Οὐαὶ δε ὑμῖν δημοσιογράφοι και πολιτικοί υποκριτές…

Ξεχειλίζει η υποκρισία του δημοσιογραφικού και του πολιτικού κόσμου στην υπόθεση της ΕΡΤ και προσφέρουν απόδειξη για την ποιότητα και των δύο «κυκλωμάτων» που έχουν συνεισφέρει… γενναιόδωρα στο σημερινό κατάντημα της χώρας, παράλληλα με την απαξίωση των δυο αυτών χώρων, που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε να είναι στηρίγματα ενός κατ’ ουσίαν – όχι μόνο κατ’ όνομα – δημοκρατικού πολιτεύματος.

Από τη δημοσιογραφική κατηγορία, προφανώς δεν εξαιρούμε ούτε τους εαυτούς μας, καθώς άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο υπηρέτησε αυτή την κατάσταση, θέτοντας πάνω από όλα τον βιοπορισμό στο πλαίσιο που καθόριζαν άλλοι.

Πως όμως στοιχειοθετείται η κατηγορία της υποκρισίας; Πάμε πρώτα στους πολιτικούς, αν και η ευθύνη ξετυλίγεται μάλλον εκ του παραλλήλου με τους δημοσιογράφους. Όλοι σχεδόν προσποιούνται ότι δεν ήξεραν τίποτα, αν και η εφημερίδα REAL NEWS περί τα τέλη του προηγούμενου μήνα είχε αποκαλύψει με πρωτοσέλιδο δημοσίευμά της την κυβερνητική πρόθεση για το κλείσιμο της ΕΡΤ με τη μορφή που είναι σήμερα.

Για υποκρισία όμως δεν μπορείς παρά να τους κατηγορήσεις διότι σχεδόν όλοι, ενώ γνώριζαν τι γίνεται, απλά σιωπούσαν. Διότι «έτσι δούλευε το σύστημα». Φυσικά, χρησιμοποιούσαν όποτε μπορούσαν την κρατική τηλεόραση, αναλογικά βεβαίως, με την εκάστοτε κυβέρνηση να βυσσοδομεί είτε διορίζοντας ημετέρους είτε χρησιμοποιώντας τις συχνότητες, όχι για την… παραγωγή πολιτισμού αλλά ως όχημα προσωπική ή/και κομματική προβολής. Σήμερα όλοι εκπλήσσονται και εξαπολύουν μύδρους εναντίον του ευαγούς αυτού ιδρύματος που ήταν – ένα ακόμα – μνημείο της συστημικής μας διαφθοράς.

Πάμε και στο δικό μας σινάφι, το δημοσιογραφικό. Όλοι παριστάνουν ότι ξεχνούν το πόσες συζητήσεις για την ΕΡΤ γινόντουσαν στα δημοσιογραφικά γραφεία. Όλοι ξεχνούν ότι καθένας από εμάς είχε να συνεισφέρει στη συζήτηση από ένα σκάνδαλο που είχε μαθευτεί και είχε κυκλοφορήσει στην «πιάτσα». Είναι γνωστό ότι οι δημοσιογράφοι μεταφέρουν στο χαρτί, στο, γυαλί ή τα ηλεκτρονικά μέσα ένα μικρό μόνο μέρος από όσα μαθαίνουν.

Κι αυτό διότι ακόμα κι αν έχεις δει με τα μάτια σου το αποδεικτικό υλικό, εάν δεν το προσκομίσεις, είναι πολύ πιθανό να εισπράξεις μια περιποιημένη αγωγή, όλη δική σου, βάζοντας σε κίνδυνο ό,τι έχει και δεν έχεις. Κι αυτό οι κάθε λογής απατεώνες το κάνουν για εκφοβισμό, για να σιωπήσουν και οι υπόλοιποι, για παραδειγματισμό δηλαδή… Είναι έτσι ή δεν είναι αγαπητοί συνάδελφοι; Θα μας απαντήσουν κάποιοι ότι όπως εξελίχθηκε η υπόθεση και ο κυβερνητικός χειρισμός «ήταν θέμα δημοκρατίας» να υπάρξει αντίδραση.

Προσυπογράφουμε και το τονίσαμε, ότι το κυβερνητικό επικοινωνιακό φάουλ στον χειρισμό είναι παιδαριώδες, αφού η «μαύρη οθόνη» θα έπρεπε να αντιληφθούν τι επικοινωνιακό αντίκτυπο θα είχε, τουλάχιστον στο εσωτερικό, αν ισχυριστούν ότι το διεθνές δεν το περίμεναν. Όμως, πού ήταν όλοι αυτοί όταν το ΚΚΕ έκλεινε τον σταθμό, απέλυε τους εργαζομένους και τον άνοιγε ξανά με όρους που θα εξασφάλιζαν την επιβίωσή του; Καλώς έπραξε, απλά σημειώνουμε την υποκρισία και τη διαφορά σε σχέση με τις πολιτικές διακηρύξεις.

Πού ήταν όταν έμεναν άνεργοι οι συνάδελφοι στο ΑΛΤΕΡ; Γιατί δηλαδή επαναστατήσαμε για την ΕΡΤ ενώ για τους άλλους αδιαφορήσαμε; Πόσο δύσκολο είναι τέλος πάντων στους Έλληνες δημοσιογράφους να αντιληφθούν τα νούμερα, την απλή αριθμητική, τα «κουκιά» ότι δεν βγαίνουν; Δοκίμασε κανείς να ξεκινήσει δική του δουλειά προσφέροντας θέσεις εργασίας στους άλλους να δει τη γλύκα, ή βολευτήκαμε όλοι στον όποιο μισθό μας δίνουν αδιαφορώντας για το πως εξασφαλίζονται αυτά τα χρήματα;

Και με την ευκαιρία, δεν μπορεί κανείς να μην ασχοληθεί και με αυτό που αποκαλείται ΕΣΗΕΑ, το «συνδικαλιστικό όργανο» των δημοσιογράφων. Πόσο ανίκανοι ή πόσο συμβιβασμένοι πρέπει να είναι για να μην αντιλαμβάνονται ότι κλείνοντας τα μέσα ενημέρωσης όταν ο κόσμος «διψά» για να ενημερωθεί και αυτοί κατεβάζουν τα ρολά εγκληματούν; Σιγά τους αγωνιστές!

Απαράδεκτοι είναι και διότι κοροϊδεύουν τους δημοσιογράφους μη λέγοντάς τους ότι εάν οι εφημερίδες που ήδη αντιμετωπίζουν πλήθος προβλημάτων που άπτονται της ίδιας της επιβίωσής των παραμείνουν κλειστές, τότε θα μείνουν χιλιάδες άνθρωποι στον δρόμο, στο όνομα του «αγώνα» που υποτίθεται ότι κάνουν τα σκουριασμένα μυαλά του χθες. Εκτός κι αν με τον τρόπο αυτό επιθυμούν να εξυπηρετήσουν όσους θα επιθυμούσαν να μην υπάρχει πληροφόρηση. Εύγε σε όλους. Δεν θα ακολουθήσουμε.

defence-point.gr