Gezi Park της Κωνσταντινούπολης: Ό,τι αφήνεις σ’ αφήνει

Του Γιάννη Μακριδάκη. Συναγερμός σήμανε ξαφνικά, και οι άντρες της ασφάλειας του μεγάλου εμπορικού κέντρου, που ανεγέρθηκε πρόσφατα στο Gezi Park της Κωνσταντινούπολης, άρχισαν να τρέχουν αλλόφρονες. Οι πελάτες που κυκλοφορούσαν στους διαδρόμους του υπερκαταστήματος τα έχασαν, αλλαχ αλλαχ αναφωνούσαν και προσπαθούσαν να κρυφτούν πίσω με κάθε τρόπο.

Σε λίγα λεπτά όμως όλα είχαν τελειώσει. Συνελήφθη ο Κερίμ, ένας 25χρονος τούρκος από την συνοικία του Γενί Σεχίρ και οι σκύλοι του,

τέσσερις τον αριθμό, ένα λυκόσκυλο γερμανικό, δυο γκριφόν κανίς και ένα τσόου-τσόου, που είχαν κατορθώσει να εισέλθουν στο κτίριο και οι κάμερες τα εντόπισαν να ουρούν και να αφοδεύουν επί των πλακιδίων του δαπέδου, στο τμήμα όπου βρίσκονται τα είδη προικός, έκαναν δε και κάτι ολοστρόγγυλες και βρομερές κουράδες επί των ακριβών εφαπλωμάτων.

Στη θέα των ασθμαινόντων ανδρών της ασφάλειας όλα τα σκυλιά άρχισαν να γαυγίζουν δημιουργώντας μεγαλύτερο πανικό στους παρακειμένους καταναλωτές, και ο Κερίμ ματαίως προσπαθούσε να τα συγκρατήσει από τα λουριά τους. Ο Ονούρ, το λυκόσκυλο, δάγκωσε στον μηρό έναν από τους διώκτες του.

Σε λίγο τους δέσανε όλους, τον Κερίμ μπροστά και τα σκυλιά από πίσω, τους τράβηξαν με βία μέχρι την έξοδο του πολυκαταστήματος και ειδοποίησαν την αστυνομία.

Σαν ήρθανε οι αστυνομικοί να τον συλλάβουν, ο Κερίμ τους εξήγησε ήρεμα ότι σε αυτό το σημείο ουρούσαν επί 5 και πλέον χρόνια οι τετράποδοι φίλοι των πελατών του. Διότι ο Κερίμ ήτανε εδώ και μια δεκαετία κατ’ επάγγελμα συνοδός σκυλιών. Πήγαινε και τα έπαιρνε από τους ιδιοκτήτες τους, που μένανε στο Τζιχάγκιρ, κάτι πλούσιες κυρίες και κύριοι ήτανε, οι οποίοι είχαν άλλες δουλειές, μεγάλες και πολύ σοβαρές, δεν προλαβαίνανε να ασχοληθούνε με τα σκυλιά τους όλη μέρα, ούτε ξέρανε πού ουρούν και πού αφοδεύουν οι φίλοι τους, ίσως δεν ξέρανε καθόλου ότι ουρούν και αφοδεύουν, διότι πληρώνανε τον Κερίμ για να κάνει αυτή τη δουλειά. Πρωί απόγευμα λοιπόν εκείνος τα έβγαζε βόλτα στο Gezi Park, δεμένα με τέσσερα λουράκια κι αλυσίδες, δυο με το ένα χέρι και δυο με το άλλο βαστούσε και πήγαιναν όλοι μαζί παρέα να βολτάρουν και να κάνουν τις ανάγκες τους στην ρίζα μιας μεγάλης ακακίας Κωνσταντινουπόλεως, στη θέση της οποίας όμως πλέον βρίσκεται το τμήμα με τα είδη προικός του πολυκαταστήματος. Ο Κερίμ μάζευε και τότε με σακουλίτσες τις κουράδες τους, όπως τις μάζεψε και από το δάπεδο και τα εφαπλώματα του πολυκαταστήματος, τις έδειξε δε και στους αστυνομικούς για να τους πείσει πως λέει αλήθεια.

Σαν λύθηκε η παρεξήγηση και πήγε ο Κερίμ τα σκυλιά του πίσω στους ιδιοκτήτες τους, οι περισσότερες κυρίες και κύριοι τον επέπληξαν σκαιότατα για το επεισόδιο που προκάλεσε. Ήσαν πολιτισμένοι οι πελάτες του, δεν ήσαν αγροίκοι. Λίγο έλειψε κιόλας να χάσει μια πελάτισσα, η οποία όχι μόνον ήταν τακτική επισκέπτης του πολυκαταστήματος από την πρώτη μέρα κιόλας που άνοιξε (πήγαινε και έτρωγε κάτι κεφτεδάκια κοκκινιστά όπως αυτά που είχε μέσα το κονσερβοκούτι του αγαπημένου της γκριφόν), αλλά και δεν μπορούσε να πιστέψει ότι υπήρχε πάρκο και ακακίες Κωνσταντινοπόλεως στο ίδιο σημείο προτύτερα, αφού όποτε περνούσε από κει με το αυτοκίνητό της, ήταν τόσο πολυάσχολη και βιαστική, που ποτέ δεν είχε παρατηρήσει τα δέντρα.

yiannismakridakis.gr