Ο νεκρός δεδικαίωται, όπως πάντα, και επομένως σήμερα η ψυχή του Τσάβεζ ενδύεται το φωτοστέφανο του σοσιαλιστή ηγέτη.Δε θα πω σήμερα τίποτα ιδιαίτερο γι’ αυτόν, καθώς ό,τι είχα να πω, το έλεγα όσο ήταν ζωντανός.
Τώρα μιλούν οι συντηρητικοί. Αυτοί δηλαδή που αναγνωρίζουν τους επαναστάτες μετά το θάνατό τους. Καμιά φορά και 70 χρόνια μετά το θάνατό τους…
Μεταξύ άλλων, λοιπόν, εξέφρασε μέσω ανακοίνωσης τα συλληπητήριά του και το ΚΚΕ.
Με βάση τη γενικότερη στάση του ΚΚΕ, θα ανέμενα την ακόλουθη ανακοίνωση:
“Εκφράζουμε τα συλληπητήριά μας στην οικογένεια του Ούγκο Τσάβες.
Ο θανών υπήρξε ιδεολόγος κομμουνιστής, ο οποίος επεχείρησε, χωρίς
επιτυχία, να φέρει τον κομμουνισμό με επανάσταση στη Βενεζουέλα και
φυλακίστηκε. Όταν αποφυλακίστηκε, συμβιβάστηκε με την αστική διαχείριση
υπό κάποιο σοσιαλιστικό προσωπείο, αποδεινύοντας έτσι τα αδιέξοδα του
σοσιαλιστικού μετασχηματισμού μέσω αστικής διαχείρισης. Η πραγματική
εξουσία είναι η οικονομική και όχι η πολιτική και επομένως η προσπάθειά
του να κυβερνήσει, χωρίς ανατροπή του συστήματος, χωρίς την πλήρη
κοινωνικοποίηση και αυτοδιαχείριση των μέσων παραγωγής, ήταν χωρίς
αντικείμενο.
Εξάλλου, στη συνέχεια τα αδιέξοδα αυτής της πολιτικής πολλαπλασιάστηκαν και έγιναν πασιφανή από τη συμμαχία του με ένα μέρος της αστικής τάξης, επιχειρώντας δηλαδή να είναι και με τους εργάτες και με τις γραβάτες.
Απέδειξε έτσι ο Τσάβεζ πως, είτε αριστερός είτε δεξιός, ένας είναι ο καπιταλισμός.
Λόγω σεβασμού προς τον θανόντα δεν μπορούμε να του αφιερώσουμε το βιβλίο του Μπογιόπουλου, αλλά σίγουρα μπορούμε να διαπιστώσουμε τα κοντά ποδάρια του ψέματος της αστικής διαχείρισης ακόμη και από αμφιλεγόμενες αυτοαποκαλούμενες αριστερές δυνάμεις.
Το ΚΚΕ συνεχίζει τον αγώνα του για να κάνει πράξη αυτά που ξέχασε ο Τσάβεζ στη φούρια της εξουσίας: για τον κομμουνισμό. Γιατί το ΚΚΕ έχει εμπειρία και ξέρει.”
Εξάλλου, στη συνέχεια τα αδιέξοδα αυτής της πολιτικής πολλαπλασιάστηκαν και έγιναν πασιφανή από τη συμμαχία του με ένα μέρος της αστικής τάξης, επιχειρώντας δηλαδή να είναι και με τους εργάτες και με τις γραβάτες.
Απέδειξε έτσι ο Τσάβεζ πως, είτε αριστερός είτε δεξιός, ένας είναι ο καπιταλισμός.
Λόγω σεβασμού προς τον θανόντα δεν μπορούμε να του αφιερώσουμε το βιβλίο του Μπογιόπουλου, αλλά σίγουρα μπορούμε να διαπιστώσουμε τα κοντά ποδάρια του ψέματος της αστικής διαχείρισης ακόμη και από αμφιλεγόμενες αυτοαποκαλούμενες αριστερές δυνάμεις.
Το ΚΚΕ συνεχίζει τον αγώνα του για να κάνει πράξη αυτά που ξέχασε ο Τσάβεζ στη φούρια της εξουσίας: για τον κομμουνισμό. Γιατί το ΚΚΕ έχει εμπειρία και ξέρει.”
Υποθετική Αλέκα Παπαρήγα
Νομίζω πως, με βάση τη γνώμη του ΚΚΕ για τους αριστερούς που θέλουν
να κυβερνήσουν, αυτή ήταν η αναμενόμενη ανακοίνωση του “κόμματος του
λαού”.
Αμ δε!
Στον υπόλοιπο κόσμο δεν ισχύει ό,τι ισχύει για την Ελλάδα.
Εκεί δεν απαγορεύεται να κυβερνήσεις αν είσαι αριστερός.
Εκεί τελικά μπορεί να κάνεις και καλό στο λαό κυβερνώντας.
Και να μην είσαι απλά “η άλλη όψη του ίδιου καπιταλιστικού νομίσματος”.
Εκεί δεν απαγορεύεται να κυβερνήσεις αν είσαι αριστερός.
Εκεί τελικά μπορεί να κάνεις και καλό στο λαό κυβερνώντας.
Και να μην είσαι απλά “η άλλη όψη του ίδιου καπιταλιστικού νομίσματος”.
Μεταξύ άλλων λοιπόν, η συλλυπητήρια ανακοίνωση του ΚΚΕ αναφέρει:
“…Ο Ούγκο Τσάβες….πρωταγωνίστησε στην προώθηση πολιτικού σχεδίου
για την αντιμετώπιση της φτώχειας, την επίλυση σοβαρών κοινωνικών
προβλημάτων, την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών ενάντια στην
επιθετικότητα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού και την ντόπια αντίδραση”.
Πραγματική Αλέκα Παπαρήγα
Δηλαδή τώρα μαθαίνουμε ότι μπορείς ΜΕΣΑ στο καπιταλιστικό σύστημα
και ΧΩΡΙΣ επανάσταση του προλεταριάτου να επιτύχεις την αντιμετώπιση της
φτώχειας, την επίλυση κοινωνικών προβλημάτων και την αξιοποίηση (προς
όφελος του λαού εννοείται) των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας!
Έλα ρε!
Έπρεπε να πεθάνει ο Τσάβεζ για να παραδεχτούν το αυτονόητο;
Έπρεπε να πεθάνει ο Τσάβεζ για να παραδεχτούν το αυτονόητο;
Στην Ελλάδα κάνει… τζιζ το ίδιο αυτονόητο;
Γιατί δε θέλουν να κυβερνήσουν και αφήνουν την περιέργειά μας για μετά τη επανάσταση του προλεταριάτου;
Γιατί δε θέλουν να κυβερνήσουν και αφήνουν την περιέργειά μας για μετά τη επανάσταση του προλεταριάτου;
Γιατί παρακολουθούμε την υποθετική Αλέκα στα της Ελλάδος και την πραγματική Αλέκα στα μακρινά μας;
Ποια απ’ τις δύο είναι η πραγματική και ποια η υποθετική Αλέκα;
Ποια απ’ τις δύο είναι η πραγματική και ποια η υποθετική Αλέκα;
Και τελικά ποιοι είναι οι πραγματικοί και ποιοι οι υποθετικοί κομμουνιστές;
Αυτοί που μιλούν για το λαό, χωρίς το λαό, ή αυτοί που δρουν για το λαό, με το λαό;
Αυτοί που μιλούν για το λαό, χωρίς το λαό, ή αυτοί που δρουν για το λαό, με το λαό;
ΥΓ.: Ευτυχως ο Τσάβεζ ήταν ένας πραγματικός σοσιαλιστής, ο οποίος δεν
ανεχόταν να αναλώνεται σε θεωρητικές ερωτήσεις “αν μπορεί ο
καπιταλισμός να εξανθρωπιστεί”.
Απ’ τη στιγμή που δεν μπορούσε να τον ανατρέψει με επανάσταση, έφτιαξε κόμμα, κατέβηκε στις εκλογές, διεκδίκησε την προεδρία, τα κατάφερε, σχημάτισε κυβέρνηση και κυβέρνησε 13 χρόνια τη χώρα του, προσφέροντας στο λαό πρόσβαση στη δημόσια υγεία και στην παιδεία και μειώνοντας αποφασιστικά τα επίπεδα φτώχειας του λαού του, που είδε επιτέλους καλύτερες μέρες.
Αυτός ήταν σοσιαλιστής.
Οι άλλοι είναι σαχλαμαράκηδες.
Απ’ τη στιγμή που δεν μπορούσε να τον ανατρέψει με επανάσταση, έφτιαξε κόμμα, κατέβηκε στις εκλογές, διεκδίκησε την προεδρία, τα κατάφερε, σχημάτισε κυβέρνηση και κυβέρνησε 13 χρόνια τη χώρα του, προσφέροντας στο λαό πρόσβαση στη δημόσια υγεία και στην παιδεία και μειώνοντας αποφασιστικά τα επίπεδα φτώχειας του λαού του, που είδε επιτέλους καλύτερες μέρες.
Αυτός ήταν σοσιαλιστής.
Οι άλλοι είναι σαχλαμαράκηδες.
ΥΓ.2: Μεγάλε Hugo, οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν.
“Σε όσους επιθυμούν το θάνατο μου, εύχομαι να ζήσουν για πολύ για να δουν πως η Μπολιβαριανή Επανάσταση θα πηγαίνει από μάχη σε μάχη και από νίκη σε νίκη”
“Σε όσους επιθυμούν το θάνατο μου, εύχομαι να ζήσουν για πολύ για να δουν πως η Μπολιβαριανή Επανάσταση θα πηγαίνει από μάχη σε μάχη και από νίκη σε νίκη”
Hugo Chávez
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου