Tο μεγάλο παιχνίδι του Ταγίπ Ερντογάν απειλεί την παγκόσμια ειρήνη

 Η καλά προετοιμασμένη κίνηση του Ερντογάν, δημιουργεί την μεγαλύτερη ασύμμετρη απειλή, της σημερινής εποχής

Σε λιγότερο από 24 ώρες μετά την εκδήλωση του πιο περίεργου ίσως πραξικοπήματος στην σύγχρονη Ιστορία, οι κινήσεις του Προέδρου της Τουρκίας, είχαν την μορφή καταιγίδας. Αλλά την μορφή μιας καταιγίδας καλά προετοιμασμένης από καιρό. Γύρω στα 8.000 άτομα, από το στρατό την αστυνομία και το δικαστικό σώμα, βρέθηκαν στην καλύτερη περίπτωση σπίτι τους και στην χειρότερη, κρατούμενοι με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας, που ίσως όπως απαιτεί η μάζα, επιφέρει την θανατική ποινή αν αλλάξει ο σημερινός νόμος που την απαγορεύει.

Η δήλωση του Επιτρόπου αρμόδιου για θέματα Γενοκτονίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση,Γιοχάνες Χαν, ήταν απερίφραστη, μετά το μούδιασμα των πρώτων ωρών:

"Η ταχύτητα με την οποία συνελήφθησαν δικαστές και άλλοι μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία δείχνει ότι η τουρκική κυβέρνηση είχε έτοιμο εκ των προτέρων έναν κατάλογο συλλήψεων".

Μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία που εκδηλώθηκε την Παρασκευή το βράδυ, την Κυριακή οι τουρκικές αρχές είχαν συλλάβει ήδη σχεδόν 3.000 ύποπτους στον στρατό, από υψηλόβαθμους στρατιωτικούς έως απλούς στρατιώτες, και τον ίδιο αριθμό δικαστών και εισαγγελέων.

"Φαίνεται τουλάχιστον ότι κάτι είχε προετοιμαστεί. Οι κατάλογοι υπάρχουν, το οποίο δείχνει ότι ήταν έτοιμο και προς χρήσιν σε κάποιο στάδιο", σημείωσε ο Χαν.

"Ανησυχώ πολύ. Είναι ακριβώς αυτό που φοβόμασταν", πρόσθεσε.

Όποιος δεν είναι αφελής και έχει παρακολουθήσει την παράνοια που οδηγεί τις πράξεις του Ταγίπ Ερντογάν, εδώ και μερικά χρόνια, μπορεί να είναι σχετικά σίγουρος, ότι οι κινήσεις των πραξικοπηματιών, ήταν κάτω από τον συνεχή έλεγχο του και γι αυτό και οι αντιδράσεις του ήταν τόσο άμεσες. Το να διαπιστώσεις την συμμετοχή ή όχι, 8.000 ανθρώπων μέσα σε λίγες ώρες, σ` αυτό το αφελές πραξικόπημα, είναι πρακτικά αδύνατο. Έτσι από μία άποψη θα μπορούσαμε να πούμε ότι το πραξικόπημα ουσιαστικά πέτυχε τον σκοπό του, μια και η Τουρκία, είτε το καταλαβαίνει κανείς είτε δεν το καταλαβαίνει, βρίσκεται ήδη κάτω από ένα ιδιότυπο καθεστώς δικτατορίας με κοινοβουλευτικό μανδύα και με μεγάλη λαϊκή υποστήριξη. Στην ουσία οι τουρκικές μάζες είναι περίπου ακριβώς διχασμένες με περίπου το 50% του πληθυσμού να στηρίζει τον Ερντογάν και το υπόλοιπο 50% να είναι εναντίον του. Σ` αυτό το δεύτερο, θέλει να επιβάλλει ο Ερντογάν τις απόψεις του, χωρίς να υπάρχει καμία δυνατότητα αντίδρασης. Είναι μια ιστορία εξ άλλου, που αρχίσει εδώ και μερικά χρόνια με τις συνεχείς και σταδιακές επιθέσεις στα Μέσα Ενημέρωσης,από τον ίδιο τον Εrντογάν, όταν είχαν αρχίσει να αποκαλύπτονται οι σχέσεις του με το Ισλαμικό Κράτος και η χρηματοδότηση των Τζιχαντιστών, όπως και η εμπλοκή του γιου του σε υποθέσεις λαθρεμπορίας. Και οι παράνοιες έχουν την εξήγηση τους... Αυτή την στιγμή ανάμεσα στα άλλα δεν υπάρχει ελευθερία του Τύπου στην Τουρκία και όποιος διανοηθεί να κρίνει τις πράξεις του νέου Σουλτάνου της Τουρκίας, το πιθανότερο είναι να βρεθεί στην φυλακή.

Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο η σημερινή κατάσταση στην Τουρκία, θυμίζει τη δημιουργία του Γ΄ Ράϊχ και την μεταμόρφωση του Αδόλφου Χίτλερ, από εκλεγμένο Καγκελάριο, σε απόλυτο δικτάτορα.

Για να καταλάβει όμως κανείς καλύτερα τι συμβαίνει στην Τουρκία σήμερα και γιατί αυτό απειλεί τόσο άμεσα την παγκόσμια ειρήνη, θα πρέπει να συνδέσει μερικά γεγονότα μεταξύ τους.

Το πρώτο είναι η κρίση ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση από την μια μεριά και την Ρωσία από την άλλη με αφορμή την προσάρτηση της Κριμαίας και την συνεχιζόμενη αντιπαράθεση στην Ανατολική Ουκρανία.

Το δεύτερο είναι η σύγκλιση του ΝΑΤΟ πριν λίγες βδομάδες με θέμα το αίτημα των χωρών της Βαλτικής, να τεθούν υπό την προστασία της Ατλαντικής Συμμαχίας, καθώς αισθάνονται ότι απειλούνται από την Ρωσία του Πούτιν.

Το τρίτο είναι η επίσκεψη του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ στην Ρωσία και οι συναντήσεις του με τον Πούτιν.

Το τέταρτο είναι η επικράτηση του Brexit στην Βρετανία, που αν και μοιάζει να μην σχετίζεται με όλα αυτά, εντούτοις είναι σχετικό με την καινούργια ισορροπία δυνάμεων που διαμορφώνεται.

Το πέμπτο είναι η πιθανή επικράτηση του Ντόναλντ Τραμπ, στις αμερικάνικες εκλογές.

Το έκτο είναι οι συνεχείς βομβιστικές και άλλες επιθέσεις των Τζιχαντιστών, σε ευρωπαϊκές χώρες.

Το έβδομο είναι η πρόθεση ή έστω η ανοχή των Αμερικανών, για την ίδρυση κάποιου Κουρδικού κράτους,στα εδάφη της βόρειας Συρίας και του βόρειου Ιράκ, που βεβαίως θα συνορεύει  με την βορειανατολική Τουρκία και τα 20 περίπου εκατομμύρια Κούρδους που ζουν εκεί.

Το όγδοο είναι η πρόσφατη επίσκεψη του Ταγίπ Ερτογάν στην Μόσχα και η συνάντηση με τον Πούτιν και πέρα από την συγνώμη που ζήτησε ο Ερντογάν για την κατάρριψη του ρωσικού αεροπλάνου, που δημιούργησε μια μεγάλη κρίση ανάμεσα στις δυο χώρες. Και φυσικά όσα συζητήθηκαν εκεί πίσω από κλειστές πόρτες.

Σε όλα αυτά μπορεί να διακρίνει κανείς την νέα ισορροπία δυνάμεων που διαμορφώνεται, έναν πιθανόν καινούργιο Ψυχρό Πόλεμο ανάμεσα στην Δύση και την Ρωσία και τα καινούργια σύνορα που θα χαραχθούν στην Μέση Ανατολή.

Σε όλα αυτά υπάρχει ένας μεγάλος απρόβλεπτος παράγοντας. Ο ίδιος ο Ταγί Ερντογάν. Αυτό που θα ήθελε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο ο Σουλτάνος της Τουρκίας θα ήταν να βάλει χέρι στην περίφημη βάση του Ινσιρλίκ που βρίσκεται σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από τα σύνορα με την Τουρκία. Η βάση του Ινσιρλίκ δεν είναι μια οποιαδήποτε βάση. Είναι μια βάση στρατηγικής σημασίας, στην οποία έχουν εποπτεία οι Αμερικανοί και η οποία απετέλεσε την αρχή των σημείων τριβής ανάμεσα στον Ερντογάν και τους Αμερικανούς, όταν ο πρώτος τους απαγόρευσε να την χρησιμοποιήσουν στην διάρκεια της Συριακής κρίσης.

Αν κάτι κάνει την βάση του Ινσιρλίικ να έχει ακόμη πιο μεγάλη σημασία, είναι γιατί εκεί βρίσκονται "παρκαρισμένα" πυρηνικά όπλα. Και συγκεκριμένα 50 Β61 πυρηνικές βόμβες. Μπορεί αυτές οι βόμβες να είναι κάποιας σχετικά παρωχημένης τεχνολογίας, αλλά δεν παύουν να είναι πυρηνικές βόμβες.  Το πρωί του Σαββάτου και αφού πια ο Ερντογάν είχε επικρατήσει, η βάση του Ινσιρλίκ έκλεισε με διαταγή του Ερντογάν.

Θα ήταν αφελής για να μην καταλαβαίνει κανείς ότι  αυτό που ήθελε περισσότερο απ` όλα ο Ταγίπ Ερντογάν, θα ήταν να βάλει στο χέρι τις 50 πυρηνικές βόμβες που βρίσκονται στην βάση. Αυτό θα μετέτρεπε την Τουρκία σε πυρηνική δύναμη και τον ίδιο τον μεγαλύτερο "παίκτη" του κόσμου σε προσωπικό επίπεδο. Εξ άλλου και η όξυνση των σχέσεων με τους Αμερικανούς, τους οποίους και κατηγορεί ότι βρίσκονται έμμεσα πίσω από την απόπειρα πραξικοπήματος, μια και στο έδαφος των ΗΠΑ βρίσκεται ο Φετουλάχ Γκιουλέν πρώην μέντορας και σύμμαχος του Ερντογαν και Νο 1 εχθρός του καθεστώτος και χαρακτηρισμένος ως "τρομοκράτης" σήμερα.

Από τις 50 πυρηνικές βόμβες του Ινσιρλίκ, οι 40 μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο από τους Αμερικανούς γιατί αυτοί έχουν τους κωδικούς που τις ενεργοποιούν.Οι κωδικοί για τις υπόλοιπες δέκα όμως βρίσκονται στα χέρια των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, δηλαδή του ίδιου του Ερντογάν. Ο Σύμβουλος του ΝΑΤΟ , Άαρον Στάιν δήλωσε σήμερα το πρωί:"Μέχρι και πριν 48 ώρες, η Τουρκία ήταν ένας απλός δύσκολος σύμμαχος, με πιθανότητες να εξελιχθεί σε αυταρχικό καθεστώς, αλλά υπήρχε σταθερή βάση.Σήμερα είναι ένας δύσκολος σύμμαχος που εξελίσσεται σε αυταρχικό καθεστώς ταχύτατα και είναι και τελείως ασταθής".

Το να πάρει ο Ερντογαν τον έλεγχο του Ινσιρλίκ, πιθανόν να μην είναι και τόσο εύκολο. Αλλά αν συμβεί, πράγμα που δεν είναι καθόλου απίθανο, τότε ο κόσμος θα αντιμετωπίσει την μεγαλύτερη ασύμμετρη απειλή της σύγχρονης Ιστορίας.