Ιστορίες Ζωής: O καρκίνος μου άλλαξε την ζωή

Παρασκευή, 11 Οκτώβριος 2013 20:10 | |

H  Έλλη είναι μια γυναίκα με πολύ δύναμη και θέληση για ζωή. Στα 27 της ανακάλυψε ότι πάσχει απο καρκίνο του μαστού. Απο την πρώτη στιγμή όμως ήξερε ότι θα καταφέρει να το ξεπεράσει και πάλεψε για να νικήσει. Και τα κατάφερε...

Τι είναι η λέξη "καρκίνος" για σένα;

Εμένα απο μικρή ο καρκίνος μου φαινόταν κάτι τρομερό. Πίστευα ότι είναι κάτι απο το οποίο δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς αν το εμφανίσει. Όπως και πολλοί άνθρωποι. Ήμουν στο σχολείο όταν ανακάλυψα ότι ο καρκίνος γιατρεύεται με χημειοθεραπείες, απο τις οποίες σου πέφτουν τα μαλλιά. Μέχρι τα 27 μου που αρρώστησα δεν μπορούσα να πιστέψω ότι θα το περάσω κι εγώ. Μου φαινόταν τρομερό.

Πόσο σε επηρέασε ψυχολογικά  διάγνωση της ασθένειας;

Με επηρέασε πάρα πολύ σε όλα, ακόμη και στον τρόπο σκέψης μου. Κατάλαβα ποιοί με αγαπούσαν κυριολεκτικά και ποιοί ήταν δίπλα μου για το συμφέρον τους. Περνούσα δύσκολες στιγμές και στα αισθηματικά μου και στα επαγγελματικά μου. Είχα μόλις χωρίσει. Ήμουν 3 μήνες χωρισμένη απο μια μεγάλη σχέση όταν μου χτύπησε την πόρτα ο καρκίνος. Με είχε πάρει απο κάτω αλλα όταν ανακάλυψα ότι είμαι άρρωστη είχα πια να παλέψω για την ζωή μου. Κι όχι απλά για μια ερωτική σχέση που τελείωσε. Ανακάλυψα ότι έχω καλούς φίλους και συγγενείς. Μόλις γύρισα σπίτι απο την πρώτη χημειοθεραπεία με περίμεναν εκεί με γλυκά κι ευχάριστη διάθεση. Όλο αυτό μου έδινε κουράγιο και απίστευτο θάρρος για να συνεχίσω.

Ήταν κάποιος άνθρωπος που στάθηκε δίπλα σου σε όλο αυτόν τον αγώνα που έκανες;

Η κολλητή μου στάθηκε δίπλα μου σαν βράχος. Ήταν παρέα μου όταν πήγα στο κομμωτήριο για να ξυρίσω το κεφάλι μου, ήταν ο άνθρωπος που περνούσαμε ώρες κουβεντιάζοντας, ήταν ο άνθρωπος που μου έλεγε πως πίστευε ότι θα τα καταφέρω.

Πως ένιωθες σαν γυναίκα;

Mε τον καρκίνο άλλαξα εξωτερικά. Άρχισα να χάνω τα μαλλιά μου πολύ γρήγορα και πήρα την απόφαση να τα ξυρίσω, παρόλο που πάντα ήθελα να έχω πλούσια μαλλιά για να αισθάνομαι γοητευτική. Έτσι έλεγα παντα. Ότι τα μαλλιά ήταν η γοητεία μου. Με πείραξε. Περούκα δεν ήθελα με τίποτα να φορέσω όμως. Άρχισε να αλλάζει η γυναικεία εικόνα που νόμιζα ότι είχα ανάγκη για να είμαι αρεστή στο άλλο φύλο. Το μεγαλύτερο σοκ ήρθε όταν έπρεπε να υποβληθώ σε μαστεκτομή. Έπρεπε να κατανοήσω ότι έπρεπε να αποχωριστώ το αριστερό μου στήθος. Δεν το άντεχα ψυχολογικά αλλά έπρεπε. Το έκανα. Νόμιζα ότι μου ξερίζωνες τελείως πλέον την γυναικεία  μου υπόσταση. Αλλά ήξερα ότι έπρεπε να νικήσω.

Σήμερα πως είναι η υγεία σου;

Σήμερα, στα 32 μου πια, είμαι καλά, σχεδόν καλά. Τα δύσκολα έχουν περάσει. Γνωρίζω ότι θα ζήσω αν θέλει ο Θεός. Σε λίγο καιρό και ο γιατρός μου πιστεύει ότι θα έχω τελειώσει με την ασθένεια που λέγεται "καρκίνος". Η ασθένεια αυτή μου έδωσε πολλά μαθήματα. Με έκανε να δω την ζωή με άλλο μάτι. Έιχα πλέον μάθει να εκτιμώ όλα όσα θεωρούσα δεδομένα. Με βοήθησε πολύ πάντως η έγκαιρη διάγνωση. Δεν πρέπει να τον φοβόμαστε τον καρκίνο. Πρέπει να τον κοιτάμε κατάματα και να παλεύουμε. Εγω πραγματικά νιώθω ότι με άλλαξε όλη αυτή η εμπειρία ζωής. Έγινα καλύτερος άνθρωπος.

 Ιστορίες Ζωής: O καρκίνος μου άλλαξε την ζωή