Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012

Η σημαία της ελευθερίας κυματίζει στη Θεσσαλονίκη - Φωτορεπορτάζ και videos από την αναπαράσταση της απελευθέρωσης της πόλης

Ξεκίνησε στις 9.30 περίπου η είσοδος του στρατού στην πόλη της Θεσσαλονίκης, μία αναπαράσταση της απελευθέρωσής της πριν από 100 χρόνια.

Στην κορυφή της πορείας βρίσκονταν δυνάμεις της αστυνομίας, ακολουθούσαν πεζοπόρα τμήματα του στρατού με 700 περίπου στρατιώτες, στη συνέχεια η φιλαρμονική και έπειτα έφιπποι με 21
περίπου άλογα. Στο τέλος της πορείας ακολουθούσαν κοπέλες οι οποίες οδηγούσαν μικρά ανοιχτά τζιπάκια.

Η παρέλαση κινήθηκε από την οδό 26ης Οκτωβρίου και την Πλατεία της Δημοκρατίας στην περιοχή Βαρδάρη, μέχρι την οδό Καραολή και Δημητρίου και το Υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης. Στη συνέχεια η πορεία έφθασε μέσω των οδών Βενιζέλου, Ολύμπου και Ίωνος Δραγούμη στην Πλατεία Ελευθερίας και από εκεί μέσω της Λεωφόρου Νίκης. Κατά τη διάρκεια της πορείας έγινε έπαρση της ελληνικής σημαίας στο Υπουργείο, τον Ιερό Ναό του Αγίου Μηνά και στο Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα.
altΓύρω στις 11.00 η ώρα η παρέλαση έφθασε στον Λευκό Πύργο όπου αξιωματικός του στρατού παρέδωσε την ελληνική σημαία στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, ο οποίος με την σειρά του την παρέδωσε σε εύζωνο της προεδρικής φρουράς για να ακολουθήσει το τελετουργικό ξεδίπλωμά της προκειμένου να μην ακουμπήσει κάτω και να μην τσαλακωθεί.
altaltΣτη συνέχεια εύζωνοι της προεδρικής φρουράς μετέφεραν τη σημαία στον Λευκό Πύργο ακολουθούμενοι από τους σημαιοφόρους μαθητές των σχολείων εν μέσω 21 κανονιοβολισμών από ξηρά και θάλασσα. Οι πολίτες από τα καραβάκια άναψαν πυρσούς.


altΑκριβώς κάτω από τον Λευκό Πύργο οι εύζωνοι παρέδωσαν τη σημαία σε μαθητές της σχολής αξιωματικών σωμάτων οι οποίοι την πέρασαν πάνω από την παλαιά σημαία του 1912 η οποία προπορευόταν σε όλη τη διάρκεια της πορείας.
altΣτις 11.15 η σημαία είχε φθάσει στην κορυφή του Λευκού Πύργου. Έγινε παρουσίαση από το άγημα των ευζώνων και ακολούθησε η έπαρση της σημαίας ενώ σε όλη την πόλη αντήχησε ο εθνικός ύμνος.








altΈντονη κινητικότητα επικρατούσε από νωρίς το πρωί, καθώς στρατιώτες, αξιωματικοί, δόμιμοι της ΕΛ.ΑΣ. και αστυνομικοί λάμβαναν τις θέσεις τους προκειμένου να ξεκινήσει η αναπαράσταση της εισόδου του ελληνικού στρατού στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Ομάδες στρατιωτών παρατάχθηκαν  κατά μήκος των οδών από τις οποίες θα περάσει η πορεία.
Η κυκλοφορία διεκόπη στην 26ης Οκτωβρίου στα δικαστήρια σε όλη την έκταση της οποίας παρατάσσονταν τα τμήματα που παίρνουν μέρος στην εορταστική διαδρομή.
Θεσσαλονίκη: 100 χρόνια ελεύθερη - Η ιστορία της σημερινής ημέρας
Από τις αρχές Οκτωβρίου του 1912 η Ελλάδα βρισκόταν σε πόλεμο με την παραπαίουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία, έχοντας ως συμμάχους τη Βουλγαρία και τη Σερβία (Α' Βαλκανικός Πόλεμος). Θέατρο των επιχειρήσεων, η περιοχή της Μακεδονίας.
altΟ ελληνικός στρατός βάδιζε από νίκη σε νίκη στη Δυτική Μακεδονία. Όμως, από την αρχή των εχθροπραξιών σοβούσε σοβαρή διαφωνία μεταξύ του αρχιστράτηγου Κωνσταντίνου και του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου. Ο διάδοχος επιθυμούσε πρώτα την κατάληψη του Μοναστηρίου προς Βορρά, ενώ ο Βενιζέλος, βλέποντας την πιθανότητα να καταληφθεί η Θεσσαλονίκη από το βουλγαρικό στρατό, πίεζε τον Κωνσταντίνο να κατευθυνθεί προς τη φυσική πρωτεύουσα της Μακεδονίας, μια περιοχή με στρατηγική σημασία, η απελευθέρωση της οποίας αποτελούσε διακαή πόθο του ελληνισμού. «Καθιστώ υμάς υπευθύνους διά πάσαν αναβολήν έστω και στιγμής» του τηλεγραφεί επιτακτικά.
Τελικά, ο Κωνσταντίνος πείθεται με τη μεσολάβηση του πατέρα του βασιλιά Γεωργίου Α' και στις 25 Οκτωβρίου η εμπροσθοφυλακή του ελληνικού στρατού φθάνει προ των πυλών της Θεσσαλονίκης. Είχε προηγηθεί η καθοριστική νίκη στη Μάχη των Γιαννιτσών (19 - 20 Δεκεμβρίου), που είχε κάνει ευκολότερη την προέλαση του ελληνικού στρατού. Ο Χασάν Ταξίν Πασάς που υπερασπιζόταν τη Θεσσαλονίκη δεν είχε άλλη δυνατότητα, παρά να ζητήσει μια έντιμη συμφωνία για την παράδοση της πόλης.
Στις 25 Οκτωβρίου οι απεσταλμένοι του ζήτησαν από τον Κωνσταντίνο να επιτραπεί στον Ταξίν να αποσυρθεί με το στρατό και τον οπλισμό του στο Καραμπουρνού και να παραμείνει εκεί μέχρι το τέλος του πολέμου. Ο Κωνσταντίνος, φυσικά, απέρριψε τον όρο του και του πρότεινε την παράδοση του στρατού του και τη μεταφορά του στη Μικρά Ασία με δαπάνες της ελληνικής κυβέρνησης.
Ο Ταξίν Πασάς υπογράφει τα πρωτόκολλα παράδοσης της Θεσσαλονίκης.
altΟ Οθωμανός αξιωματούχος δέχθηκε, τελικά, τους όρους του Κωνσταντίνου και στις 11 το βράδυ της 26ης Οκτωβρίου, ανήμερα της εορτής του Αγίου Δημητρίου, οι πληρεξούσιοι αξιωματικοί Ιωάννης Μεταξάς (ο κατοπινός δικτάτωρ και ο άνθρωπος του «ΟΧΙ») και Βίκτωρ Δούσμανης μεταβαίνουν στο Διοικητήριο της Θεσσαλονίκης και υπογράφουν τα σχετικά πρωτόκολλα παράδοσης της πόλης στον ελληνικό στρατό.
Σύμφωνα με το πρωτόκολλο, παραδίνονταν ως αιχμάλωτοι 25.000 τούρκοι στρατιώτες και 1.000 αξιωματικοί. Στην κατοχή του ελληνικού στρατού περιέρχονταν όλος ο βαρύς και ελαφρύς οπλισμός του σχηματισμού (70 πυροβόλα, 30 πολυβόλα, 70.000 τυφέκια και πυρομαχικά). Το πρωί της 27ης Οκτωβρίουεισήλθαν στη Θεσσαλονίκη δύο τάγματα ευζώνων και ύψωσαν την ελληνική σημαία στο Διοικητήριο, ενώ οι υπόλοιπες ελληνικές δυνάμεις άρχισαν να λαμβάνουν θέσεις στα υψώματα γύρω από την πόλη.
altΣτις 11 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1912 ο Κωνσταντίνος εισήλθε με το επιτελείο του στη Θεσσαλονίκη και το μεσημέρι έγινε πανηγυρική δοξολογία στο ναό του Αγίου Μηνά. Την ίδια μέρα, κατέφθασαν έξω από τη Θεσσαλονίκη και οι Βούλγαροι, όμως για τους γείτονες ήταν ήδη αργά. Ο επικεφαλής της μεραρχίας τους στρατηγός Τεοντορόφ ζήτησε να εισέλθει στην πόλη για να στρατοπεδεύσει. Εισέπραξε την αρνητική απάντηση του Κωνσταντίνου και ύστερα από διαπραγματεύσεις, επιτράπηκε να μπουν στην πόλη για ολιγοήμερη ανάπαυση δύο τάγματα με επικεφαλής τους βούλγαρους πρίγκιπες Βόρι και Κύριλλο. Επικράτησε, όμως, σύγχυση και τελικά εισήλθε στη Θεσσαλονίκη ένα ολόκληρο βουλγαρικό σύνταγμα, γεγονός που εκνεύρισε τον Βενιζέλο. Οι Βούλγαροι δήλωναν εμφαντικά παρόντες στις εξελίξεις στη Μακεδονία. Ο σπόρος του Β' Βαλκανικού Πολέμου είχε ριχτεί.
Στις 29 Οκτωβρίου ήταν η σειρά του βασιλιά Γεωργίου Α' να εισέλθει στην πόλη και να επισημοποιήσει την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. Έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από τους έλληνες κατοίκους της, με απάθεια ανάμικτη με φόβο του από το μουσουλμανικό στοιχείο, ενώ οι Εβραίοι που ήταν η πολυπληθέστερη πληθυσμιακή ομάδα της πόλης δεν έκρυψαν την απογοήτευσή τους, καθώς προωθούσαν σχέδιο διεθνοποίησης της Θεσσαλονίκης.

alt
Διαβάστε επίσης
Τελευταία Ενημέρωση (Σάββατο, 27 Οκτώβριος 2012 11:39)

THOUSANDNEWS

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου