Ιδού οι εντιμότατοι της λίστας: Απειλούσαν να αφήσουν παιδιά με ειδικές ανάγκες στον δρόμο, ενώ διατηρούσαν λογαριασμούς στην Ελβετία!

  Με προπολεμικό νόμο, έπαιρναν κρατική επιχορήγηση αλλά ασκούσαν “επιχειρηματική διαχείριση”!

Τον Σεπτέμβρη, την ίδια στιγμή που ξεσπούσε το σκάνδαλο με την λίστα Λαγκάρντ, η διοίκηση του ιδρύματος “Σικιαρίδειον” απειλούσε με διακοπή λειτουργίας και έξωση εκατοντάδων παιδιών με νοητική στέρηση που φιλοξενούσε. Πρόεδρος, ο κύριος Σ. Σικιαρίδης. 

Ένα από τα εξ’ αγχιστείας συγγενικά πρόσωπα του Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Και όμως, ο υφυπουργός Νικόλαος Παναγιωτόπουλος, αποκάλυπτε στην βουλή μετά από ερώτηση της Λιάνας Κανέλλη ότι... το ίδρυμα παρότι “ιδιωτικού δικαίου”, είχε δεχθεί πακτωλούς επιχορηγήσεων που φτάνουν το ιλιγγιώδες ποσό των 11,5 εκ. Ευρώ ή αν προτιμάτε, 4 δις δραχμές την τελευταία δεκαετία! Την ίδια στιγμή ο υφυπουργός κατήγγειλε την διοίκηση του ιδρύματος ότι χρησιμοποιούσαν τα παιδιά ως μέσο εκβιασμού. Ενώ καλούσαν και την αστυνομία για να απομακρύνει τους γονείς που “τολμούσαν” να διαμαρτυρηθούν στην διοίκηση του ιδρύματος! Έπειτα μάθαμε για τους “διεγραμμένους” λογαριασμούς της Ελβετίας.

Τις στιγμές τις περιγράφει γλαφυρά ο Πέτρος Κούκουζας:  

“Η διοίκηση του Ιδρύματος με μια επιστολή προς τους γονείς στις 4 Σεπτεμβρίου 2012 τους ενημέρωσε πως το Ίδρυμα δεν θα λειτουργήσει τη εκπαιδευτική περίοδο 2012-2013, εξαιτίας της ελλειμματικής κρατικής επιχορήγησης. Μάλιστα, προχώρησε στη διακοπή των παροχών ρεύματος και νερού. Μετά από τις κινητοποιήσεις του συλλόγου γονέων και με τη στήριξη και άλλων φορέων επανασυνδέθηκαν οι παροχές και υπολειτουργούν τα ειδικά σχολεία. Τα εργαστήρια του Ιδρύματος δεν λειτουργούν. Σημαντικό είναι να καταδικάσουμε τη στάση της διοίκησης του Ιδρύματος η οποία, αμέσως μετά τον αγιασμό, κάλεσε την αστυνομία προκειμένου να απομακρύνει τους γονείς και τους εργαζόμενους του Ιδρύματος που συγκεντρώθηκαν για να διαμαρτυρηθούν για το κλείσιμο του Σικιαρίδειου.”

Δείτε και την απάντηση του υφυπουργού στην ερώτηση της Λιάνας Κανέλλη που είναι άκρως αποκαλυπτική και θα έπρεπε ήδη να έχει κινητοποιήσει τις αρμόδιες αρχές για διαχειριστικό έλεγχο στο ίδρυμα:

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας): Κυρία συνάδελφε, κι εγώ δυσκολεύομαι να απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση, διότι η απάντηση θα ήταν πλήρης μόνο αν ενσωμάτωνε ένα συνολικό, καινούργιο σχεδιασμό για την πρόνοια.
Το μόνο που μπορώ να σας πω τούτη την ώρα είναι ότι το Σικιαρίδειο θα συνεχίσει να λειτουργεί. Ήδη σήμερα προσλήφθηκε, με πρόνοιες του Υπουργείου Παιδείας, πρόσθετο εκπαιδευτικό προσωπικό για να καλύψει τις ανάγκες. Εμπλέκεται και το Υπουργείο Παιδείας, διότι, όπως ξέρετε, έχουμε από τη μία πλευρά ένα ίδρυμα για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες και από την άλλη πλευρά έχουμε δύο σχολεία για παιδιά με ειδικές ανάγκες, πρώην απροσάρμοστα, τώρα παιδιά με νοητική υστέρηση.
Εδώ, όμως, υπάρχουν κι άλλα ζητήματα. Και το ζήτημα το βασικό έχει να κάνει με το πώς αντιδρά το κράτος απέναντι σε ένα προνοιακό ίδρυμα ιδιωτικού δικαίου, το οποίο βασίζεται σε αναγκαστικό νόμο προπολεμικό, που του επιτρέπει, του δίνει την πολυτελέστατη ευχέρεια, αν θέλετε, να επιδοτείται κατά το 100% του προϋπολογισμού του από το κράτος, ευχέρεια που δεν έχουν τα ενενήντα εννιά στα εκατό άλλα προνοιακά ιδρύματα στη χώρα και τούτη την ώρα επικαλείται αθέτηση των υποχρεώσεων του κράτους, επειδή έχει λάβει πάρα πολλά εκατομμύρια ως επιχορήγηση αλλά όχι το 100% του ετήσιου προϋπολογισμού του.
Αν είναι έτσι, λέω εγώ, παρ’ ότι ιδεολογικά είμαι μακριά απ’ αυτήν την άποψη, να το κρατικοποιήσουμε, να το κάνουμε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου αν είναι να το επιχορηγούμε 100%.
Μας είπε χθες ο διοικητής του ότι εδώ λειτουργούμε με επιχειρηματικό τρόπο και εγώ του απάντησα ότι πολύ θα ήθελα να ήμουν επιχειρηματίας αν το 100% του προϋπολογισμού μου, των δαπανών μου, μου το κάλυπτε το κράτος. Θα ήμουν ευτυχέστατος επιχειρηματίας αν το 100% των δαπανών μου μου το κάλυπτε το κράτος.
Ναι, οι χορηγίες δεν είναι λύση. Ναι, αυτήν την ώρα αν ακολουθήσουμε τη στενή πρόβλεψη του νόμου, θα πρέπει να πάρει το 1,4 εκατομμύρια από τον προϋπολογισμό, υπόλοιπο που ζητάει ακατέβατο για να συνεχίσει να λειτουργεί το σχολείο με ολίγον υπόνοια εκβιασμού. «Δώστε τα μου ακατέβατα για να συνεχίζω να το λειτουργώ, αλλιώς …». Αυτή ήταν η θέση.
Μακάρι τούτη την ώρα να μπορούσαμε να του πούμε: «Ναι, ό,τι θες. Πήγαινε στο ταμείο να εισπράξεις.» Υπάρχει, όμως η πραγματική κατάσταση. Η χώρα δεν έχει την ευχέρεια που είχε κάποτε να επιχορηγεί το 100% του προϋπολογισμού ιδρυμάτων, ιδίως όταν αυτά επεκτείνονται κατά τρόπο που προσθέτει κάθε χρόνο έσοδα στον προϋπολογισμό.
Καταθέτω έγγραφο του ιδρύματος ως προς τις συνολικές επιχορηγήσεις την περίοδο 2000 – 2011, καθώς και τα έξοδα και το έλλειμμα της χρήσεως, γιατί κάνουν λόγο για αθέτηση υποχρεώσεων της πολιτείας. Από το 2000 μέχρι το 2011 έχει εισπράξει το Σικιαρίδειο από το κράτος 11,5 εκατομμύρια ευρώ, 3,9 δισεκατομμύρια παλιές δραχμές. Δεν είμαι νοσταλγός της επιστροφής της δραχμής -μην παρεξηγηθώ- αλλά νομίζω ότι το να λέμε αυτά τα νούμερα δίνει στο Σώμα να καταλάβει περί τίνος πρόκειται. Περίπου 4 δισεκατομμύρια παλιές δραχμές έχει εισπράξει τα τελευταία δέκα χρόνια το Σικιαρίδειο Ίδρυμα για να λειτουργεί.
Ήταν τόσο γενναιόδωρο το κράτος και πρέπει να είναι τόσο γενναιόδωρο απέναντι σ’ άλλα προνοιακά ιδρύματα, όταν βέβαια δεν έχουμε καμμία αντίδραση ως προς τον τρόπο της διαχείρισης, αν είναι χρηστή, αν δεν είναι χρηστή, αν γίνεται με κάποια λογική, αν γίνεται με κάποια λογική περικοπών, όπου μπορούν να υπάρξουν όχι απέναντι στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών στα παιδάκια; Όταν, όμως, δεν ξέρουμε τίποτα, μπορούμε άραγε να συνεχίσουμε να επιδοτούμε με τόσο μεγάλα ποσά προνοιακά ιδρύματα; Εγώ βάζω αυτό το ερώτημα ενώπιον όλων.
Ναι, να συνεχίσει να λειτουργεί το Σικιαρίδειο, πρέπει να το εξασφαλίσουμε. Αλλά το να πάρουμε από το πουγκί 1,5 εκατομμύριο έτσι, όταν περικόπτουμε σχεδόν τα πάντα απ’ όλους σ’ αυτήν την χώρα και να το δώσουμε σε μια διοίκηση η οποία δεν μας δίνει λογαριασμό του τι κάνει, είναι ένα ζήτημα για ένα νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου.
Κι εδώ έρχεται η σκέψη που κάνει το Υπουργείο και τα Υπουργεία που ασχολούνται και λένε: «Αν είναι έτσι, ρε παιδιά, να σας κρατικοποιήσουμε. Αν είναι έτσι να έχουμε εμείς το λογαριασμό». Γιατί υπάρχουν στο διοικητικό συμβούλιο και μέλη, εκπρόσωποι του Υπουργείου Εργασίας της Γενικής Γραμματείας Πρόνοιας, εκπρόσωπος του Υπουργείου Παιδείας, εκπρόσωπος του Υπουργείου Οικονομικών. Και ακούγεται ότι αυτός ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Οικονομικών τόσα χρόνια πήγαινε και ανέγραφε στον προϋπολογισμό κάθε χρόνο το 100% της κάλυψης των δαπανών του Σικιαρίδειου, ώστε να είναι εξασφαλισμένος. Είναι αυτός, όμως, ο σωστός τρόπος;
Αυτήν την ώρα περιμένουμε την απάντηση του ιδρύματος δια της διοικήσεως του, να κρατήσει ανοικτό το σχολείο, προκειμένου να συνεχίσει να λαμβάνει την επιχορήγηση που δικαιούται από την πολιτεία. Έχει πάρει γύρω στις 220.000 ευρώ μέσω της αιρετής περιφέρειας από τη Γενική Γραμματεία Πρόνοιας, έχει πάρει 50.000 ευρώ για λειτουργικά έξοδα από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και άλλες 20.000 ευρώ από το κρατικό λαχείο, περίπου 300.000 ευρώ.
Όπως σας ανέφερα, όμως, το ζήτημα αυτό έχει να κάνει και με τη διαχείριση. Χθες είχα την ενημέρωση από την περιφέρεια που χρηματοδοτεί τις δομές τέτοιων ιδρυμάτων και προσφέρονται να καλύψουν στο 100% τα μεταφορικά του ιδρύματος με ποσό περίπου τριακοσίων χιλιάδων ευρώ και η διοίκηση αρνείται αυτήν τη βοήθεια, δεν ξέρω για ποιους λόγους.
Έχουμε, λοιπόν, εδώ μια στάση η οποία δεν βοηθάει πραγματικά. Αυτό το «δώστε μου το 1,4 εκατομμύρια» τώρα που χρειάζεται για να λειτουργήσουν, πώς να το κάνουμε, δε συνιστά εκβιασμό εκ μέρους των γονέων. Συμφωνούμε πως οι γονείς δεν φταίνε σε τίποτα. Αυτή, όμως, είναι μια στάση πολύ σκληρή εκ μέρους του ιδρύματος. Οπωσδήποτε πρέπει να απαντήσουμε σε αυτό κι θα απαντήσουμε με τον αρμόζοντα τρόπο. Διότι το Σικιαρίδειο πρέπει να μείνει ανοιχτό. Όπως σας είπα, είναι θέμα ημερών να ληφθούν κάποιες αποφάσεις. Στηρίζονται σε αναγκαστικό νόμο του ’39. Δεν υπάρχει κανένας συνειρμός με κατοχή. Τότε έγινε η δωρεά και τότε εξοπλίστηκε με το συγκεκριμένο αναγκαστικό νόμο, από τότε όμως πέρασε πολύς χρόνος. Κι αν τότε ήταν δυνατή η κάλυψη των δαπανών του ιδρύματος 100%, ίσως σήμερα -που έχει επεκταθεί πάρα πολύ κι έχει μεταφορικό έργο σε όλη την περιφέρεια, έχει δύο σχολεία επιπλέον για παιδιά με ειδικές ανάγκες- δεν είναι. Και όπως σας είπα, πήρε εντεκάμισι εκατομμύρια ευρώ τα τελευταία δέκα χρόνια. Δεν νομίζω να έχει υπάρξει άλλο ίδρυμα προνοιακού χαρακτήρα που να έχει πάρει τόσα λεφτά.

Πηγή

Αναρτήθηκε από ΠΟΠΗ ΣΟΥΦΛΗ στις 10:55 μ.μ.