Έκτακτο Συνέδριο ΠΑΣΟΚ 15 & 17 Μαΐου 2015

Σας αποστέλλεται για δημοσιοποίηση η "εγκύκλιος" του τομέα οργανωτικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ σχετικής με το έκτακτο Συνέδριο ΠΑΣΟΚ που θα διεξαχθεί στις 15 με 17 Μαΐου 2015 με τίτλο "Στο δρόμο για την ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ, το πρώτο βήμα για την ανασυγκρότηση της Δημοκρατικής Παράταξης, της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας". Ένα Συνέδριο πολιτικό, προγραμματικό και αξιακό. Οι τρεις μεγάλες ατζέντες συζήτησης στο δρόμο προς το Συνέδριο είναι:

- Η Εθνική Ανασυγκρότηση

- Η Παραταξιακή ανασυγκρότηση

- Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία

Στόχος του ΠΑΣΟΚ στην πορεία προς το έκτακτο συνέδριο είναι να ανοίξουνε ένα διάλογο ο οποίος είναι διάλογος ουσίας, διάλογος προοπτικής. Ένα διάλογο που αφορά την κοινωνία. Ένα διάλογο που αφορά το έθνος. Ένα διάλογο που αφορά την Ευρώπη. Ένα διάλογο που αφορά τη συγκυρία, αλλά αφορά και την ιστορία, η οποία και μας κρίνει.

-- 

Χάλαρης Μιχάλης

Έκτακτο Συνέδριο ΠΑΣΟΚ
15 & 17 Μαΐου 2015
_______________________________

Στο δρόμο για την ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ -
το πρώτο βήμα για την ανασυγκρότηση της Δημοκρατικής Παράταξης, της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας

______________________________

Φίλες και φίλοι, σύντροφοι και συντρόφισσες  το ΠΑΣΟΚ βαδίζει στο Συνέδριό του και το μεγάλο στοίχημα είναι τώρα, καθ' οδόν προς το Συνέδριο και στην ίδια τη διαδικασία του  Συνεδρίου, να περάσουμε από τη σκληρή αυτοκριτική στην ουσιαστική και βαθιά αυτογνωσία.

Απευθύνουμε ανοιχτή, ειλικρινή πρόσκληση συμμετοχής σε όλα τα στελέχη μας, σε όλα τα μέλη μας, σε όλους τους ψηφοφόρους μας διαχρονικά, χωρίς αποκλεισμούς και εξαιρέσεις. Αν υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις είναι ελάχιστες, και οι λόγοι είναι βαθιά ηθικοί και ιστορικοί λόγω της επίμονα βλαπτικής στάσης τους σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ και τη μάχη εκλογικής επιβίωσης που έδωσε.

Το ΠΑΣΟΚ λόγω της κρίσης έχει υποστεί τα τελευταία πέντε χρόνια δεινή πολιτική,  ιστορική και  ηθική ήττα. Ηττήθηκαν νοοτροπίες, πρακτικές, πελατειακές αντιλήψεις, απλουστεύσεις, ευκολίες. Ηττήθηκαν ηθικά ορισμένα εμβληματικά στελέχη που μας εξέθεσαν ανεπανόρθωτα.

Δεν μπόρεσε δυστυχώς το ίδιο το ΠΑΣΟΚ ως συλλογικό υποκείμενο να αντιληφθεί πλήρως  τη σχέση αλήθειας, δημοκρατίας και ιστορίας.

Διαψεύσαμε μια βασική παραδοχή του Ανδρέα Παπανδρέου: τη διαφορά ανάμεσα στην ανάπτυξη και τη μεγέθυνση της οικονομίας. Δεν θεμελιώσαμε την ανάπτυξη σε βάσεις υγιείς και απλές όπως η εργασία, η γνώση, η επιχειρηματικότητα και ένα σύγχρονο κανονικό κράτος.

Και βέβαια, σε όλα αυτά, προστέθηκε  η  τελική προεκλογικό υπονόμευση, όταν ανακόπηκε κάθε προσπάθεια ανανέωσης και διεύρυνσης, λόγω της απόφασης του κ. Γ. Παπανδρέου να δημιουργήσει ένα προσωπικό ιδιωτικό Κόμμα, κάτι που μας οδήγησε σε εσωστρέφεια, σε απώλεια δυνατοτήτων διεύρυνσης των συμμαχιών και της επιρροής μας , στην απώλεια της τρίτης θέσης.

Το ΠΑΣΟΚ, ως θεσμική οντότητα  αλλά και ως κρίσιμη και σημαντική παράμετρος του ευρύτερου χώρου, πρέπει τώρα ενόψει του Συνεδρίου και τελικά  στο Συνέδριο, να κάνει σαφείς επιλογές, χωρίς αμφιθυμίες.

______________________________

Ο χαρακτήρας και η οργανωτική δομή του Συνεδρίου

Το Συνέδριο έχει συγκληθεί με απόφαση του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Ευ. Βενιζέλου, όπως ορίζει το Καταστατικό.

Είναι έκτακτο Συνέδριο και ως προς το περιεχόμενό του προφανώς είναι ένα Συνέδριο πολιτικό, προγραμματικό και αξιακό. Ένα Συνέδριο που θα ασχοληθεί με τη σύγχρονη ταυτότητα της Δημοκρατικής Παράταξης, με τη σύγχρονη ταυτότητα της Κεντροαριστεράς, με τη σύγχρονη ταυτότητα της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας, με τις συμμαχίες, με τις δημιουργικές κοινωνικές δυνάμεις στις οποίες απευθυνόμαστε. Ένα Συνέδριο ανοιχτό στην κοινωνία.

Είναι Συνέδριο. Δεν πρόκειται για μια εκδήλωση προετοιμασίας της εκλογής του νέου Προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Δεν προκαταλαμβάνει ούτε υποκαθιστά ευρύτερες διαδικασίες. Οι εταίροι μας της Ελιάς είναι ευπρόσδεκτοι στο Συνέδριο, θέλουμε να συμβάλλουν, να μετάσχουν ισότιμα και θα αξιολογήσουν μετά το αποτέλεσμα. 

Το ΠΑΣΟΚ υπάρχει ως συλλογική, θεσμική οντότητα. Αυτό σημαίνει ότι έχει μέλη, άρα χρειάζεται ένα πραγματικό Μητρώο, με ανανέωση και επανεγγραφή των παλαιών μελών που είναι ΠΑΣΟΚ και θέλουν να είναι ΠΑΣΟΚ και πρόσκληση σε όλους χωρίς αποκλεισμούς, πλην ελαχίστων περιπτώσεων όπου υπήρξε όχι απλώς πολιτική διαφωνία ή προσωπική σκοπιμότητα, αλλά ηθικά και ιστορικά απαράδεκτη, βλαπτική επιμονή, σε βάρος του ΠΑΣΟΚ.

Ένα Μητρώο που για πρώτη φορά θα είναι ηλεκτρονικό, απλό, αδιάβλητο. Η ΕΚΑΠ υπό τη Γιώτα Γαζή αναλαμβάνει την ευθύνη της κατάρτισης του Μητρώου αυτού συγκροτώντας μια Επιτροπή παλαιών και έμπειρων στελεχών, που θα έχουν τη διαχείριση του Μητρώου υπό τις τεχνικές οδηγίες του Πέτρου Καβάσαλη που έχει αναλάβει την τεχνική υποδομή του θέματος αυτού με τον πλέον απλό και αδιάβλητο τρόπο. Στην Επιτροπή  συμμετέχουν μετά από πρόταση του Προέδρου,   οι σύντροφοι Β. Αργύρης, Β. Γερανίδης, Π. Καμάς, Δ. Κωνσταντόπουλος, Γ. Μανιάτης, Αντ. Σαουλίδης, Π. Ρήγας και Γ. Χόρτες 

Το νέο Μητρώο θα ολοκληρωθεί στις 4 Μαΐου. Η εκλογή συνέδρων θα γίνει την Κυριακή 10 Μαΐου και ο αριθμός των συνέδρων θα εξαρτηθεί από τον αριθμό των μελών που θα ψηφίσουν, με στόχο να είναι περίπου 2.000, πέραν των ex officio μελών, που είναι τα μέλη της Εθνικής Οργανωτικής Επιτροπής του Συνεδρίου.

Το Συνέδριο θα διεξαχθεί στις 15, 6 και 17 Μαΐου. Οι υποψηφιότητες για την εκλογή του νέου Προέδρου, θα υποβληθούν εντός του Συνεδρίου, υπογεγραμμένες από το 10% των συνέδρων και θα εγκριθούν από το Συνέδριο. Στη συνέχεια θα ξανανοίξει το Μητρώο, ώστε να προκληθεί ένα νέο κύμα εγγραφών. Το Μητρώο θα κλείσει οριστικά την Τρίτη 2 Ιουνίου. Η άμεση διαδικασία εκλογής του νέου Προέδρου του ΠΑΣΟΚ θα διεξαχθεί την Κυριακή 7 Ιουνίου.

______________________________

Οι τρεις μεγάλες ατζέντες συζήτησης στο δρόμο προς το Συνέδριο

Ενόψει του επικείμενου Συνεδρίου μας, είναι καθήκον μας να ανοίξει η συζήτηση για το μέλλον και την προοπτική της χώρας, της  παράταξης, της Ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Ανοίγουμε τις τρεις αντίστοιχες ατζέντες:

Εθνική Ανασυγκρότηση

Η πρώτη ατζέντα είναι η ατζέντα της εθνικής ανασυγκρότησης που πρέπει να  βασίζεται στην αλήθεια και τον ορθολογισμό.

Στην ενεργοποίηση όλων των δημιουργικών δυνάμεων του τόπου. Πρέπει να ξανανοίξουμε επιτέλους τη συζήτηση για το μέλλον, για την Ελλάδα της παραγωγής, τους ενδογενείς πόρους που είναι  η γη και οι άνθρωποι. Να δούμε τις πολιτικές, θεσμικές και δημοσιονομικές προϋποθέσεις της ανάπτυξης.

Να μιλήσουμε ξανά για  ανταγωνιστικότητα, για τα κοιτάσματα  απασχόληση, για την επιχειρηματικότητα, για τις επενδύσεις- λέξεις που δυστυχώς έχουν εξαφανιστεί από το δημόσιο λόγο. Η κυβέρνηση δεν λέει κουβέντα για αυτές τις έννοιες. Η σχέση της με τους ανέργους είναι σχέση προνοιακή παρ' ότι βέβαια εγκατέλειψε τα μεγάλα λόγια για το κράτος ως εργοδότη ύστατης καταφυγής.

Άρα πρέπει να μιλήσουμε εμείς ξανά:

- για την εθνική αναπτυξιακή συμφωνία

- για περιφερειακές και τοπικές συμφωνίες ανάπτυξης

- για νέες μορφές συλλογικής αυτονομίας και συλλογικών συμβάσεων που δεν αφορούν μόνο τις εργασιακές σχέσεις, αλλά την αναπτυξιακή προοπτική.

Να μιλήσουμε εμείς ξανά για την αξία της εργασίας, για το κοινωνικό καθήκον του κεφαλαίου, για τη σημασία που έχει η επιχειρηματικότητα σε μεσαίο και μικρό επίπεδο, η επιχειρηματικότητα των νέων, των γυναικών, των αγροτών, για τη σημασία που έχει η έρευνα και η καινοτομία.

Να μιλήσουμε εμείς ξανά για τον αναπτυξιακό ρόλο του κράτους και τις ευθύνες του ιδιωτικού τομέα. Για μια σύγχρονη αντίληψη ως προς τις σχέσεις δημόσιου και ιδιωτικού.

 * Υπεύθυνοι για το συντονισμό της ομάδας αυτής είναι οι σύντροφοι Κ. Σκανδαλίδης,  Π. Κουκουλόπουλος, Κ. Πιερρακακης  Γ. Τούντας, Θ. Τσαυτάρης και Γ. Κουτρουμάνης.

Παραταξιακή ανασυγκρότηση

Έχουμε ασκήσει και ασκούμε πολύ μεγάλη αυτοκριτική, και δεν θα σταματήσουμε ποτέ να ασκούμε αυτοκριτική. Αλλά πρέπει να ανοίξει ένα άλλο κεφάλαιο:
Η μετάβαση από την αυτοκριτική, στην αυτογνωσία της παράταξης.

·       Ποιο ΠΑΣΟΚ; Ποια Δημοκρατική Παράταξη; Πώς φερθήκαμε στην Ελιά και στους εταίρους μας της Δημοκρατικής Παράταξης;

·       Γιατί το ποσοστό μας στις εθνικές εκλογές ήταν μικρότερο από το 8% της Ελιάς; Πώς μας επηρέασε η διασπαστική πρωτοβουλία του κ. Γιώργου Παπανδρέου; Τι σημαίνει η ύπαρξη αυτού του προσωποπαγούς κόμματος;

·       Τι είναι και τι θα απογίνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Ποιο χώρο θα διεκδικήσει; Ποια είναι η δική του επικείμενη και μεγάλη κρίση ταυτότητας

·       Τι είναι το Ποτάμι; Σε ποια ομάδα ανήκει; Στους Ευρωπαίους Δημοκράτες και Σοσιαλιστές, ή στους Ευρωπαίους Φιλελεύθερους;

·       Τι γίνεται στη δεξιά. Τι γίνεται στο χώρο της συντηρητικής παράταξης, ποια είναι η προοπτική της Ν.Δ.;

·       Ποιες είναι οι δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου πραγματικά; Ποιες είναι οι δυνάμεις του ευρωπαϊκού τόξου πραγματικά;

·       Γιατί έχουμε υπερπληθωρισμό στελεχών που είναι αδρανοποιημένα; Γιατί έχουμε υπερπληθωρισμό φιλοδοξιών; Τι σημαίνει όχι η διάλυση, αλλά η διάχυση του παλιού ΠΑΣΟΚ σε όλους τους χώρους και δυστυχώς σε όλα σχεδόν τα κόμματα;

·       Πόσο ακριβό είναι το κόστος της ηγεμονίας του ΠΑΣΟΚ την περίοδο της μεταπολίτευσης; Τι σημαίνει ότι η κοινωνία ξαναζητά την ευφορία της μεταπολίτευσης καταγγέλλοντας τον εκφραστή της ηγεμονίας της μεταπολίτευσης;

·       Ποια είναι η αντίληψη περί κόμματος που έχουμε τώρα που γίναμε ένα μικρό κόμμα; Θέλουμε ένα θεσμικό κόμμα; Θέλουμε ένα κόμμα στελεχών; Ποιος είναι ο ρόλος του μέλους; Ποια είναι η σχέση μας με τις τοπικές κοινωνίες των πολιτών;

·       Είμαστε ένα κόμμα ελεύθερης κίνησης; Μπες βγες και λογαριασμό μην δίνεις; Είμαστε ένα κόμμα άμεσης συμμετοχής, αλλά ευκαιριακής συμμετοχής ή οργανωμένης και μόνιμης και υπεύθυνης συμμετοχής;

·       Τα παραδοσιακά ερείσματά μας υπάρχουν; Μπορούμε να έρθουμε ξανά σε επαφή με τις δημιουργικές δυνάμεις της περιφέρειας;

Το υπαρξιακό μας δίλημμα είναι εάν στοχεύουμε στη διατήρηση ενός σκληρού, συμπιεσμένου και συρικνούμενο πυρήνα, ή εάν θα  πούμε τη νέα αφήγηση της παράταξης.

Το συνέδριο πρέπει να γίνει ένα συνέδριο αυτογνωσίας: για ποιο ΠΑΣΟΚ και για ποια παράταξη.  Ένα ανοιχτό συνέδριο για μια ανοιχτή παράταξη.

*Υπεύθυνοι για το συντονισμό της ομάδας αυτής είναι οι: Χ. Κεφαλίδου, Τ. Αντωνίου, Κ. Μπατζελή, Γ. Φλωρίδης, Μ. Επιτροπάκης, Π. Χρηστίδης, Ν. Σαλαγιάννης, Στ. Αγγελούδης, Χρ. Παπαστεργίου και Χρ. Πρωτόπαπας

Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία

Η τρίτη και πιο κρίσιμη ατζέντα από την οποία ξεκινούν όλα και εκπορεύονται όλα, είναι η ατζέντα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και της ιδεολογικής και αξιακής της αναφοράς. 

Το πρώτο πρόβλημα που καλείται να αντιμετωπίσει η Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία είναι η συμφιλίωση και η ενοποίηση εθνικού και ευρωπαϊκού συμφέροντος. Το αδιέξοδο της κυβερνητικής ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας οφείλεται εν πολλοίς στην ανάγκη κάθε κυβέρνησης, αλλά και κάθε κυβερνητικού κόμματος, να υπηρετηθούν εθνικές οικονομικές προτεραιότητες.

Το δεύτερο μεγάλο καθήκον της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας είναι η ανάδειξη εκ νέου και η επινόηση των θεμελιωδών διαφορών της με την ευρωπαϊκή δεξιά, με το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Και εδώ υπάρχουν δυο μεγάλα μέτωπα:

-Τα ζητήματα πολιτικού φιλελευθερισμού, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το κράτος δικαίου, η σχέση δικαιωμάτων και ασφάλειας, το μεταναστευτικό, η ξενοφοβία, ο ρατσισμός.

 -Και τα ζητήματα του κοινωνικού φιλελευθερισμού, για τα οποία δεν γίνεται συζήτηση στην Ελλάδα, αλλά πρέπει να γίνει συζήτηση στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Ζητήματα σεξουαλικής ταυτότητας, βιοηθικής, μορφών οικογένειας, ατομικού προσδιορισμού.

Πρέπει να δούμε επίσης τις βασικές διαφορές σε σχέση με την εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας, γιατί εδώ έχουμε εθνικές αφηγήσεις, εθνικά ζωτικά συμφέροντα. Αποικιοκρατικά κατάλοιπα, ενισχυμένο διεθνές στάτους για χώρες όπως η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο που είναι μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας. Προβλήματα διεθνούς ρόλου για τη Γερμανία, που είναι πανίσχυρη οικονομικά, αλλά δεν έχει ένα ειδικό θεσμικό στάτους στην εξωτερική πολιτική. Πρέπει να δούμε τη θέση της Ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον ευρωατλαντικό χώρο.

Πρέπει να δούμε την πολύ μεγάλη διαχρονική αδυναμία της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας να διατυπώσει μια νέα ολοκληρωμένη θεωρία περί ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους, ικανού να υπερβεί τη δημογραφική και τη δημοσιονομική κρίση. Ενός κοινωνικού κράτους που πρέπει να είναι ένα αναπτυξιακό κοινωνικό κράτος, γιατί μόνο έτσι μπορεί να γίνει το κοινωνικό κράτος πλεονέκτημα και όχι βάρος για την ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα.

Έχει η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία επείγουσα ανάγκη να διατυπώσει μια ολοκληρωμένη πρόταση για την εθνική και ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα. Για το μοντέλο παραγωγής. Για την παραγωγή ως προϋπόθεση αναδιανομής. Αυτό είναι διαρθρωτικό και μόνιμο έλλειμμα της αριστεράς γενικότερα, όχι μόνο της σοσιαλδημοκρατικής.

Έχει πολύ μεγάλη σημασία να ξαναμιλήσει η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία για το τι σημαίνει η σχέση κεφαλαίου και εργασίας. Δεν μπορείς να έχεις μια ενιαία ευρωπαϊκή αγορά, δεν μπορείς να έχεις ευρωζώνη, δεν μπορείς να έχεις ενιαία τραπεζική αγορά με διαφοροποιημένα φορολογικά συστήματα. Με ένα κολοσσιαίο φορολογικό dubing, με τεράστιες εθνικές ανισότητες σε σχέση με το κόστος χρήματος και το κόστος ενέργειας. Δεν μπορείς να μην έχεις ενιαία περιβαλλοντική πολιτική, ενιαία πολιτική επενδύσεων.

Η Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία πρέπει να αντιμετωπίσει την ακατάσχετη, δυστυχώς, πολιτική δυναμική της Ακροδεξιάς και του ευρωσκεπτικισμού κάθε απόχρωσης. Οι κρατούσες στην Ευρώπη αντιλήψεις έχουν οδηγήσει σε ένα προβληματικό  και έωλο μοντέλο ανταγωνιστικότητας και ανάπτυξης. Το ενιαίο νόμισμα και οι ανάγκες του, που ήταν αποτέλεσμα ενός έντονου πολιτικού βολονταρισμού, μας έχει αναγκάσει να κρύψουμε ως Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία πολλές από τις προτεραιότητες αυτές.

Η ανάγκη είναι να διατυπώσουμε εμείς την δική μας συμβολή για το μέλλον της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Και βεβαίως η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία πρέπει να μιλήσει για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ξανά, για την ανάγκη άρσης των θεσμικά κλειδωμένων κοινωνικών ανισοτήτων μεταξύ των κρατών μελών. Για το έλλειμμα της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης.

Και μόνο έτσι θα ξαναβρούμε το αξιακό σύμπαν της Ευρωπαϊκής Κεντροαριστεράς. Των Ευρωπαίων Δημοκρατών και Σοσιαλιστών. Μόνο έτσι θα δούμε ότι δημοκρατία σημαίνει όχι μόνο συμμετοχή, αλλά και αλήθεια και ευθύνη. Ότι ο πατριωτισμός είναι κάτι τελείως διαφορετικό από τον όψιμο οικονομικό εθνικισμό. Ότι δεν υπάρχει δημοκρατία και κράτος δικαίου χωρίς πολιτικό και κοινωνικό φιλελευθερισμό. Ότι δεν υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνη και κοινωνικό κράτος χωρίς παραγωγικό μοντέλο ανταγωνιστικότητας, αλλά και φρόνημα και αίσθημα κοινωνικής αλληλεγγύης και συνοχής. Δεν υπάρχει μέλλον χωρίς αντίληψη για την παραγωγή, χωρίς αντίληψη για την κοινωνική συνοχή, χωρίς αντίληψη για την οικολογική ευαισθησία.

*Υπεύθυνοι για το συντονισμό της ομάδας αυτής είναι οι : Ε. Καϊλή, Σ. Ράπτη, Τ. Ιωακειμίδης, Χρ. Δερβένης, Θ. Δουλουμπέκης  και Δ. Κούρκουλας.

______________________________

Kαλούμε την καθεμιά και τον καθένα σας, τα μέλη της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής, τους φίλους, συντρόφους και συναγωνιστές της Δημοκρατικής Παράταξης και των κινήσεων, όλα τα στελέχη μας, τους υποψήφιους βουλευτές μας, όλα τα στελέχη που κινητοποιήθηκαν στις ευρωεκλογές, όλα τα περιφερειακά στελέχη, τις τοπικές κοινωνίες που μας βλέπουν με μια συμπάθεια, ή έστω με μια ανοχή, να πάρουν μέρος στο διάλογο αυτό.

Καλούμε τα στελέχη που έχουν φιλοδοξίες και όλοι δικαιούνται να έχουν θεμιτές φιλοδοξίες να εκφράσουν το κόμμα, την παράταξη, το χώρο, την προοπτική, να διατυπώσουν την άποψή τους με ολοκληρωμένο, υπεύθυνο, επώνυμο τρόπο γύρω από τα θέματα αυτά.

Να ανοίξουμε ένα διάλογο ο οποίος είναι διάλογος ουσίας, διάλογος προοπτικής. Ένα διάλογο που αφορά την κοινωνία. Ένα διάλογο που αφορά το έθνος. Ένα διάλογο που αφορά την Ευρώπη. Ένα διάλογο που αφορά τη συγκυρία, αλλά αφορά και την ιστορία, η οποία και μας κρίνει.

______________________________

Χαιρετισμός του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελου Βενιζέλου, για την έναρξη της προσυνεδριακής  διαδικασίας (απόσπασμα από την ομιλία του στην ΕΟΕΣ, στις 21.3.2015).

  Φίλες και φίλοι,

αγωνίστηκα κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες. Δεν θα αναφερθώ στο 1989, ούτε στο 2007, αλλά μπορώ να αρχίσω από το 2011 και να φτάσω μέχρι σήμερα. Σήκωσα αναγκαστικά το βάρος καταστάσεων, πρακτικών και ανθρώπων που προσέβαλλαν την Παράταξη και προκάλεσαν την κοινωνία. Σήκωσα το βάρος καταλυτικών ιστορικών λαθών, που είχαν γίνει, το βάρος της κακής διαχείρισης ακόμη και του ίδιου του Κόμματος. Και πρέπει να σας πω ότι το λιγότερο βάρος που σηκώνω, είναι το βάρος της τελευταίας εκλογικής ήττας, που έχει άλλωστε πολύ συγκεκριμένες εξηγήσεις και πολύ συγκεκριμένα συμφραζόμενα.

Η θητεία μου λοιπόν ολοκληρώνεται, γιατί η τριετία αυτή, από την εκλογή μου το Μάρτιο του 2012 έως το Μάιο του 2015, είναι χρονικά  μικρή, αλλά ουσιαστικά πυκνή και μεγάλη. Η θητεία μου ολοκληρώνεται στο Συνέδριο και δεν ανανεώνεται.

Με προβλημάτισε μόνο το γεγονός ότι θα μειωθούν οι κοινοβουλευτικές μου δυνατότητες, αλλά η νέα ηγεσία πρέπει να έχει ελεύθερο το πεδίο εντός και εκτός Βουλής και πρέπει ο καθένας να μετριέται με την πραγματικότητα και δεν πρέπει κανείς να αναλαμβάνει ρόλους και ευθύνες, που δεν του έχει αναθέσει ο ελληνικός λαός. Αυτό αφορά και τον τρόπο με τον οποίο εκφράζεται η αντιπολίτευση μέσα στη Βουλή.

Η αποχώρησή μου είναι μια συνειδητή πράξη που πιστεύω ότι μπορεί να βοηθήσει την Παράταξη και έτσι να βοηθήσει και τη Χώρα. Θέλω να βοηθήσει στην ανανέωση και στη δυναμική του ΠΑΣΟΚ και της Παράταξης. 

Σας καλώ λοιπόν να πάρετε ενεργό και ουσιαστικό μέρος στον προσυνεδριακό διάλογο, την διαδικασία του συνεδρίου και την εκλογή του νέου Προέδρου του ΠΑΣΟΚ.»