ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΒΟΥΔΟΥΡΗΣ: Θα ήταν απολαυστική κωμωδία. Αν δεν ήταν εθνική τραγωδία.

 Το κόλπο του "καλού" και του "κακού" αστυνομικού:τώρα και σε εθνική εκδοχή !

Πολλοί το έχουν ζήσει σε άλλες εποχές. 

Το έζησα και εγώ το Φεβρουάριο 1972 όταν, δυο ασφαλίτες με μάζεψαν ως ύποπτο διότι συνόδευα κάποιον που μπήκε στον Νομική Σχολή που απεργούσε.

 Το σκηνικό ήταν το εξής:

- Ο "καλός": έλα αγόρι μου, εσύ είσαι καλό παιδί, πες μας μερικά ονόματα και θα πας σπίτι σου τώρα…

-Ο κρατούμενος: δεν έχω τίποτα να πω.

-Ο "κακός" (μπαίνει φουριόζος, κουνώντας τα χέρια απειλητικά και ουρλιάζοντας): αυτός είναι τσογλάνι, τον ξέρω (δεν με είχε δει ποτέ), άσε τον σε μένα, τώρα θα τον πάω κατευθείαν στην ΕΣΑ!

-Ο κρατούμενος: … (όπως και να έχει, αρχίζει να ιδρώνει λίγο).

-Ο "καλός": (προσποιούμενος ότι συγκρατεί τον "κακό"): όχι, όχι, ξέρω εγώ, είναι καλό παιδί, δεν χρειάζεται να τον αναλάβεις εσύ.

Ο "καλός" ωθεί έξω από το ανακριτικό γραφείο τον "κακό", που ωρύεται χωρίς όμως να προβάλει καμία αντίσταση (κάπως, όπως στα σικέ μπουνίδια παλιών ταινιών).

Ο "καλός" πάλι: έλα αγόρι μου, κάνε μια προσπάθεια διότι θα ξανάρθει και δεν θα μπορέσω πάλι να τον συγκρατήσω, έλα να αποφύγουμε τα χειρότερα…

Η ιστορία τελείωσε χωρίς να πω τίποτα, διότι δεν ήξερα και τίποτα να πω. Αλλά μπορεί να σας διαβεβαιώσω ότι το κόλπο πιάνει.

 Βέβαια ήμουν τότε μόνο 18 χρονών.

Ακριβώς αυτό το παιχνιδάκι παίζεται τώρα με τον "κακό" Τόμσεν και τους "καλούς" Ευρωπαίους. Ο "κακός" λέει: 

Εξαήμερο τώρα! 

Και οι "καλοί" μας κλίνουν το μάτι: 

Ξέρουμε, έχετε κάνει τόσες θυσίες που ματώνει η καρδιά μας, κάντε άλλες τόσες, κάντε ακριβώς ότι σας λέμε, μην αμολήσουμε πάλι κανένα Τόμσεν, και θα μείνετε στο ευρώ (αποσιωπούν βέβαια πόσο καταστροφικό θα ήταν για τους ίδιους να μας διώξουν).

Όσοι πιστεύουν ότι υπάρχει οποιαδήποτε διάσταση μεταξύ πολιτικής ηγεσίας και απεσταλμένων της Τρόικα, είτε είναι αφελείς, είτε παριστάνουν τους αφελείς για δικούς τους λόγους.

Το παραμυθάκι της "καλής ατμόσφαιρας" για την Ελλάδα και του "κακού" Τόμσεν θα ήταν απολαυστική κωμωδία. Αν δεν ήταν εθνική τραγωδία.