Ο ΝΤΙΕΓΚΟ ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ κέρδισε μόνος του έναν ποδοσφαιρικά και κοινωνικά παγκόσμιο πόλεμο .

Του Αθανασόπουλου Περικλή  Αθήνα 4-12-2020

  

 

Είδη τα θλιβερά Ελληνικά ΜΜΕ, πριν ακόμα προλάβει να σκεπάσει το χώμα τον κορυφαίο επαναστάτη του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, ξεκίνησαν την απαξίωσή του φοβούμενοι την δημιουργία  μιμητών του ανά την υφήλιο και την ανάδειξή του ως τον κορυφαίο αγωνιστή τόσο στο ποδόσφαιρο και στην στήριξη των φτωχών μαζών ,αλλά και στα καίρια πολιτικά χτυπήματα που έδωσε σε παγκόσμιο επίπεδο στους ισχυρούς του πλανήτη με τις ενέργειές του.

Δεν υπήρχε ηγέτης στον κόσμο που δεν θα ήθελε να φωτογραφηθεί με τον μεγαλύτερο άσσο του ποδοσφαίρου όλων των εποχών.

Δεν κρύφτηκε πίσω από το ποδόσφαιρο και τις διαφημίσεις με τις πολυεθνικές για να προσπορίσει αμύθητα ποσά, όπως έχουν κάνει πολλοί και συνεχίζουν να κάνουν ακόμα και σήμερα ποδοσφαιριστές, τύπου ΜΠΕΚΑΜ, ΡΟΛΑΝΤΟ, ΜΕΣΗ κλπ..

Δεν κρύφτηκε πίσω από έναν πολιτικό τίτλο όπως ο ΠΕΛΕ παραμένοντας για πολλά χρόνια υπουργός αθλητισμού στη χώρα του.

Δεν θέλησε να το παίξει ποδοσφαιρικός παράγοντας σε καίρια παγκόσμια πόστα, όπως Ο ΠΛΑΤΙΝΙ και πολλοί άλλοι.

Στον αθλητισμό ήταν μόνο ποδοσφαιριστής και τίποτα άλλο και μάλιστα ο κορυφαίος όλων των εποχών..τώρα φαίνεται.

ΣΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ:

Με Φιντέλ Κάστρο

 

Ο Φιντέλ Κάστρο ήταν ένας μεγάλος φίλος του αθλητισμού, ιδιαίτερα του μπέιζμπολ. Καυχιόταν όμως για την φιλία του με τον Ντιέγκο Μαραντόνα. Η σχέση του ιστορικού ηγέτη της Κούβας με τον…. κομαντάντε των γηπέδων.

Το 2005 πήρε συνέντευξη από τον Φιντέλ Κάστρο για την τηλεοπτική εκπομπή της Αργεντινής «La Noche del 10». Εκτός από προσωπικός φίλος του Κάστρο, ο Μαραντόνα είναι μεγάλος θαυμαστής της κουβανικής επανάστασης, έχοντας μάλιστα τατουάζ το πρόσωπο του Κουβανού ηγέτη στο ένα πόδι, και του Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα, στο μπράτσο.

Το 2015 ήταν ο ίδιος ο Φιντέλ Κάστρο, που αποκάλυψε μερικές από τις επιστολές είχε ανταλλάξει με τον Μαραντόνα τα τελευταία χρόνια, όπου διαπίστωνε κοινές απόψεις για την πολιτική και τον αθλητισμό. Εξάλλου, είναι γνωστό ότι μπέιζμπολ και πυγμαχία αναπτύχθηκαν εξαιρετικά στα χρόνια που ακολούθησαν την κουβανική επανάσταση.

«Φιντέλ, ό,τι έχω μάθει μαζί σας, σε όλα αυτά τα χρόνια της ειλικρινούς και όμορφης φιλίας, είναι ανεκτίμητα», είπε ο Μαραντόνα σε επιστολή του, με ημερομηνία 15 Ιανουαρίου.

 

Για τον Τσε Γκεβάρα

 

“Ναι, είμαι ο Τσε Γκεβάρα του ποδοσφαίρου. Και ξέρεις γιατί; Γιατί μπορείς να μιλήσεις σε μένα και για μένα σχετικά με οτιδήποτε. Με άλλους ποδοσφαιριστές μπορείς να μιλήσεις μόνο για εκείνους και για το ποδόσφαιρο. Εγώ ενδιαφέρομαι για τους ανθρώπους και τους δίνω το λόγο μου. Ξέρω πού υπάρχει πόλεμος και φτώχεια. Και ξέρω πού οι άνθρωποι χρειάζονται φαγητό. Αυτή είναι η ζωή μου και αυτά έμαθα στους δρόμους. Για παράδειγμα δε χρειάζεται να πας πανεπιστήμιο για να ξέρεις πως οι ΗΠΑ θέλουν ν’αφανίσουν τη Συρία.”

 

Για τον Μαδούρο

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο Αργεντινός πρώην σταρ του ποδοσφαίρου Ντιέγκο Μαραντόνα έστειλε μήνυμα υποστήριξης στον πρόεδρο της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο, η χώρα του οποίου διέρχεται σοβαρή πολιτική κρίση, διευκρινίζοντας ότι προσφέρεται να γίνει «στρατιώτης» της μπολιβαριανής επανάστασης.

«Είμαστε τσαβιστές (σ.σ.: ο Μαδούρο είναι ο πολιτικός κληρονόμος του εκλιπόντος προέδρου Ούγο Τσάβες) μέχρι τον θάνατο. Και όταν ο Μαδούρο το διατάξει, θα ντυθώ στρατιώτης για μια ελεύθερη Βενεζουέλα για να αγωνιστώ εναντίον του ιμπεριαλισμού και εναντίον αυτών που θέλουν να αρπάξουν τις σημαίες μας, που είναι ό,τι πολυτιμότερο έχουμε», έγραψε ο Ντ. Μαραντόνα στο Facebook.

 

 Για τον Τζορτζ Μπους

 

Δολοφόνο χαρακτήρισε ο Μαραντόνα τον Τζορτζ Μπους, που θα επισκεπτόταν την Αργεντινή

Την επικείμενη επίσκεψη στην Αργεντινή του Αμερικανού προέδρου Τζορτζ Μπους κατήγγειλε ο Ντιέγο Μαραντόνα, χωρίς να διστάσει να τον χαρακτηρίσει δολοφόνο.

Ο ζωντανός θρύλος του παγκοσμίου ποδοσφαίρου ανακοίνωσε πως θα συμμετάσχει στις διαδηλώσεις, που οργανώνονται εναντίον του Αμερικανού ηγέτη, ο οποίος πρόκειται να παραστεί την ερχόμενη εβδομάδα στην σύνοδο των χωρών της Αμερικής στο Μαρ ντελ Πλάτα.
«Υπάρχουν στην Αργεντινή άνθρωποι που δεν διάκεινται φιλικά προς τον Μπους. Εγώ είμαι ο πρώτος. Μας έχει κάνει μεγάλο κακό. Για εμένα είναι ένας δολοφόνος» τόνισε ο Μαραντόνα κατά τη διάρκεια εμφάνισής του στο πλευρό του προέδρου Φιντέλ Κάστρο, από τον οποίο πήρε συνέντευξη για τις ανάγκες της εβδομαδιαίας εκπομπής του στην τηλεόραση της Αργεντινής.
«Υποσχέθηκα στον Κομανδάντε ότι θα το κάνω και θα το κάνω» τόνισε ο «Ντιεγκίτο» για την παρουσία του στις διαδηλώσεις.

Για τον Κάστρο είπε «είναι Θεός», υπενθυμίζοντας πως κατόρθωσε να αποτοξινωθεί στην Κούβα, χάρη στη βοήθεια του λίδερ μάξιμο.

 

 Για τον Πούτιν

 

Ο απίθανος λόγος που ο Μαραντόνα είπε «όχι» στην πρόσκληση του Πούτιν για συνάντηση.

Ο δικηγόρος του Ντιέγκο Μαραντόνα αποκάλυψε περιστατικό κατά το οποίο ο θρυλικός ποδοσφαιριστής αρνήθηκε να συναντήσει τον ρώσο πρόεδρο επειδή... δεν ήθελε να φορέσει κουστούμι.

Την ιστορία της άρνησης του θρυλικού αργεντινού ποδοσφαιριστή Ντιέγκο Μαραντόνα να συναντήσει τον ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, διηγήθηκε ο δικηγόρος του ποδοσφαιριστή, Ματίας Μόρλα μιλώντας σε τηλεοπτική εκπομπή.

Ο Μόρλα διηγήθηκε αρκετές ιστορίες από τη μεγάλη του εμπειρία ως το ενδιάμεσο πρόσωπο μεταξύ του ποδοσφαιρικού ειδώλου και του υπόλοιοπου κόσμου, ωστόσο αυτή που έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση έλαβε χώρα στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου που έγινε στη Ρωσία το περασμένο καλοκαίρι.

«Με πήραν από το Κρεμλίνο και μου είπαν: 'Ο Πούτιν θα σας συναντήσει αύριο στις 09:30 το πρωί'».

Ωστόσο η απάντηση του Μαραντόνα δεν ήταν αυτή που θα φανταζόταν κανείς.

«Ο Ντιέγκο μου είπε: 'Δεν βάζω κουστούμι το πρωί. Δεν πάω'», είπε ο Μόρλα.

Ο δικηγόρος του Μαραντόνα συνέχισε την εξιστόρηση γελώντας.

«Έπρεπε να πάω κάτω και να εξηγήσω στους ανθρώπους του Πούτιν ότι ο Ντιέγκο δεν φοράει ποτέ κουστούμια το πρωί. Ο άνδρας μου είπε: Έίσαι σοβαρός; Μιλάμε για τον Πούτιν!'», συνέχισε ο Μόρλα.

Παρόλα αυτά, ο Μαραντόνα ήταν πάντα θετικός προς τον Πούτιν στις δημόσιες παρεμβάσεις του. 

Ωστόσο, ο Μόρλα αποκάλυψε ότι ο αγαπημένος του ηγέτης είναι ο Νικολά Μαδούρο της Βενεζουέλας. «Αν ο Μαδούρο του πει 'έλα αύριο στις 6 το πρωί', θα πάει. Σέβεται και τον Πούτιν πάντως», τόνισε ο Μόρλα.

Πάντως, ο ρώσος πρόεδρος δεν είναι ο μοναδικός ηγέτης που είδε την πρόσκλησή του να απορρίπτεται από τον «Ντιεγκίτο».

Ο Μόρλα αποκάλυψε ότι όταν είχαν πάει στο Βατικανό, ο Μαραντόνα έφυγε από το κτήριο πριν συναντηθεί με τον Πάπα Φραγκίσκο, επειδή ο Ποντίφικας άργησε λίγο στο ραντεβού τους και αυτό δεν άρεσε καθόλου στον Ντιέγκο.

Παρόλα αυτά, οι δύο άνδρες τελικά συναντήθηκαν παρά το συγκεκριμένο περιστατικό.

 ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η παρουσία του στους αγωνιστικούς ποδοσφαιρικά χώρους, πέρα από την ποδοσφαιρική της αξία ως ΝΟΥΡΕΓΙΕΦ του ποδοσφαίρου, με τις πρακτικές του κατάφερνε να γελοιοποιήσει  πολιτικές και σκληρούς ιστορικά πολιτικούς οι οποίοι επιχείρησαν να βλάψουν τις φτωχές μάζες και την χώρα του.

ΟΤΙ  ΧΑΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ ΤΟ ΚΕΡΔΙΣΕ Ο ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΘΑΤΣΕΡ

ΞΕΦΤΙΛΗΣΕ τους ΑΓΓΛΟΥΣ (1986 ημιτελικός μουντιάλ μπροστά σε 114.000 θεατές και 3 δις τηλεθεατές)

Η κόντρα μεταξύ των δύο χωρών

Σημαντικό είναι το γεγονός ότι τα δύο κράτη είχαν πόλεμο 4 χρόνια νωρίτερα για τα νησιά Φώκλαντ. Επιπλέον, σε ποδοσφαιρικό επίπεδο, η έχθρα μεταξύ των δύο χωρών είχε ξεκινήσει από το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 1966, όταν η Αγγλία είχε αποκλείσει την Αργεντινή στην προημιτελική φάση με 1-0, στις 23 Ιουλίου 1966. Στο παιχνίδι αυτό, είχαν σημειωθεί σοβαρά επεισόδια από τους παίκτες της εθνικής Αργεντινής, που είχαν θεωρήσει ότι η Αγγλία είχε ευνοηθεί υπερβολικά από τη διαιτησία, και γενικότερα είχε μείνει η εντύπωση για όλη τη διοργάνωση πως δεν ξαναέγινε ποτέ άλλοτε τέτοιο σκάνδαλο (ποτέ άλλοτε διοργανώτρια χώρα δεν έτυχε ανάλογης εύνοιας).

Ο αγώνας

Σχεδιάγραμμα όλης της φάσης όπου σημειώθηκε «το Χέρι του Θεού».

20 χρόνια μετά, κατά μία ιστορική σύμπτωση, οι δύο αυτές ομάδες βρέθηκαν πάλι αντιμέτωπες σε προημιτελική φάση, με επίσης παιχνίδι νοκ-άουτ για την πρόκριση στην 4-άδα των ημιτελικών. Ο αγώνας έγινε στις 22 Ιουνίου 1986, στο στάδιο Αζτέκα, μπροστά σε 114.580 θεατές, με πλήρη ηλιοφάνεια και ώρα έναρξης 12:00 το μεσημέρι.

Πρώτο ημίχρονο

Στα πρώτα λεπτά, φάνηκε και οι δύο ομάδες να ξεκινούν νευρικά, με πολλές χαμένες ευκαιρίες εκατέρωθεν. Η καλύτερη φάση για την Αγγλία ήταν στο 13ο λεπτό. Στη συνέχεια, η Αργεντινή άρχισε να κυριαρχεί στην κατοχή της μπάλας, με αρκετές ευκαιρίες (πολλές από τις οποίες έγιναν από τον Μαραντόνα), που όμως δεν μπορούσαν να διασπάσουν την εμφανώς ανθεκτική βρετανική άμυνα. Το ημίχρονο έληξε 0-0.

Το χέρι του Θεού

 

Στο 51' (6ο λεπτό του δευτέρου ημιχρόνου) ύστερα από λανθασμένο γύρισμα του ποδοσφαιριστή της Αγγλίας Στιβ Χοτζ, ο Μαραντόνα έτρεξε προς την μπάλα, η οποία κατευθυνόταν ψηλοκρεμαστά προς την μικρή περιοχή. Ο τερματοφύλακας της Αγγλίας, Πίτερ Σίλτον, αντέδρασε εγκαίρως με έξοδο, τρέχοντας επίσης προς την μπάλα, με σκοπό να την αποκρούσει. Μάλιστα ήταν σε σαφώς πιο πλεονεκτική θέση για κάτι τέτοιο, καθώς ήταν σχεδόν 20 πόντους ψηλότερος από τον Μαραντόνα: 1,83 έναντι μόλις 1,65 μέτρα. Την καθοριστική στιγμή, ωστόσο, ο Μαραντόνα σήκωσε το αριστερό του χέρι και για δέκατα του δευτερολέπτου πρόλαβε την μπάλα, χτυπώντας την δυνατά με αυτό και στέλνοντάς την στα δίχτυα. Ο Τυνήσιος διαιτητής Αλί Μπιν Νάσερ, μη βλέποντας την παράβαση, καταλόγισε το τέρμα ως έγκυρο.

Ο Μαραντόνα αργότερα είπε ότι: «Περίμενα τους συμπαίκτες μου να με αγκαλιάσουν, αλλά κανείς δεν ήρθε... Τους είπα: Ελάτε να με αγκαλιάσετε, αλλιώς ο διαιτητής δεν θα το μετρήσει». Ο διαιτητής όμως δεν είχε διακρίνει καλά την φάση και νόμισε ότι ο Μαραντόνα είχε χτυπήσει την μπάλα με κεφαλιά. Παρά τις έντονες διαμαρτυρίες των Άγγλων, και ιδίως του Σίλτον και του Τέρι Φένγουικ, ούτε ο διαιτητής, ούτε ο επόπτης (Μπόγκνταν Ντότσεφ από τη Βουλγαρία) άλλαξαν γνώμη.

Ο Μαραντόνα πλησιάζει προς την αντίπαλη εστία, ενώ ο Τέρι Μπούτσερ προσπαθεί να τον σταματήσει.

Στη συνέντευξη τύπου μετά τον αγώνα, ο Μαραντόνα, αντί να παραδεχτεί την παράνομη κίνηση που έκανε, δήλωσε ότι το γκολ επετεύχθη: «un poco con la cabeza de Maradona y otro poco con la mano de Dios» («λίγο με το κεφάλι του Μαραντόνα και λίγο με το χέρι του Θεού») αφήνοντας στην ιστορία το γκολ με αυτό το όνομα. Μάλιστα χρειάστηκε να περάσουν 19 χρόνια για να παραδεχτεί επίσημα ότι σκόραρε με το χέρι, καθώς μόλις το 2005 το παραδέχτηκε δημόσια.

Το Γκολ του Αιώνα

Στο 55' όμως, μόλις 4 λεπτά μετά, ο Μαραντόνα σημείωσε το γνωστό ως «The Goal of the Century» («Το Γκολ του Αιώνα»).

Ο Μαραντόνα έχει μόλις περάσει τον τερματοφύλακα της Αγγλίας, Πίτερ Σίλτον, και πλασάρει την μπάλα στην εστία, ενώ ο Μπούτσερ (νούμερο 6) προσπαθεί ανεπιτυχώς να σταματήσει το πλασάρισμα.

Ο Έκτορ Ένρικε έδωσε την μπάλα στον Μαραντόνα, 10 μέτρα πίσω από την μεσαία γραμμή του γηπέδου, μέσα στο δικό τους μισό γήπεδο. Τότε ο Μαραντόνα ξεκίνησε μία ξέφρενη πορεία, στην οποία έτρεξε 60 μέτρα σε 10 δευτερόλεπτα, περνώντας 5 Άγγλους παίκτες: τους Στιβ Χοτζ, Πίτερ Μπίρντσλεϊ, Πίτερ Ριντ, Τέρι Μπούτσερ (δύο φορές) και Τέρι Φένγουικ. Φτάνοντας στην μικρή περιοχή, ο Μαραντόνα πλάσαρε και τον τερματοφύλακα της Αγγλίας, Πίτερ Σίλτον, και έκανε το 2-0.

Το Γκολ του Λίνεκερ και η νίκη της Αργεντινής

Η Αργεντινή μετά έδειξε εμφανή κόπωση και οι Άγγλοι κυριάρχησαν στο γήπεδο και ξεκίνησαν σκληρή αντεπίθεση, με πολλές φάσεις. Στο 80' ο Γκάρι Λίνεκερ μείωσε σε 2-1 και στα τελευταία λεπτά όλοι σχεδόν οι παίκτες της Αγγλίας βγήκαν στην επίθεση σε μια λυσσαλέα προσπάθεια να ισοφαρίσουν, συχνά ρισκάροντας εμφανώς την άμυνά τους, με αποτέλεσμα να δημιουργήσει φάσεις και η Αργεντινή. Τελικώς ο χρόνος για την Αγγλία εξαντλήθηκε, στο 45:57 ο διαιτητής σφύριξε τη λήξη του αγώνα και η Αργεντινή κέρδισε 2-1 και πέρασε στην 4-άδα των ημιτελικών, ενώ στη συνέχεια έφτασε ως την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

ΟΙ ΙΣΠΑΝΟΙ ΤΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ ΗΘΕΛΑΝ ΤΗΝ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ

 

Ο επεισοδιακός τελικός Κυπέλλου του 1984 μεταξύ Αθλέτικ και Μπάρσα, ήταν το ματς που έστειλε τον Μαραντόνα στη Νάπολη, η κλωτσοπατινάδα μετά τη λήξη, ο Μαραντόνα εναντίον όλων, ο σοκαρισμένος μονάρχης, η τιμωρία και η αναχώρηση του "πελούσα" από τη Βαρκελώνη.

Δείτε το παρακάτω ling έχει πολύ ενδιαφέρον.Το ματς που έστειλε τον Μαραντόνα στη Νάπολη | Contra.gr

ΞΕΦΤΙΛΗΣΕ το ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ

Το 1985-86 ο Αργεντινός βρήκε 11 φορές τα «καρέ» των αντιπάλων, ενώ η Νάπολι κατέκτησε την 3η θέση στο πρωτάθλημα, γεγονός που της έδωσε τη δυνατότητα να συμμετάσχει στο Κύπελλο UEFA της επόμενης αγωνιστικής περιόδου.

Ως γνωστόν, το καλοκαίρι του 1986 η Αργεντινή πανηγύρισε το Παγκόσμιο Κύπελλο, με τον Μαραντόνα να αφήνει άφωνη ολόκληρη την υφήλιο με τα επιτεύγματά του.

Χάρη στην εκπληκτική απόδοση του «Πίμπε ντ’ Όρο», η Νάπολι σήκωσε το 1987 το πρώτο «σκουντέτο» στην ιστορία της, ενώ εμπλούτισε την τροπαιοθήκη της και με το Κύπελλο!

Ταυτόχρονα, έγινε η πρώτη ομάδα του Νότου που κατέκτησε το νταμπλ, καθώς έως τότε μόνο οι Γιουβέντους, Ίντερ και Τορίνο είχαν καταφέρει κάτι αντίστοιχο.

Πλην του δημιουργικού κομματιού, ο Μαραντόνα υπήρξε καταλυτικός παράγοντας και στο εκτελεστικό σκέλος, δεδομένου ότι σημείωσε 10 γκολ στο πρωτάθλημα και 7 στο Κύπελλο.

«Σειρήνες» απ’ το Μιλάνο ήχησαν στα αυτιά του Αργεντινού την ίδια περίοδο, αφού ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι προσέφερε ένα σημαντικό πόσο για τη μετακίνησή του στη Μίλαν.

Εντούτοις, ο Ντιέγκο είχε «δεθεί» ιδιαίτερα με τη Νάπολι, οπότε ανανέωσε τη συνεργασία μαζί της μέχρι το 1993, με ετήσιες απολαβές 5.000.000 δολάρια.

Το 1987 οι «παρτενοπέι» απέκτησαν τον Καρέκα, ο οποίος με τον Μαραντόνα και τον Τζιορντάνο δημιούργησαν το θρυλικό τρίο «MaGiCa» (σ.σ. το όνομα προέκυψε από τη συνένωση των πρώτων δύο γραμμάτων των ονομάτων τους).

Καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς η «μαγική» τριάδα τα πήγαινε περίφημα και παρά το γεγονός ότι η Νάπολι ήταν το φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος για δεύτερη σερί φορά, η ήττα από τη Μίλαν στο «Σαν Πάολο» στοίχισε τον τίτλο.

Αρκετοί ήταν εκείνοι που θεώρησαν ότι η ομάδα «πούλησε» το ματς, λόγω πίεσης που της ασκήθηκε από σπείρα παράνομου στοιχηματισμού, με τον Μαραντόνα να φημολογείται ότι ανήκε σε αυτήν, γεγονός που ποτέ δεν αποδείχθηκε.

Για μία ακόμη φορά, ο Αργεντινός έκανε το καθήκον του, αφού σημείωσε 15 γκολ κι αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος.

Η σεζόν 1988-89 θα χαρακτηριζόταν ιδιαίτερα επιτυχημένη για τη Νάπολι, αφενός μεν διότι κατέλαβε τη 2η θέση στη Serie A, αφετέρου δε γιατί πανηγύρισε το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιό της.

Στον πρώτο αγώνα του τελικού του Κυπέλλου UEFA οι «παρτενοπέι» έκαμψαν την αντίσταση της Στουτγκάρδης του Γιούργκεν Κλίνσμαν με 3-1, με τον Μαραντόνα να ανοίγει το σκορ απ’ το σημείο του πέναλτι, ενώ το δεύτερο ματς έληξε ισόπαλο 3-3.

Το 1989-90 ο «Πίμπε ντ’ Όρο» εξακολούθησε να μεγαλουργεί, ενώ η Νάπολι και η Μίλαν… κονταροχτυπήθηκαν, καθώς δύο «στροφές» πριν από την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος είχαν και οι δύο από 47 βαθμούς.

Εν τέλει, ο Νότος υπέταξε τον Βορρά, αφού στην προτελευταία αγωνιστική η Νάπολι νίκησε 4-2 την Μπολόνια, ενώ οι «ροσονέρι» ηττήθηκαν 2-1 από τη Βερόνα.

Αυτό σήμαινε ότι στο τελευταίο ματς απέναντι στη Λάτσιο οι «παρτενοπέι» ακόμη και με ισοπαλία θα κατακτούσαν τον τίτλο, αλλά πήραν τη νίκη με 1-0.

Μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο 1990, ο Μαραντόνα απέλυσε τον Κόπολα και στη θέση του προσέλαβε τον Μάρκος Φράνκι.

Τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς, η Νάπολι πρόσθεσε στη συλλογή της και το Supercoppa Italiana, στο οποίο συνέτριψε 5-1 τη Γιουβέντους.

Η σεζόν θα ολοκληρωθεί με τον χειρότερο τρόπο για τον Ντιέγκο, αφού μετά τη νίκη με 1-0 επί της Μπάρι στις 17 Μαρτίου 1991, ο Αργεντινός επελέγη για αντί-ντόπινγκ κοντρόλ και βρέθηκε θετικός σε χρήση κοκαΐνης.

Η ιταλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία θέλησε να τον τιμώρησε με 15μηνη αποχή απ’ τα γήπεδα, από τότε η καριέρα του πήρε την… κάτω βόλτα και το 1992 μεταπήδησε στη Σεβίλλη.

Έπειτα από μερικά χρόνια, οι ιθύνοντες της Νάπολι αποφάσισαν να αποσύρουν τη φανέλα με το νούμερο «10», προκειμένου να αποδοθεί φόρος τιμής στον άνθρωπο που χάρισε στην ομάδα τις πιο αξιόλογες στιγμές της ιστορίας της.

 Όταν ο Μαραντόνα δίχασε την Ιταλία σε -περίπου- ταξική βάση

 

O Μαραντόνα κάλεσε τους Ναπολιτάνους να γυρίσουν την πλάτη στον πλούσιο Βορρά που τους εκμεταλλεύετια και τους θυμάται μια φορά το χρόνο και να υποστηρίξουν τη δική του Αργεντινή, καταφέρνοντας να κλονίσει το κοινό της πόλης στον ημιτελικό του 1990. Αποτέλεσμα 1-1 λαννικός αγώνας με κερδισμένη την Αργεντινή στα πέναλτι 4-3

“Δε μου αρέσει  που τώρα όλοι ζητούν από τους Ναπολιτάνους να φερθούν σαν Ιταλοί και να υποστηρίξουν την εθνική τους ομάδα. Η Νάπολη ήταν πάντα περιθωριοποιημένη από την υπόλοιπη Ιταλία. Είναι μια πόλη που αντιμετωπίζεται με τον πιο άδικο ρατσισμό. Για 364 μέρες το χρόνο, θεωρείστε ξένοι στην ίδια σας τη χώρα και σήμερα σας ζητούν να κάνετε το σωστό υποστηρίζοντας την εθνική σας ομάδα. Αντιθέτως, εγώ είμαι Ναπολιτάνος 365 μέρες το χρόνο”.

Τα λόγια του κλόνισαν πολλούς Ναπολιτάνους, που τον λάτρευαν σαν επίγειο Θεό. Είναι μάλλον υπερβολική η εκτίμηση πως το κοινό ήταν διχασμένο, σίγουρα όμως η υποδοχή στην Αλμπισελέστε ήταν σχετικά φιλική κι οι Αργεντινή δεν ένιωσε να παίζει σε εχθρικό περιβάλλον. Το κοινό στις κερκίδες είχε πανώ με συνθήματα όπως το “Έχουμε το Μαραντόνα στις καρδιές μας, αλλά την Ιταλία στα τραγούδια μας”.

Σε κάθε περίπτωση, με την κίνησή του ο Μαραντόνα έγραψε ιστορία. Κι αυτή δεν απαιτεί απλώς μια μεγάλη προσωπικότητα, αλλά και τις συγκυρίες που θα την ευνοήσουν, σκηνοθετώντας το ιστορικό πλαίσιο (η πόλη της Νάπολι, το σταύρωμα στον ημιτελικό κλπ).

Το διάγγελμα του Ντιέγκο είχε σίγουρα ψήγματα ταξικής ανάλυσης για την εκμετάλλευση που υφίστανται οι εργάτες στις φάμπρικες, κι ένα λόγο πάνω από έθνη και την κίβδηλη εθνική ενότητα. Δεν απέφυγε όμως το εύκολο σχήμα Βορρά-Νότου, που βλέπουμε να χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, με “αριστερό” επίχρισμα.

ΞΕΦΤΙΛΗΣΕ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ (1986 τελικός μουντιάλ μπροστά σε 114.000 θεατές και 3 δις τηλεθεατές )

Ο Ντιέγκο Μαραντόνα, ο καλύτερος παίκτης του Μουντιάλ και αρχηγός της Αργεντινής, αφού είχε οδηγήσει την ομάδα του σε νίκη με 2-1 στα προημιτελικά ενάντια στην Αγγλία, πετυχαίνοντας και τα δύο γκολ της εθνικής Αργεντινής, ήρθε η σειρά της τότε Δυτικής Γερμανίας, η οποία ενώ είχε νικήσει  τη Γαλλία ερχόμενοι ως φαβορί για τον τίτλο, έχασε στον τελικό από την Αργεντινή του ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ με 3-2 σε ένα συναρπαστικό τελικό με μια λυσσαλέα Γερμανία, μπροστά σε 115.000 θεατές στο Στάδιο Αζτέκα, στην Πόλη του Μεξικού.

 

ΟΥΕΦΑ (ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ - ΓΕΡΜΑΝΙΑ 2-0)

ΞΕΦΤΗΛΙΣΕ ΤΗΝ ΜΠΑΓΙΕΡΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΚΑΙ ΚΕΡΔΙΣΕ ΣΤΟΥΣ ΤΕΛΙΚΟΥΣ ΤΗΝ ΣΤΟΥΤΓΚΑΡΔΗ

Ο μάγος από την Αργεντινή το μακρινό 1989 υποχρέωσε τους παίκτες της Μπάγερν να σταματήσουν την προθέρμανσή τους και να τον απολαύσουν στο… χορό του με τη μπάλα ύπο τους ήχους του live is life.Στις 19 Απριλίου του 1989 στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου. 70.000 θεατές είναι έτοιμοι να παρακολουθήσουν το δεύτερο ημιτελικό του κυπέλλου UEFA μεταξύ της Μπάγερν και της Νάπολι. Από τα μεγάφωνα του σταδίου παίζει το Live is life των Opus και όλοι όρθιοι θέλουν να εμψυχώσουν τους παίκτες της Γερμανικής ομάδας για να μπορέσουν να ανατρέψουν το εις βάρος τους 2-0 από το πρώτο ματς στην Ιταλία.

Άπαντες όμως σταματούν και… χαζεύουν το “μάγο”. Ο Ντιέγκο Μαραντόνα… μιλάει στη μπάλα. Κάνει απίστευτα κόλπα και όπως παραδέχτηκαν οι παίκτες της Μπάγερν, σταμάτησαν το ζέσταμά τους για να απολαύσουν το θέαμα.

 Δείτε τι έκανε ο Ντιεγκίτο.

 

Μικρή σημασία έχει το τι έγινε στο ματς. Το Live is life έμεινε στη μνήμη όλων για το… χορό του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Η Νάπολι πήρε άνετα την πρόκριση (2-2) και στο διπλό τελικό επικράτησε της Στουτγκάρδης με 2-1 και 3-3 και πήρε το πρώτο της ευρωπαϊκό τίτλο στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ.

 

 

 

"Ξέρω ότι έκανα κακό, πρώτα απ'όλα σε μένα τον ίδιο και μετά στην οικογένειά μου, στις κόρες μου. Ξέρω ότι στο μέλλον θα μάθω να αγαπώ και να σκέφτομαι περισσότερο τον εαυτό μου.

Δεν ντρέπομαι όμως. Δεν έβλαψα κανέναν, παρά μόνο εμένα και τα αγαπημένα μου άτομα. Λυπάμαι, νιώθω μία βαθιά μελαγχολία, αυτό μόνο.

Δεν θέλω πια να αναγκάζομαι να παίζω ακόμα και όταν δεν μπορώ, να κάνω ενέσεις κορτιζόνης επειδή πρέπει να βρίσκομαι στο γήπεδο για τα διαρκείας, για τις εισπράξεις, επειδή πρέπει να νικάμε με κάθε κόστος είτε για το πρωτάθλημα είτε για τη σωτηρία".

Τάδε έφη... Ντιέγκο Μαραντόνα μετά την αποκάλυψη περί χρήσης κοκαΐνης, με τη Νάπολι να επηρεάζεται από την απώλειά του και να τερματίζει όγδοη στο πρωτάθλημα (όπως δηλαδή και στην πρώτη σεζόν του) και να μένει εκτος Ευρώπης.