Η Αρσακειάδα Λίνα του Σημίτη

Κοίταξα το ρολόι μου. Μόλις που προλάβαινα να καλέσω το Τμήμα Προστασίας Πολιτισμικής Κληρονομιάς της Διεύθυνσης Ασφαλείας Αττικής (λειτουργεί μέχρι τις έντεκα το βράδυ) και να καταγγείλω ως ηθικούς αυτουργούς, για την κλοπή των αντικειμένων από το αρχαιολογικό μουσείο Ολυμπίας, τον Παύλο Γερουλάνο και τη γενική γραμματέα του, Λίνα Μενδώνη.

Άλλωστε, αυτό με συμβούλευε να κάνω και η σχετική υπόμνηση στον διαδικτυακό τόπο του υπουργείου Πολιτισμού.

Για τον Παύλο Γερουλάνο, δεν ήμουνα σίγουρος. Ήταν ή δεν ήταν υπουργός; Έφυγε ή δεν έφυγε ινκόγκνιτο για τη Νέα Υόρκη; Μ’ αυτόν, θα μπορούσε να ασχοληθεί η ιντερπόλ. Τη γενική γραμματέα του υπουργείου όμως, θα μπορούσε να την αναλάβει η Ασφάλεια Αττικής.

Είναι γεγονός ότι η κα Μενδώνη

δεν τα πάει καθόλου καλά με τους αρχαιολογικούς χώρους, αν και ιστορικός – αρχαιολόγος η ίδια. Πολλά ευτράπελα και παράδοξα –επιεικείς όροι για την ανιστόρητη ιστορικό- είχαν σημειωθεί και κατά την πρώτη θητεία της, ως γενική γραμματέας του ΥΠΠΟ, την περίοδο 1999-2004, εκείνη τη “χρυσή” πενταετία Σημίτη.

Ήταν τότε που η Αρσακειάς με το βλοσυρό βλέμμα και το επιτιμητικό ύφος υπηρετούσε με σφοδρότητα το σοσιαλιστικό όραμα των εργοδοτών της. Άλλωστε, γι’ αυτά ακριβώς τα προσόντα της στην ίδια ακριβώς θέση επιλέχθηκε το 2009 από τον Γιώργο Παπανδρέου.

Τι κοινό μπορεί να έχει μια Αρσακειάδα με έναν αγρότη;

Θα σας αναφέρω ένα περιστατικό, που συνέβη αρκετά χρόνια πριν, έτσι όπως καταγράφηκε στον τοπικό τύπο της εποχής, και το οποίο μαρτυρεί το ήθος και τις ικανότητες της γενικής γραμματέως του υπουργείου Πολιτισμού. Κυρίως όμως αποτελεί αδιάψευστο μάρτυρα για το πώς αντιλαμβάνεται η κα Μενδώνη τη διαχείριση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, θέμα που την έχει απασχολήσει ενδελεχώς και στη σχετική μονογραφία που έχει συγγράψει.

Είναι Ιανουάριος του 2000 και η κυρία Μενδώνη, επικεφαλής κλιμακίου του υπουργείου Πολιτισμού, επισκέπτεται τη Θράκη. Σ’ εκείνη την επίσκεψη θα ανακηρυχθεί σε persona non grata για την περιοχή και θα αναδειχθεί σε αρνητική πρωταγωνίστρια ενός κωμικοτραγικού συμβάντος, σπέρνοντας θύελλα αντιδράσεων. Μέσα σε εξαιρετικά σύντομο χρόνο, με την αλλοπρόσαλλη και υπεροπτική συμπεριφορά της, κατάφερε να εξοργίσει τοπικούς παράγοντες, δημοσιογράφους και πολίτες.

Η τοπική εφημερίδα “Χρόνος” στο φύλλο της 24ης Ιανουαρίου 2000 γράφει σχετικά: “Μετά το καλωσόρισμα του δημάρχου Μένιου Παπαναστασίου, στην επικεφαλής του κλιμακίου (σ.σ. εννοεί την κα Μενδώνη), έγινε αναφορά για τις φυσικές ομορφιές, το σπήλαιο, το αρχαίο θέατρο και ό,τι άλλο περιλαμβάνεται στις αρμοδιότητες του υπουργείου. Τη στιγμή εκείνη και ενώ υπήρχαν αρκετοί δημότες που ήθελαν να μιλήσουν για θέματα αρμοδιότητας με την κα Μενδώνη, καθώς και πρόεδροι πολιτιστικών συλλόγων, τον λόγο πήρε ο κάτοικος Μαρώνειας Γιώργος Βουλουδάκης. Η κα Μενδώνη είδε το ρολόι της και είπε ότι μόνο πέντε λεπτά υπάρχουν διαθέσιμα, χωρίς να δείχνει διάθεση για διάλογο. Ο κ. Βουλουδάκης, χωρίς να εκπροσωπεί κανέναν φορέα, αλλά σαν ενδιαφερόμενος για θέματα ανάπτυξης του τόπου του ζήτησε να μάθει γιατί δε δίνει χρήματα το υπουργείο για την αναστήλωση του αρχαίου θεάτρου της Μαρώνειας, ζητώντας παράλληλα μία επιστημονική τεκμηρίωση για αυτό. Η κα Μενδώνη εκνευρίστηκε, δεν μπόρεσε να απαντήσει, ίσως επειδή δε γνώριζε το θέμα και ρώτησε τον κο Βουλουδάκη τι δουλειά κάνει. Ο κος Βουλουδάκης απάντησε την ιδιότητα του αγρότη. Τότε η γενική γραμματέας οργίσθηκε και αποχώρησε, χωρίς να ακούσει κανέναν φορέα ή να παραλάβει κάποιο υπόμνημα, αφήνοντας όλους σύξυλους και παγωμένους.”

Μάταια οι παρευρισκόμενοι προσπαθούσαν να την ηρεμήσουν, λέγοντάς της πως πρόκειται για μεμονωμένη περίπτωση πολίτη που εκφράζει μόνο τον εαυτό του και πως ο ερωτών δεν είναι μόνο αγρότης αλλά και αρχαιολόγος! Λέξη δεν άκουγε όμως η Αρσακειάδα του Σημίτη και μαζί με το επιτελείο της αποχώρησε, εκστομίζοντας το ανεπανάληπτο για επίσημο εκπρόσωπο της πολιτείας “ούτε στα μνημεία σας δε θα πάω”, το οποίο και καταγράφηκε σε εφημερίδες της περιοχής.

Πηγή