του Στρατή Μαζίδη
Ο εφοπλιστικός κόσμος κοιμάται πλέον ήσυχος. Ο κομμουνιστικός κίνδυνος του Αλέξη Τσίπρα με τη διάθεσή του να επανεξετάσει σε “περίοδο πολέμου” τις 58 φοροαπαλλαγές τις οποίες απολαμβάνει, μπαίνει προσωρινά στο περιθώριο.
Οι εφοπλιστές απειλήσαν πως θα σηκωθούν να φύγουν ενώ ο κος Ρέστης, εντελώς προκλητικά για το μέσο Ελληνα που βλέπει το εκκαθαριστικό να του ρουφάει 3 και 4 μηνιαίες αποδοχές, δηλώνει “φορολόγησέ με αν με βρεις!” ως άλλος Ντι Κάπριο στο catch me if you can.
Δε θα μπω στη διαδικασία να αναλύσω τις πολυάριθμες φοροαπαλλαγές,με βάση όμως τα παρακάτω δύο παραδείγματα:
> πόσο δίκαιο φαντάζει ο Ελληνας που του πετσόκοψαν το μισθό, του δημεύουν την περιουσία με ΕΤΑΚ, ΦΜΑΠ, χαράτσι, φόρο ιδιοκατοίκησης αν προκύψει μνημονιακή κυβέρνηση, αλληλεγγύη, φόρο εισοδήματος, να πληρώνει ΦΠΑ ενώ ο εφοπλιστής να απαλλάσσεται από αυτόν; Στο Σύνταγμα άρθρο 4 παρ: 5 δεν αναφέρει “Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους”;
> πόσο δίκαιο φαντάζει να υπάρχουν εφοπλιστές που δηλώνουν λιγότερα από ένα μέσο αστό συνταξιούχο ή να καταδέχονται το 2009 να λάβουν τα € 200,00 ως επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης;
υφίσταται ή όχι ένα καθεστώς που εμπεριέχει αδικίες και ανισότητες;
Το ότι η ναυτιλία προσφέρει εργασία σε πάρα πολύ κόσμο, δεν το αρνείται κανείς. Το ίδιο ισχύει όμως για τον τουρισμό και μέχρι πρόσφατα την οικοδομή. Εκεί όμως δεν υπήρξε ποτέ αυτή η φορολογική ασυλία.
Δε θα προχωρήσουμε σε άλλες λεπτομέρειες, ας αναφέρουμε όμως δύο πράγματα τα οποία θα μπορούσαν να είχαν κάνει για την πατρίδα οι Έλληνες εφοπλιστές που πρώτοι από όλους μπάρκαραν τα χρήματά τους -ως εδικαιούντο φυσικά- για άλλες πολιτείες:
- σύμφωνα με το bloomberg έβγαλαν τα τελευταία δέκα μόνο χρόνια τα 175 δις δολάρια δίχως να έχουν καταβάλλει ούτε ένα ευρώ φόρο από το 1967 όταν και νομοθετήκε ο Α.Ν. 89.
Θα μπορούσε ο εφοπλιστικός κόσμος, να βγάλει από το σεντούκι του το 10% ή το 5% από αυτά τα 175 δις δολάρια (όταν ο ελληνικός λαός δίνει το έτσι θέλω 20% και 25% έως και 40% ανάλογα αν τον πιάνουν τα τεκμήρια, από τα πολύ λιγότερα που βγάζει) και να πει στην ελληνική κυβέρνηση, ότι εμείς είμαστε εδώ και προσφέρουμε αυτά τα χρήματα ώστε η πολεμική μας αεροπορία να αποκτήσει Χ αριθμό αεροσκαφών F-15 (τα οποία έχουν μεγάλη αυτονομία πράγμα απαραίτητο στο Αιγαίο) και των οποίων το κόστος φτάνει τα $ 30 εκ. (ή $ 10 εκ. έκαστο από τα 49 παρκαρισμένα των ΗΠΑ) ή να προσφέρει την πρώτη ελληνική μοίρα με αεροσκάφη F-35, των οποίων το κόστος είναι σχεδόν δεκαπλάσιο. Σε αντάλλαγμα οι εφοπλιστές θα ελάμβαναν όλα τα συμβόλαια που προέκυπταν γύρω από την αξιοποίηση της ΑΟΖ ώστε να ξαναπάρουν τα χρήματά τους πίσω.
Συγχωρείστε τα όποια πιθανά λάθη στην αμυντική βιομηχανία αλλά φαντάζομαι πως το πνεύμα το αντιλαμβάνεστε.
> Ενισχύουμε αποτελεσματικά την Εθνική Αμυνα,
> καθορίζουμε την ΑΟΖ,
> παίρνουμε όλα τα συμβόλαια μεταφοράς αύριο.
Το χρυσοπράσινο ριγμένο στο πέλαγος φύλλο (Κύπρος) σε λίγο θα αρχίσει να χαίρεται τα αγαθά της, οι Τούρκοι σε 2-3 χρόνια θα έχουν έτοιμη την πρώτη μοίρα των F-35 στο Αιγαίο έναντι $ 16 δις, κι εμείς στο απόλυτο μηδέν θα αναζητούμε ένα νέο Νίκο Σιαλμά για να τον θυσιάσουμε!
- είναι επίσης γνωστή η ιστορία με τα 400 άρματα μάχης Abrams που σχεδόν μας χαρίζουν οι ΗΠΑ και η οποία είχε κολλήσει σε μια σειρά ανόητων εμποδίων ανάμεσα στα οποία και το κόστος μεταφοράς τους που άγγιζε τα $ 10 εκ. Πού ήταν οι έλληνες εφοπλιστές να πουν ότι για τις Ενοπλες Δυνάμεις είμαστε εδώ και θα μεταφέρουμε δωρεάν αυτά τα άρματα μάχης στον Έβρο, τα νησιά και όπου αλλού χρειάζεται; Και γενικώς είμαστε πάντα ΠΑΡΟΝΤΕΣ όταν η άμυνα της πατρίδας μας το έχει ανάγκη;
Αυτά ήταν λοιπόν δύο απλά πράγματα που θα μπορούσαν να είχαν κάνει. Ίσως να υπάρχουν κι άλλα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου