Πύλη των Φίλων το κατώφλι όσων δεν ψάχνουν, βρίσκουν... όσων δεν παρατηρούν, μετέχουν!

Το παρακάτω άρθρο θεωρείται από τα πιο διαβασμένα παγκοσμίως για το 2014
μέχρι σήμερα. Αναρωτιόμαστε αν, υπό το φως των αποκαλύψεων του Gordon Duff
για την χρήση των συστημάτων ελέγχου προκειμένου να θανατωθούν οι επιβάτες,
θα πρέπει να αναθεωρηθεί η υπόθεση της τραγικής πτήσης HELIOS των κυπριακών
αερογραμμών του 2005 και να μάθουμε τι πραγματικά συνέβη με την
υποτιθέμενη... αποσυμπίεση στο εσωτερικό του αεροπλάνου.

 

 

 

 ΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΟΣΩΝ ΔΕΝ ΨΑΧΝΟΥΝ, ΒΡΙΣΚΟΥΝ... ΟΣΩΝ ΔΕΝ ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΝ, ΜΕΤΕΧΟΥΝ!

Τετάρτη, 6 Αυγούστου 2014

Πτήση 370: Το «παραμυθάκι» της CIA

Πτήση 370: Το «παραμυθάκι» της CIA

[Σχόλιο ΠΥΛΗ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ: Το παρακάτω άρθρο θεωρείται από τα πιο διαβασμένα παγκοσμίως για το 2014 μέχρι σήμερα. Αναρωτιόμαστε αν, υπό το φως των αποκαλύψεων του Gordon Duff για την χρήση των συστημάτων ελέγχου προκειμένου να θανατωθούν οι επιβάτες, θα πρέπει να αναθεωρηθεί η υπόθεση της τραγικής πτήσης HELIOS των κυπριακών αερογραμμών του 2005 και να μάθουμε τι πραγματικά συνέβη με την υποτιθέμενη αποσυμπίεση στο εσωτερικό του αεροπλάνου.]

του Gordon Duff

[Πηγή: VETERANS TODAY, 27/03/2014]

Σήμερα μας λένε ότι η μοίρα της Πτήσης 370 είναι γνωστή, αλλά δεν έχουν ακόμη εντοπιστεί συντρίμμια στην περιοχή που περιγράφεται ως «νότιος Ινδικός Ωκεανός», ή μάλλον σωστότερα «βόρεια της Ανταρκτικής».

Γνωρίζουμε, όμως, ότι το 777/200 είναι ένα αεροσκάφος με ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου πτήσης («fly by wire») που επιτρέπει στη CIA να το πιλοτάρει εξ αποστάσεως «σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης». Μπορέσαμε να ελέγξουμε τον σχεδιασμό και την εφαρμογή του συστήματος αυτού μέσω της Boeing, της Raytheon και με την βοήθεια επαγγελματιών χειριστών.

Οι περιγραφές που έχουν εμφανιστεί στην εφημερίδα New York Times και σε άλλες εκδόσεις είναι σκόπιμα ανακριβείς και αντιφατικές. Οι εξηγήσεις τους για το πώς επικοινωνούν και παρακολουθούνται τα εμπορικά αεροσκάφη είναι, στην καλύτερη περίπτωση, ευφάνταστες και, στην χειρότερη, «εγκληματικές».

Η αλήθεια είναι ότι η CIA μπορεί να ελέγχει τα εμπορικά αεροσκάφη.

Όταν αναφέρθηκε ότι η πτήση 370 των Malaysian Airlines συνετρίβη στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας, ξεκίνησε μια τεράστια συγκάλυψη για την οποία κανένας δεν έχει μιλήσει ακόμα, δεν έχει γραφεί τίποτα και κανείς δεν ερευνά τις σοβαρές συνέπειες που θα έχει.

Ενώ σε όλο τον κόσμο είπαν ότι το αεροπλάνο «χάθηκε» ή «συνετρίβη», αυτό παρακολουθείτο από την NORAD (Βορειοαμερικανική Διοίκηση Αεροδιαστημικής Άμυνας) και τους περιφερειακούς αμυντικούς εταίρους της μέσω μυστικών συστημάτων εγκατεστημένων στο αεροπλάνο.

Το 2006, η Boeing ανακοίνωσε τα εξής, σύμφωνα με άρθρο του John Croft στο Flight Global:
«Η Boeing την περασμένη εβδομάδα έλαβε μια αμερικανική πατέντα για ένα σύστημα που, όταν ενεργοποιηθεί, αφαιρεί όλα τα στοιχεία ελέγχου από τους πιλότους προκειμένου να οδηγήσει αυτόματα ένα εμπορικό αεροσκάφος σε προκαθορισμένη θέση προσγείωσης.

Θα ενεργοποιηθεί ο αυτόματος πιλότος - είτε από τους πιλότους, με αισθητήρες επί του σκάφους ή ακόμη και εξ αποστάσεως, μέσω ραδιοσημάτων ή μέσω δορυφορικής σύνδεσης από κυβερνητικές υπηρεσίες, όπως η CIA, αν τρομοκράτες προσπαθήσουν να αποκτήσουν τον έλεγχο του πιλοτηρίου.

Όπως δηλώνει η Boeing: “Συνεχώς μελετάμε τρόπους ενίσχυσης της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας των αεροσκαφών μας παγκοσμίως”».

Ομοίως, η Raytheon Corporation συνήψε σύμβαση με την Ομοσπονδιακή Διοίκηση Αεροπορίας πριν από 8 χρόνια για την εφαρμογή ενός συστήματος αξιολόγησης της πτήσης, του «Advanced Route Evaluation System» (ARES), που θα συνεργάζεται με το σύστημα ελέγχου της CIA.

Επιπλέον, το τεχνικό προσωπικό της Rolls Royce, όπως αναφέρθηκε επίσης στην Wall Street Journal, παρακολουθούσε συνεχώς την πτήση του αεροπλάνου των Μαλαισιανών Αερογραμμών.

Εκατοντάδες άνθρωποι ήξεραν πού ήταν ακριβώς το αεροπλάνο, πώς λειτουργούσε κάθε σύστημά του, τι και πότε είχε «απενεργοποιημένο», αλλά και πού βρίσκεται τώρα το αεροσκάφος. Κάθε λέξη που έγραψαν τα μαζικά μέσα ενημέρωσης ήταν ψέμα.

Τώρα όλοι ξέρουν ότι το αεροπλάνο συνέχισε να πετά για ώρες. Αυτό δημιουργεί πρόβλημα στην συγκάλυψη γιατί τα πάντα γύρω από το αεροπλάνο ήταν γνωστά: η θέση, η κατάσταση των κινητήρων, τα επίπεδα οξυγόνου στον θάλαμο επιβατών και στο κόκπιτ και πολλά περισσότερα.

Ακόμη και αν το αεροπλάνο δεν μπορούσε να ελεγχθεί εξ αποστάσεως από τα συστήματα του «αδιάλειπτου» ελέγχου, όρου που επινοήθηκε από την ίδια την Boeing, η υποτιθέμενη πορεία του αεροσκάφους προς τον Νότιο Πόλο είναι εντελώς απίθανη.

Η CIA, σε συνεργασία με στρατιωτικές υπηρεσίες που συστάθηκαν στα πλαίσια του παγκόσμιου πολέμου κατά της τρομοκρατίας, εντόπισαν την πτήση 370, την παρακολουθούσαν συνεχώς, κατέγραψαν την δολοφονία των επιβατών της, την προσγείωση και τον ανεφοδιασμό της και γνωρίζουν ακριβώς πού είναι.

Εάν το αεροπλάνο πήγε πραγματικά «προς την Ανταρκτική», το «επέτρεψαν» αυτοί που το παρακολουθούσαν.

Στην Βρετανία, τεχνικοί της Rolls Royce παρακολουθούσαν επίσης το αεροπλάνο, αναφέροντας την θέση του κάθε λεπτό στην βρετανική κυβέρνηση, όσο αυτό ήταν στον αέρα. Οι τεχνικοί αυτοί δεν έχουν μιλήσει, η βρετανική κυβέρνηση δεν ερωτήθηκε ποτέ, ούτε κανένας άλλος.

Δεδομένου ότι η μεγαλύτερη αναζήτηση χαμένου αεροσκάφους στην ιστορία συνεχίζεται με την άντληση τώρα δεδομένων από μετεωρολογικούς δορυφόρους και από ανθυποβρυχιακά πολεμικά αεροπλάνα που ερευνούν τον Ινδικό Ωκεανό, το όλο πράγμα εξελίσσεται σε μία φάρσα.

Η Πτήση 370 ήταν ένα Boeing 777/200, ένα από τα πιο αυτοματοποιημένα αεροπλάνα στον κόσμο. Θα περιγράψουμε μερικές από τις λεπτομέρειες που δείχνουν ότι αυτή η κλοπή, ή πειρατεία, ή απαγωγή από εξωγήινους, ή ό,τι άλλο επικαλούνται τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, είναι χρηματοδοτούμενη από την αμερικανική κυβέρνηση της τρομοκρατίας.

Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Όταν «εξαφανίστηκαν» τέσσερα αεροπλάνα την 11/9, είχαν συμβεί και τότε πολλά από αυτά που βλέπουμε σήμερα, αλλά η τεχνολογία συγκάλυψης ήταν πολύ πιο περιορισμένη.

Σύμφωνα με τους Δρ Τζέιμς Fetzer και Dean Hartwell, τα αεροπλάνα που εμπλέκονται στην 11/9 πετούσαν αλλού αφότου αναφέρθηκε η συντριβή τους. Οι εκθέσεις αυτές, αν και υποστηρίζονται από επαληθεύσιμα στοιχεία, θεωρήθηκαν πολύ «τραβηγμένες» ​​και υποθετικές από τους περισσότερους, αλλά σήμερα, υπό το φως της καταστροφής της πτήσης 370, αξίζει να επανεξεταστούν.

Ναι, τα αεροπλάνα μπορούν να πετούν για ώρες... αφού συντριβούν και, «ναι», οι αρχές θα λένε τα σχετικά ψέματα, όχι μόνο για την θέση των αεροπλάνων, αλλά θα δείχνουν τρομακτική αδιαφορία για την τωρινή, σαφώς προσχεδιασμένη «εξαφάνιση» των επιβατών.

Τα σημερινά εμπορικά αεροσκάφη διαθέτουν έναν αριθμό ενσωματωμένων συσκευών των οποίων  η απενεργοποίηση δεν επιτρέπεται κατά την διάρκεια της πτήσης. Ποτέ δεν θα ακούσετε για το πού είναι, σε ποιες συχνότητες μεταδίδουν ή πώς λειτουργούν. Είναι εκεί. Είναι άκρως απόρρητες και υπήρχαν στην πτήση 370, υπό διαρκή παρακολούθηση από τις στρατιωτικές υπηρεσίες και τις δυνάμεις ασφαλείας, που είναι ειδικά επιφορτισμένες να εμποδίζουν την πιθανότητα να χρησιμοποιηθούν ως όπλα τα εμπορικά αεροσκάφη.

Ας θυμηθούμε τις καταθέσεις ενώπιον της Επιτροπής για την 11/9. Condoleezza Rice, Στρατηγός Myers, Ράμσφελντ και Τσένι, κανένας από αυτούς δεν είχε ακούσει ποτέ για τη δυνατότητα των αεροπλάνων να χρησιμοποιηθούν ως όπλα, παρά τα πολυάριθμα σημειώματα που είχαν στείλει ή λάβει, ερχόμενοι σε αντίθεση με την μαρτυρία τους.

Επίσης, μέρες, ακόμα και εβδομάδες μετά από ένα από τα μεγάλα «κόλπα εξαφάνισης» αεροσκάφους όλων των εποχών, αποδεικνύεται ότι ο αμερικανικός στρατός κατέγραφε όχι μόνο κάθε μίλι που ταξίδευε αλλά ήξερε ακριβώς πότε και πού οι επιβάτες σκοτώθηκαν. Ένα μέρος της «ανακατεύθυνσης» της πτήσης 370, το οποίο έχουν παραδεχθεί, διήρκεσε 45 λεπτά και σε ύψος 45.000 πόδια.

Υπάρχει μια διαδικασία αποσυμπίεσης του θαλάμου επιβατών, η οποία διαρκεί τόσο ακριβώς σε αυτό το το ύψος και χρησιμοποιεί τα υπάρχοντα αποθέματα οξυγόνου για να θανατώσει τους επιβάτες.

Σε ένα άρθρο στο New Eastern Outlook (Ρωσία), ένας πιλότος Boeing 777, που εργάζεται σε μια μεγάλη αεροπορική εταιρία, ισχυρίζεται:

«Μια γρήγορη ενημέρωση με ό,τι ξέρω για την εξαφάνιση του αεροσκάφους 777 των Μαλαισιανών Αερογραμμών. Το Boeing 777 είναι το αεροπλάνο με το οποίο πετώ. Είναι ένα μεγάλο, ασφαλές αεροπλάνο. Τα περισσότερα συστήματά του έχουν τριπλή ασφάλεια, οπότε, αν καταρρεύσει πλήρως ένα σύστημα (και όχι μόνο μέρη του), υπάρχουν συνήθως άλλα 2 για την ασφαλή λειτουργία του αεροσκάφους. Έχει σχεδιαστεί, επίσης, έτσι ώστε ο χειρισμός του να είναι εύκολος ακόμα και για μέτριους πιλότους.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να πετάξει το 777 και το μαλαισιανό αεροσκάφος διέθετε πολλαπλά επίπεδα ασφάλειας και πολλές δυνατότητες. Στο αεροπλάνο υπήρχαν άφθονα συστήματα επικοινωνίας: 3 συσκευές ραδιοσημάτων VHF, 2 συστήματα SatCom, 2 συστήματα ραδιοεπικοινωνιών HF, αναμεταδότες καθώς και ενεργή παρακολούθηση, σε «πραγματικό χρόνο», μέσω CPDLC (Controller to Pilot Data Link Clearance) και ADS (Service Air Data) μέσω των συστημάτων δορυφορικών επικοινωνιών (SatCom) και ACARS (Aircraft Communications Addressing and Reporting System) μέσω συστημάτων VHF, HF και SatCom. Οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας ξέρουν πού βρισκόμαστε, την ταχύτητα, το υψόμετρο κ.λπ., καθώς και τις ρυθμίσεις που έχουν θέσει οι υπολογιστές μας και το σύστημα καθοδήγησης πτήσης στους πίνακα ελέγχου του αεροσκάφους. Big Brother, στα σίγουρα! Βέβαια, τα περισσότερα από αυτά μπορούν να απενεργοποιηθούν.

Όμως, κάποια από τα συστήματα αυτά δεν μπορούν να απενεργοποιηθούν, π.χ. τα συστήματα παρακολούθησης του κινητήρα. Το μαλαισιανό αεροπλάνο, όπως τα 777/200, χρησιμοποιεί κινητήρες Trent της Rolls Royce (σημειωτέον ότι η Rolls Royce δίνει στους κινητήρες της ονόματα ποταμών επειδή δεν σταματούν να «ρέουν»-λειτουργούν. Εν προκειμένω, Trent ονομάζεται ένα ποτάμι στην κεντρική Αγγλία). Η Rolls Royce μισθώνει τις μηχανές αυτές στην Boeing και παρακολουθεί συνεχώς την λειτουργία τους. Μάλιστα, πριν από μερικά χρόνια, ένα από τα 777 της εταιρείας μας παρουσίασε μια μικρή διαρροή πετρελαίου. Δεν ήταν αρκετά σοβαρό για να θέσει σε λειτουργία το σύστημα συναγερμού του αεροπλάνου, αλλά η Rolls Royce το ερευνούσε στους υπολογιστές της. Από την Αγγλία επικοινώνησαν με την εταιρεία μας και έστειλαν ένα μήνυμα στο πλήρωμα μέσω SatCom στον Βόρειο Ειρηνικό, ζητώντας τους να παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς την πίεση λαδιού και την θερμοκρασία στον αριστερό κινητήρα.

Το πλήρωμα τα έκανε όλα αυτά και προσγειώθηκε χωρίς απρόοπτα, αλλά μόλις το αεροσκάφος ολοκλήρωσε την διαδικασία προσγείωσης, ο αριστερός κινητήρας τέθηκε αυτόματα εκτός λειτουργίας μέσω του ηλεκτρονικού συστήματος λειτουργίας του, το οποίο δεν του επιτρέπει να κλείσει όταν το αεροπλάνο είναι στον αέρα, παρά μόνο στο έδαφος. Δηλαδή, η Rolls Royce παρακολουθεί τους εν λόγω κινητήρες σε όλη την διάρκεια του χρόνου λειτουργίας τους».

Τι ξέρουμε στα σίγουρα; Γνωρίζουμε ότι το αεροπλάνο παρακολουθείτο συνεχώς. Γνωρίζουμε ότι διέθετε απόρρητα συστήματα που θα μπορούσαν να αλλάξουν την πορεία του και να το προσγειώσουν, ασχέτως των ενεργειών του οποιαδήποτε αεροπειρατή.

Ξέρουμε ότι οι επιβάτες θα μπορούσαν εύκολα να θανατωθούν με τη χρήση των συστημάτων ελέγχου στα οποία δεν έχουν πρόσβαση ούτε το πλήρωμα ούτε οι τυχόν αεροπειρατές. Αυτό, για κάποιο λόγο, αποτελεί σημαντική «τρύπα» στην ασφάλεια του αεροσκάφους, την ώρα που αυτό διαθέτει πολλαπλά συστήματα για άλλες «αναποδιές» κατά την διάρκεια της πτήσης.

Γνωρίζουμε ότι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης θα μπορούσαν να πάρουν απαντήσεις για τέτοια τεχνικά ζητήματα μέσα από μια απλή έρευνα στο Google. Μήπως μας είπαν επίτηδες ψέματα;

Μήπως κάποιος τους ζήτησε να πουν ψέματα;

Πηγές υποστηρίζουν ότι το αεροπλάνο προσγειώθηκε στο Ντιέγκο Γκαρσία, εφοδιάστηκε με καύσιμα, «αποβιβάστηκαν» οι νεκροί επιβάτες και μετά μεταφέρθηκε αλλού.

Ίσως αυτό να είναι μια καλύτερη εξήγηση από το ότι κατευθύνθηκε προς το Νότιο Πόλο, κρυβόμενο από τον υπόλοιπο κόσμο και ενώ κατέρρεαν ταυτόχρονα τα συστήματα ασφάλειας, επικοινωνιών, αντι-πειρατείας καθώς και ο αυτόματος πιλότος του αεροσκάφους.

Το βέβαιο είναι ότι, υπό το φως της τελικής ανακοίνωσης, εξυφαίνονται μια σειρά από φαινομενικά εύλογες εξηγήσεις για κάτι που γνωρίζουμε ότι ήταν εντελώς αδύνατο να συμβεί.

[Πηγή: Αντι-Πληροφόρηση, Hellenic Nexus τ.87 – Ιούλιος 2014]

 

<http://pylitonfilon.blogspot.gr/2014/08/blog-post_6.html#more>