Ο ΞΑΦΝΙΚΟΣ «ΠΟΝΟΣ» ΤΟΥ ΣΗΦΗ ΓΙΑ ΤΗ SIEMENS

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου*
Πλείστα όσα ερωτηματικά εγείρει η επιστολή του πρώην υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-Ανδρέα Παπανδρέου (περίοδος που αποφασιζόταν η ψηφιοποίηση του ελληνικού τηλεπικοινωνιακού δικτύου από τις εταιρείες Siemens και Intracom) και προέδρου της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για
τη διερεύνηση του πολιτικο-οικονομικού σκανδάλου της Siemens, Σήφη Βαλυράκη.

Αυτή η υπερευαισθησία του πρώην υπουργού, έρχεται 3 χρόνια μετά το ομόφωνο
πόρισμα της Επιτροπής που προήδρευσε, για να μας υπενθυμίσει το αυτονόητο. Δηλαδή, ότι δεν ελήφθη υπ΄ όψιν το αποτέλεσμα της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής που επιδίκασε στη Siemens ζημιά για το ελληνικό δημόσιο αξίας τουλάχιστον 2 δις ευρώ. Και η Πολιτεία ακυρώνοντας τον ίδιο τον εαυτό της, τη μετέτρεψε σε φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες. Αρχιερείς αυτής της πολιτικής διαστροφής οι Σαμαράς και Βενιζέλος.
Ωστόσο, θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε ορισμένα γεγονότα που διέλαθαν της ευαισθησίας του κ. Βαλυράκη και είναι εξόχως σημαντικά:
Στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής επιμελώς απέφυγε να κλητεύσει όλους τους πρώην Πρωθυπουργούς. Ειδικότερα όμως, και για συγκεκριμένους λόγους τους κ.κ. Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και Κωνσταντίνο Σημίτη. Για την περίπτωση δε, της μη κλήτευσης του κ. Μητσοτάκη θα θέλαμε να επισημάνουμε πως ήταν απαραίτητη από τη στιγμή που στα ΜΜΕ της περιόδου εκείνης βοούσε η σχέση της Οικογένειας Μητσοτάκη με τον φυγόδικο Μιχάλη Χριστοφοράκο (“πέταξε” στο εξωτερικό όταν υπουργός εξωτερικών ήταν η Ντόρα Μπακογιάννη).
Αρκέστηκε στην “ανακάλυψη” ηλεκτρονικού μηνύματος (e-mail) με τη βοήθεια του Διευθύνοντος Συμβούλου της Siemens Πάνου Ξυνή (διάδοχου Χριστοφοράκου) και του μέχρι τότε αγνώστου στο Πανελλήνιο Βουλευτή Ηρακλείου του ΠΑΣΟΚ Βασίλη Κεγκέρογλου (το έφερε στην Επιτροπή και τη δημοσιότητα), αλλά και την υπόγεια υποστήριξη του πρώην Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, το οποίο είχε αποσταλεί από το διευθυντικό στέλεχος της γερμανικής εταιρείας Ευαγγέλου Σέκερη προς τον κ. Σαμαρά (εξ αγχιστείας συγγενούς) στις 30/6/2006 και μιλούσε μεταξύ των άλλων για τις βρώμικες πρακτικές που χρησιμοποιούσε η Siemens προκειμένου να κερδίζει τους διαγωνισμούς ανάθεσης έργων στην ελληνική αγορά. Το συγκεκριμένο e-mail ήταν ήδη γνωστό την εποχή εκείνη στον Ανακριτή Ζαγοριανό, που στην πορεία αντικαταστάθηκε από την κ. Νικολακέα.
Απέφυγε να κλητεύσει εκ νέου τον Ευάγγελο Σέκερη παρ΄ ότι από μέλη της Επιτροπής χαρακτηρίσθηκε ως ο πλέον αξιόπιστος μάρτυρας της πολύκροτης υποθέσεως. Αντέγραψε δηλαδή, την περίεργη στάση της Ειδικής Ανακρίτριας – Εφέτου Μαρίας Νικολακέα, η οποία είχε ήδη αναλάβει την υπόθεση Siemens και ενώ είχε καλέσει εγγράφως να εξετάσει ως μάρτυρα τον κ. Σέκερη στις 17 Μαίου 2010, μετά από λίγες ημέρες ένα αόρατο χέρι της υπαγόρευσε την προφορική άρση της κλήτευσής του, με τηλεφώνημα που έγινε προς τη διευθύντρια του γραφείου Χριστοφοράκου, Κατερίνας Τσακάλου.

Να σημειωθεί πως η διερεύνηση της υπόθεσης έγινε με χαρακτηριστικά αργούς ρυθμούς και τελικά έκλεισε χωρίς την κλήτευση του μάρτυρα που ήταν υφιστάμενος των κατηγορούμενων Γεωργίου και Καραβέλα. Του ανθρώπου που έλεγε στο περιβόητο e-mail προς τον Αντώνη Σαμαρά: «…ξέρει (Χριστοφοράκος) ότι γνωρίζω πολλά για τις βρωμιές τους και ότι έχω κρατήσει το στόμα μου κλειστό…».
Από τα πρακτικά της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής, προκύπτει ξεκάθαρα η δυσφορία του κ. Βαλυράκη στο άκουσμα και μόνο της εταιρείας Intracom. Να σημειωθεί πως προξενεί τεράστια ερωτηματικά το γεγονός που σε 2 μήνες ξεκινά η δίκη της Siemens με τους 64 κατηγορούμενους και απουσιάζει παντελώς η εταιρεία που προμήθευε τον κρατικό τότε ΟΤΕ με το 50% του συνόλου του τηλεπικοινωνιακού υλικού/υπηρεσιών. Την εταιρεία που μετείχε εξ ημισείας μαζί με τη Siemens σε όλες τις αναλήψεις έργων του Δημοσίου. Την εταιρεία που για τους βαθιά γνωρίζοντες αποκαλείτο στην αγορά ως “το χωριό”.
Οσονούπω, ξαφνικά υπερευαίσθητος ο κ. Βαλυράκης όταν την ίδια περίοδο ο σύντροφός του Ευάγγελος Βενιζέλος με τον στενό συνεργάτη του Ευγένιο Γιαννακόπουλο, πείθονταν από τα εξουσιοδοτημένα στελέχη της γερμανικής πολυεθνικής Robert Sikelli και Πάνο Ξυνή, ότι τα 200 εκ. ευρώ του εξωδικαστικού συμβιβασμού, δηλαδή το 10% της μοναδικής ομόφωνης απόφασης Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής ήταν υπεραρκετά. Και βεβαίως ικανοποιούσαν και τον Αντώνη Σαμαρά που εξουσιοδότησε τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, να υπογράψει στις 22 Αυγούστου 2012 τον κατάπτυστο και επιβλαβή για το δημόσιο συμφέρον εξωδικαστικό συμβιβασμό.


Άλλωστε, αυτός ο συμβιβασμός ήταν το “διαβατήριο” για το παρθενικό ταξίδι του Σαμαρά ως Πρωθυπουργού στη Γερμανία στις 24 Αυγούστου 2012 – δυο ημέρες μετά την υπογραφή – τότε που στη συνάντηση με τη Μέρκελ “ξέπλυνε” την αντιμνημονιακή του πολιτική, αναφωνώντας: «Ουδείς αναμάρτητος». Με την “διακριτική” πάντα παρουσία του συνδετικού κρίκου Σαμαρά – Siemens, Σταύρου Παπασταύρου. Του ανθρώπου που πρώτοι αποκαλύπταμε τη συντροφική σχέση που διατηρούσε με τη διευθύντρια Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνιών της Siemens Μαρίας Αγαλιώτου. Μια σχέση που τελικά πρόσφατα ήλθε εις γάμον κοινωνία.
Συμπερασματικά, Πολιτεία και Δικαιοσύνη επιμελώς καλύπτουν τα μεγάλα ψάρια και δίνουν βορά στο λαό προς τέρψη τα μικρά ψαράκια για να του μειώνουν τις αντιδράσεις του από τη συνεχιζόμενη εξαθλίωσή του. Προκαλούμε την νέα ελληνική κυβέρνηση να ζητήσει να ανοίξουν εκείνα τα στόματα που ξέρουν πολλά. Γνωρίζει ποιοι είναι και που θα τους βρει!!!
* Επικεφαλής “Ελλήνων Πολιτεία”, http://www.apostoloupanos.gr