Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΤΑΔΙΩΚΕΤΑΙ...

Toυ Κυριάκου Θεοδωρικάκου Για το «Αγιορείτικο Βήμα»- Δημοσιογράφος - Πολιτικός επιστήμων Όταν μια μεγάλη εκκλησία όπως η ορθόδοξη εκκλησία της Ρωσίας κάνει λόγο για «αχαλίνωτη καταδίωξη» προκαλεί εύλογη ανησυχία και όταν μάλιστα η καταγγελία αυτή υπογράφεται από το Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ, κ. Ιλαρίωνα, προϊδεάζει για τις πιο ανησυχητικές εξελίξεις. Ο κ. Ιλαρίων είναι ο πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών... Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας και διακεκριμένη προσωπικότητα του διεθνούς χριστιανισμού. Είναι επίσης εκείνος που τα τελευταία χρόνια έχει καταβάλει μεγάλες προσπάθειες για να αναδείξει στα διεθνή φόρα τις διακρίσεις και τις διώξεις σε βάρος των χριστιανών.

 

 Στις προσπάθειες αυτές οφείλεται εν πολλοίς η αποδοχή από την Παγκόσμια Διάσκεψη του ΟΗΕ κατά του ρατσισμού το 2009, του όρου «χριστιανοφοβία».

 

 Όταν κατά τη διάρκεια της Συνόδου του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στις 23 Οκτωβρίου, ο κ. Ιλαρίων ανέπτυξε τους λόγους για τους οποίους θα πρέπει πλέον να γίνει δεκτός όρος «διωγμός» ώστε να περιγραφεί «η ανθρωπιστική τραγωδία που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου», κανείς δεν είπε ότι «υπερβάλλει». 

 

Οπότε δεν υπερβάλει επίσης κάνοντας λόγο για «αχαλίνωτη καταδίωξη» σε βάρος του Πατριαρχείου Μόσχας, απευθύνοντας επιστολή - έκκληση στους Ορθοδόξους Πατριάρχες και Αρχιεπισκόπους να στηρίξουν την Εκκλησία της Ρωσίας στην δοκιμασία που διέρχεται. 

 

Σε επιστολή του, ο κ.. Ιλαρίων υποστηρίζει, ότι το επεισόδιο που συνέβη νωρίτερα αυτό το χρόνο, στον Καθεδρικό Ναό του Σωτήρος στη Μόσχα, με πρωταγωνιστές τα μέλη του γυναικείου συγκροτήματος «Pussy Riot» απετέλεσαν το «εναρκτήριο λάκτισμα» για ένα μπαράζ επιθέσεων κατά της Εκκλησίας. 

 

«Οι βλάσφημες ενέργειες στο Ναό του Σωτήρος είχαν ευρεία απήχηση», σημειώνει με έμφαση ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης του Βολοκολάμσκ . 

 

Αναφέρεται επίσης σε «βανδαλισμούς ιερών ναών», «ασχημίες κατά την ώρα των ακολουθιών, καταστροφές σταυρών, εικόνων, ιερών συμβόλων και κειμηλίων» ακόμη και απειλές κατά κληρικών του ρωσικού Πατριαρχείου και κατά του ιδίου του Πατριάρχη Μόσχας. 

 

Ποιο ήταν όμως το περιστατικό για το οποίο μεγάλο μέρος των πολιτών , το 41%, θεωρεί αποτέλεσμα συνομωσίας, σύμφωνα με δημοσκόπηση του κρατικού Κέντρου Έρευνας Γνώμης (VTsIOM). Τον περασμένο Φεβρουάριο, τρεις νεαρές γυναίκες, μέλη του συγκροτήματος εισέβαλαν στον Καθεδρικό Ναό της Μόσχας και έστησαν ένα δρώμενο που το ονόμασαν «προσευχή πανκ» μπροστά από το Ιερό του Ναού, για να διμαρτυρηθούν, όπως υποστήριξαν, κατά του προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν. 

 

 Μετά τη σύλληψή τους είπαν ότι δεν είχαν πρόθεση να βλάψουν τα θρησκευτικά συναισθήματα των άλλων αλλά να καταγγείλουν τον αυταρχισμό της εξουσίας, μέρος της οποίας θεωρούν την εκκλησία. Ο ναός του Σωτήρος στη Μόσχα είναι γεμάτος συμβολισμούς. 

 

Ο Στάλιν είχε διατάξει να ανατιναχθεί σε μια ένδειξη πυγμής κατά της εκκλησίας και αργότερα, τη δεκαετία του ’60 είχε μετατραπεί σε πισίνα. Ήταν από τα πρώτα μνημεία που ανασκευάσθηκαν στη Μόσχα μετά την πτώση του κομμουνισμού. 

 

Οι στίχοι του τραγουδιού «που δεν γράφτηκαν για να προσβάλουν» περιγράφουν με τη λέξη «περιττώματα» τον Κύριο, ζητούν από την Παναγία να γίνει φεμινίστρια κατηγορούν το χριστιανισμό ότι «αναγκάζει τις γυναίκες να γεννήσουν» και την εκκλησία ότι «έστειλε στη Σιβηρία με αλυσίδες την gay περηφάνια» και ότι «επαινεί σάπιους δικτάτορες».

 

 Το θέμα φυσικά δεν είναι οι στίχοι. 

 

Στο δυτικό κόσμο είναι πολύ συνηθισμένο κάθε δημιουργός που αισθάνεται αδύναμο το έργο του, να επιτίθεται στη θρησκεία ή και γενικότερα στις ευαισθησίες των συμπολιτών του, ώστε να προκαλέσει το κοινό αίσθημα και κατά συνέπεια τα φώτα της δημοσιότητας υποστηριζόμενος από την «ελευθερία της έκφρασης».

 

 Όσο πιο χοντροκομμένα και περισσότερο χυδαία το κάνει, τόσο πιο εντυπωσιακά θα είναι τα αποτελέσματα. Το θέμα είναι αυτή καθεαυτή η εισβολή σε ένα χριστιανικό ναό με πρόθεση τον εμπαιγμό της λειτουργικής σύναξης των χριστιανών. 

 

Η πράξη αυτή είναι που γυρίζει σελίδα και οδηγεί στο επόμενο βήμα την ακραία ρητορική που είχε αναπτυχθεί κατά της εκκλησίας στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια. 

 

 Η ρητορική αυτή ήταν ένα μείγμα από κατασκευασμένα επιχειρήματα, απειλές, ανιστόρητες αναφορές και στρεψοδικίες, που έχει σα στόχο να υποδαυλίσει την κοινωνική οργή και να στρέψει την κοινή γνώμη εναντίον της εκκλησίας. 

 

Το προϊόν αυτό της κρίσης και της πνευματικής πτώχευσης που κατάφερε να συνενώσει αριστερούς ριζοσπάστες και επιθετικούς νεοφιλελεύθερους φαίνεται πως έχει παλιώσει και περνάμε πια από τη θεωρία στην πράξη.

 

 Η επιθετική ρητορική και η διαδικασία της εκκοσμίκευσης στη Δύση έχουν εξορίσει την «πίστη» στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής ως ιδιωτική υπόθεση ενώ ενδυναμώνεται η «θρησκευτική αδιαφορία» και η «ουδετερότητα». 

 

Το ποσοστό των ανθρώπων που θρησκεύονται μειώνεται και όπως είπε στη συντακτική συνέλευση για τη σύνταξη ευρωπαϊκού συντάγματος, ο προεδρεύων της συνέλευσης Βαλερί Ζισκάρ ντ 'Εστέν, «οι Ευρωπαίοι ζουν σε ένα καθαρά κοσμικό πολιτικό σύστημα, όπου η θρησκεία δεν παίζει σημαντικό ρόλο» Στη Ρωσία, συμβαίνει το αντίθετο ακριβώς. 

 

Η «ορθόδοξη πίστη», βρίσκεται στο επίκεντρο του δημόσιου βίου και οκτώ στους δέκα Ρώσους συμμετέχουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στη ζωή της εκκλησίας. 

 

Παρά το ότι κατά την περίοδο της κομμουνιστικής διακυβέρνησης, εξοντώθηκε ή διώχθηκε το μεγαλύτερο μέρος του κλήρου και καταστράφηκε το 80% των ναών, η σχέση των Ρώσων με την θρησκεία ενδυναμώθηκε. 

 

Διαφορετική αυτή εξέλιξη και διαφορετικά οράματα όπως μας εξηγεί μια αποστροφή του Αλέξανδρου Σολζενίτσιν, σε διάλεξη που έδωσε στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ το 1978, δυο χρόνια μετά τη διαφυγή του από την τότε Σοβιετική Ένωση.

 

 «Η Δύση ως πρότυπο για τη μετακομμουνιστική εποχή», είπε, «είναι κάτι που δεν αφορά τη Ρωσία. 

 

Μέσα από τη βαθιά τους δυστυχία οι Ρώσοι έχουν φθάσει πλέον σε μια πνευματική ανάπτυξη τέτοιας έντασης, ώστε τα Δυτικά συστήματα με τη πνευματική εξάντληση την οποία εμφανίζουν, να μην είναι ελκυστικά».

 

 Ένα «αντιεκκλησιαστικό» κίνημα στη Ρωσία, θα έχει συνέπειες τελείως διαφορετικές από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, και οι συνέπειες αυτές, θα αγγίξουν το σύνολο του ευρωπαϊκού χριστιανισμού, περισσότερο την Ορθόδοξη εκκλησία . 

 

Αρκεί να σκεφτούμε πως οι Ορθόδοξοι χριστιανοί είναι η δεύτερη μεγαλύτερη χριστιανική ομάδα στην Ευρώπη, το 35% και το 76% των ορθοδόξων όλου του κόσμου κατοικεί στην Ευρώπη. Στην Ευρώπη βρίσκεται το 26% όλου του κόσμου και το 19% ζει στη Ρωσία Το 70% των Ρώσων είναι Χριστιανοί και στη συντριπτική πλειοψηφία τους ορθόδοξοι.

 

 Το πρόβλημα δεν είναι «ρωσικό» και αυτό φαίνεται να το κατανοούν όλοι. Στις 15 Οκτωβρίου ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ, συνάντησε τον κ. Ιλαρίωνα στο περιθώριο της συνόδου των Επισκόπων στη Ρώμη, και του εξέφρασε την αλληλεγγύη του προς τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία.

 

 Ακόμη κατά τη διάρκεια της Συνόδου, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου των Επισκοπικών Συνόδων της Ευρώπης (CCEE) εξέφρασε «βαθιά ανησυχία σχετικά με τις πολυάριθμες εκδηλώσεις και την αύξηση των διακρίσεων κατά των χριστιανών σε διάφορες χώρες, καθώς και των αντι-χριστιανικών και αντι-εκκλησιατικών συναισθημάτων που έχουν αυξηθεί ιδιαίτερα στη Ρωσική Ομοσπονδία τους τελευταίους μήνες».

 

 Οι δυσοίωνες προβλέψεις δεν άργησαν να επιβεβαιωθούν. Στις 19 Οκτωβρίου, στην Κολωνία της Γερμανίας τρεις νεαρές γυναίκες που είχαν καλυμμένα τα πρόσωπά τους και δήλωναν υποστηρικτές του ρωσικού «Riot Pussy» εισέβαλαν στον Καθεδρικό Ναό της πόλης, κατά τη διάρκεια της Λειτουργίας «για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στα μέλη του συγκροτήματος», με αφορμή την επανάληψη της δίκης τους νωρίτερα αυτό το μήνα. Και ποιον τρόπο διάλεξαν για να την εκφράσουν; 

 

Περίμεναν να ξεκινήσει η προσευχή της θείας ευχαριστίας και τότε όρμησαν προς την Αγία Τράπεζα ουρλιάζοντας, ενώ ενέπαιζαν τον ιερέα μιμούμενες τους λόγους και τις κινήσεις του. ____ Ο Κυριάκος Θεοδωρικάκος είναι πολιτικός επιστήμων – δημοσιογράφος, εκπρόσωπος του Ελληνικού Δικτύου για την εξάλειψη των διακρίσεων και της μισαλλοδοξίας εναντίον των χριστιανών. 

 

 πηγη