Από την 20η Μαΐου 2014 η χώρα της Ταϊλάνδης βρίσκεται επίσημα σε καθεστώς
στρατιωτικής επιτήρησης.
Η σημερινή κατάσταση οφείλεται σε συμφέροντα ανάμεσα στις παραδοσιακές ελίτ
και στις νέες δυνάμεις που κερδίζουν έδαφος, οι οποίες θέλοντας να μοιράσουν την πίτα της
οικονομικής εκμετάλλευσης της χώρας, κατάφεραν να προκαλέσουν πολιτική αστάθεια.
Η αρχική αφορμή, η οποία ξεκίνησε τις εξεγέρσεις στις αρχές Δεκεμβρίου του
2013, ήταν μια πρωτόγνωρη για τη χώρα χαμηλή τιμή αγοράς του παραγόμενου ρυζιού από
τους συνεταιρισμούς. Οι υποστηρικτές ενός κινήματος που επιδιώκει την παγκοσμιοποίηση
και γρήγορο εκσυγχρονισμό της χώρας, γνωστοί ως «τα κόκκινα πουκάμισα», με αρχηγό την
μέχρι πρότινος πρωθυπουργό Yingluck Shinawatra, ήρθαν σε μετωπική σύγκρουση με μια
μεγάλη μερίδα πληθυσμού, κατώτερης κυρίως τάξης και υποστηρικτών της πιο συντηρητικής
μερίδας και ταυτόχρονα προσαρτώμενης στους βασιλικούς κύκλους, γνωστοί ως «τα κίτρινα
πουκάμισα».
Αυτό που φανερά πλέον γινόταν στη χώρα ήταν οι υποκινητές των δύο πολιτικών
ρευμάτων να είχαν καταφέρει να φέρουν τον υποκινούμενο λαό σε καθημερινές εξεγέρσεις
με συχνούς σοβαρούς τραυματισμούς, για δήθεν διαφορετικές απόψεις πάνω στην επίλυση
των προβλημάτων της χώρας, ενώ παρασκηνιακά επιβουλεύονταν την υφαρπαγή του πλούτου της.
Σε μια τέτοια κατάσταση, που είχε φτάσει το σημείο που έπρεπε να ληφθούν κάποιες
αποφάσεις οι οποίες δεν λαμβάνονταν, μετά από έξι μήνες ταραχών στην πρωτεύουσα
Bangkok να δείχνει στον έξω κόσμο την εικόνα μιας πόλης ασφαλούς μεν, αλλά αφιλόξενης
για νέους επενδυτές, έκανε την εμφάνιση του ο στρατός για 12η φορά μέσα στα τελευταία 80
χρόνια.
Από τις πρώτες ανακοινώσεις του αρχηγού του πραξικοπήματος ήταν η υπόσχεση
πως εξασφαλίζεται η ομαλή πορεία σε εκλογές, προς ανάδειξη νέας ισχυρής κυβέρνησης,
χωρίς βέβαια να ανακοινώνεται η ημερομηνία διεξαγωγής τους.
Το παράδοξο είναι ότι το κίνημα του στρατού να αναλάβει την «προσωρινή» εξουσία
βρήκε υποστηρικτές σχεδόν το σύνολο του πληθυσμού, καθώς είναι δεδομένη ανέκαθεν η
συμπάθεια στα σώματα ασφαλείας και στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας.
Η παρουσία του στρατού είναι έντονη στην πρωτεύουσα Bangkok και σχεδόν
ανύπαρκτη σε άλλες πιο τουριστικές περιοχές. Είχε εφαρμοστεί αρχικά απαγόρευση
της κυκλοφορίας από τις 10 το βράδυ μέχρι τις 5 το πρωί, η οποία περιορίστηκε από τα
μεσάνυχτα ως τις 4 και σύμφωνα με νεότερες πληροφορίες τείνει από αρχές Ιουνίου να
εκλείψει εντελώς. Η τουριστική κίνηση και οι ρυθμοί των πόλεων έχουν επανέλθει μετά την
παγωμάρα των πρώτων ημερών. Οι στρατιώτες που εποπτεύουν την τάξη έχουν γίνει θέμα
έλξης των ταϊλανδών κατοίκων, καθώς αναφέρουν συχνά ότι πρόκειται για παιδιά τους και
κάπως έτσι οι ξένοι επισκέπτες βλέποντας αυτή την αφομοίωση έχουν αποβάλει το αίσθημα
ανασφάλειας και φόβου. Πολλοί είναι αυτοί που θέλουν να βγάλουν μια φωτογραφία ως
ενθύμιο από το ταξίδι τους στην Ταϊλάνδη.
Η μη ανακοίνωση της ημερομηνίας εκλογών οδηγεί πολλούς αναλυτές να αναφέρουν
ότι αυτή η χούντα ήρθε για να μείνει. Παρ' όλα αυτά η πρόσβαση στα αεροδρόμια, οι
καθημερινές μετακινήσεις, η χρήση διαδικτύου και κοινωνικών δικτύων λειτουργεί ομαλά.
Αν αγνοηθεί η παρουσία του στρατού, οι καθημερινές δραστηριότητες δεν διαφέρουν από
εκείνες σε άλλες πόλεις του κόσμου. Αφίξεις νέων τουριστών γίνονται καθημερινά και τα πιο
παραθεριστικά μέρη, στα οποία δεν έχει εμφανιστεί το πραξικόπημα, συνεχίζουν να ελκύουν
επισκέπτες.
Η Ταϊλάνδη, με αυτό το μαγικό τρόπο της, κατάφερε να εκλείψει τον αρχικό
δισταγμό και να επαναφέρει το χαμόγελο στα πρόσωπα του πληθυσμού. Απέδειξε πως
είναι μια ασφαλής χώρα, όχι μόνο για ολιγοήμερη επίσκεψη αλλά και για μόνιμη διαμονή.
Πάντα όμως θα υπάρχουν ταραχές και φαινόμενα πολιτικής αστάθειας όσο καθυστερεί
η εγκατάσταση μιας ισχυρής κυβέρνησης, που δεν θα ενδιαφέρεται για την καπήλευση,
αλλά για να εξασφαλίσει να ακολουθηθούν οι εξελίξεις που γίνονται στην ΝΑ Ασία, καθώς
προετοιμάζεται μια οικονομική και πολιτική ένωση τύπου ΕΕ των 28.
Thomas ThaiGreko
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου