ΤΕΛΟΣ τα μισόλογα.Φοβίες και παπαριές ΤΕΡΜΑ.
Ανοχές,Αναστολές,κομματικές ταυτότητες…στην ΠΥΡΑ.
Οι κεφαλικοί φόροι…τα Χαράτσια…
οι Μειώσεις…οι Απολύσεις…η Ανεργία…
τα Δημοκρατικά/Εργασιακά/
ΔΕΝ έχουν χρώμα.
Εχουν μόνο ΤΑΞΙΚΟ χαρακτήρα.
Η Βαρβαρότητα προελαύνει.
Καταστρέφει, ισοπεδώνει, κατεδαφίζει.
ΑΥΤΟΙ που μας κυβερνούν δ ε ν διαπραγματεύονται.
Υποδουλώνονται και Υποδουλώνουν.
Δ ε ν προστατεύουν το ΛΑΟ.
Τον Εξαλθιώνουν.
Δ ε ν προστατεύουν την Χώρα.
Την Ξεπουλούν.
………………………………
Μισόλογα ΤΕΛΟΣ.
Θα υπερασπιστούμε τα Δίκια μας;; Τις Ζωές μας;;
Θα παραμείνουμε…κότες;;
Θα αντιστρέψουμε την Πορεία;;
Θα ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ;; Θα ΔΡΑΣΟΥΜΕ;;
Θα ΥΠΟΤΑΧΘΟΥΜΕ ή θα ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ!!
……………………………….
Μαζέψτε τις ξαπλώστρες.
Κάψτε τους καναπέδες.
Καμιά σωτηρία ΔΕΝ θα έρθει ΕΞΩ από μας
και ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ…
Τούτο το φθινόπωρο θάναι της Ανατροπής.
ή του Θανάτου. Του δικού μας.
politikokoraki.blogspot.gr
2007 -2009: το πάρτι της σπατάλης και των διορισμών
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΝΑ από τα πράγματα που μας διακρίνουν είναι η απώλεια μνήμης, συλλογικής μνήμης. Δεν γνωρίζω τι συμβαίνει αλλού, ούτε και με ενδιαφέρει. Μου αρκεί αυτό που συμβαίνει στα καθ' ημάς. Παράδειγμα: έγινε την περασμένη εβδομάδα ολόκληρος θόρυβος - τι θόρυβος, πα-νι-κός! - με την άσκηση ποινικής δίωξης για το φούσκωμα του ελλείμματος του 2009. Υποστηρίχθηκαν του κόσμου οι ανοησίες, έως και ότι αν δεν είχε συμβεί το φούσκωμα, δεν θα πηγαίναμε στο Μνημόνιο!
- Ανοησία πρώτη: το περίφημο φούσκωμα συνέβη, αν συνέβη τελικά, ΑΦΟΥ είχαμε πάει στο Μνημόνιο και στον διεθνή δανεισμό, γιατί η χώρα θα χρεοκοπούσε.
- Ανοησία δεύτερη: το έγραψα και την Παρασκευή, το φούσκωμα αφορά μόλις το 1,8% του ελλείμματος. Από 13,6% ανέβηκε στο 15,4%.
- Ανοησία τρίτη: ασχολούμαστε με το πώς το έλλειμμα σκαρφάλωσε στο 15,4% και δεν κοιτάζουμε πώς έφτασε έως εκεί!
ΕΠΕΙΔΗ, λοιπόν, κάποιοι έχουν ιδιαίτερα ασθενή μνήμη, και επειδή θεωρώ ότι γύρω από όλο αυτό παίζεται ένα άθλιο επικοινωνιακό παιχνίδι με στόχο να βγει λάδι (και πού ξέρεις, σε λίγο να παρουσιαστεί και ως «εθνικό κεφάλαιο» τρομάρα του) ο Καραμανλής, καλόν είναι να θυμίσουμε ΠΟΙΟΣ πραγματικά ευθύνεται για όλο αυτό το πράγμα!
ΟΤΑΝ τον Μάιο του 2009 η κυβέρνηση Καραμανλή διαβεβαίωνε ότι το έλλειμμα κυμαίνεται γύρω στο 3,5% με 4% (με τον πρόεδρο «καθαρές κουβέντες» Αντώνη να είναι λίγο πιο... απαισιόδοξος και να το φτάνει ώς το 4,5%), είχε προηγηθεί ένα ανελέητο πάρτι διορισμών στη διετία 2007-2009!
ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ αυτού του πάρτι, ο πληθυσμός των δημοσίων υπαλλήλων αυξήθηκε κατά περίπου 120.000 και το έλλειμμα αυξήθηκε κατά 25 δισ., ήτοι σχεδόν 10% του ΑΕΠ!
ΓΙΑΤΙ έγιναν όλα αυτά; Διότι ο μεν αποκαλούμενος και ως «ο καλύτερος πελάτης των χασαποταβερνών Χασιάς και Μεσογείων» τότε πρωθυπουργός τα είχε εντελώς «γραμμένα» - λυπάμαι που δεν μπορώ να αναφέρω εδώ τη φράση που εκείνος χρησιμοποιεί συχνά για να περιγράψει τη σχετική κατάσταση... -, οι δε υπουργοί του ήταν της λογικής «γαία πυρί μειχθήτω!».
ΤΙ ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ, τι να ξεχάσω... Από τις αυθαίρετες, χωρίς κανένα προϋπολογισμό παροχές στους αγρότες (τα 500 εκατ. του φίλου μου Σωτήρη «ανεβαίνω στα τρακτέρ» Χατζηγάκη, που ακόμη τα ζητάει η Κομισιόν) μέχρι τις παροχές κάθε είδους σε μισθούς - ο επίσης φίλος μου «είμαι σένιος και το δείχνω» Αβραμόπουλος, ως υπουργός Υγείας, γενναιόδωρος και γαλαντόμος, όπως πάντα, είχε δώσει με μιαν απόφαση 500 ευρώ μηνιαία αύξηση στους γιατρούς, και τα 2/3 τους τα είχε κάνει διευθυντές! Και φυσικά, ο ατέλειωτος «Πάκης» Παυλόπουλος που είχε αφήσει να διορίζονται από παντού - πόρτες, παράθυρα, χαραμάδες, φεγγίτες.
ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ μην περάσει από κανενός τον νου ότι το έχω γυρίσει στο twilight και κυνηγάω μάγισσες ή φαντάσματα, αποφάσισα να απευθύνω σχετικό ερώτημα στον πλέον αρμόδιο να απαντήσει, τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα. Ιδού τι μου είπε:
- Ο μεγάλος εκτροχιασμός έγινε πράγματι τη διετία 2007-2009, τότε χάθηκε το παιχνίδι. Βεβαίως, η χαλάρωση είχε ξεκινήσει νωρίτερα, ήδη από το 2004, αλλά η έκρηξη συνέβη τη συγκεκριμένη διετία.
- Θα μπορούσε να αποσοβηθεί η προσφυγή στο Μνημόνιο;
- Πιστεύω πως ναι, αν το 2007 είχαν ληφθεί σοβαρά μέτρα δημοσιονομικής σταθερότητας.
Η ΔΗΛΩΣΗ Στουρνάρα έρχεται να επιβεβαιώσει κάτι ανάλογο που μου είχε αναφέρει ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γιώργος Προβόπουλος. Ο άνθρωπος πίεζε ήδη από το 2008 την κυβέρνηση Καραμανλή να λάβει μέτρα, αλλά το αποτέλεσμα ήταν ο «γεννήθηκα πολύ κουρασμένος» πρωθυπουργός να τον θέσει στο περιθώριο - δεν συνεργαζόταν καν μαζί του την ώρα που κινδύνευε με οικονομική κατάρρευση ολόκληρος ο κόσμος.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ η αλήθεια. Ο,τι άλλο λέγεται είναι γιατί εξυπηρετεί σκοπιμότητες, όπως αυτή που προανέφερα: να δημιουργηθεί ο μύθος του «εθνικού κεφαλαίου» Καραμανλής! Ημαρτον Παναγία μου, μη πω καμιά βαριά κουβέντα...
ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ….
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν λοιπόν δεν υπήρχε Μνημόνιο, δικαιούται κανείς να πει, με μετριοπαθείς μάλιστα υπολογισμούς, ότι μέχρι σήμερα στο δημόσιο χρέος του 2009 (298 δισ.) θα είχαν προστεθεί καμία 30αριά δισ. ως έλλειμμα το 2010, καμία 30αριά δισ. το 2011, καμία 30αριά δισ. το 2012 και καμιά 15αρια δισ. μέχρι φέτος τον Ιούνιο.
Με λίγα λόγια, χωρίς Μνημόνιο και μέτρα, το κοντέρ του δημοσίου χρέους δεν θα έγραφε σήμερα 321 δις, αλλά πάνω από 400 δισ.
