Ογδόντα μεγάλες βιομηχανίες στην Ελλάδα, που κινούνται στο χώρο της
χαλυβουργίας, της υαλουργίας, της κλωστοϋφαντουργίας, του τσιμέντου και
του αλουμινίου ετοιμάζονται να χτυπήσουν «κανόνι», ακολουθώντας την
πορεία της Χαλυβουργικής. Και όμως η κυβέρνηση έχει το θράσος να μιλάει
για «success story» και για ανάπτυξη σε μία χώρα που....
βιώνει συνθήκες Κατοχής.
Σοκ προκαλεί και η απάντηση που δίδουν ανώτατες πηγές του υπουργείου Ανάπτυξης στο ερώτημα τι συνέβη με τη Χαλυβουργική. «Ελπίζουμε η τρόικα να πήρε το μήνυμα», λένε. Παραδέχονται δηλαδή πώς δεν κυβερνούν, απλά εκτελούν τις εντολές των εκπροσώπων των δανειστών, σαν καλοί υπάλληλοι.
Των δανειστών που όπως οι ίδιοι οι Ευρωβουλευτές παραδέχονται η τρόικα στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες των μνημονίων λειτούργησε ως «χασάπης» και όχι ως «χειρούργος» για να γλυτώσει τον ασθενή.
Τι θέλουν οι δανειστές; Να τελειώσουν μία και καλή με την ελληνική βιομηχανία για να μπορέσουν με δικές τους επιχειρήσεις να μπουν στην Ελλάδα και να ελέγξουν τα πάντα. Ότι δεν κατάφεραν πόλεμοι, να κλείσουν δηλαδή μεγάλες επιχειρήσεις, το καταφέρουν τώρα με τον «οικονομικό στραγγαλισμό» και τις τεράστιες αυξήσεις στην ενέργεια λόγω επιβολής φόρων.
Αυτό έκανε η τρόικα και με τις αμυντικές βιομηχανίες. Ήθελε να τις κλείσει οριστικά και επί της ουσίας το πέτυχε προκειμένου οι Ένοπλες Δυνάμεις να μην μπορούν να κατασκευάσουν ούτε σφαίρες για το τυφέκια των Ελλήνων στρατιωτών.
«Καραδοκούν» εταιρείες από τη Γερμανία προκειμένου να πάρουν τις δουλειές ζητώντας «χρυσάφι». Όπως έκαναν τόσα χρόνια «λαδώνοντας» για να πουλήσουν στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες όπλα.
Κι αυτό δεν γίνεται μόνο στον κρίσιμο τομέα της άμυνας, αλλά και σε πολλούς άλλους τομείς ως φαίνεται, αναγκάζοντας εταιρείες κολοσσούς να μεταφέρουν τις έδρες τους στο εξωτερικό για να επιβιώσουν, απολύοντας σωρηδόν κόσμο, βάζοντας «λουκέτα»…
Το κόστος λειτουργίας τους έχει εκτοξευτεί. Η ηλεκτρική ενέργεια έχει φτάσει στα ύψη, όπως και η χρήση φυσικού αερίου με τους απανωτούς φόρους που έχουν επιβληθεί από την κυβέρνηση με εντολή τρόικας. Την ίδια στιγμή, η εγχώρια κατανάλωση είναι ανύπαρκτη και οι εξαγωγές ελάχιστες.
Πώς να είναι ανταγωνιστική μία επιχείρηση και να προχωρήσει σε εξαγωγές όταν η ηλεκτρική ενέργεια στην Ελλάδα, το βιομηχανικό ρεύμα, υπερφορολογείται, με αποτέλεσμα οι τιμές να διαμορφώνονται στα 77 ευρώ η μεγαβατώρα, έναντι 30-35 ευρώ η μεγαβατώρα στην Ιταλία, 35-40 ευρώ στη Γερμανία, 40-46 ευρώ στη Γαλλία και 46 ευρώ στη Βουλγαρία.
Πίσω από τις επιχειρήσεις αυτές κρύβονται χιλιάδες θέσεις εργασίας, οι οποίες αν τελικώς χτυπήσουν «κανόνι» θα βρεθούν στην ανεργία, η οποία έχει ξεπεράσει, επισήμως, το 28%.
Αυτό είναι το success story του κ. Σαμαρά και του κ. Στουρνάρα που βλέπουν να έρχεται η ανάπτυξη όταν η μία επιχείρηση μετά την άλλη κλείνουν και οι Έλληνες δεν έχουν να φάνε.
Η κυβέρνηση παλεύει να μείνει στην εξουσία για να ολοκληρώσει το σχέδιο των δανειστών. Αυτό είναι να τελειώσουν μία και καλή με την Ελλάδα, διαλύοντας τη βιομηχανία, όποια έχει απομείνει, τον πρωτογενή τομέα, το Δημόσιο τομέα και να μπορούν στη συνέχεια να εφαρμόσουν τους αποικιακούς τους όρους.
Το επόμενο βήμα είναι η κατασχέσεις τους τραπεζικούς λογαριασμούς. Το έχουν πει με κάθε τρόπο οι Ευρωπαίοι Κομισάριοι.
βιώνει συνθήκες Κατοχής.
Σοκ προκαλεί και η απάντηση που δίδουν ανώτατες πηγές του υπουργείου Ανάπτυξης στο ερώτημα τι συνέβη με τη Χαλυβουργική. «Ελπίζουμε η τρόικα να πήρε το μήνυμα», λένε. Παραδέχονται δηλαδή πώς δεν κυβερνούν, απλά εκτελούν τις εντολές των εκπροσώπων των δανειστών, σαν καλοί υπάλληλοι.
Των δανειστών που όπως οι ίδιοι οι Ευρωβουλευτές παραδέχονται η τρόικα στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες των μνημονίων λειτούργησε ως «χασάπης» και όχι ως «χειρούργος» για να γλυτώσει τον ασθενή.
Τι θέλουν οι δανειστές; Να τελειώσουν μία και καλή με την ελληνική βιομηχανία για να μπορέσουν με δικές τους επιχειρήσεις να μπουν στην Ελλάδα και να ελέγξουν τα πάντα. Ότι δεν κατάφεραν πόλεμοι, να κλείσουν δηλαδή μεγάλες επιχειρήσεις, το καταφέρουν τώρα με τον «οικονομικό στραγγαλισμό» και τις τεράστιες αυξήσεις στην ενέργεια λόγω επιβολής φόρων.
Αυτό έκανε η τρόικα και με τις αμυντικές βιομηχανίες. Ήθελε να τις κλείσει οριστικά και επί της ουσίας το πέτυχε προκειμένου οι Ένοπλες Δυνάμεις να μην μπορούν να κατασκευάσουν ούτε σφαίρες για το τυφέκια των Ελλήνων στρατιωτών.
«Καραδοκούν» εταιρείες από τη Γερμανία προκειμένου να πάρουν τις δουλειές ζητώντας «χρυσάφι». Όπως έκαναν τόσα χρόνια «λαδώνοντας» για να πουλήσουν στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες όπλα.
Κι αυτό δεν γίνεται μόνο στον κρίσιμο τομέα της άμυνας, αλλά και σε πολλούς άλλους τομείς ως φαίνεται, αναγκάζοντας εταιρείες κολοσσούς να μεταφέρουν τις έδρες τους στο εξωτερικό για να επιβιώσουν, απολύοντας σωρηδόν κόσμο, βάζοντας «λουκέτα»…
Το κόστος λειτουργίας τους έχει εκτοξευτεί. Η ηλεκτρική ενέργεια έχει φτάσει στα ύψη, όπως και η χρήση φυσικού αερίου με τους απανωτούς φόρους που έχουν επιβληθεί από την κυβέρνηση με εντολή τρόικας. Την ίδια στιγμή, η εγχώρια κατανάλωση είναι ανύπαρκτη και οι εξαγωγές ελάχιστες.
Πώς να είναι ανταγωνιστική μία επιχείρηση και να προχωρήσει σε εξαγωγές όταν η ηλεκτρική ενέργεια στην Ελλάδα, το βιομηχανικό ρεύμα, υπερφορολογείται, με αποτέλεσμα οι τιμές να διαμορφώνονται στα 77 ευρώ η μεγαβατώρα, έναντι 30-35 ευρώ η μεγαβατώρα στην Ιταλία, 35-40 ευρώ στη Γερμανία, 40-46 ευρώ στη Γαλλία και 46 ευρώ στη Βουλγαρία.
Πίσω από τις επιχειρήσεις αυτές κρύβονται χιλιάδες θέσεις εργασίας, οι οποίες αν τελικώς χτυπήσουν «κανόνι» θα βρεθούν στην ανεργία, η οποία έχει ξεπεράσει, επισήμως, το 28%.
Αυτό είναι το success story του κ. Σαμαρά και του κ. Στουρνάρα που βλέπουν να έρχεται η ανάπτυξη όταν η μία επιχείρηση μετά την άλλη κλείνουν και οι Έλληνες δεν έχουν να φάνε.
Η κυβέρνηση παλεύει να μείνει στην εξουσία για να ολοκληρώσει το σχέδιο των δανειστών. Αυτό είναι να τελειώσουν μία και καλή με την Ελλάδα, διαλύοντας τη βιομηχανία, όποια έχει απομείνει, τον πρωτογενή τομέα, το Δημόσιο τομέα και να μπορούν στη συνέχεια να εφαρμόσουν τους αποικιακούς τους όρους.
Το επόμενο βήμα είναι η κατασχέσεις τους τραπεζικούς λογαριασμούς. Το έχουν πει με κάθε τρόπο οι Ευρωπαίοι Κομισάριοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου