσείς απλά «αξιοποιείστε» τους κύριοι.

Η ανάγκη για ανάδειξη μιας στιβαρής Πατριωτικής Πολιτιστικής Διανόησης

Αντίστοιχη βεβαίως είναι η ανάγκη και για την ανάδειξη επιτέλους ενός νέου Πατριωτικού Πολιτιστικού ρεύματος.
Κι εδώ υπάρχει αφθονία σε Πατριώτες Πνευματικούς Πολιτιστικούς Δημιουργούς.
Κανείς δεν τους στήριξε ποτέ, οι «πόρτες» ήταν πάντα κλειστές γι’ αυτούς (η κυρίαρχη Αριστερά και οι καθεστωτικοί νεοφιλελεύθεροι υποστηρικτές της να είναι καλά) αλλά αυτοί σε πείσμα όλων υπάρχουν και αναμένουν ν’ ανοίξουν επιτέλους και γι’ αυτούς οι Πύλες ώστε να προσφέρουν κι αυτοί με την σειρά τους σε μια νέα Εθνική Πατριωτική Πολιτιστική Αναγέννηση.
Καιρός για όλα αυτά δεν υπάρχει. Ο Χρόνος μας τελείωσε. Πρέπει να γίνουν άμεσα. Ειδεμή, κανείς από όσους έχουν τη Δύναμη να «κάνουν πράγματα σήμερα» ( και δεν τα κάνουν) να μην τολμήσει αύριο να κοιτάξει τους οργισμένους εξαθλιωμένους Πολίτες/Πατριώτες στα μάτια και να μην προσπαθήσει να τα «κουκουλώσει».
Το πιο πιθανό είναι πως πριν προλάβει να ολοκληρώσει το ΤΟΤΕ «λογίδριό» του, ο «θυμωμένος απέναντί» του θα έχει «αντιδράσει» μάλλον «όχι και τόσο κόσμια»…
Ήθελα να πω κάτι «βαρύτερο» αλλά…«αυτολογοκρίθηκα»…
Αν και ίσως δεν θα έπρεπε, εφόσον μιλάμε για «αυτονόητα πράγματα»….
Εξάλλου μιλάμε για κάποιες άλλες μελλοντικές εποχές όπου τα πάντα θα πνίγονται στο αίμα και στη βία…
Ακόμη και «σκληρές δηλώσεις» λοιπόν δεν θα «…εκόμιζαν Γλαύκας εις τας Αθήνας…»….εφόσον δεν θα μιλούσαν παρά για τα «αυτονόητα»….

Γεράκι του Αιγαίου