Μαθήματα υψηλής διπλωματίας στη Δύση από τον Λαβρόφ

25 Νοεμβρίου 2013 Νικολάι Σουρκόφ

Να μελετήσει καλά το «μάθημα» που λέγεται «κρίση στη Συρία», ζητάει από τη Δύση ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέϊ Λαβρόφ. Πολύ περισσότερο, την καλεί να αντιμετωπίζει τις ίδιες τις αιτίες που γεννούν τις συγκρούσεις και όχι τις συνέπειές τους.

Πηγή: RG

Τη Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013, στον «πρωϊνό καφέ» της Συντακτικής Ομάδας της εφημερίδας «Ροσίσκαγια Γκαζέτα», φιλοξενήθηκε ο υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ. Ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας ενημέρωσε τους δημοσιογράφους σχετικά με τις προετοιμασίες για την ειρηνευτική διάσκεψη για τη Συρία «Γενεύη – 2» και για το νέο γύρο συνομιλιών για τα πυρηνικά του Ιράν.

Ο υπουργός υπογράμμισε την καλή συνεργασία με τους αμερικανούς ομολόγους του και την πρόοδο που έχει γίνει στην προετοιμασία για τη «Γενεύη – 2». Ωστόσο, τόνισε ότι παραμένει το πρόβλημα του αιτήματος της αντιπολίτευσης, που ζητάει «ασφαλείς ανθρωπιστικούς διαδρόμους στη Συρία». «Όλα αυτά, μοιάζουν πολύ με προηγούμενα αιτήματα για τη δημιουργία παρόμοιων διαδρόμων και για τη δημιουργία ζωνών απαγόρευσης πτήσεων χωρίς τη συγκατάθεση της συριακής κυβέρνησης, για να χρήση αυτών των διαδρόμων για την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας από το εξωτερικό», είπε ο Λαβρόφ.

Ο «γόρδιος δεσμός»

Ο ίδιος, κατέστησε σαφές ότι θεωρεί μια τέτοια απαίτηση υποκριτική: «Έχω να κάνω μια πολύ απλή ερώτηση στους εμπνευστές της πρωτοβουλίας για τη δημιουργία αυτών των διαδρόμων. Εσείς είστε οι ίδιοι που παρέχετε τα όπλα και τα πυρομαχικά και την ίδια στιγμή κόπτεσθε διότι στις περιοχές που κατέχουν οι αντάρτες, δεν φτάνει η ανθρωπιστική βοήθεια και ο άμαχος πληθυσμός υποφέρει. Τότε λοιπόν, στείλτε μέσα από τους ίδιους διαδρόμους (των όπλων) την ανθρωπιστική βοήθεια». Ο επικεφαλής του ρωσικού ΥΠΕΞ, είπε ότι κατά τη γνώμη των διεθνών ανθρωπιστικών οργανώσεων «σε αυτό το στάδιο, τα κύρια προβλήματα τα δημιουργούν οι ένοπλες ομάδες ανταρτών».

«Γενεύη – 2»: Η ώρα της αλήθειας για τη συριακή αντιπολίτευση

Υπάρχουν προβλήματα και από την πλευρά ορισμένων Δυτικών που συμμετέχουν στη διαδικασία. Ο Λαβρόφ, επέκρινε τις προσπάθειες ορισμένων χωρών «να δώσουν μεγαλύτερη προτεραιότητα στις αντιδράσεις σε κάποια “συμπτώματα” της σύγκρουσης». Για παράδειγμα, στη συζήτηση για τη σεξουαλική βία στη διάρκεια των συγκρούσεων και όχι για την επίτευξη μιας λύσης σε αυτές τις συγκρούσεις. Κατά τη γνώμη του, «αυτό σημαίνει, ότι η διεθνής κοινότητα επιτρέπει την κλιμάκωση των αιματηρών συγκρούσεων και είναι έτοιμη να μετριάσει μόνο τις ανθρωπιστικές τους συνέπειες».

Ο υπουργός υπενθύμισε ότι η Ρωσία, ήδη από το 2005, είχε προτείνει στη διεθνή κοινότητα να συμφωνήσουν σε έναν κατάλογο κριτηρίων, βάσει των οποίων θα προσεγγίζεται κάθε μια σύγκρουση ξεχωριστά: «Στην πρόταση μας, καταγράψαμε τις θεμελιώδεις αρχές, στις οποίες θα πρέπει να βασιστούμε στη διευθέτηση των κρίσεων, όπως ότι κάθε σύγκρουση μπορεί να επιλυθεί μόνο στη βάση ενός εθνικού διαλόγου με τη συμμετοχή όλων των πολιτικών, εθνικών και θρησκευτικών ομάδων της χώρας. Δεν πρέπει να υπάρχει παρέμβαση από το εξωτερικό, αλλά να γίνεται σεβαστή η εδαφική ακεραιότητα και η κρατική κυριαρχία της χώρας. Επίσης, στα κριτήρια να περιλαμβάνεται η θέση, ότι τα προβλήματα των πολιτών πρέπει πάντα να βρίσκονται σε πρώτη προτεραιότητα».

Το μεγάλο γεωπολιτικό παιχνίδι

Ο Λαβρόφ, εξέφρασε την πεποίθηση του ότι η επικείμενη προεδρία της Ρωσίας στην G8 «θα αποτελέσει μια ευκαιρία για να ωθήσει τους βασικούς παίκτες του κόσμου σε συμφωνία πάνω στους βασικούς κανόνες επίλυσης των συγκρούσεων». Για παράδειγμα, ποτέ δεν πρέπει να υπάρχει συνεργασία με τρομοκράτες. Όμως, κατά τη διάρκεια της «Αραβικής Ανοιξης», ορισμένα κράτη κινήθηκαν με αυτόν ακριβώς τον τρόπο, «καθοδηγούμενα όχι από το κριτήριο της παγκόσμιας και της περιφερειακής ασφάλειας, αλλά από τις δικές τους γεωπολιτικές επιδιώξεις. Πάρτε την περίπτωση της Λιβύης, εκεί που το ΝΑΤΟ παρενέβη και εξόπλισε τους αντιπάλους του καθεστώτος Καντάφι. Οι αντίπαλοι του Καντάφι, αφού τον δολοφόνησαν βάναυσα, τώρα δημιουργούν προβλήματα στο Μάλι, στο Τσαντ και στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία», υπογράμμισε ο υπουργός.

Όσον αφορά στις προοπτικές της συμμετοχής της συριακής αντιπολίτευσης στις συνομιλίες, ο Λαβρόφ εξέφρασε συγκρατημένη αισιοδοξία: «Έχουμε την αίσθηση ότι, σταδιακά, οι θέσεις εκείνων που αρχικά έβλεπαν με εχθρότητα την ίδια την ιδέα της πολιτικής διευθέτησης και “πόνταραν” αποκλειστικά στη στρατιωτική λύση, γίνονται ολοένα περισσότερο ρεαλιστές. Τουλάχιστον, αν συγκρίνει κανείς τις θέσεις που εκφράζονταν ένα χρόνο πριν με τις σημερινές, απέχουν μεταξύ τους, «όσο ο ουρανός από τη γη». Εμείς πάντως, θα συνεχίζουμε να εργαζόμαστε για να πετύχουμε το βέλτιστο αποτέλεσμα». Ο υπουργός, πάντως, παραπονέθηκε ότι ο Εθνικός Συνασπισμός δεν έχει, μέχρι στιγμής, επιδείξει ένα «εποικοδομητικό πρόγραμμα για τη Συρία», αλλά μόνο συνθήματα, που απλά καλούν σε ανατροπή του Μπασάρ Άσαντ.

Σύμφωνα με τον κ.Λαβρόφ, υπάρχει ακόμα η ευκαιρία να πραγματοποιηθεί η «Γενεύη-2» στο τέλος του έτους. Αλλά πολλά θα εξαρτηθούν από το πώς οι Δυτικοί εταίροι «θα μελετήσουν σωστά το μάθημα τους, και θα μπορέσουν να πείσουν την αντιπολίτευση να πάψει να θέτει προαπαιτούμενους όρους για την έναρξη των διαπραγματεύσεων».

Τα πυρηνικά του Ιράν

Ο ρώσος υπουργός, μίλησε επίσης για την πρόοδο των διαπραγματεύσεων σχετικά με τα πυρηνικά του Ιράν. Ο ίδιος επιβεβαίωσε ότι, στις πρόσφατες συνομιλίες στη Γενεύη, πραγματικά «συζητήθηκε ένα συγκεκριμένο έγγραφο προς συμφωνία, και ότι υπήρξαν τροποποιήσεις πάνω σε αυτό. Έτσι, αυτό το κείμενο αποτελεί τώρα τη βάση για τις επόμενες φάσεις των διαπραγματεύσεων, οι οποίες θα επαναληφθούν στις 20 Νοεμβρίου».

Διαβάστε περισσότερα: Συρία

Ο Λαβρόφ, εξήρε τη στάση της Τεχεράνης στις διαπραγματεύσεις: «Τα βήματα, στα οποία είναι έτοιμο να προχωρήσει το Ιράν, και οι υποχρεώσεις στις οποίες η Τεχεράνη είναι έτοιμη να δεσμευτεί, είναι αρκετά σημαντικές και ουσιώδεις, ενώ κινούνται προς την κατεύθυνση των απαιτήσεων της διεθνούς κοινότητας. Ολα γίνονται με πολύ ταχύτερο ρυθμό απ’ ό,τι αναμενόταν», δήλωσε ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας.

Ο υπουργός, δεν παρέλειψε να απευθυνθεί στους επικριτές της επικείμενης συμφωνίας, που την αποκάλεσαν «ιστορικό λάθος», τονίζοντας, μεταξύ άλλων: «Η εκτίμηση αυτή είναι, κατά πρώτον, μακριά από την πραγματικότητα, γιατί στη Γενεύη, το Ιράν ήταν έτοιμο να προχωρήσει όπως έχω ήδη πει, ταχύτερα και μακρύτερα από τα βήματα που είχε προτρέψει την Τεχεράνη να κάνει, η ομάδα των «τριών συν τρεις», στην αρχή του τρέχοντος έτους. Και κατά δεύτερον, το να υποπτεύονται τους ρώσους, τους αμερικανούς και τους άλλους μετέχοντες στη διαδικασία ότι θα συμφωνήσουν σε κείμενα, χωρίς να υπολογίζουμε τους κινδύνους από τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων, αυτό σημαίνει ότι απλά δεν σέβονται τις διπλωματικές ικανότητες και τις σταθερές πολιτικές αρχές μας».