Εξαιρετικό!!!!

>Ο Dick Hoyt είναι ένας συνταξιούχος του Αμερικανικού στρατού, ζει στην
> πόλη Holland της Μασαχουσέτης των Η.Π.Α. και είναι σήμερα 70 ετών.
> Πριν από 448 χρόνια η σύζυγός του Judy έφερε στον κόσμο ένα αγοράκι που
> το ονόμασαν Rick. Η γέννα ήταν δύσκολη καθώς ο ομφάλιος λώρος είχε
> μπλεχτεί γύρω από το λαιμό του εμβρύου σταματώντας την αιμάτωση του
> εγκεφάλου τα πρώτα κρίσιμα λεπτά της ζωής του. Τελικά o Rick έζησε
> αλλά όπως είπαν αργότερα οι γιατροί στους γονείς του δεν θα μπορούσε
> ποτέ ούτε να περπατήσει, ούτε να μιλήσει. Η ολιγόλεπτη αυτή στέρηση

> του οξυγόνου κατέστρεψε το τμήμα εκείνο του εγκεφάλου που ελέγχει την
> κίνηση των άκρων και της ομιλίας. Το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν
> να ελέγχει τις κινήσεις του κεφαλιού. Οι γιατροί τους πρότειναν να
> βάλουν το Rick σε ένα ειδικό ιατρικό κέντρο για παιδιά με τέτοια
> προβλήματα όπου θα τύχει της καλύτερης δυνατής φροντίδας. Τότε ο Rick
> ήταν 9 μηνών.
>
> Οι Hoyt ήταν κατηγορηματικοί. Τα ματάκια του Rick ακολουθούσαν τις
> κινήσεις τους μέσα στο δωμάτιο. Δεν μπορούσαν να αποδεχθούν ότι το
> παιδί τους θα έμενε για πάντα "φυτό". Πήραν την απόφαση να μεγαλώσουν
> τον Rick μαζί με τ' αδέλφια του σαν ένα φυσιολογικό παιδί. Όταν ο Rick
> ήταν 11 ετών τον πήγαν στο Πολυτεχνείο του Tufts University στη
> Βοστόνη και ζήτησαν από τους μηχανικούς μήπως υπάρχει κάποιος τρόπος
> να βοηθήσουν το παιδί να επικοινωνεί. Μόλις ο επικεφαλής καθηγητής
> είδε το παιδί, τους είπε: "Αδύνατον. Ο εγκέφαλος ενός τέτοιου παιδιού
> δεν μπορεί να δεχθεί τίποτε!" "Σας παρακαλώ, μιλήστε του." Είπε ο
> Dick. "Πείτε του κάτι. Πείτε του ένα αστείο!" Ο καθηγητής είπε στον
> Rick ένα ανέκδοτο και ο Rick γέλασε.
>
> Λίγους μήνες αργότερα οι μηχανικοί του Tufts έφτιαξαν ένα σύστημα με
> το οποίο ο Rick με διάφορες κινήσεις του κεφαλιού μετακινούσε ένα
> κέρσορα, επιλέγοντας γράμματα και σχημάτιζε λέξεις στην οθόνη ενός
> υπολογιστή. Αυτό ήταν! Το παιδί άρχισε να επικοινωνεί.. Η πρώτη φράση
> που έγραψε στον υπολογιστή ήταν: "GO BRUINS". Είναι μια έκφραση των
> Αμερικανών για να ενθαρρύνουν την ομάδα τους. Bruins είναι η ομάδα
> χόκεϊ της Βοστόνης. Έτσι το παιδί έδειξε μια σαφή προτίμηση προς τον
> αθλητισμό.
>
> Αργότερα πήγε στο σχολείο. Όταν ήταν 15 ετών ένας συμμαθητής του
> τραυματίστηκε σε τροχαίο και το σχολείο οργάνωσε έναν αγώνα δρόμου 8
> χιλιομέτρων προς τιμήν του. Όταν ο Rick γύρισε στο σπίτι είπε στον
> πατέρα του: "Μπαμπά θέλω να τρέξουμε για τον Στιβ".
>
> Ο Dick σάστισε Πως ένα "γουρουνόπουλο", όπως συνήθιζε να λέει για τον
> εαυτό του, που δεν έτρεξε ποτέ πάνω από ένα χιλιόμετρο συνεχόμενο, θα
> έσπρωχνε ένα αναπηρικό καροτσάκι για 8 χιλιόμετρα;
>
> Το δοκίμασε. Και τα κατάφεραν. Μετά ο Dick ήταν "παράλυτος" για δυο
> βδομάδες. Ο Rick είπε στον πατέρα του: "Μπαμπά, όταν τρέχαμε, ένοιωθα
> ότι δεν είμαι πια παράλυτος. Ένοιωθα να τρέχω κι εγώ μαζί σου! "Αυτή η
> μέρα άλλαξε την ζωή των Hoyt για πάντα. Ο Dick δάκρυσε. Αποφάσισε να
> τρέχει μαζί με το γιο του όσο πιο συχνά μπορούσε. Άρχισαν εντατική
> προπόνηση και 2 χρόνια αργότερα ήταν έτοιμοι για το μεγάλο αθλητικό
> γεγονός. Τον Μαραθώνιο της Βοστόνης του 1979. Δεν κατάφεραν να πάρουν
> επίσημη συμμετοχή αλλά έτρεξαν και τερμάτισαν! Τα επόμενα χρόνια πήραν
> και επίσημη συμμετοχή.
>
> Η επόμενη πρόκληση ήταν το τρίαθλο. Ένα αγώνισμα συνδυασμός από
> τρέξιμο, ποδηλασία και κολύμπι. Οι Ολυμπιακές αποστάσεις για το
> τρίαθλο είναι: τρέξιμο 10 χλμ. , ποδηλασία 40χλμ. και κολύμπι 1.5 χλμ.
> Ο Dick αποφάσισε να το δοκιμάσει κι αυτό. Και τα κατάφερε. Και όσο ο
> Dick ανέβαζε τον πήχη και δοκίμαζε πιο δύσκολες διοργανώσεις, τόσο ο
> Rick ένιωθε λιγότερο την τετραπληγία του. Γίνονται πολλές διοργανώσεις
> τρίαθλου ανά τον κόσμο σε διάφορες αποστάσεις. Η κορυφαία όμως
> δοκιμασία για υπεραθλητές ψυχής είναι το λεγόμενο Ironman τρίαθλο που
> διεξάγεται στη Χαβάη. 3,8 χλμ. κολύμπι, Μαραθώνιος (42.195μ. τρέξιμο)
> και 180 χλμ. ποδηλασία! Μια δοκιμασία 15 ωρών για σώμα και ψυχή γι
> αυτούς που αποδεικνύουν ότι η θέληση μπορεί να νικήσει την σωματική
> εξάντληση.
>
> Ο Dick το επιχείρησε 6 φορές. Και τερμάτισε και τις 6! Μεταφέροντας
> πάντα τον γιο του, Rick. Κολύμπησε 3,8 χλμ. σέρνοντας μια φουσκωτή
> βάρκα μέσα στην οποία ήταν ο Rick, έτρεξε 42 χλμ. σπρώχνοντας το
> αναπηρικό καροτσάκι του Rick και ποδηλατούσε για 180 χλμ. κουβαλώντας
> και τον Rick. Κάτι που πολλοί αθλητές δεν καταφέρνουν ούτε μόνοι τους.
>
> Από το 1979 που συμμετείχαν στον Μαραθώνιο της Βοστόνης, ο Dick και ο
> Rick Hoyt (Team Hoyt) συμμετείχαν σε 958 αθλητικά γεγονότα μεταξύ των
> οποίων 224 τρίαθλον, 6 Ironman τρίαθλον, 65 Μαραθώνιους, τους 25 στη
> Βοστόνη και 20 δίαθλα με ένα απ' αυτά το1992, να διασχίζουν τις Ην.
> Πολιτείες από Βορρά προς Νότο τρέχοντας και ποδηλατόντας για 45 μέρες
> καλύπτοντας 5.976 χλμ!
>  Σε ηλικία 67 ετών ο Dick και 45 ο Rick τερμάτισαν για 25η φορά
> στον Μαραθώνιο της Βοστόνης, στην 5.083η θέση μεταξύ 10.000 αθλητών.
>
> Το 1992 τερμάτισαν με χρόνο 2 ώρες και 40 λεπτά, 35 λεπτά πάνω από το
> παγκόσμιο ρεκόρ. Τότε κάποιοι παρότρυναν τον Dick να τρέξει μόνος του
> μια και ήταν σίγουρο ότι θα κατέγραφε χρόνο μέσα στους καλύτερους του
> κόσμου. Η απάντηση του Dick ήταν άμεση και μονολεκτική. ΟΧΙ. Τρέχω για
> να αισθάνεται καλύτερα ο γιος μου και όχι για το ρεκόρ.
>
> Ο Rick κατάφερε να κερδίσει μια θέση στο πανεπιστήμιο και όταν
> αποφοίτησε δέχθηκε την πρόταση του πανεπιστημίου για να εργαστεί στις
> υπηρεσίες του, όπου και βρίσκεται μέχρι σήμερα. Ο Dick ανακηρύχθηκε ο
> ΠΑΤΕΡΑΣ του αιώνα και συνεχίζει να λαμβάνει μέρος σε μαραθώνιους και
> τρίαθλα όποτε οι υποχρεώσεις του Rick το επιτρέπουν. Πρόσφατα σε μια
> τηλεοπτική συνέντευξη των Hoyt ρώτησαν τον Rick, μετά απ' όλα αυτά τι
> δώρο θα ήθελε να κάνει στον πατέρα του. Ο Rick έγραψε στον υπολογιστή:
> "Θα ήθελα, έστω και για μία φορά, να καθίσει ο πατέρας μου στο
> καροτσάκι και να τον σπρώχνω εγώ."
>
> Παρακολουθήστε το συγκλονιστικό βίντεο για τους Hoyt
> (http://www.teamhoyt.com).
>
> http://www.youtube.com/watch?v=flRvsO8m_KI