Η λογική του παραλογισμού

Του Γιώργου Καισάριου

Ξαφνικά και από το πουθενά και με αφορμή τα της Κύπρου, όλοι στην Ελλάδα έχουν πλέον άποψη για το τι είναι και υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί να γίνει κούρεμα καταθέσεων.
Επίσης, όλοι πλέον γνωρίζουν για ποιο λόγο έγινε το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων, ενώ πριν 2-3 χρόνια αγνοούσαν ότι κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει και ακόμα και αυτοί που γνώριζαν περί αυτού, έλεγαν ότι δεν μπορεί να γίνει ή δεν πρέπει να γίνει.

Σήμερα υπάρχει μια μερίδα πολιτικών και πολιτών που είναι πάρα πολύ αισιόδοξοι, ενώ έχουμε άλλους που είναι πάρα πολύ απαισιόδοξοι για το μέλλον της χώρας μας. Και οι μεν και οι δε (κατά την άποψή μου) βασίζονται σε δεδομένα τα οποία είναι ξεπερασμένα και σε καμία περίπτωση δεν είναι αρκετά για να μπορούμε να βγάλουμε ένα σαφές συμπέρασμα, είτε για το αισιόδοξο είτε για το απαισιόδοξο σενάριο.
Σχεδόν όλοι αυτοί που νομίζουν ότι έχουν τις λύσεις, έχουν κάποιο ιδεολογικό ευαγγέλιο το οποίο τους κατευθύνει. Ελάχιστοι όμως κοιτάζουν τα προβλήματα από την πλευρά των αριθμών. Ελάχιστοι σχεδιάζουν λύσεις με γνώμονα τους κανόνες της αγοράς και ελάχιστοι λαμβάνουν την άποψη της αγοράς υπόψη.
Πάρα πολλοί κάνουν διαπιστώσεις και προτείνουν αόριστες λύσεις, αλλά ουδέποτε είχαν προβλέψει την τωρινή κατάσταση. Πολλοί από αυτούς είναι σήμερα στην δημοσιότητα (πρώτη θέση πίστα), ενώ δεν έχουν συγκεκριμένες προτάσεις. Και όπου υπάρχουν προτάσεις, δεν έχουν κανένα νόημα, παρά μόνο σύμφωνα με το ιδεολογικό μανιφέστο που τους κατευθύνει.
Οι φωνές της λογικής δυστυχώς είναι ακόμα λίγες. Και αυτοί οι ελάχιστοι που είναι λογικοί, δεν είναι αρκετοί για να ακουστούν από την πλειοψηφία, που είναι παράλογη.
Οι φωνές που κινούν τα νήματα των πραγμάτων σε αυτή τη χώρα δυστυχώς δεν μπορούν να επεξεργαστούν την λογική. Τούτο διότι η λογική δεν έχει κανένα κοινό με το πολιτικό μανιφέστο του καθενός. Και επειδή όλες οι πολιτικές ιδεολογίες δεν έχουν αφετηρία τους κανόνες της αγοράς, την λογική ή τις πρακτικές λύσεις, σχεδόν πάντα αποτυγχάνουν.
Άσχετα αν η τωρινή κυβέρνηση θα μπορούσε να κάνει πολύ περισσότερα πράγματα, άσχετα αν τα πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν πολύ διαφορετικά (και έχω πολλές φορές διαφωνήσει με πολλά που έχουν γίνει), σημασία έχει ότι η τωρινή κυβέρνηση αποτελεί μόνο ένα μικρό ποσοστό του συνολικού πολιτικού φάσματος που το διακατέχει κάποιο ποσοστό λογικής.
Και το πρόβλημα είναι ότι αυτό το μικρό ποσοστό λογικής εντός του ελληνικού κοινοβουλίου (κουτσό και στραβό όπως είναι), δεν είναι αρκετό για να πάει μπροστά αυτή τη χώρα. Απαιτείται ποσοστό άνω του 50% σε κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους που να τους διακατέχει η λογική (και όχι ο παραλογισμός) με σκοπό να πούμε ότι κάτι θα καταφέρουμε στο τέλος.
Το ερώτημα είναι, υπάρχει ικανό ποσοστό λογικής σε αυτή τη χώρα, ή το ποσοστό του παραλογισμού είναι τέτοιο που το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ελπίζουμε ότι η λογική του παραλογισμού θα μας γλιτώσει;
Δεν ξέρω για σας, αλλά σε αυτή τη φάση δεν βλέπω το ποσοστό λογικής που απαιτείται να το έχουμε σε επάρκεια, για να γίνω ακόμα αρκετά αισιόδοξος. Βέβαια, ποτέ μην λες ποτέ όπως λέει και το ρητό…

capital.gr