ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ Ζ. ΚΑΡΚΟΥΛΙΑ ΑΠΟ ΚΠΕ ΠΑΣΟΚ 03.07.13

                                                                                                                   Αθήνα 3.7.2013

Σύντροφε Πρόεδρε,

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Είναι στιγμές που το συναίσθημα συγκρούεται με τη λογική.

Το βίωμα συγκρούεται με την πραγματικότητα.

Η στάση ζωής σου, οι αξίες και οι αρχές σου  συγκρούονται με τις σημερινές πολιτικές κατευθύνσεις του χώρου σου.

Είναι πραγματικά στιγμές που βρίσκεσαι στη θέση να πρέπει να κόψεις τη ζωή σου στην μέση και να  προχωρήσεις σε μια κίνηση που δεν φανταζόσουν  πως  ποτέ θα έκανες…

Εντάχθηκα από τα μαθητικά μου χρόνια στην ΠΑΜΚ και μετά στο ΠΑΣΟΚ συνεπαρμένη κι εγώ όπως χιλιάδες άλλοι από το όραμα για μια Ελλάδα που θα ανήκει στους Έλληνες, για μια κοινωνία δίκαιη και σοσιαλιστική με κέντρο τον άνθρωπο. Προσωπικά έχω ταυτίσει  την πορεία μου με αυτή του ΠΑΣΟΚ που ιδρύθηκε για να υπηρετεί το Λαό και την Πατρίδα.

Ανταποκρίθηκα στο κάλεσμα του Ανδρέα Παπανδρέου για τη μεγάλη, ενωμένη Δημοκρατική Παράταξη, στην οποία χώρεσαν όλες οι απόψεις του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, της Σοσιαλο-δημοκρατίας, της Αριστερής αντίληψης και προοπτικής.

Ταυτίστηκα με τα εκατομμύρια των Ελλήνων που στήριξαν αυτή τη διαδρομή και αυτή την προοπτική και , ακόμη και μέσα από τη διαφορετικότητα και τη διαφοροποίηση ή και τη διαφωνία, μπορέσαμε να βρούμε κοινές συνισταμένες αλλά και να επανακαθορίσουμε πολλές φορές τη στάση μας ή να αναγνωρίσουμε λάθη και αδυναμίες που είναι φυσιολογικά σε μία διαδρομή 10-ετιών.

Σε αυτή την πορεία των 10ετιων μπορέσαμε να σταθούμε όρθιοι να ονειρευτούμε και να παλέψουμε χέρι χέρι με τους συντρόφους μας και τον Ελληνικό λαό για ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ  - ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ.

Στην πορεία αυτή πολλές φορές σκοντάψαμε και πέσαμε και σηκωθήκαμε και συνεχίσαμε  όμως γιατί πιστεύαμε ότι έπρεπε να δώσουμε τις μάχες μας για τα οράματά μας και τις ιδέες μας

Σε αυτή τη διαδρομή ζήσαμε χαρές και  πικρές, νίκες και ήττες  ικανοποιήσεις, δικαίωση προσπαθειών, απογοητεύσεις και συγκρούσεις που όμως μέσα από αυτές υπήρχε πάντα μια προοπτική για το χώρο.

Δεν μετανιώνω για τη διαδρομή αυτή

Χρωστώ όμως στον εαυτό μου και στην πορεία μου τη δυνατότητα να σταθεί με αξιοπρέπεια, ευθύτητα και ειλικρίνεια  απέναντι στη σημερινή απαξίωση όλων αυτών των χρόνων όλων αυτών των αγώνων και των οραμάτων,  να σταθώ απέναντι στη μετατροπή του ΠΑΣΟΚ σε ένα κεντροδεξιό κόμμα που υπηρετεί «μοναδικά» προσωπικές επιδιώξεις χωρίς ίχνος πολιτικής  συνέπειας

Αυτό μου το χρέος  μου επιβάλλει να υποβάλλω την παραίτησή μου από τη θέση του μέλους της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής αυτού του ΠΑΣΟΚ το οποίο δεν έχει καμία ιστορική συνέχεια με το ΠΑΣΟΚ των αρχών της 3^ης του Σεπτέμβρη

Αρνούμαι να συμπορεύομαι με τους «Βορίδιδες» και να συμπράττω μαζί τους  και με ότι αμαυρώνει και καταργεί τις μεταρρυθμίσεις που έκανε το ΠΑΣΟΚ και εγγυήθηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου

Αρνούμαι να υποτάσσομαι σε Δεξιές πολιτικές με δικαιολογία τη σωτηρία της Χώρας

Αρνούμαι να συμβιβαστώ με την θέση ότι για να σωθεί η χώρα θα πρέπει να κλείσουν τα δημόσια νοσοκομεία

Αρνούμαι να πιστέψω ότι η κατάλυση του κοινωνικού κράτους είναι ο μόνος δρόμος για να υπάρξει η Ελλάδα αύριο

Αρνούμαι να ταυτιστώ με αυτούς που πιστεύουν ότι καταργώντας όλα τα εργασιακά δικαιώματα των Ελλήνων  θα σωθεί η χώρα

Αρνουμαι να ταυτιστώ με πολιτικές που θυσιάζουν τις παραγωγικές δυνάμεις και το λαό για  τη «σωτηρία» ποιάς χώρας και ποιών ανθρώπων?

Αρνούμαι να κοιτάξω τα παιδιά μου στα μάτια και να τους πω ότι το ΠΑΣΟΚ που εγώ υπηρέτησα είναι αυτό που συνεπικουρώντας τη σκληρή Δεξιά του κ.Σαμαρά γύρισε την Ελλάδα στη 10ετία του 50.

Εμείς παλέψαμε ενάντια σε όλα αυτά οραματιζόμενοι  μια κοινωνία δίκαιη και δημοκρατική

Δεν είμαι οπαδός της «ιδιώτευσης» γιατί σήμερα υπάρχει περισσότερο από ποτέ η ανάγκη για μαζικοποίηση των κοινωνικών αγώνων σε προοδευτική κατεύθυνση. Θα είμαι παρούσα σε κάθε προσπάθεια ανασύστασης της Δημοκρατικής παράταξης και του Σοσιαλιστικού χώρου, γιατί δεν αντέχει άλλο η κοινωνία το success story των λίγων σε βάρος των πολλών και τη λογική της ευημερίας των αριθμών σε μία κοινωνία που φτωχοποιείται όλο και περισσότερο.

                                                                                   Συντροφικά

                                                                               ΖΩΗ  ΚΑΡΚΟΥΛΙΑ