Την παραίτηση του Κάμερον και τη διαγραφή των 285 βουλευτών ζητάει ο ταπεινωμένος Σαμαράς

του Στρατή Μαζίδη

Την παραίτηση του πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον καθώς επίσης τη διαγραφή των 285 βουλευτών που καταψήφισαν τη συμμετοχή της χώρας σε πιθανή πολεμική εμπλοκή στη Συρία ετοιμάζεται να ζητήσει ο ταπεινωμένος Ελληνας πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς.

Γιατί ταπεινωμένος; Διότι οι Βρετανοί, ναι αυτοί που κάποτε κάθονταν στα δένδρα δαγκώνοντας βελανίδια όπως τα σκιουράκια στο Χάιντ Παρκ, παρέδωσαν μαθήματα λειτουργίας δημοκρατικού πολιτεύματος στον Ελληνα πρωθυπουργό, αυτόν δήλαδη που γεννήθηκε και ζει στην υποτιθέμενη μήτρα της δημοκρατίας.

Δε γνωρίζω τι ισχύει στη Μεγάλη Βρετανία και αν ο Κάμερον μπορούσε να εμπλέξει τη χώρα στις στρατιωτικές επιχειρήσεις δίχως να φέρει το θέμα στο κοινοβούλιο, αλλά έχω την αίσθηση πως παρά τις περί του αντιθέτου επίσημες δηλώσεις του, ίσως για την ανάγκη της καταγραφής στα ΜΜΕ των ΗΠΑ, ούτε αυτός ήθελε να βάλει το νησί σε περιπέτειες.

Καταρχήν μου φαίνεται αδιανόητο ο Κάμερον να μη γνώριζε ότι δε θα περνούσε το θέμα στο Κοινοβούλιο. Κι όμως για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα όπως ο πόλεμος, δεν οικειοποιήθηκε τα τερτίπια του Σαμαρά που πριν κάθε ψηφοφορία απειλεί με διαγραφές και προειδοποιεί για εκλογές.

Επίσης ο Κάμερον μπορούσε να γράψει στα παλιά του τα παπούτσια το αποτέλεσμα, να κάνει χρήση του βασιλικού προνομίου και να κηρύξει τον πόλεμο. Όπως πχ κάνει ο Σαμαράς που αδιαφορεί για το Σύνταγμα και τους λόγους που ο λαός τον εξέλεξε δημεύοντας σπίτια, καταθέσεις, συντάξεις και διορίζοντας σκληρούς πραιτωριανούς όπως ο Θεοχάρης (όχι ο Στάθης) να πετούν σαΐτες ραβασάκια στο λαό.

Με λίγα λόγια ο Κάμερον άσχετα αν πραγματικά ούτε αυτός ήθελε τον πόλεμο, πέτυχε να εμφανιστεί ως στυλοβάτης της δημοκρατίας και πρωθυπουργός που σέβεται τους θεσμούς αλλά και τη λαϊκή βούληση δηλώνοντας πως αναγνωρίζει ότι η βρετανική κοινωνία στο μεγαλύτερο τμήμα δεν επιθυμεί καμία εμπλοκή στη Συρία.

Δεν είναι όμως μόνο ο Κάμερον που βγάζει (αφού ηδη τα φοράει) τα γυαλιά του Σαμαρά. Είναι και οι 285 βουλευτές που έδειξαν ότι στα σοβαρά θέματα ψηφίζουν όπως αυτοί εκτιμούν ότι πρέπει για το καλό και συμφέρον της πατρίδας τους σε αντίθεση με τους δικούς μας των οποίων η πλειοψηφία έχει γνώμωνα τη μακροημέρευση της κυβέρνησης όχι για λόγους σταθερότητας αλλά δικής τους ευημερίας.

Μέχρι και το ΝΑΤΟ δεν πάει άμεσα στη Συρία ενώ και το αμερικανικό Κογκρέσσο ζητά εξηγήσεις από τον Ομπάμα. Ο δικός μας όμως πρωθυπουργός αποφασίζει με τον πολιτικό του συνεργάτη Ευάγγελο Βενιζέλο δίχως να φέρουν το θέμα στο κοινοβούλιο. Τόσο πειθήνια όργανα που τα διασώζει κάπως η αστειότητα της Αλβανίας που δήλωσε πρόθυμη να επιτεθεί στη Συρία.

Σε κάθε περίπτωση ο ταπεινωμένος Αντώνης Σαμαράς σκέπτεται να ζητήσει την παραίτηση του Ντέιβιντ Κάμερον και τη διαγραφή των 285 βουλευτών.