Τρίτη 21 Μαΐου 2013

Πού μας πάνε μόνους, ενάμιση εκατομμύριο ανέργους;

dachauΗ μοναξιά αποτελεί δυστυχώς φαινόμενο σύμφυτο με την ανεργία. Χρήματα δεν υπάρχουν για να βγεις έξω ή για να καλέσεις κάποιον στο σπίτι. Το τηλέφωνο σπανίως χτυπάει, εκτός αν είναι καμιά τράπεζα που θέλει τα λεφτά της. Μοναχικότητα, λοιπόν.
Αλλά δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας κανένας. Η κυβέρνηση φροντίζει να δημιουργεί  συνεχώς νέους ανέργους, ώστε να μη νιώσουμε ούτε στιγμή μοναξιά. Όλες οι πολιτικές της εκεί κατατείνουν: Η λιτότητα επιτείνει την ύφεση και δημιουργεί ανέργους. Οι άμεσοι φόροι αφαιρούν ρευστότητα από την αγορά και δημιουργούν ανέργους. Οι έμμεσοι φόροι πλήττουν την κατανάλωση και δημιουργούν ανέργους. Η αναστολή προσλήψεων στο Δημόσιο δημιουργεί ανέργους. Η μείωση των δημοσίων επενδύσεων δημιουργεί ανέργους. Η στάση πληρωμών του κράτους έναντι των ιδιωτών δημιουργεί ανέργους. Οι επικείμενες απολύσεις από το Δημόσιο ανέργους επίσης θα δημιουργήσουν. Επίορκους ίσως – αλλά πάντως ανέργους.
Άνεργοι, άνεργοι, άνεργοι.

Μπορεί να μην έχεις λεφτά να βγεις έξω, αλλά μοναξιά δεν πρόκειται να νιώσεις. Μπορεί το τηλέφωνό σου να μη χτυπάει ή να στο ’χουν ήδη κόψει, μονάχος πάντως δεν θα είσαι στη δυστυχία. Μπορεί να σε έχει πλήξει ανεπανόρθωτα η κατάθλιψη και η εσωστρέφεια, αλλά δεν είσαι ο μόνος. Το ίδιο συμβαίνει επίσης σε εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες σου. Φροντίζουν οι κυβερνητικές πολιτικές γι’ αυτό.
Συγχωρέστε με για το σκοτεινό χιούμορ του σημερινού σημειώματος, αλλά λίγη πλάκα δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Η ανεργία, ναι, βλάπτει – το χιούμορ όχι!
Το χρειαζόμαστε άλλωστε το χιούμορ, ώστε να διατηρήσουμε το φρόνημα υψηλό και να μπορέσουμε να επιβιώσουμε. Θα το χρειαστούμε για να βγούμε στους δρόμους, έστω και χωρίς λεφτά, και ν’ αγωνιστούμε. Μ’ ένα χαμόγελο, ει δυνατόν. Κι όσο θα γινόμαστε περισσότεροι (όχι οι άνεργοι, αλλά αυτοί που θα ’χουμε βγει στο δρόμο), τόσο το χαμόγελό μας θα δυναμώνει.
Αλλά τότε, αποκλείεται να νιώσουμε ποτέ πια μόνοι…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου