Η
επιτήδεια συνεργασία της Eurostat με Έλληνες κυβερνητικούς με σκοπό τη
διόγκωση του δημοσίου ελλείμματος και χρέους της Ελλάδας για την περίοδο
2005-2009
Πώς οι λογαριασμοί του Ελληνικού Δημοσίου φουσκώθηκαν με....
δισεκατομμύρια ευρώ φανταστικών νοσοκομειακών τιμολογίων
Ας φανταστούμε έναν έμπορο που συνήθως παραγγέλνει το ετήσιο στόκ του από έναν προμηθευτή, ο οποίος προσθέτει στην τιμή ένα έξτρα ποσό, εξαιτίας του ότι πληρώνεται αργότερα από την ημερομηνία παράδοσης του εμπορεύματος. Το έξτρα ποσό περιλαμβάνει τόκο, λόγω καθυστέρησης καταβολής των οφειλομένων, καθώς και ασφάλιστροκινδύνου για την πιθανότητα μη καταβολήςολόκληρου του οφειλόμενου ποσού. Ας υποθέσουμε τώρα ότι, για κάποιο λόγο, τόσο ο έμπορος όσο και ο προμηθευτής συμφωνούν σε μια έκπτωση, ας πούμε 30%, επί του αρχικού τιμολογίου. Ωστόσο, παρά τις νόμιμες προσαρμογές των λογιστικών βιβλίων του εμπόρου και του προμηθευτή, που γίνονται όπως απαιτείται, όταν ελέγχονται τα λογιστικά βιβλία του εμπόρου από την Ανώτερη Ελεγκτική Αρχή, ο Προϊστάμενος Λογιστηρίου του εμπόρου, για προσωπικό του όφελος, αποκρύπτει την έκπτωση που πραγματοποιήθηκε και παρουσιάζει στον Έλεγχο την αρχική τιμή του τιμολογίου. Ας υποθέσουμε όμως τώρα ότι η πράξη του αυτή ανακαλύπτεται και επικρίνεται από την Ανώτερη Ελεγκτική Αρχή, η οποία όμως στη συνέχεια το ξανασκέφτεται, αλίμονο, γιατί βρίσκει ότι μπορεί να προκύπτουν κάποια «οφέλη» από την πράξη αυτήτου Προϊσταμένου Λογιστηρίου και έτσι είναι και οι δύο ευτυχισμένοι.
Οι ηθοποιοί της παραπάνω θεατρικής παράστασης είναι οι εξής: τα Ελληνικά δημόσια νοσοκομεία (ο έμπορος), οι φαρμακοβιομηχανίες (ο προμηθευτής), το Ελληνικό Υπουργείο Οικονομικών (ο Προϊστάμενος Λογιστηρίου του εμπόρου), και ηEurostat (η Ανώτερη Ελεγκτική Αρχή). Σε κάποιουςαναγνώστες, αυτό μπορεί να ακούγεται κάπως παρατραβηγμένο, ειδικά το ότι η Eurostat ενήργησε με τέτοια ραδιουργία, όπως η Ανώτερη Ελεγκτική Αρχή της παραπάνω ιστορίας. Όμως δυστυχώς έτσι έγινε.
Τα γεγονότα
Τον Οκτώβριο 2009, συνέπεσαν δύο γεγονότα που έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην ψευδή διόγκωση των νοσοκομειακών οφειλών: η αλλαγή κυβέρνησης στην Ελλάδα από τις βουλευτικές εκλογές και η αποστολή στην Eurostat των συσσωρευμένων νοσοκομειακών οφειλών 2005-2008 που εκκρεμούσαν. Είναι κοινή πρακτική το ότι οι περισσότερες νεοεκλεγείσες κυβερνήσεις ισχυρίζονται ότι κληρονόμησαν σωρεία προβλημάτων από την προηγούμενη κυβέρνηση, έτσι ώστε να μπορούν τον επόμενο χρόνο να παρουσιάσουν μια «βελτίωση» οφειλόμενη στις δικές τους πολιτικές. Η νοοτροπία αυτή οδήγησε αρχικά τηνέα ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών να αρπάξειτην ευκαιρία εκμεταλλευόμενη ένα συστημικόπρόβλημα του Ελληνικού δημόσιου τομέα, να το ονομάσουν «παραχάραξη των στοιχείων» και ναμανουβράρουν, ή «αναθεωρήσουν», τις συσσωρευμένες νοσοκομειακές οφειλέςκαταλήγοντας σε μια παράνομη υπερεκτίμηση του δημοσίου ελλείμματος και χρέους για την περίοδο 2005-2009. Το σοκαριστικό είναι ότι η υπερεκτίμηση αυτή δεν ήταν το αποτέλεσμα μεταφοράς ήδη υλοποιημένων δαπανών από άλλα έτη στα έτη 2005-2009, αλλά ήταν το αποτέλεσμα επιβάρυνσης όλων των ετών της θητείας της προηγούμενης κυβέρνησης με ποσά δισεκατομμυρίων ευρώ που ήταν φανταστικά. Ναι φανταστικά! Και το πιο σοκαριστικόείναι ότι η Eurostat συνεργάστηκε εν γνώσει της επ’ αυτού.
Αντίθετα με άλλες χώρες που αυτές οι πρακτικές, όταν αποκαλυφθούν, τιμωρούνται μέσα από θεσμοθετημένες πειθαρχικές διαδικασίες, στην Ελλάδα το παράνομο μανουβράρισμα των στοιχείων πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις καταλήγοντας στην οικονομική καταστροφή που βιώνουμε σήμερα. Στην περίπτωση των νοσοκομειακών οφειλών, δύο κυρίως γεγονότα διευκόλυναν τη διαστρέβλωση των στοιχείων: το συστημικό πρόβλημα της ύπαρξης απαρχαιωμένων λογιστικών πλαισίων στον δημόσιο τομέα και οι μυστικές διαβουλεύσεις της νεοεκλεγείσας κυβέρνησης με ανώτατα στελέχη του ΔΝΤ, όπως αποκαλύφθηκε αργότερα, για να υπαχθεί η χώρα στο ΔΝΤ.
Όπως έχει ήδη λεχθεί από Έλληνες Οικονομικούς Στατιστικούς, κάτι δραματικά σοκαριστικό έπρεπε να συμβεί, για να αναλάβει το ΔΝΤ τον έλεγχο της χώρας. Η ιδέα μιας δημοσιονομικής κρίσης, σε συνδυασμό με την αναβίωση των αποκαλούμενωνGreek Statistics, ενεφανίσθη ως η τέλεια δικαιολογία για την εισβολή του ΔΝΤ στα Ευρωπαϊκά πράγματα. Έτσι, στατιστικές πρακτικές, σαν την ταχυδακτυλουργική επινόηση ψεύτικων, μη υπαρχόντων ελλειμμάτων που είχαν εξαχθεί από τις εκκρεμούσες νοσοκομειακές οφειλές της περιόδου 2005-2008, αποδείχτηκαν ως η πιο αντιπροσωπευτική στατιστική ραδιουργία των ετών 2009 και 2010.
Πληρωτέα νοσοκομείων: χρήμα που κανείς δεν πλήρωσε και κανείς δεν εισέπραξε
Στην Ελλάδα, όπως και στην υπόλοιπη ΕΕ, τα δημόσια νοσοκομεία παραδοσιακά προμηθεύονται φάρμακα και νοσοκομειακό υλικό από προμηθευτές που συνήθως πληρώνονται αργότερα από την ημερομηνία παράδοσης, λόγω των χρονοβόρων διαδικασιών αξιολόγησης του νομίμου των καταβολών από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Σχετικά με την Ελλάδα, τον Σεπτέμβριο 2009, είχε συσσωρευτεί ένας τεράστιος αριθμός μη αξιολογημένων νοσοκομειακών οφειλών των ετών 2005-2008 και ταυτόχρονα η συνολική αξία αυτών των οφειλών δεν ήταν ακόμα γνωστή. Πρέπει να τονίσουμε ότι η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα που έχει τέτοιου είδους στατιστικά προβλήματα. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ένωση Φαρμακοβιομηχανιών (EFPIA),που περιλαμβάνει πολυεθνικές όπως οι Roche καιNovartis, το 2011, τα Ευρωπαϊκά κράτη χρωστούσαν€12-15 δις στην φαρμακοβιομηχανία που αντιστοιχούσαν σε περισσότερα από ένα χρόνο.
Στις 2 Οκτωβρίου 2009, δηλαδή πριν τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009, και μέσα στα πλαίσια των Ευρωπαϊκών διαδικασιών, η ΕΣΥΕ, που τώρα λέγεται ΕΛΣΤΑΤ, είχε στείλει στην Eurostat τους πίνακες ελλείμματος και χρέους. Αυτοίπεριελάμβαναν μια κατά προσέγγιση εκτίμηση τωνεκκρεμουσών νοσοκομειακών οφειλών ίση με €2,3 δις που είχαν προκύψει από συνήθη έρευνα της ΕΣΥΕ. Η νέα κυβέρνηση φούσκωσε το ποσό των €2,3 δις φτάνοντάς το στα €6,6 δις, όπως περιγράφεται στην Τεχνική Έκθεση του Υπουργείου Οικονομικών του Φεβρουαρίου 2010, βασιζόμενη σε έρευνα του Υπουργείου και όχι της ΕΣΥΕ. Έτσι, η ψευδής διόγκωση έφτανε στο εντυπωσιακό ποσό των €5,4 δις. Επίσης, σύμφωνα με την ίδια Τεχνική Έκθεση, από τα €6,6 δις, μόνο τα €1,2 δις είχανεπικυρωθεί από το Ελεγκτικό Συνέδριο.
Και όχι μόνον έγινε αυτή η παρανομία, αλλά επίσης η νέα κυβέρνηση προσπάθησε να φορτώσει όλα αυτά τα επιπλέον €5,4 δις νοσοκομειακών οφειλών σε έναμόνο έτος, δηλαδή στο 2008.
Στην αρχή, η Eurostat το απέρριψε αυτό γράφοντας:
“Στην ανακοίνωση της 21 Οκτωβρίου 2009, ένα ποσό€2,5 δις προστέθηκε στο δημόσιο έλλειμμα του 2008 επί του ποσού των €2,3 δις. Αυτό έγινε, σύμφωνα με τις Ελληνικές Αρχές, κάτω από απευθείας εντολή που δόθηκε από το Υπουργείο Οικονομικών,παρά το γεγονός ότι το πραγματικό ύψος των νοσοκομειακών οφειλών είναι ακόμα άγνωστο,ότι δεν υπήρχε δικαιολογία για την επίρριψη αυτού του ποσού μόνο στο 2008 και όχι σε προηγούμενα χρόνια επίσης και ότι η ΕΣΥΕ είχε εκφράσει την διαφωνία της προς το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και το Υπουργείο Οικονομικών.”
Αργότερα, τον Απρίλιο 2010, η Eurostatυπαναχώρησε στις παράνομες απαιτήσεις της νέας κυβέρνησης, προφανώς γιατί οι Γραφειοκράτες τηςEurostat ήταν τότε απασχολημένοι με το να προσπαθούν να βρουν τρόπους να φορτώσουν τους κυβερνητικούς λογαριασμούς της Ελλάδας με πρόσθετο παράνομο χρέος, όπως περιγράψαμε στο άρθρο μας “Οι παραβάσεις και πλημμέλειες τηςEurostat γιγαντώνουν το δημόσιο χρέος της Ελλάδας” (10-16 Νοεμβρίου 2013, σελ. 3).
Η υπαναχώρηση της Eurostat, τον Απρίλιο 2010,ενδίδοντας στις απαιτήσεις της νέας Ελληνικής κυβέρνησης, ήταν ξεκάθαρα αντίθετη με τους Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς ΕΣΑ95 (βλ. ESA95 παρ.3.06, EC No. 2516/2000 άρθρο 2, Commission Reg.EC No. 995/2001) και αντίθετη με τον ΕυρωπαϊκόΚώδικα Ορθής Πρακτικής, κυρίως όσον αφορά τις αρχές της ανεξαρτησίας των στατιστικών μετρήσεων, της αντικειμενικότητας και της αξιοπιστίας των στατιστικών. Μία εντυπωσιακή παραβίαση του νόμου είναι ότι ένα μεγάλο μέρος των νοσοκομειακών οφειλών ΠΟΤΕ δεν καταβλήθηκε από την Ελληνική κυβέρνηση στις φαρμακευτικές εταιρείες. Δείτε γιατί:ενάμιση μήνα μετά την παράνομη διόγκωση του δημοσίου ελλείμματος, το Υπουργείο Οικονομικώνκάλεσε τις φαρμακευτικές εταιρείες και τους ζήτησε να δεχθούν μία έκπτωση 30% για την περίοδο 2005-2008.
Θέλουμε να επιστήσουμε την προσοχή σε δύο σημεία:
(1)
Όλες αυτές οι παράνομες στατιστικές διαδικασίεςκαι η ουσιαστική αδικία διαπράχθηκαν κατά των Ελλήνων πολιτών. Και, το πιο εκπληκτικό, διαπράχθηκαν κατ’ εξαίρεση ανάμεσα σε όλους τους άλλους Ευρωπαίους πολίτες.
(2)
Όλα όσα γράφουμε βασίζονται σε αποδεικτικά έγγραφα τόσο της Eurostat όσο και της ηγεσίας του Υπουργείου Οικονομικών εκείνης της εποχής.
Θα τελειώσουμε, όπως τελειώσαμε και στο προηγούμενο άρθρο μας. Δηλαδή, με την ίδια ερώτηση: Πώς είναι δυνατόν η ΕΕ να προχωρήσει μπροστά με ένα από τα μέλη του πυρήνα της να έχει αντιμετωπιστεί τόσο άδικα; Τα στατιστικά γεγονότα του 2009 απαιτούν μια σε βάθος, σοβαρή έρευνα και όχι παρεμβάσεις για μπλοκάρισμα της δικαστικής διαδικασίας στην Ελλάδα, όπως πράττει η Eurostat.Τα πράγματα πρέπει να τεθούν όπως έγιναν και η Ελλάδα να αποκατασταθεί. Το θέμα δεν είναι να αρνηθούμε το χρέος, αλλά το αναληθές και εγκληματικό μέρος του.
http://olympia.gr/
Πώς οι λογαριασμοί του Ελληνικού Δημοσίου φουσκώθηκαν με....
δισεκατομμύρια ευρώ φανταστικών νοσοκομειακών τιμολογίων
Ας φανταστούμε έναν έμπορο που συνήθως παραγγέλνει το ετήσιο στόκ του από έναν προμηθευτή, ο οποίος προσθέτει στην τιμή ένα έξτρα ποσό, εξαιτίας του ότι πληρώνεται αργότερα από την ημερομηνία παράδοσης του εμπορεύματος. Το έξτρα ποσό περιλαμβάνει τόκο, λόγω καθυστέρησης καταβολής των οφειλομένων, καθώς και ασφάλιστροκινδύνου για την πιθανότητα μη καταβολήςολόκληρου του οφειλόμενου ποσού. Ας υποθέσουμε τώρα ότι, για κάποιο λόγο, τόσο ο έμπορος όσο και ο προμηθευτής συμφωνούν σε μια έκπτωση, ας πούμε 30%, επί του αρχικού τιμολογίου. Ωστόσο, παρά τις νόμιμες προσαρμογές των λογιστικών βιβλίων του εμπόρου και του προμηθευτή, που γίνονται όπως απαιτείται, όταν ελέγχονται τα λογιστικά βιβλία του εμπόρου από την Ανώτερη Ελεγκτική Αρχή, ο Προϊστάμενος Λογιστηρίου του εμπόρου, για προσωπικό του όφελος, αποκρύπτει την έκπτωση που πραγματοποιήθηκε και παρουσιάζει στον Έλεγχο την αρχική τιμή του τιμολογίου. Ας υποθέσουμε όμως τώρα ότι η πράξη του αυτή ανακαλύπτεται και επικρίνεται από την Ανώτερη Ελεγκτική Αρχή, η οποία όμως στη συνέχεια το ξανασκέφτεται, αλίμονο, γιατί βρίσκει ότι μπορεί να προκύπτουν κάποια «οφέλη» από την πράξη αυτήτου Προϊσταμένου Λογιστηρίου και έτσι είναι και οι δύο ευτυχισμένοι.
Οι ηθοποιοί της παραπάνω θεατρικής παράστασης είναι οι εξής: τα Ελληνικά δημόσια νοσοκομεία (ο έμπορος), οι φαρμακοβιομηχανίες (ο προμηθευτής), το Ελληνικό Υπουργείο Οικονομικών (ο Προϊστάμενος Λογιστηρίου του εμπόρου), και ηEurostat (η Ανώτερη Ελεγκτική Αρχή). Σε κάποιουςαναγνώστες, αυτό μπορεί να ακούγεται κάπως παρατραβηγμένο, ειδικά το ότι η Eurostat ενήργησε με τέτοια ραδιουργία, όπως η Ανώτερη Ελεγκτική Αρχή της παραπάνω ιστορίας. Όμως δυστυχώς έτσι έγινε.
Τα γεγονότα
Τον Οκτώβριο 2009, συνέπεσαν δύο γεγονότα που έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην ψευδή διόγκωση των νοσοκομειακών οφειλών: η αλλαγή κυβέρνησης στην Ελλάδα από τις βουλευτικές εκλογές και η αποστολή στην Eurostat των συσσωρευμένων νοσοκομειακών οφειλών 2005-2008 που εκκρεμούσαν. Είναι κοινή πρακτική το ότι οι περισσότερες νεοεκλεγείσες κυβερνήσεις ισχυρίζονται ότι κληρονόμησαν σωρεία προβλημάτων από την προηγούμενη κυβέρνηση, έτσι ώστε να μπορούν τον επόμενο χρόνο να παρουσιάσουν μια «βελτίωση» οφειλόμενη στις δικές τους πολιτικές. Η νοοτροπία αυτή οδήγησε αρχικά τηνέα ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών να αρπάξειτην ευκαιρία εκμεταλλευόμενη ένα συστημικόπρόβλημα του Ελληνικού δημόσιου τομέα, να το ονομάσουν «παραχάραξη των στοιχείων» και ναμανουβράρουν, ή «αναθεωρήσουν», τις συσσωρευμένες νοσοκομειακές οφειλέςκαταλήγοντας σε μια παράνομη υπερεκτίμηση του δημοσίου ελλείμματος και χρέους για την περίοδο 2005-2009. Το σοκαριστικό είναι ότι η υπερεκτίμηση αυτή δεν ήταν το αποτέλεσμα μεταφοράς ήδη υλοποιημένων δαπανών από άλλα έτη στα έτη 2005-2009, αλλά ήταν το αποτέλεσμα επιβάρυνσης όλων των ετών της θητείας της προηγούμενης κυβέρνησης με ποσά δισεκατομμυρίων ευρώ που ήταν φανταστικά. Ναι φανταστικά! Και το πιο σοκαριστικόείναι ότι η Eurostat συνεργάστηκε εν γνώσει της επ’ αυτού.
Αντίθετα με άλλες χώρες που αυτές οι πρακτικές, όταν αποκαλυφθούν, τιμωρούνται μέσα από θεσμοθετημένες πειθαρχικές διαδικασίες, στην Ελλάδα το παράνομο μανουβράρισμα των στοιχείων πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις καταλήγοντας στην οικονομική καταστροφή που βιώνουμε σήμερα. Στην περίπτωση των νοσοκομειακών οφειλών, δύο κυρίως γεγονότα διευκόλυναν τη διαστρέβλωση των στοιχείων: το συστημικό πρόβλημα της ύπαρξης απαρχαιωμένων λογιστικών πλαισίων στον δημόσιο τομέα και οι μυστικές διαβουλεύσεις της νεοεκλεγείσας κυβέρνησης με ανώτατα στελέχη του ΔΝΤ, όπως αποκαλύφθηκε αργότερα, για να υπαχθεί η χώρα στο ΔΝΤ.
Όπως έχει ήδη λεχθεί από Έλληνες Οικονομικούς Στατιστικούς, κάτι δραματικά σοκαριστικό έπρεπε να συμβεί, για να αναλάβει το ΔΝΤ τον έλεγχο της χώρας. Η ιδέα μιας δημοσιονομικής κρίσης, σε συνδυασμό με την αναβίωση των αποκαλούμενωνGreek Statistics, ενεφανίσθη ως η τέλεια δικαιολογία για την εισβολή του ΔΝΤ στα Ευρωπαϊκά πράγματα. Έτσι, στατιστικές πρακτικές, σαν την ταχυδακτυλουργική επινόηση ψεύτικων, μη υπαρχόντων ελλειμμάτων που είχαν εξαχθεί από τις εκκρεμούσες νοσοκομειακές οφειλές της περιόδου 2005-2008, αποδείχτηκαν ως η πιο αντιπροσωπευτική στατιστική ραδιουργία των ετών 2009 και 2010.
Πληρωτέα νοσοκομείων: χρήμα που κανείς δεν πλήρωσε και κανείς δεν εισέπραξε
Στην Ελλάδα, όπως και στην υπόλοιπη ΕΕ, τα δημόσια νοσοκομεία παραδοσιακά προμηθεύονται φάρμακα και νοσοκομειακό υλικό από προμηθευτές που συνήθως πληρώνονται αργότερα από την ημερομηνία παράδοσης, λόγω των χρονοβόρων διαδικασιών αξιολόγησης του νομίμου των καταβολών από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Σχετικά με την Ελλάδα, τον Σεπτέμβριο 2009, είχε συσσωρευτεί ένας τεράστιος αριθμός μη αξιολογημένων νοσοκομειακών οφειλών των ετών 2005-2008 και ταυτόχρονα η συνολική αξία αυτών των οφειλών δεν ήταν ακόμα γνωστή. Πρέπει να τονίσουμε ότι η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα που έχει τέτοιου είδους στατιστικά προβλήματα. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ένωση Φαρμακοβιομηχανιών (EFPIA),που περιλαμβάνει πολυεθνικές όπως οι Roche καιNovartis, το 2011, τα Ευρωπαϊκά κράτη χρωστούσαν€12-15 δις στην φαρμακοβιομηχανία που αντιστοιχούσαν σε περισσότερα από ένα χρόνο.
Στις 2 Οκτωβρίου 2009, δηλαδή πριν τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009, και μέσα στα πλαίσια των Ευρωπαϊκών διαδικασιών, η ΕΣΥΕ, που τώρα λέγεται ΕΛΣΤΑΤ, είχε στείλει στην Eurostat τους πίνακες ελλείμματος και χρέους. Αυτοίπεριελάμβαναν μια κατά προσέγγιση εκτίμηση τωνεκκρεμουσών νοσοκομειακών οφειλών ίση με €2,3 δις που είχαν προκύψει από συνήθη έρευνα της ΕΣΥΕ. Η νέα κυβέρνηση φούσκωσε το ποσό των €2,3 δις φτάνοντάς το στα €6,6 δις, όπως περιγράφεται στην Τεχνική Έκθεση του Υπουργείου Οικονομικών του Φεβρουαρίου 2010, βασιζόμενη σε έρευνα του Υπουργείου και όχι της ΕΣΥΕ. Έτσι, η ψευδής διόγκωση έφτανε στο εντυπωσιακό ποσό των €5,4 δις. Επίσης, σύμφωνα με την ίδια Τεχνική Έκθεση, από τα €6,6 δις, μόνο τα €1,2 δις είχανεπικυρωθεί από το Ελεγκτικό Συνέδριο.
Και όχι μόνον έγινε αυτή η παρανομία, αλλά επίσης η νέα κυβέρνηση προσπάθησε να φορτώσει όλα αυτά τα επιπλέον €5,4 δις νοσοκομειακών οφειλών σε έναμόνο έτος, δηλαδή στο 2008.
Στην αρχή, η Eurostat το απέρριψε αυτό γράφοντας:
“Στην ανακοίνωση της 21 Οκτωβρίου 2009, ένα ποσό€2,5 δις προστέθηκε στο δημόσιο έλλειμμα του 2008 επί του ποσού των €2,3 δις. Αυτό έγινε, σύμφωνα με τις Ελληνικές Αρχές, κάτω από απευθείας εντολή που δόθηκε από το Υπουργείο Οικονομικών,παρά το γεγονός ότι το πραγματικό ύψος των νοσοκομειακών οφειλών είναι ακόμα άγνωστο,ότι δεν υπήρχε δικαιολογία για την επίρριψη αυτού του ποσού μόνο στο 2008 και όχι σε προηγούμενα χρόνια επίσης και ότι η ΕΣΥΕ είχε εκφράσει την διαφωνία της προς το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και το Υπουργείο Οικονομικών.”
Αργότερα, τον Απρίλιο 2010, η Eurostatυπαναχώρησε στις παράνομες απαιτήσεις της νέας κυβέρνησης, προφανώς γιατί οι Γραφειοκράτες τηςEurostat ήταν τότε απασχολημένοι με το να προσπαθούν να βρουν τρόπους να φορτώσουν τους κυβερνητικούς λογαριασμούς της Ελλάδας με πρόσθετο παράνομο χρέος, όπως περιγράψαμε στο άρθρο μας “Οι παραβάσεις και πλημμέλειες τηςEurostat γιγαντώνουν το δημόσιο χρέος της Ελλάδας” (10-16 Νοεμβρίου 2013, σελ. 3).
Η υπαναχώρηση της Eurostat, τον Απρίλιο 2010,ενδίδοντας στις απαιτήσεις της νέας Ελληνικής κυβέρνησης, ήταν ξεκάθαρα αντίθετη με τους Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς ΕΣΑ95 (βλ. ESA95 παρ.3.06, EC No. 2516/2000 άρθρο 2, Commission Reg.EC No. 995/2001) και αντίθετη με τον ΕυρωπαϊκόΚώδικα Ορθής Πρακτικής, κυρίως όσον αφορά τις αρχές της ανεξαρτησίας των στατιστικών μετρήσεων, της αντικειμενικότητας και της αξιοπιστίας των στατιστικών. Μία εντυπωσιακή παραβίαση του νόμου είναι ότι ένα μεγάλο μέρος των νοσοκομειακών οφειλών ΠΟΤΕ δεν καταβλήθηκε από την Ελληνική κυβέρνηση στις φαρμακευτικές εταιρείες. Δείτε γιατί:ενάμιση μήνα μετά την παράνομη διόγκωση του δημοσίου ελλείμματος, το Υπουργείο Οικονομικώνκάλεσε τις φαρμακευτικές εταιρείες και τους ζήτησε να δεχθούν μία έκπτωση 30% για την περίοδο 2005-2008.
Θέλουμε να επιστήσουμε την προσοχή σε δύο σημεία:
(1)
Όλες αυτές οι παράνομες στατιστικές διαδικασίεςκαι η ουσιαστική αδικία διαπράχθηκαν κατά των Ελλήνων πολιτών. Και, το πιο εκπληκτικό, διαπράχθηκαν κατ’ εξαίρεση ανάμεσα σε όλους τους άλλους Ευρωπαίους πολίτες.
(2)
Όλα όσα γράφουμε βασίζονται σε αποδεικτικά έγγραφα τόσο της Eurostat όσο και της ηγεσίας του Υπουργείου Οικονομικών εκείνης της εποχής.
Θα τελειώσουμε, όπως τελειώσαμε και στο προηγούμενο άρθρο μας. Δηλαδή, με την ίδια ερώτηση: Πώς είναι δυνατόν η ΕΕ να προχωρήσει μπροστά με ένα από τα μέλη του πυρήνα της να έχει αντιμετωπιστεί τόσο άδικα; Τα στατιστικά γεγονότα του 2009 απαιτούν μια σε βάθος, σοβαρή έρευνα και όχι παρεμβάσεις για μπλοκάρισμα της δικαστικής διαδικασίας στην Ελλάδα, όπως πράττει η Eurostat.Τα πράγματα πρέπει να τεθούν όπως έγιναν και η Ελλάδα να αποκατασταθεί. Το θέμα δεν είναι να αρνηθούμε το χρέος, αλλά το αναληθές και εγκληματικό μέρος του.
http://olympia.gr/
ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΘΑ ΚΑΝΩ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ????? ΜΑ ΔΕΝ ΓΑ @@@@ΜΑΣΤΕ???
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟ ΜΑΤΩΜΕΝΟ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ ΤΟΥ…ΑΓΩΝΑ.
Είναι να τρελαίνεσαι με αυτόν Πάνο που φέρνει τα πάνω κάτω.
Μάτωσε, λέει ο Πάνος, μάτωσε από τους εχθρούς, και το αίμα έτρεξε στο καθαρό πουκάμισό του που ήταν μουσκεμένο από ιδρώτα..
Μάτωσε ο Πάνος στο πουκάμισο στο μέρος της καρδιάς; Λίγο δεξιότερα; Λίγο αριστερότερα, ίσως και στο κέντρο;
Άτιμο βόλι ριγμένο σε ..χαρτομάντιλο πλήγωσε το Πάνο μας σε καίριο σημείο. Κοιτάει ο Πάνος το αίμα και σχεδόν λιποθυμάει. Δεν κρατιέται στα πόδια του.
Γυρίζει το βλέμμα του στον οδηγό της μηχανής και του λέει με σβησμένη φωνή: Με έφαγαν οι άτιμοι….
Κοιτάει γύρω του ο οδηγός και απορεί. Ξανακοιτάε ι και γυρίζοντας προς τον Πάνο, βλέπει ότι είχε «λυθεί η μύτη του». Θέλει να γελάσει αλλά δεν μπορεί. Σφίγγει τα δόντια του και ψιθυρίζει:
Πρόεδρε , η μύτη σου έλυσε όταν την σκούπιζες.
Αλήθεια λές μωρέ , ρωτάει ο Πάνος ;
Αλήθεια Πρόεδρε.
-Δηλαδή δεν θα πεθάνω; Μπορώ να σηκωθώ;
Βέβαια του απαντά ο οδηγός του και τον βοηθά να σηκωθεί.
Σηκώνεται ο Πάνος και φωνάζει. ΜΗΗΗΗ! Μη σκουπίσεις το αίμα μου…
Φώναξε τα κανάλια….!!!!!!!
Μια ιστορία πέρα για πέρα ‘’ιστορική’’ που θα μπορούσε να είχε συμβεί καθ΄ολοκληρία.
Η ζωή μας, με το Πάνο, ίσως γυριστεί και ταινία. Κάποτε κάποιοι «εξωγήινοι» θα προσπαθήσουν να καταλάβουν τι ζώα ζούσαν στον πλανήτη γη ?
Φυλάξτε το αίμα στο πουκάμισο του αγωνιστή το 12-13 !
ΣΧΟΛΙΟ: Αλήθεια Πρόεδρε πως βρέθηκε το αίμα στο πουκάμισό σου;
Πάντως , ότι και να μου πείς δεν θα σε πιστέψω.
Γι αυτό καλλίτερα να μη μου πεις !!!!
Ένας..θαυμαστής σου
ΘΕΕ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΓΡΑΦΙΚΟΣ Ο ΚΑΜΜΕΝΟΣ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι δυνατόν να είναι τόσο γραφικός ο Καμμένος; Eιναι δυνατόν να υπάρχουν ηλίθιοι που να συγκινούνται από τους παρακάτω γραφικούς εως βλακείας στίχους του ύμνου των Ανεξάρτητων Ελλήνων;
Οι στίχοι του νέου ύμνου είναι οι εξής:
"Κάτι παιδιά με μια Σημαία
τρέξαν να πουν παντού τα νέα
Βγάλανε άσσο απ το μανίκι
πως ο Βαρδάρης φέρνει Νίκη!
Τρία παιδιά 'π την Ελευσίνα
την παρατήσαν τη ρουτίνα
Φέραν στο Σύνταγμα φιρμάνι
χαμός στη Κρήτη και στη Μάνη!
ΡΕΦΡΕΝ
Ξύπνα!...για να στολίσουμε
το σπίτι μας το πατρικό
Ξύπνα!...να τραγουδήσουμε
για το ξημέρωμα στον ουρανό
Τρέξε!...για να γιορτάσουμε
στους δρόμους που άνοιξαν για μας,
Τρέξε!...για να φωνάξουμε,
"Γεια σου Ανεξάρτητη Ελλάς!!!"
Ξεκίνησαν απ τον Περαία
φτάσανε μες τη Καλλιθέα
Στο Φάληρο, στο Περιστέρι,
ξεσηκωμός σ όλα τα μέρη
Μες στο χορό και οι Κυκλάδες
τα Δωδεκάνησα (οι) Σποράδες,
της Εφτανήσου τα στολίδια,
Νίκης μηνύματα όλα ίδια..."
AΠΑΝΤΗΣΗ Μαντζουράνα στο κατώφλι γάιδαρος στο παραθύρι τι ωραία που είναι η Λεβαδιά χωρίς καμία αιτία…(Κόπανοι)…
Πέμπτη, Μαΐου 24, 2012
ΑΔΩΝΗΣ ΝΑΙ ΤΟΝ ΕΙΠΑ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε επεισοδιακό τρόπο έγινε η δίκη του υπουργού Αδωνι Γεωργιάδη για τις λέξεις «καραγκιόζης και ανιματέρ» με τις οποίες χαρακτήρισε τον Πάνο Καμμένο.
Ο δικαστής ρώτησε τον υπουργό Υγείας κατά την απολογία του αν αληθεύουν οι χαρακτηρισμοί που για τους οποίους τον κατηγορεί ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων.
-Είπατε τον κ. Καμμένο καραγκιόζη και ανιματέρ;
-Βεβαίως. Διότι πλην του ότι με αποκάλεσε εθνικό μαλάκα, ο άνθρωπος δεν ξέρει τι λέει. Ο όρος «καραγκιόζης» είναι πολιτικός χαρακτηρισμός, κύριε δικαστά.
-Γιατί;
-Γιατί έλεγε ότι η Ρωσία δανείζει τρεις φορές φθηνότερα την Κύπρο και απεδείχθη λάθος. Αν ήταν εδώ ο κ. Καμμένος και τον βάζαμε να διαβάσει έναν προϋπολογισμό του κράτους δεν θα έβρισκε ούτε ένα νούμερο.
-Τον είπατε και ανεπάγγελτο…
-Βεβαίως. Γιατί, έχει δουλέψει ποτέ;
Υπενθυμίζεται πως ο Πάνος Καμμένος διεκδικεί 300.000 ευρώ από τον Υπουργό Υγείας ως αποζημίωση για συκοφαντική δυσφήμιση και προσβολή.
Η ΠΙΠΙΛΑ ΤΟΥ ΠΑΝΟΥΛΙ ΚΑΙ Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΣΠΕΡΜΑΤΟΣ ΑΓΡΙΟΚΕΡΑΤΙΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το ..παιδί το λυπάμαι!
Μεγάλωσε ανάμεσα στο "Γκαούρ -Ταρζάν " και στο παιδί φάντασμα το "Γιώργο Θαλάσσης" !
Μέσα στο μικρό και αβασάνιστο ..μυαλουδάκι του στήσανε χορό. Ο Γιώργος Θαλάσσης και ο Γκαούρ- Ταρζάν .
Ο ένας κυνηγούσε τους Γερμανούς και κατέστρεφε ότι ήταν δικό τους.
Ο άλλος κυνηγούσε τους γορίλες και τους Άγγλους, μέσα στα δάση της..θάλασσας έβλεπε τους καρχαρίες να μαλώνουν με τα λιοντάρια και οι πίθηκοι να ζητωκραυγάζουν: Πήδα πάνω αρχηγέ!
Έπαιρνε φόρα ο λευκός καρχαρίας από τη μια μεριά και ο λευκός ρινόκερος από την άλλη και στη μέση ο Έλληνας Γκαούρπανος να προσπαθεί να τους ..χωρίσει !
Πήδαγε ο ένας, έτρεχε να κρυφτεί στο δάσος ο ..καρχαρίας και ξαφνικά παρουσιαζότανε μπροστά του ο Ανδρέας όλων των Ελλήνων πλήν του Πάνου και του Μητσοτάκη.
Άφριζε ο Πάνος από το κακό του όταν έβλεπε τον Ανδρέα μπροστά του, γιατί φοβόταν ότι θα του ξαναχάριζε άλλη μία πιπίλα , που ο Πάνος νομίζοντας πως είναι καραμέλα την ..έφαγε !
-Τι έκανες εκεί μικρέ; του είπε ο Ανδρέας κρατώντας στο χέρι του ένα..κεραυνό!
- Τίποτε κύριε Ανδρέα ,απάντησε ο μικρούλης Πάνος. Έφαγα την καραμέλα που μου δώσατε.
-Μα αυτό δεν ήταν καραμέλα του απάντησε ο Αντρέας γελώντας. Αυτό ήταν η νέα σου πιπίλα.
-Μα εγώ την πέταξα την πιπίλα απάντησε ο Πάνος.
= Κρίμα πανούλη , γιατί εσύ την πιπίλα θα την έχεις ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ! είπε ο Αντρέας και εξαφανίστηκε.
Έσκαγε στο κλάμα από τότε ο Πάνος όταν σκεπτόταν ότι θα έπρεπε να έχει μία πιπίλα συνέχεια στο στόμα του.
Αναρωτιέται με μανία ,πως ο Ανδρέας τον κατάλαβε ότι θα ήταν ένας πιπίλας πάντοτε στο,,,χέρι του.
Κι έτσι πήρε τη μεγάλη απόφαση.
Θα έκοβε την πιπίλα.
Κοίταξε το ημερολόγιο: " 17 Νοέμβρη" !!!
Πήρε το μαχαίρι και είπε θα σε κόψω στα δύο ..πιπίλα !