Η ΣΤΕΓΗ ΤΩΝ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ "Άγιος Χριστοφόρος"

Ε Ι Κ Α Σ Τ Ι Κ Η Ε Κ Θ Ε Σ Η

της Αγιογράφου-Ζωγράφου Μ α ρ ί α ς Σ ι δ έ ρ η

στις 6 Μαΐου 2015

Γράφει η Μαρία Σ. Παπάζογλου, 

Γραμματέας του Ιδρύματος 

(Η ΣΤΕΓΗ ΤΩΝ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ « Άγιος Χριστοφόρος »)

Την Τετάρτη 6η Μαΐου 2015 βρεθήκαμε, συνοδεύοντας τον Πρόεδρο του Καθιδρύματος (Η ΣΤΕΓΗ ΤΩΝ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ «Άγιος Χριστοφόρος») στην Κηφισιά, στο κτίριο της ΧΕΝ Κηφισιάς και μείναμε ενθουσιασμένοι, όχι μόνον από την Αγιογραφική παράσταση της « Κ α θ ο λ ι κ ή Ε π ι σ τ ο λ ή τ ο υ Ι ο ύ δ α », της οποίας τον τίτλο είχε η έκθεση, αλλά και από το σύνολο των έργων της εικαστικού με την υψηλή αισθητική, την αξιολογώτατη γνώση των Εκκλησιαστικών θεμάτων των έργων της, την δεινή χροιά των χρωμάτων στους καμβάδες με τα λάδια, αλλά και την γεμάτη ανθρωπιά, καλοσύνη και δοτικότητα της κας Μαρίας Σιδέρη.

Εκεί είχαμε την ευκαιρία να συναντήσουμε το μεγαλύτερο μέρος των επισκεπτών της Εκθέσεως, μεταξύ των οποίων διακρίναμε: 

Μέλη του Δ.Σ. του εικαστικού συλλόγου «Ο ΑΠΕΛΛΗΣ» - Μέλη του Δ.Σ. της «Χ.Ε.Ν. Κηφισιάς» - Τον Πρόεδρο του Εικαστικού Ιστότοπου «Seven days» - Δημοσιογράφους των Τοπικών Διαδικτυακών και Εντύπων Μ.Μ.Ε.- καθώς και τον εκπρόσωπο του διαδικτυακού Ιστότοπου «Θούριος» και βέβαια Μέλη και Φίλους του Καθιδρύματός μας, προς τους οποίους ο Ιδρυτής και Πρόεδρος του Ιδρύματός μας Γέροντας Χριστοφόρος απηύθυνε τον παρακάτω χαιρετισμό:

Χ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Σ Μ Ο Σ 

ΤΟΥ Γ Ε Ρ Ο Ν Τ Α Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Φ Ο Ρ Ο Υ

ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ « καθολική επιστολή του Ιούδα »

ΤΗΣ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΜΑΡΙΑΣ ΣΙΔΕΡΗ 

ΣΤΗΝ « Χ.Ε.Ν. » ΚΗΦΙΣΙΑΣ

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί...

Να σας ευχαριστήσω θερμά, για την αποψινή σας, παρουσία εδώ...

Σε μια γιορτή! Σε μια γιορτή, που την τιμητική της, την έχει η τέχνη ...

Και τί τέχνη!!!

Μια τέχνη, που οδηγός της, πνευματικός της καθοδηγητής, είναι επουράνια δύναμη, που χαρίζει, σ΄αυτήν την δημιουργία, αυτό το υπέροχο συναίσθημα, της ψυχικής αυτής κατάθεσής της.

Ένα συναίσθημα, που καθορίζει την έμπνευση, την μεταφορά αυτής, μα και την τεχνική... Με αυτό το ύφος, αυτές τις δομές, αυτή τη διαύγεια που της χαρίζει και αυτή την υπέροχη μοναδικότητα...

Την απόλυτη τελειότητα, σένα έργο, που τόση κατάνυξη και τόσο θαυμασμό προσφέρει, στην θέασή του...

Τόσο στην ελεύθερή της κατάθεση, με την ανοιχτή στις επιλογές, θεματολογία της, όσο και στην θρησκευτική της ζωγραφική, η Μαρία Σιδέρη, δίνει μια πραγματικά μεγαλειώδη απεικόνιση.

Αποφεύγοντας, φανατικά τις ακρότητες εντυπωσιασμού, αφήνει το έργο της, να μιλήσει, έτσι, απλά, μοναχικά, όπως τα αποτύπωσε η ψυχή της και η σεμνότητα του χαρακτήρα της.

Σε ποιο, να εστιάσουμε, την προσοχή μας και να εμβαθύνουμε την παρατήρησή μας; Σ΄αυτό που απεικονίζει την «καθολική επιστολή του Ιούδα»; 

Μα δεν θα μαγευτούμε από την υπεροχή της τέχνης της;

Δεν θα γοητευτούμε από την πιστότητα, της αποτύπωσής της;

Δεν θα γεμίσει η ψυχή μας κατάνυξη, από τον σεβασμό, με τον οποίο, η δημιουργός, αντιμετωπίζει, αυτό το τόσο σοβαρό και από τις Ιερές Γραφές θέμα;

Να σταθούμε στην κυρία απεικόνιση;

Θα μας απογειώσει, με την μεγαλοπρέπεια και τον εσωτερικό όγκο, του έργου... Να σταθούμε στις επί μέρους λεπτομέρειες;

Και πάλι, μια μεγάλη ανάσα θαυμασμού, θα ξεπηδήσει, από τα σωθικά μας.

Να πάμε λίγα βήματα πίσω; Και να πάρουμε μια αίσθηση από το συνολικό, γενικό περιεχόμενο του έργου;

Μα δεν θα πούμε, πως μια ανώτερη δύναμη είναι αυτή που καθοδηγεί το χέρι, πάνω στον καμβά; Μια πραγματικά, ανώτερη παρέμβαση, που έρχεται να ευλογήσει, αυτή την γεμάτη ιερότητα και δέος, κατάθεση της δημιουργού κυρίας Σιδέρη; Της Μαρίας μας, που αν και τόσο νέα, έχει τέτοιο σπάνιο χάρισμα, επάνω της.

Το ίδιο βέβαια ισχύει, για όλα της τα έργα... Όχι μόνο, για την «καθολική επιστολή, του Ιούδα» ... μα για όλη τη πνευματική και πολιτιστική κατάθεση...

Κοιτάξτε... κληρικός είμαι ... Ένας ταπεινός Γέροντας, αφοσιωμένος, στην μελέτη και στην διδασκαλία των Ιερών Γραφών ... Στον Λόγο του Κυρίου Μας. 

Δεν είμαι ζωγράφος, ούτε Αγιογράφος... Σαφώς ούτε και κριτικός Τέχνης... Όμως, ένα στοιχειώδες τουλάχιστον αισθητήριο, το έχω επάνω μου...

Μια κάποια άποψη, όμως, με απόλυτη ταπεινοφροσύνη, μπορώ να την εκφέρω... Γι΄αυτό και μένω έκθαμβος, με σεβασμό, μπροστά στο έργο, στην δημιουργική έμπνευση, αυτής της σπουδαίας δημιουργού. Της εικαστικού, με τις τόσες αρετές...

Πολλές φορές, οι γέροντες και οι γερόντισσες του καθιδρύματός μας, οι ηλικιωμένοι αυτοί άνθρωποι της τρίτης ηλικίας, οι οποίοι απολαμβάνουν, την ζεστή αγκαλιά και το χάδι αυτό που τους προσφέρουμε, οι συνεργάτες μου και εγώ, στο Καθίδρυμα, «ΆΓΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΌΡΟΣ», του οποίου έχω την τιμή και την ευθύνη να προΐσταμαι, μου λένε: «-Γέροντα, να μας πας μια μέρα, σε ένα μουσείο, σε μια έκθεση ζωγραφικής, κάπου... Να δούμε και μείς, να ξεσκάσουμε..».

Πόσο πολύ το ήθελα, σήμερα, εδώ, ανάμεσά μας, να παραβρίσκονταν και αυτοί, να απολαύσουν το έργο της Μαρίας. Και να συνυπάρξουν με όλους εμάς. Να δουν τα θαυμαστά αυτά εκθέματα, να σφίξουν το χέρι της δημιουργού και να την συγχαρούν, με αυτή τους την τρυφερή αγνότητα, που πια η ηλικία τους, σαν φωτοστέφανο, έχει εναποθέσει, μέσα στις καρδιές τους.

Τους λέω, στην παράκλησή τους αυτή: «-Μακάρι αγαπημένοι μου να μπορούσα... ΜακάριΙ Να σας πήγαινα, να περνάγαμε όμορφα. Να απολαμβάναμε μαζί, αυτό το μεγαλείο, της θαυμαστής δημιουργικής αξίας!

Να έβλεπα και γω, μέσα στο βλέμμα σας τη χαρά σας και να χαιρόμουν διπλά από σας. Μα πώς; Πώς, που οι καιροί πλέον έχουν σκληρύνει τα πάντα. Ακόμα και τις καρδιές, των λιγοστών, που μα στήριζαν με το υστέρημά τους. Αφού πια και αυτό έπαψε να υπάρχει. Και οι ίδιοι πλέον στερούνται περίπου όπως και σεις...».

Για να παίρναμε ένα πούλμαν να ερχόμασταν εδώ με τους ανθρώπους του Καθιδρύματός μας, θέλαμε σχεδόν χίλια ευρώ, για το ενοίκιο του πούλμαν, με τον οδηγό του.

Μα αυτά τα λεφτά, αντιστοιχούν στο φαί, στο γιαουρτάκι και στην φροντίδα, αρκετών ημερών.... για τους ανθρώπους μας αυτούς ....

Που σημειωτέον και αυτά τα λεφτά, μπαίνουν στο ταμείο, από εμάς τους ίδιους... από τον πενιχρό μισθό μου. Και ενός-δύο ακόμα Μελών του συμβουλίου, που βλέπουν τον αγώνα, την προσπάθεια και την ανάγκη, του να στηριχθούν αυτοί όλοι οι άνθρωποι, που σε όλη τους τη ζωή δούλεψαν, πρόσφεραν, μεγάλωσαν παιδιά και τώρα μόνοι, περιμένουν μόνο από την φροντίδα του Ιδρύματός μας. Μιας και το κράτος, διαχρονικά κωφεύει...

Και μόνο αυτές οι ανάγκες να ήταν...

Κάνουμε συνεχώς εκκλήσεις, σε φιλανθρώπους, για μια βοήθεια... Για τα φάρμακά τους, για κάποια άλλα λειτουργικά μας έξοδα, για τις πάνες ακράτειας, για τους γιατρούς, μιας και οι περισσότεροι είναι ανασφάλιστοι. Τέλος πάνων. Να μην σας μελαγχολώ....

Δεν βρίσκομαι άλλωστε εδώ, γι΄αυτόν τον λόγο...

Το μόνο που μπορώ να κάνω γι΄αυτούς, είναι να τους μεταφέρω όλη αυτήν την ωραία ατμόσφαιρα, να μεταφέρω το υπέροχο δημιουργικό αυτό επίτευγμα, της εικαστικού Μαρίας Σιδέρη... Και όλη αυτή τη ζεστασιά, την ομορφιά και την ευαισθησία, που διακρίνω στα πρόσωπά σας....

Να σας ευχηθώ να είστε καλά, να είστε υγιείς... Και πάντα να προσφέρετε έτσι, λίγο από το χρόνο σας, για να παρακολουθείτε τέτοιες εκδηλώσεις πολιτισμού... Δια μέσω της τέχνης αυτής, που τόση λαμπρότητα προσφέρει στο βλέμμα μας. Και τόση ανάταση στην ψυχή μας.

Αγαπητή κα Μαρία μας, να είσαι καλά. Και να μας γεμίζεις πάντα την ψυχή με την αξία σου και με την υπεροχή της τέχνης σου.

Να έχετε όλοι την Ευλογία του Θεού και την Χάρη του Αγίου Χριστοφόρου, του οποίου το όνομα έχει το Καθίδρυμά μας (Η ΣΤΕΓΗ ΤΩΝ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ « Άγιος Χριστοφόρος »).

Καλό βράδυ σε όλες και σε όλους.