Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

Η ομιλία της Σ. Σακοράφα κατά τη συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Σήμερα τα ξημερώματα ζήσαμε την τελική πράξη σε ένα δράμα που έχω καταγγείλει πολλές φορές από αυτό εδώ το βήμα της Βουλής.
Είχα πει ότι με την πολιτική της η Κυβέρνηση μετατρέπει τη χώρα σε προτεκτοράτο. Σήμερα επιβεβαιώθηκε με τον πλέον τραγικό τρόπο.
Δύο πρωθυπουργοί του προτεκτοράτου η Ελλάς, Μέρκελ και Σαρκοζί, ανακοίνωσαν θρασύτατα στον ελληνικό λαό και το πότε αλλά και με ποιο περιεχόμενο θα γίνει, αν γίνει, το δημοψήφισμα.
Κι επειδή πλέον οι φήμες και οι διαδόσεις από συγκεκριμένα πρόσωπα παίζουν πρωταρχικό ρόλο, μάλλον πρότειναν και πρωθυπουργό στην κυβέρνηση συνέναισης που απαιτούν.
Δυστυχώς ζούμε περιόδους παρελθόντος που άφησαν ανεξήτιλα τα σημάδια τους στην ιστορία του ελληνικού λαού.

Ήταν η φυσική κατάληξη της πολιτικής που ακολούθησε μια ολιγομελής ομάδα που είχε χάσει κάθε δημοκρατική νομιμοποίηση προ καιρού και πίστευε ότι ποδοπατώντας το Σύνταγμα, ευτελίζοντας τη Βουλή, περιθωριοποιώντας και εκβιάζοντας το λαό, υποτασσόμενη άβουλα, δουλικά και μοιραία στους πιο σκοτεινούς ανταγωνιστικούς και οικονομικούς κύκλους θα εξασφάλιζε την παραμονή της στην εξουσία.

Ο ελληνικός λαός παρακολουθεί αγανακτισμένος αλλά και αποφασισμένος, τη φαρσοκομωδία μιας τραγικής κυβέρνησης που λαμβάνει χώρα στην πιο κρίσιμη, στην πιο σοβαρή περίοδο για το μέλλον του λαού και της πατρίδας μας. 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Παραφράζοντας μία εξαίρετη ιστορική αποτύπωση του τί σημαίνει δεσποτεία και πόσα κόλπα μπορεί να συλλάβει για να κρατήσει υποταγμένο ένα λαό, εξηγώ τον τρόπο με τον οποίο αυτή η ολιγομελής ομάδα, έφτασε στην επικίνδυνη αυτή σύλληψη του δημοψηφίσματος.
Παρακολουθήστε τη λογική
Να έχουν δημοκρατία ή να μην έχουν, ο ελληνικός λαός δηλαδή.
Και αν την έχουν χωρίς να την έχουν ; 
Εάν νομίζουν ότι την έχουν και εις την ουσία δεν την έχουν ! 
Αυτοί θα χαίρουν πως την έχουν και μεις θα ξέρουμε πως δεν την έχουν ! 
Έτσι θα έχουν χωρίς να έχουν και δε θα έχουν ενώ θα έχουν. 
Και καταλήξανε λοιπόν :
Αποφασίζουμε να έχουν.
Εάν εμποδίσουμε να έχουν υπάρχει κίνδυνος να έχουν.
Ο μόνος τρόπος να μην έχουν, είναι να αφήσουμε να έχουν.
Παράδειγμα όσα δεν έχουν. Είναι όσα αφήσαμε να έχουν.
Έτσι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, φτάσαμε στο δημοψήφισμα και στη σημερινή κατάσταση.
Η απόφαση αυτή σε πρώτο επίπεδο αντανακλά τον τρόμο, το φόβο της κυβέρνησης έναντι της δημοκρατίας και της ελεύθερης πολιτικής βούλησης του ελληνικού λαού.
Σκέψη δεσποτική, σύλληψη δεσποτική είναι η διενέργεια του δημοψηφίσματος, να ντύσουμε δηλαδή την απροκάλυπτη διάσταση μεταξύ κοινωνίας και κυβέρνησης, με μανδύα δημοκρατικής λειτουργίας.
Γιατί εάν δε την ντύσουμε με αυτό τον μανδύα, υπάρχει βέβαιος και άμεσος κίνδυνος να λειτουργήσει η ίδια η δημοκρατία και τα δημοκρατικά δικαιώματα του ελληνικού λαού.
Αυτή υπήρξε η σύλληψη που οδήγησε στη σημερινή κατάσταση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ξέρω το βάρος, κρίσιμων πολιτικών επιλογών, το έχω νιώσει.
Ξέρω την ευθύνη, την έχω αναλάβει.
Ξέρω την πίεση, την έχω υποστεί.
Δεν υπάρχει όμως μεγαλύτερο βάρος, από το βάρος της υπεράσπισης της δημοκρατίας.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευθύνη από την ευθύνη έναντι του ελληνικού λαού και της πατρίδας.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πίεση από την πίεση της κοινωνικής κατάρρευσης, της εθνικής υποταγής, της οικονομικής εξαθλίωσης.
Δεν υπάρχει υπέρτερο συμφέρον ούτε προσωπικό, ούτε κομματικό, από το συμφέρον της πατρίδας και του λαού μας.
Είναι τώρα η ύστατη στιγμή λειτουργίας της δημοκρατίας, είναι η ώρα των εκλογών.Είναι το κυρίαρχο πολιτικό πρόταγμα, είναι το πάνδημο αίτημα, είναι η καταστατική αρχή της δημοκρατίας.
Οποιαδήποτε άλλη διαδικάσια αποτελεί αντιδημοκρατική εκτροπή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ένα είναι το πολιτικό διακύβευμα τούτων των εκλογών : η ανατροπή
Η ανατροπή σε δύο επίπεδα.
Η ανατροπή εκείνων των πολιτικών δυνάμεων που έστρωσαν το δρόμο αυτών των εξελίξεων και που το μόνο που έχουν να προσφέρουν είναι μία επίφαση διαφορετικότητας.
Η ανατροπή εκείνων των πολιτικών δυνάμεων που μετέτρεψαν αυτό το δρόμο, σε λεωφόρο υποταγής, κοινωνικής και οικονομικής υποδούλωσης.
Αυτή η ανατροπή δεν μπορεί να συντελεσθεί με την προεκλογική ή μετεκλογική συνάντηση των πολιτικών δυνάμεων, ή τμημάτων των πολιτικών δυνάμεων, που είναι υπεύθυνες για τις σημερινές εξελίξεις.
Αυτή η ανατροπή δεν μπορεί να συντελεσθεί από δυνάμεις που πρόθυμα έστερξαν στην οικονομική υποδούλωση του λαού μας και μετά με στεντόριες κραυγές αντιπολιτεύθηκαν, ενώ σήμερα δίνουν γη και ύδωρ για έναν κυβερνητικό θώκο.
Αυτή η ανατροπή καταρχήν έχει μόνο ένα πρόσημο, τον ελληνικό λαό.
Αυτή η ανατροπή έχει μόνο μία πολιτική έκφραση, την αντιμνημονιακή.
Αυτή η ανατροπή έχει μόνο ένα δρόμο, το δρόμο του μεγάλου πολιτικού και κοινωνικού μετώπου.
Μίλησαν τα νεκραναστημένα εξαπτέρυγα του νεοφιλελευθερισμού και ξαναβρήκαν λόγο και ρόλο ύπαρξης τις τελευταίες ώρες.
Μόνο που τούτες οι εξελίξεις του ξεπερνούν και δικαιώνουν όλους όσους λέγαμε εξαρχής ότι το ισχυρότερο διαπραγματευτικό χαρτί της Ελλάδας είναι το ελληνικό ομολογιακό χρέος των τραπεζών και της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας.
Είναι σήμερα περισσότερο από δικαιωμένη η θέση που λέει
Συγκροτούμε ένα μέτωπο δυνάμεων με βασικούς άξονες οικονομικής και κοινωνικής επιβίωσης του λαού μας και με εργαλείο την αθέτηση των πληρωμών που αντιστοιχούν σε κείνο το μεγάλο μέρος του χρέους που έχει έλλειμα νομιμοποίησης.
Σε αυτό το πολιτικό εγχείρημα, όλοι πρέπει να ξεπεράσουμε τους παλιούς εαυτούς μας.
Η αριστερά πρέπει να ξεπεράσει την παθολογία του καταγγελτισμού.
Η κομμουνιστική αριστερά πρέπει να ξεπεράσει το θρησκευτικό δόγμα της απόλυτης και ακλόνητης αλήθειας.
Οι σύντροφοί μου, η βάση του ΠΑΣΟΚ, η μεγάλη προοδευτική δεξαμενή, πρέπει να ξεπεράσουμε ιδεοληψίες, που εδράζονται σε λάθη του παρελθόντος και σε τεχνητές διαχωριστικές γραμμές.
Πρέπει να ξεπεράσουμε ιδιοκτησιακές νοοτροπίες που μας παγιδεύουν. Οι ιδέες της κοινωνικής δικαιοσύνης, της εθνικής ανεξαρτησίας και της ελευθερίας δεν αποτελούν ιδιοκτησιακό πλούτο κανενός χώρου.
Είναι ο πλούτος του λαού μας, που σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά είμαστε υποχρεωμένοι να τον υπερασπιτούμε.
Κλείνω με τις διαπιστώσεις του μεγάλου Μεξικάνου επαναστάτη
Εκεί που πριν υπήρχε μια σημαία, σήμερα υπάρχει ένα εμπορικό κέντρο.
Εκεί που υπήρχε μνήμη, σήμερα υπάρχει λήθη.
Στη θέση της δικαιοσύνης, ελεημοσύνη.
Στη θέση της δημοκρατίας, ένα διαφημιστικό σποτ.
Στη θέση των ανθρώπων, οι αριθμοί...
Στη θέση της Πατρίδας, ένας σωρός ερείπια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ΟΧΙ ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ.
ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΨΩΜΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ, ΕΙΝΑΙ Ο ΤΟΠΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ.
ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.

1 σχόλιο:

agistri είπε...

θα μπορούσαμε να επαναστατήσουμε αν αποφασίζαμε να συγκρουστούμε τόσο με το παρελθόν όσο και με το μέλλον.
θα μπορούσαμε να επαναστατήσουμε διαμορφώνοντας ένα νέο παρόν.
Το σημερινό παρόν, δεν παρέχει καμια ασφάλεια και καμιά προοπτική πάνω στην οποία μπορεί να λειτουργήσει μια νέα ιδεολογία.
Μια ιδεολογία που να μην πατάει πάνω σε ξενόφερτες αλλά να πατά πάνω στην Αρχαιοελληνική κοσμοθεωρία, όπου το κέντρο του κόσμο ήταν η γνώση των ανθρώπων, οι άνθρωποι ως άτομα, τα άτομα σε κοινωνία, η κοινωνία εργαλείο διακυβέρνησης, πολιτισμού και ευημερίας.
Χωρίς πολιτισμό οι άνθρωποι δεν μπορούν να συγκροτήσουν Κοινωνία, χωρίς πολιτισμό δεν έχει αξία η γνώση, χωρίς πολιτισμό η ευημερία μετατρέπεται σε δυνάστης του λαού.