Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015

ΠΩΣ προήλθε το αριστεροί-δεξιοί? και ΠΩΣ θα γλυτώσουμε?

Αντώνης Αντωνόπουλος, 
Κυπαρισσία
Ο διαχωρισμός σε δεξιούς και αριστερούς είναι παρωχημένος, και μέρα με τη μέρα χάνει το νόημα του. Δεν υπαρχουν 'δεξιοί' και 'αριστεροί', όπως και δεν υπαρχουν 'καλοί' και 'κακοι', 'κόλαση και παράδεισος'. Δεν υπάρχει μια διαχωριστική γραμμή, αντιθέτως όλοι είμαστε 'κάπου στη μέση'.

   Ειδικά στα πολιτικά θέματα είναι πολύ πιο χαοτικά τα πραγματα. Ο Μανος Χατζιδάκης ηταν δεξιός η αριστερός? . Ο παλαιός Καραμανλής όταν έκανε κρατικοποιήσεις τι ηταν , σοσιαλιστής? Το ολοκληρωτικό δικτατορικό καθεστώς της Κίνας μήπως είναι αριστερό και προοδευτικό? Θα μπορούσαμε να πούμε δεκάδες παραδείγματα που δείχνουν πως οι ταμπέλες 'δεξιός' και 'αριστερός' δεν ισχυουν. Όπως και γενικότερα οι κάθε λογής ταμπέλες...
   Αλλά απο που προήλθε ο διαχωρισμός αυτός?  Απο το Γαλλικο Κοινοβούλιο κατα την γαλλική επανασταση, μπούκαραν μέσα στη βουλή οι μεν και οι δε, και για να μη πιαστούν στα χέρια, έπιασαν τα άκρα, εκατσαν τυχαία 'δεξια' και 'αριστερά'.  Και στη συνέχεια έγινε το ίδιο στο Αγγλικό, Αμερικάνικο, κλπ κοινοβούλια.
  Στην αρχαία Ελληνική Δημοκρατία δεν υπήρχε -βεβαίως- αυτός ο ηλίθιος διαχωρισμός. Τοτε απλως υπηρχαν τα δημοκρατικά κόμματα, και τα λιγοτερο δημοκρατικά, διότι η πολλή δημοκρατία φέρνει χάος. Είναι ενδεικτικό πως η 'χούντα' της Αρχαίας Αθήνας, δεν είχε εναν δικτατορα, σαν τον 'Παπαδόπουλο', αλλα 30, τους τριάκοντα τυράννους. Ηταν 30 φορες πιο δημοκράτες απο μας...!

   Πως θα γλιτώσουμε απο αυτον τον παραπλανητικό διαχωρισμό?
  Η λύση είναι απλή:
 1. να τους βάζει ο πρόεδρος της Βουλής να καθονται τυχαία, να τους αλλάζει θέση κάθε τόσο, να μην καθονται σαν κοπάδια πρόβατα, ανα κόμματα.  Το ίδιο πρεπει να γίνεται και στα τοπικά δημοτικά συμβούλια των Δήμων όλης της Χώρας. Και να μάθουν οι βουλευτές να ψηφίζουν απο μόνοι τους κατα συνείδηση, να αυτονομηθούν ,έστω μερικώς, απο το κόμματα τους.
  2. Ένας άλλος τροπος είναι να αυξηθεί η πολυφωνία στη βουλή, να μην υπάρχει το όριο του 3% για να μπει ενα κομμα, αλλά να βγάζει εναν βουλευτή και το πιο μικρο κομμα που έχει πάρει 0,33%, αφού το 1% βγάζει 3 βουλευτές, κλπ. Δηλαδή απλή αναλογική.  Μάλιστα θα έπρεπε να αυξανόταν ο αριθμός των βουλευτών σε 1000 με παράλληλη μείωση του μισθού τους. Έτσι, θα έμπαιναν στη βουλή 20-30 επιπλέον κόμματα και δεν θα μπορούσε κανεις εκ των πραγμάτων να τους κατατάξει κάπου.
  3. Ο τρίτος τροπος για να πάμε εμπρός επαφίεται στον καθένα μας. Να αλλάζουμε εφημερίδα, να αλλάζουμε καφενείο και στέκι, να αλλάζουμε τις παρέες μας, να ερευνάμε για αλλες θρησκείες και ιδεολογίες, να αμφιβάλλουμε διαρκώς.
    Να είμαστε πολυγωνικοί και πολυσυλλεκτικοί, ώστε να κάνουμε καλύτερες συνθέσεις, να 'κλέβουμε' καλες ιδέες απο παντού . Εν τέλει, να μην   μπορούν να μας κατατάξουν κάπου... Η τακτική αυτή εκτός απο χρήσιμη για την κοινωνία και την δημοκρατία, έχει και ενα άλλο καλό: βγάζει και γέλιο , που τόσο χρειαζεται στην μονότονη  καθημερινότητα...
   Αντώνης Αντωνόπουλος, Κυπαρισσία

Δεν υπάρχουν σχόλια: