Εξοντώνουν τους επιτηδευματίες με «δύο κινήσεις» – Τι λένε Σταθάς και Μιχαλάκης

Έχοντας υποστεί ένα συντριπτικό χτύπημα από την σφοδρή οικονομική κρίση οι μικροεπαγγελματίες και άλλοι επιτηδευματίες των μικρών χωριών της χώρας οδηγούνται πλέον στην εξαφάνιση εξαιτίας της άθλιας και κουτοπόνηρης συμπεριφορά του κράτους.

Πρώτο παράδειγμα: Σύμφωνα με το νόμο 3144/03 επαγγελματίες, βιοτέχνες και έμποροι που ασκούσαν επαγγελματική ή βιοτεχνική δραστηριότητα σε περιοχές κάτω των 1.000 κατοίκων στους νομούς Αττικής, Βοιωτίας, Εύβοιας, Κορινθίας, Αχαΐας και Θεσσαλονίκης υπάχθηκαν από την 1.1.2003 στην υποχρεωτική ασφάλιση του ΟΑΕΕ βάσει εισοδηματικών κριτηρίων (πάνω από 1.000 κατοίκους ήταν υποχρεωτική η ασφάλιση στον ΟΑΕΕ στους συγκεκριμένους νομούς). Όμως, ο νόμος δεν διευκρινίζει αν θα λαμβάνεται υπόψη ο μόνιμος πληθυσμός (όσοι κατοικούν μόνιμα στην περιοχή) ή ο πραγματικός πληθυσμός (όσοι απεγράφησαν επειδή κατά την ημέρα της απογραφής βρίσκονταν στη περιοχή).

Το «κενό» αυτό εκμεταλλεύεται η διοίκηση του Ο.Α.Ε.Ε προκειμένου να εντάξει επαγγελματίες πολλών χωριών στην υποχρεωτική ασφάλιση του Ταμείου. Αν και στις εν λόγω περιοχές ο μόνιμος πληθυσμός είναι κάτω των 1.000 κατοίκων ο πραγματικός υπερβαίνει το εν λόγω πληθυσμιακό όριο.

Το θέμα έφερε στη Βουλή με ερώτηση του ο βουλευτής Βοιωτίας του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Σταθάς, ο οποίος επισημαίνει πως εξαιτίας της αυθαιρεσίας του ΟΑΕΕ πολλοί μικροεπαγγελματίες και έμποροι οφείλουν δυσβάστακτα ποσά στο ταμείο τα οποία πλέον αδυνατούν να καταβάλουν λόγω της οικονομικής κρίσης. Επίσης οι εναπομείναντες επαγγελματίες στα μικρά χωριά δεν κάνουν πλέον καμία συναλλακτική πράξη, γεγονός που οδηγεί αρκετούς επαγγελματίες είτε στην άσκηση επικουρικών επαγγελμάτων, είτε στο κλείσιμο των καταστημάτων τους, με αποτέλεσμα τον πλήρη οικονομικό και κοινωνικό μαρασμό των περιοχών. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ερωτά τους αρμόδιους υπουργούς σε ποιες ενέργειες θα προβούν προκειμένου να τροποποιηθούν οι διατάξεις του ν. 3144/2003 και παράλληλα να διαγραφούν οι καταχρηστικές οφειλές που έχουν επιβληθεί στους επαγγελματίες.

Δεύτερο παράδειγμα: Σύμφωνα με την υπ΄αριθμ. 1167/2-8-2011 απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών ορίζεται ότι για την απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής επιτηδεύματος πρέπει η έδρα του επιτηδευματία να βρίσκεται σε χωριό με πραγματικό πληθυσμό μέχρι 500 κατοίκους. Όμως για την εφαρμογή της απόφασης αυτής λαμβάνονται υπόψη τα στοιχεία του πληθυσμού, όπως αυτά καταγράφηκαν στην απογραφή που έγινε το 2001και όχι τα στοιχεία της καινούργιας απογραφής του πληθυσμού του 2011.

Όπως αναφέρει σε σχετική ερώτηση που κατέθεσε ο βουλευτής Καρδίτσας του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Μιχαλάκης, με τον τρόπο αυτό συντελείται μια κατάφωρη αδικία σε βάρος αρκετών μικροεπαγγελματιών και άλλων επιτηδευματιών της επαρχίας που αν και έχουν έδρα σε χωριό όπου πλέον ο πραγματικός πληθυσμός είναι κάτω των 500 κατοίκων, το κράτος επιμένει να τους επιβάλει τέλος επιτηδεύματος, γιατί λαμβάνει υπόψη του την απογραφή του 2001. Με βάση τα παραπάνω ο κ. Μιχαλάκης ερωτά τον αρμόδιο υπουργό αν προτίθεται να προβεί σε νομοθετική ρύθμιση ώστε να αρθούν οι αδικίες σε βάρος των επαγγελματιών της επαρχίας που έχουν έδρα σε μικρά χωριά.

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, με αυτές τις συμπεριφορές από την πλευρά του κράτους δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να μιλάμε για ανάπτυξη και αναζωογόνηση της ελληνικής περιφέρειας.

Μάκης Ντόβολος

πηγη