Αν συνεχιζόταν δηλαδή ο εγκληματικός ρυθμός ελλειμμάτων της κυβέρνησης Καραμανλή και δεν υπήρχε κυβέρνηση Παπανδρέου να πάρει τις δύσκολες αποφάσεις και μετά να πετύχει την διαγραφή χρέους, το χρέος σήμερα δεν θα ήταν 321 δισ. αλλά πάνω από 400.
Αυτά, απλά και μπακαλίστικα, για όσους λένε ότι οι κόποι πάνε χαμένοι αφού το χρέος αυξάνεται. Προφανώς δεν έχουν καταλάβει τίποτα και δεν έχουν καταλάβει πόσο θα ήταν το χρέος σήμερα, πόσο ιλιγγιωδώς περισσότερο θα αυξανόταν, αν δεν κάναμε τίποτα.
Βέβαια, η πραγματικότητα είναι ότι όλα αυτά, πόσα δισ. χειρότερο δηλαδή θα ήταν το χρέος χωρίς Μνημόνιο, δεν έχουν καμία σημασία.
Είναι τελείως υποθετικά. Αφού ήδη με το χρέος και το έλλειμμα και την ύφεση του 2009 επί Καραμανλή, όταν αποκαλύφθηκαν, σταμάτησαν όλοι να δανείζουν την Ελλάδα ή δάνειζαν με απαγορευτικά - ληστρικά επιτόκια.
Επομένως, αν δεν είχε στηθεί με διπλωματικό μαραθώνιο ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης για να δανειστεί η Ελλάδα και δεν υπογραφόταν το Μνημόνιο, το χρέος θα είχε εξαφανίσει τη χώρα από το Μάιο του 2010.
Και ελάχιστοι θα ασχολούνταν με το πόσο είναι το χρέος σήμερα. Γιατί, θα είχαμε τελειώσει όλοι τότε μέσα σε μια ανείπωτη εθνική τραγωδία.
Μπορούσε η Ελλάδα να αποφύγει το Μνημόνιο;
ΑπάντησηΔιαγραφή==============================
Σαφέστατα όχι, στην κατάσταση που βρισκόταν η οικονομία στα τέλη του 2009 – αρχές 2010. Κάθε χώρα που μπήκε σε Μνημόνιο μετά την Ελλάδα (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Κύπρος), και με δεδομένη την οδυνηρή εμπειρία του ελληνικού Μνημονίου, είχε συνολικά καλύτερα οικονομικά μεγέθη και παρ’ όλα αυτά δεν κατάφερε να αποφύγει την προσφυγή. Η αδυναμία δανεισμού της Ελλάδας ήταν πλήρης και οι δανειακές ανάγκες τεράστιες.
Το πρόβλημα είναι ξεκάθαρο και μοναδικό, αφού δαπανούσαμε κάθε χρόνο 30δις παραπάνω από αυτό που παράγαμε. Κάθε ευρώ που έμπαινε στη χώρα έβγαινε με την αγορά εισαγόμενων προϊόντων. Αν μας χάριζε κάποιος ολόκληρο το χρέος, τα 300 δις ευρώ, σε 10 χρόνια θα βρισκόμασταν στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα.
Μπορούσε η Ελλάδα να αποφύγει το Μνημόνιο;
ΑπάντησηΔιαγραφή==============================
Σαφέστατα όχι, στην κατάσταση που βρισκόταν η οικονομία στα τέλη του 2009 – αρχές 2010. Κάθε χώρα που μπήκε σε Μνημόνιο μετά την Ελλάδα (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Κύπρος), και με δεδομένη την οδυνηρή εμπειρία του ελληνικού Μνημονίου, είχε συνολικά καλύτερα οικονομικά μεγέθη και παρ’ όλα αυτά δεν κατάφερε να αποφύγει την προσφυγή. Η αδυναμία δανεισμού της Ελλάδας ήταν πλήρης και οι δανειακές ανάγκες τεράστιες.
Το πρόβλημα είναι ξεκάθαρο και μοναδικό, αφού δαπανούσαμε κάθε χρόνο 30δις παραπάνω από αυτό που παράγαμε. Κάθε ευρώ που έμπαινε στη χώρα έβγαινε με την αγορά εισαγόμενων προϊόντων. Αν μας χάριζε κάποιος ολόκληρο το χρέος, τα 300 δις ευρώ, σε 10 χρόνια θα βρισκόμασταν στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα.