Ας ξεκινήσουμε από τα γεγονότα για
να πάμε προς τα συμπεράσματα και όχι αντίστροφα. Το γεγονός λοιπόν είναι
πως εξερράγη βόμβα στο Κέντρο της Αθήνας, στην οδό Ιπποκράτους 112.
Του Κώστα Βαξεβάνη
Η
βόμβα εξερράγη στο ισόγειο πολυκατοικίας, όπου βρίσκεται το γνωστό
εθνικιστικό βιβλιοπωλείο “Ελεύθερη Σκέψη”. Στο ίδιο σημείο, το 2008,
είχε γίνει επίθεση με μολότωφ.
Αμέσως μόλις δημοσιοποιήθηκε η
βομβιστική επίθεση, ο δικηγόρος της Εισαγγελέως Τσατάνη, η οποία
αρχειοθέτησε τη δικογραφία Βγενόπουλου και καταδικάστηκε πειθαρχικά γι
αυτό, με δηλώσεις του, φωτογράφισε ως στόχο την Τσατάνη. Είπε μάλιστα
πως η “νομιμότητα δεν τρομοκρατείται”. Η Τσατάνη ως σήμερα ελέγχεται για
τη “μη νομιμότητα” των πράξεών της, αλλά απ ό,τι φαίνεται έβαλε και η
μυλωνού τον άντρα της με τους πραματευτάδες. Ή διαφορετικά, η κυρία
Τσατάνη βρήκε την ευκαιρία να δηλώσει θύμα, στοχοποιημένη και διωκόμενη
σε βαθμό απειλής.
Αλλά ας επιστρέψουμε στα γεγονότα. Η βόμβα δεν
μπήκε ούτε στην πόρτα της κυρίας Τσατάνη, ούτε στο σπίτι της, ούτε με
τρόπο που να δικαιολογεί την άμεση αντίδραση που την εμφανίζει ως στόχο.
Μπήκε στο πεζοδρόμιο ενός οικοδομικού τετραγώνου, πολλούς ορόφους και
μακριά από το διαμέρισμα της Τσατάνη.
Και πάμε τώρα στις
υποθέσεις. Ας πούμε ότι δεν πρόκειται για μια προβοκάτσια κάποιων που
θέλουν να περιπλέξουν τα πράγματα. Ας πούμε ακόμη πως η επίθεση δεν
αφορούσε την κυρία Τσατάνη αλλά κάποιον άλλο. Ας πούμε πως δεν υπάρχει
καν παρακράτος που μπορεί να μεθοδεύει καταστάσεις.
Υποθέτουμε ότι
κάποιοι μυστήριοι, ιδιόμορφοι τύποι, που αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους
ως αυτόν που αποδίδει κοινωνική δικαιοσύνη, χτύπησαν το βιβλιοπωλείο
και μόνο. Χωρίς μάλιστα να γνωρίζουν καν τη διαμονή της Τσατάνη στην
συγκεκριμένη πολυκατοικία.
Τις επόμενες ώρες, τα Μέσα Ενημέρωσης,
επειδή ακριβώς η Τσατάνη κάνει δηλώσεις πως είναι στόχος, οι
“τρομοκράτες” ή τρομοκράτες, μαθαίνουν πως “χτύπησαν” και την Τσατάνη.
Είναι ή όχι λογικό να επιχειρήσουν να αναβαθμίσουν εκ των υστέρων την
επιχείρησή τους δηλώνοντας τιμωροί της Τσατάνη;
Η εκ των υστέρων
αναβάθμιση μπορεί να συμπληρωθεί με αναλύσεις για την “διεφθαρμένη
Τσατάνη” και όλα τα σχετικά. Τα ΜΜΕ συνεχίζουν να προτάσσουν την Τσατάνη
ως στόχο γιατί πουλάει και γιατί η ίδια έχει αυτοπροσδιοριστεί ως
στόχος και αισθάνεται έτσι (γιατί άραγε;), οι βομβιστές αποκτούν
σπουδαιότητα με το σπουδαίο στόχο ενώ ήθελαν να χτυπήσουν το
βιβλιοπωλείο και τα πράγματα αποκτούν μια ροή. Σε αυτή τη ροή, η Ένωση
Δικαστών και Εισαγγελέων, τα κόμματα, οι σύλλογοι θα βγάλουν προφανώς
ανακοινώσεις στις οποίες σαφώς τοποθετούνται με το ότι “η Δικαιοσύνη θα
συνεχίσει να κάνει τη δουλειά της χωρίς φόβο” και κάπως έτσι η Τσατάνη
αν δεν γίνεται ηρωίδα, γίνεται μια εισαγγελέας που χτυπιέται και πρέπει
να την καλύψουν άπαντες. Αναρωτηθείτε τι θα γίνει αν αύριο εισαγγελέας
ασκήσει δίωξη στην Τσατατάνη για όσα έχει κάνει με τις δικογραφίες. Θα
πέσουν να τον φάνε γιατί ακουμπά το “θύμα της τρομοκρατικής επίθεσης” με
το οποίο κάθε εισαγγελέας πλέον ψυχολογικά οφείλει να ταυτίζεται ακόμη
και αν διαφωνεί.
Αυτά ως ειδικότερα συμπεράσματα. Γιατί το γενικό
συμπέρασμα έχει ισχύ αξιώματος: η τρομοκρατία πάντα βολεύει αυτούς που
λέει ότι πολεμά. Το παρακράτος χρειάζεται φως και όχι φόβο για να
αποκαλυφθεί. Ακόμη και όταν δεν κάνει κάτι περιμένει για να
εκμεταλλευτεί όσα οι άλλοι κάνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου