Είχα πολλά χρόνια να παρακολουθήσω την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου και έτυχε να την παρακολουθήσω με τη μικρή μου εγγονή στα Χανιά. Πάντοτε μου προκαλούσε ιδιαίτερη συγκίνηση να βλέπω τα παιδιά να παρελαύνουν.
Τα
καμάρωνα και εναπόθετα σε αυτά τις ελπίδες μου για ένα καλύτερο μέλλον
γιατί ήξερα πως μπορούσα να εμπιστευτώ τη δύναμή τους να ονειρεύονται
και την ικανότητά τους να συγκρούονται.
Ίσως να ήταν μια συνηθισμένη παρέλαση εκείνη τη μέρα όταν σ ένα τμήμα
δημοτικού σχολείου στη παρέλαση συμμετείχε και ένα παιδί, αγόρι περίπου
8με 9 χρόνων, με ειδικές ανάγκες πιασμένο από το χέρι του δασκάλου του.
Ήταν η πρώτη συγκινησιακή έκπληξη που ένιωσα.
Γιατί μετά τα τμήματα των
δημοτικών σχολείων ακολούθησε το Ειδικό σχολείο με αυτά τα παιδιά που
έλαμπαν τα μάτια τους από χαρά! Όπως επίσης σε τμήμα Γυμνασίου μια
μαθήτρια ανάπηρη στο καροτσάκι που το έσπρωχνε μια συμμαθήτριά της ήταν
εκεί μαζί με τα άλλα παιδιά στη παρέλαση!! Και στο τέλος των τμημάτων
των Λυκείων ακολούθησε το Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. Χανίων (Εργαστήριο Ειδικής
Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης για παιδιά με ειδικές ανάγκες
και αναπηρίες).
Πόσο τα καμάρωσα αυτά τα παιδιά!!! Ένα θερμό
χειροκρότημα και ένα Μπράβο σε αυτά και στους εκπαιδευτικούς τους που
είπαν ένα μεγάλο ΟΧΙ στην περιθωριοποίηση των ατόμων με ειδικές ανάγκες
βγήκε μέσα από την ψυχή μου!! Και δεν ήταν μόνο αυτά τα παιδιά που είπαν
το δικό τους ΟΧΙ! Έδωσαν το παρόν και πολλοί αγωνιστές της ΖΩΗΣ! Δίνουν
τον αγώνα τους με το να ξαναγυρίσουν στα θρανία μετά από χρόνια και να
γίνουν μαθητές στα ΕΠΑΛ και στα νυχτερινά Γυμνάσια και Λύκεια!! Γυναίκες
και άνδρες ηλικίας πάνω από 30 και 40 ετών παρέλασαν με τις σημαία των
τμημάτων τους λέγοντας το δικό τους ΟΧΙ στη μέχρι τώρα ζωή τους και
αποφάσισαν να επιστρέψουν στο σχολείο ίσως για καλύτερες συνθήκες στη
δουλειά του και στη Ζωή τους.
Μετά την παρέλαση και επηρεασμένη από όλες αυτές τις σκέψεις αναρωτήθηκα εμείς σαν Έθνος και σαν άτομα πότε θα πούμε ΟΧΙ σε όλους αυτούς που καταπατούν την αξιοπρέπειά μας και λεηλατούν τον ιδρώτα της δουλειάς μας; Τόσο δυνατοί είναι οι μηχανισμοί της «συμβολικής βίας» που μας κάνουν ανίκανους να αντιδράσουμε; (η έννοια της συμβολικής βίας κατασκευάστηκε από τον P.Bourdieu για να απαντήσει στο ερώτημα: πως οι διάφορες μορφές κυριαρχίας που συγκροτούν την καθεστηκυία κοινωνική τάξη γίνονται ανεκτές από αυτούς οι οποίοι υφίστανται την οικονομική, πολιτισμική, και κοινωνική κυριαρχία, τι μας κάνει να υποκλινόμαστε μπροστά στη δύναμη χωρίς να έχουμε την αίσθηση ότι μας ασκείται ¨πίεση¨).
Χριστίνα Αποστολοπούλου
Παιδαγωγός- ψυχολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου