ΣΧΟΛΙΑ: Αθανασόπουλος Περικλης
Με το δεδομένο ότι όλοι οι τραπεζικοί Ελληνικοί και διεθνείς
οίκοι έχουν παίξει σημαντικά ποσά σε CDS, σε περίπτωση πτώχευσης της Ελλάδας θα εξανάγκαζαν την
ρευστοποίηση περίπου 40 τρις ευρώ από τις ευρωπαϊκές και Αμερικανικές τράπεζες.
Σε αυτή την περίπτωση οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και η
κυβέρνηση των Ηνωμένων πολιτειών θα αναγκαζόταν να μεταβιβάσουν τις απώλειες στους λαούς τους, με αποτέλεσμα
την έκρηξη σε πρώτη φάση των λαών που δεν θα μπορούσαν τα τραπεζικά συστήματα
να αντέξουν το βάρος και θα κατέρρεαν, όπως
η Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία και Ιρλανδία, και σε δεύτερη φάση οι
δυνατότερες
οικονομίες ακόμα και της Γαλλίας και των Ηνωμένων πολιτών, με
τελικό κερδισμένο την Γερμανία.
Που θα οδηγούσε όμως ένα τέτοιο σενάριο;
Σε πρώτη φάση οι πραγματικές και παραγωγικές αγορές , όπως της κίνας και της Ρωσίας καθώς και οι πετρελαιοπαραγωγές
χώρες και κυρίως του Ιράν, θα κυριαρχούσαν σε προώθηση προϊόντων και στη τελική
διαμόρφωση του παγκόσμιου ενεργειακού χάρτη, καθώς και στην μεταφορά και
διαμόρφωση της τελικής εικόνας στην ενέργεια.
Επειδή όλα τα παραπάνω δεν συμφέρουν το τραπεζικό σύστημα της
ΕΥΡΩΠΗΣ, άλλα μόνο τις «φούσκες αγορές»,
η απόφαση που θα πρέπει να πάρουν πάντα
με γνώμονα το συμφέρον μόνο και μόνο της ευρωζώνης και των Ηνωμένων πολιτειών και όχι της παγκόσμιας
αγοράς είναι μία μεσοβέζικη και υπό προθεσμία απόφαση στήριξης της Ελλάδας με
επιλεκτική χρεωκοπία με σκοπό να ξεπεραστεί η κρίση που στην ουσία είναι της Ευρώπης
και όχι της Ελλάδος.
Το θέμα είναι ποιοι κρύβονται πίσω από τα CDS, πολιτικοί , επιχειρηματίες, τραπεζίτες,
δηλαδή ποιοι θα πρέπει να είναι οι χαμένοι;
Οι πραγματικές αγορές καραδοκούν παρακολουθώντας τα γεγονότα
και περιμένουν το ξεφούσκωμα των αεριτζήδων που είναι θέμα χρόνου.
Καλούνται οι πολιτικοί σε πρώτη φάση να απομονώσουν τους κερδοσκόπους
ώστε να προστατεύσουν τους λαούς τους και να αρχίσουν στρέφουν την προσοχή τους
στις πραγματικές αγοράς επενδύοντας στην ανάπτυξη των χωρών και μόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου