«Αν
αποτύχει μια κυβέρνηση όπως αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, τότε τα αποτελέσματα θα είναι
καταστροφικά για όλη την Αριστερά στην Ευρώπη», υπογραμμίζει η Ντάγκμαρ
Ενκελμαν, πρόεδρος του γερμανικού Ινστιτούτου «Ρόζα Λούξεμπουργκ».
Επισημαίνει μάλιστα ότι ελλείψει ενός ευρωπαϊκού κινήματος αλληλεγγύης οι Ελληνες κυβερνώντες «όταν αφέθηκαν μόνοι τους δεν μπορούσαν να πετύχουν κάτι καλύτερο» στις διαπραγματεύσεις και δηλώνει ότι «η Σοσιαλδημοκρατία χρειάζεται τα αριστερά κόμμα για να ξαναβρεί τις ρίζες της». Επιρρίπτει δε ευθύνες στη γερμανική κυβέρνηση για το προσφυγικό, προσθέτοντας ότι πρέπει να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για αξιοπρεπή υποδοχή των προσφύγων, να φροντίσουμε να γίνουν μέλη των κοινωνιών μας».
Επισημαίνει μάλιστα ότι ελλείψει ενός ευρωπαϊκού κινήματος αλληλεγγύης οι Ελληνες κυβερνώντες «όταν αφέθηκαν μόνοι τους δεν μπορούσαν να πετύχουν κάτι καλύτερο» στις διαπραγματεύσεις και δηλώνει ότι «η Σοσιαλδημοκρατία χρειάζεται τα αριστερά κόμμα για να ξαναβρεί τις ρίζες της». Επιρρίπτει δε ευθύνες στη γερμανική κυβέρνηση για το προσφυγικό, προσθέτοντας ότι πρέπει να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για αξιοπρεπή υποδοχή των προσφύγων, να φροντίσουμε να γίνουν μέλη των κοινωνιών μας».
• Η Γερμανία
κρατά και τα ηνία της διαχείρισης της προσφυγικής κρίσης. Είστε ικανοποιημένη
από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει χώρες όπως η Ελλάδα, που δέχονται τα
μεγαλύτερα κύματα, και χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, που αρνούνται να
φιλοξενήσουν πρόσφυγες;
Δεν θα
μιλούσα για «κρίση». Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους άνθρωποι
αναγκάζονται να γίνουν πρόσφυγες και μετανάστες ή για τους οποίους αναγκάζονται
να μετακινηθούν από τις εστίες τους.
Αυτή τη
στιγμή βλέπουμε τις μεγαλύτερες κινήσεις να διεξάγονται στην Αφρική ή εντός της
Συρίας. Ενα μικρό μέρος αυτών καταφέρνει να φτάσει στην Ευρώπη. Εχουμε λοιπόν
πιο σωστά μια «εξέλιξη» ή μια «ανάπτυξη» αυτών των ρευμάτων. Η αντιμετώπιση που
επιφυλάσσουν η Γερμανία, η Ευρώπη και οι ΗΠΑ δεν είναι ικανοποιητική.
Αντιδράσαμε με πολύ μεγάλη καθυστέρηση, δεν στοχαστήκαμε για τα αίτια της
προσφυγιάς.
Η Γερμανία
είναι ο τρίτος μεγαλύτερος εξαγωγέας όπλων και φέρει μεγάλη ευθύνη για τον
εξοπλισμό των αντιμαχόμενων μερών. Επίσης αρνείται να συνεισφέρει στα μέτρα
κατά της κλιματικής αλλαγής και για την ενεργειακή μετάβαση. Διστάζει
υπερβολικά να έρθει σε αντιπαράθεση με την Πολωνία ή την Ουγγαρία.
• Τι θα
πρέπει λοιπόν να πράξουν η Γερμανία και η Ευρωπαϊκή Ενωση;
Αναμένουμε
από την Ε.Ε. και τη Γερμανία να παράσχει συγκεκριμένη βοήθεια στην Ελλάδα, αλλά
και στους ανθρώπους που διαβιώνουν σε καταυλισμούς του ΟΗΕ στον Λίβανο,
ιδιαίτερα μετά τη μείωση των χορηγούμενων πόρων.
Παρατηρήθηκε
ότι πολλοί έφυγαν από τους καταυλισμούς, προσπαθώντας να διαφύγουν από τις
κακές συνθήκες εκεί, αν και προτιμούσαν να παραμένουν σε χώρες κοντά στη Συρία.
Ολοι οι Ευρωπαίοι πρέπει να συνηθίσουμε την ιδέα της μετακίνησης πληθυσμών.
Πρέπει να
δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για μια αξιοπρεπή υποδοχή, να φροντίσουμε να
γίνουν μέλη των κοινωνιών μας. Η λύση δεν μπορεί να είναι οι καταυλισμοί, πόσο
μάλλον οι μεγάλοι. Η ένταξή τους στην κοινωνία δεν αφορά μόνον τη στέγη, αλλά
την εργασία τους και τη συμμετοχή τους στην πολιτιστική ζωή του τόπου.
• Θεωρείτε
ότι λόγω της τακτικής που ακολουθεί η Γερμανία στην Ευρώπη γιγαντώνεται ο
αντιγερμανισμός;
Αυτό είναι
ένα δύσκολο πρόβλημα για μένα ως Γερμανίδα. Αναφορικά με το πώς αντιμετωπίστηκε
η Ελλάδα, η Γερμανία φέρει μεγάλο μερίδιο της ευθύνης για την πολιτική
εκβιασμού και εξαναγκασμού ενάντια στην Αθήνα.
Αυτό αφορά
ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών, που επέδειξε
ιδιαίτερα σκληρή στάση απέναντι στην Ελλάδα, όχι επειδή θεωρεί ότι είναι ο
«θησαυροφύλακας» της Ευρώπης, αλλά επειδή θέλει να καταστρέψει μια αριστερή
κυβέρνηση. Καταλαβαίνω ότι προκύπτουν αντιγερμανικά αισθήματα, αλλά θεωρώ ότι η
οργή δεν στρέφεται ενάντια στους Γερμανούς πολίτες, αφού ο ελληνικός λαός
μπορεί να διακρίνει τις διαφορές.
Η Ελλάδα
είναι μια ανοιχτή και φιλόξενη χώρα. Αρα η εναντίωση του κόσμου στρέφεται κατά
μιας συγκεκριμένης πολιτικής, που με τη σειρά της στρέφεται κατά μιας αριστερής
κυβέρνησης.
• Το
αποτέλεσμα των ελληνικών διαπραγματεύσεων για ορισμένους θεωρήθηκε συνέχιση της
νεοφιλελεύθερης λιτότητας. Το νέο πρόγραμμα της Ελλάδας ήταν ένας αναγκαίος
συμβιβασμός;
Το ερώτημα
είναι ποια θα ήταν η εναλλακτική. Δεν επετεύχθη η δημιουργία ενός ευρέος
ευρωπαϊκού κινήματος ενάντια στη λιτότητα, που θα βοηθούσε τον Τσίπρα και τους
συντρόφους του στις διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες.
Δεν είχε
λοιπόν καμία δυνατότητα για κάτι διαφορετικό. Διαπραγματεύτηκαν σκληρά, αρχικά
μαζί με τον Βαρουφάκη, αλλά όταν αφέθηκαν μόνοι τους δεν μπορούσαν να πετύχουν
κάτι καλύτερο.
Βασικά,
κατάφεραν να κερδίσουν χρόνο και το πραγματικά κρίσιμο αυτή τη στιγμή είναι να
αποκομίσουν καθοριστικά κέρδη στον χρόνο αυτό, ώστε να γίνει η Ελλάδα πιο
ανεξάρτητη και να καταφέρει να συμβάλει η ίδια στην ανάπτυξή της. Πιστεύω ότι
τώρα οι συνθήκες είναι πιο ευνοϊκές, ιδιαίτερα μετά τις εξελίξεις στην
Πορτογαλία και την Ισπανία και άλλων αριστερών «αφηγήσεων» στην Ευρώπη. Η
Ελλάδα ίσως δεν είναι πια τόσο μόνη της.
• Βλέπουμε,
όμως, ότι στον Βορρά η Σοσιαλδημοκρατία παραμένει αγκαλιασμένη σφιχτά με τα
λαϊκά κόμματα της Δεξιάς. Θεωρείτε ότι είναι πιθανό τα σοσιαλδημοκρατικά
κόμματα να αλλάξουν πλεύση στη Βόρεια Ευρώπη ή τη Γερμανία;
Θέλω να το
ελπίζω. Οσον αφορά μεν τη Γερμανία, με διακατέχει μεγάλος σκεπτικισμός. Αν
δούμε την εξέλιξη του SPD, θα διαπιστώσουμε ότι έχει πλέον στενή και καταστροφική
σχέση με το CDU, ένα είδος αλληλεξάρτησης.
Τις ζημίες
όμως τις δέχεται μόνο η Σοσιαλδημοκρατία, αν δούμε τις δημοσκοπήσεις. Θα ήθελα
η Σοσιαλδημοκρατία να αλλάξει πορεία και να ξαναβρεί τις ρίζες της, ώστε να
σχηματιστούν άλλες πλειοψηφίες και να αλλάξουν οι συσχετισμοί και στην Ευρώπη.
Εχει επίσης
ενδιαφέρον να δούμε πού θα καταλήξουν οι συζητήσεις εντός της διεθνούς
Σοσιαλδημοκρατίας. Από όλα αυτά φαίνεται πάντως πόσο κρίσιμος είναι και ο ρόλος
των αριστερών κομμάτων. Η Σοσιαλδημοκρατία μάς χρειάζεται για να ξαναβρεί τις
ρίζες της.
• Η
ριζοσπαστική Αριστερά στην Ευρώπη πρέπει να αλλάξει από τη μεριά της; Γιατί
βλέπουμε τεράστιες διαφορές ταχυτήτων...
Πράγματι,
στην Ελλάδα έχει πάνω από 30%, στη Γερμανία έχει 8% και στη Γαλλία ή την Ιταλία
η κατάσταση είναι πολύ απογοητευτική. Χρειάζεται λοιπόν ένας συνολικός
αναπροσανατολισμός του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Πρέπει να
αναζητήσουμε μια κοινή αφήγηση για τα κοινά θέματα που μας απασχολούν, όπως
τους πρόσφυγες ή την κοινωνική οικολογία, ώστε να μπορέσουμε να εκπονήσουμε
εναλλακτικές λύσεις. Πρέπει να έρθουμε σε επαφή με όσους σκέφτονται έτσι και
αμφισβητούν την κοινωνία και την οικονομία ως έχει, ανεξαρτήτως αν θεωρείται
«plan A, B ή C».
Πρέπει να
δείξουμε αλληλέγγυο αλλά και κριτικό πνεύμα σε αριστερές κυβερνήσεις ή σε
κυβερνήσεις όπου συμμετέχει η Αριστερά. Είναι σαφές ότι εάν αποτύχει μια τέτοια
κυβέρνηση, όπως αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, τότε τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά για
όλη την Αριστερά στην Ευρώπη.
Είμαστε εδώ
για να δούμε πώς θα ανταλλάξουμε εμπειρίες και οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε τα
όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα ή την Πορτογαλία ως ένα κοινό «πρότζεκτ» της
ευρωπαϊκής Αριστεράς. Και η αντίληψη ότι ο Τσίπρας είναι προδότης μάς βλάπτει
όλους.
- See more at: http://left.gr/news/i-antilipsi-oti-o-tsipras-einai-prodotis-mas-vlaptei-oloys#sthash.K0Zn8Pk7.dpuf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου